Conflict met mijn broertje. Zie ik het verkeerd?
Mijn broertje woonde tot voor kort bij mij in de wijk. Als hij op vakantie ging zorgde ik voor zijn katten. Recent is hij verhuisd naar de wijk hiernaast en hij woont nu tegenover een goede vriendin van mij. Deze vriendin is iemand die hij ook goed kent en met wie hij goed kan opschieten. Hij heeft haar ook weleens gevraagd klusjes voor hem te doen. Soms betaald, soms onbetaald. Ze is ook geregeld bij hem over de vloer gekomen in dat kader. Hij is onlangs getrouwd, en zijn vrouw kent haar niet zo goed, maar wel van gezicht.
Mijn contact met mijn vriendin is erg goed. Ik ben er voor haar wanneer zij mij nodig heeft en andersom. (Overigens is mijn contact met mijn broertje ook altijd goed geweest.) Toen mijn broertje vroeg of ik voor zijn katten en planten wilde zorgen vond mijn vriendin het onzin dat ik elke dag daarheen zou moeten komen terwijl het voor haar een kwestie is van de straat oversteken. Zij heeft deze taak dan ook op zich genomen.
Ook had mijn broertje gevraagd of ik hun naar het vliegveld kon brengen. Er is een rechtstreekse busverbinding van waar wij wonen, we wonen vlakbij het vliegveld, maar op dat tijdstip rijden er geen bussen. Omdat dit heel vroeg op zondagochtend was, hadden we uiteindelijk afgesproken dat hij mijn auto mocht lenen. Mijn reservesleutel had hij al. Ik zou diezelfde ochtend mijn auto dan ophalen op het vliegveld en zou op deze manier toch nog kunnen uitslapen in mijn weekend. Uiteindelijk koos zijn vrouw ervoor met de taxi te gaan en geen gebruik te willen maken van het aanbod mijn auto te mogen lenen.
Tijdens de vakantie merkte ik al dat zowel mijn broertje als zijn vrouw boos waren dat ik hen niet naar het vliegveld had gebracht en niet zelf voor hun katten en planten zorgde. Ik ben immers zijn zus en dus moet ik gewoon doen wat van mij gevraagd wordt, is hun redenatie. Een principekwestie dus. Ik kijk er zelf pragmatisch naar. Mijn vriendin woont tegenover hen en wilde graag helpen en door mijn auto te lenen komen ze ook op het vliegveld, en kan ik in het weekend uitslapen.
Ik heb zeer recent promotie gemaakt op mijn werk. Op de tweede dag dat ik werd ingewerkt vroeg mijn familie mij om hen, inclusief mijn broertje en zijn vrouw, weer op te halen op het vliegveld. Omdat ik niet nog meer gedoe wilde met hun heb ik een smoes bedacht zodat ik aan hun verzoek kon voldoen. Het voelde niet goed, ik ben juist zo blij dat ik de kans heb gekregen om me verder te ontwikkelen, maar ik had verwacht dat mijn broertje dan wel weer af zou koelen. Gisteren bleek dat dit niet het geval was. Ik stelde hem een normale vraag op WhatsApp en hij ging als een razende tekeer tegen mij dat ik, als familie, moet doen wat mij gevraagd wordt en het niet moet afschuiven op een ander. Belangrijk om te vermelden is dat mijn vriendin na mijn vakantie hem ook heeft aangesproken dat het voor haar geen probleem is om de straat over te steken om voor zijn katten en planten te zorgen en dat hij mij niet zo moet behandelen. Uiteindelijk heb ik mijn broertje geblokkeerd omdat hij het heel erg op de man begon te spelen en echt heel denigrerend deed. Ik heb nog steeds niet het gevoel dat ik verkeerd heb gehandeld, maar vraag me af of ik dat verkeerd zie?
Peiling
Het is te begrijpen dat je broertje hier boos over is.
Maximaal 2 antwoorden.
Auwereel schreef op 14-07-2023 om 21:17:
Erg duidelijk is broertje van TO ook niet. Kennelijk had TO direct moeten aanvoelen dat broer super geïrriteerd was omdat zus niet direct in de houding sprong. Omdat broer zelf de sleutel ging brengen, en daarbij niet direct aangaf dat hij die oplossing onprettig vond en dat dat alleen maar in verhitte apps achteraf over zus heen stortte, was hij niet tactvol bezig. Dan mankeert er wat aan je communicatievermogen. Dus om nou tegen TO te zeggen dat ze maar snel sorry moet zeggen om ruzie te voorkomen, dat is een recept voor een nieuwe ruzie later, omdat hij een verkeerd verwachtingspatroon krijgt, namelijk: zus doet altijd wat ik zeg op mijn manier op mijn moment. Dat zal TO niet altijd kunnen waarmaken.
Inderdaad. Ik ben snel geneigd om te pleasen maar in dit geval voelt "sorry" zeggen, nadat hij zo tegen mij tekeer is gegaan, echt niet goed.
Mija schreef op 14-07-2023 om 22:45:
[..]
Ik zou niet als voorwaarde stellen dat het uitgepraat moet worden. Ik zou gewoon zelf mededelen, als je dat nog niet gedaan hebt, dat je niet accepteert dat hij zo tegen je praat en dat hij het de volgende keer als hem iets dwars zit kan komen praten. En dan zou ik het contact gewoon weer oppakken en de volgende keer goed op mijn grenzen passen en daar heel duidelijk over zijn. En niet meer proberen dingen voor hem op te lossen. Als hij in de lead wil zijn, moet dat ook maar zo zijn. Dan is het ja of nee en niet meedenken of sturen naar iets er tussenin want dat trekt hij kennelijk niet. Ik zou dan nu ook weten: ik doe hem daar gewoon geen plezier mee, en dus voortaan ook zijn grenzen beter in acht nemen.
Mijn grenzen in acht nemen is sowieso iets waar ik aan moet werken. Maar met uitpraten bedoel ik niet dat hij officieel bij mij een gesprek moet aanvragen voordat we weer de draad oppakken en het anders einde oefening is hoor. Hij ging echter zo tegen mij tekeer dat ik me ook niet kan voorstellen dat hij er niet nog op terugkomt als hij mij weer ziet.
Ginevra schreef op 14-07-2023 om 23:44:
[..]
Dat. Ik ben een tijdje professioneel met conflicten bezig geweest en “waar twee vechten hebben twee schuld” wordt daarbij niet als regel gehanteerd. Integendeel, waar grensoverschrijdend gedrag plaatsvindt moeten grenzen getrokken en gehandhaafd worden.(stel je voor dat de ondergeschikten van Matthijs van Nieuwkerk te horen hadden gekregen “nou jongens, waar twee vechten hebben twee schuld hè!”)Iets anders is dat je ervoor kan kiezen om de relatie te beschermen/herstellen en dat je in het kader daarvan probeert begrip op te brengen waarom iemand doet wat hij doet. Dan kun je praten over wat ieders behoefte is en wat je nodig hebt om met elkaar verder te kunnen. En dan kun je bv afspreken hoe je omgaat met lastminute verzoeken. Maar het uitgangspunt is dan wel dat je respectvol communiceert en dat agressieve bevelen er niet bij horen en ook niet de “schuld” zijn van de ontvanger.
Fijn om ook een reactie te krijgen van iemand die op professioneel niveau ervaring heeft met conflicten. 
Mooi voorbeeld van Mathijs van Nieuwkerk.
Mijn broertje en ik zullen hier zeker nog over spreken. Hij is mij nog altijd dierbaar. Maar inderdaad, respectvol communiceren is wel het uitgangspunt wat mij betreft.
Nick90 schreef op 15-07-2023 om 00:40:
[..]
En dat had hij 3 dagen van te voren nog even moeten regelen? En jij noemt dat op tijd doorgeven? Wat was de reden dat het jou teveel moeite was?
Ik heb nergens gezegd dat het mij te veel moeite was. Alleen dat hij, nu hij verhuisd is, het pragmatischer is als zijn overbuurvrouw het zou doen. Maar, voor de derde keer, jij gaf aan deze oplossing bizar te vinden en ik ben benieuwd waarom?
Wieder schreef op 15-07-2023 om 06:08:
[..]
Wat een bizarre discussie is dit geworden 😆. Iemand is te laat met het regelen van praktische zaken aangaande zijn vakantie (want ik durf drie dagen van te voren aan de late kant te noemen) en dan mag je geen nee meer zeggen want het is gewoonterecht geworden? Het is een gunst hè, die to verleent! En iedere keer dat er om die gunst gevraagd wordt, mag er een ander antwoord komen. Ja is mazzel, nee is pech, maar in het verleden behaalde resultaten bieden geen garanties voor de toekomst.
Op een vraag kun je ja of nee antwoorden. En als het antwoord nee is (wat gewoon mag hè, zonder dat je verantwoording af hoeft te leggen) kun je, als je heel aardig bent want dat is namelijk helemaal geen verplichting, ook nog zeggen: maar we kunnen het wel op een andere manier oplossen. Dan ligt de bal weer bij broer om te zeggen: hartstikke fijn dat je meedenkt maar ik zoek liever zelf nog even naar een andere oplossing. Of: ik vind het niet zo fijn dat je oplossingen verzint waar het gaat over mijn woning en mijn vervoer naar mijn vakantiebestemming, ik zoek liever zelf nog even naar een andere oplossing. Dat je dat dan drie dagen voor vertrek nog moet doen is verder jouw probleem. Jouw vakantie, jouw huis/katten/planten/vervoer, jouw probleem. Ik persoonlijk wil bij dat soort problemen best helpen, maar wel binnen mijn grenzen en naar mijn voorwaarden. Een ander hoeft voor mij mijn agenda niet in te vullen, dat kan ik heel goed zelf.
Je haalt de woorden uit mijn mond.
Jillz schreef op 15-07-2023 om 12:09:
Even voorop gesteld dat als broer boos is over de hele gang van zaken dat hij dat op een normale volwassen manier moet communiceren.
Zou het kunnen dat er meer mee speelt. Dat broer bijvoorbeeld het afgelopen jaar al vier keer midden in de nacht is opgestaan om TO naar het vliegveld te rijden. Als dat zo is, dan vind ik willen uitslapen wel een beetje een stom excuus om het niet te willen doen. Ik kan mij dan de irritatie van broer wel voorstellen.
De oplossing met de auto lenen heb ik wel vraagtekens bij. Op Schiphol parkeren kost echt bizar veel geld dus dan is een taxi al snel goedkoper.
Ik lees dat meer mensen er vanuit gaan dat het vliegveld Schiphol betreft, maar het is een kleiner vliegveld.
En nee, mijn broertje heeft mij het afgelopen jaar niet opgehaald van een vliegveld.
Bloemenaandewaterkant schreef op 15-07-2023 om 09:06:
[..]
Van dit hierboven , vind ik dit hieronder van toepassing.
[..]
Misschien is het een idee om volgende keer een beter dekkend topic uit te kiezen? Ik dacht oprecht dat de vraag “Zie ik het verkeerd” bedoelde met als je het ook van de andere kant ziet, je meer inzicht krijgt waarom mensen reageren als ze reageren en dan heb je begrip voor hun angsten en vrezen (bijvoorbeeld) maar dat is kennelijk de hele vraag niet. Je zoekt je gelijk. Weer wat geleerd en een mentale notitie gemaakt. Er is een verschil tussen begrip voor iemands standpunt krijgen of zijn of haar gedrag goedkeuren. Dat je het ene wel krijgt betekent niet dat je dat dan dus ook maar hebt voor agressie of wat ook. Dat laat ik mij niet voor de lol in de schoenen schuiven.
Excuses als ik je op de tenen heb getrapt. Dat was niet mijn bedoeling. Ik heb mij sommigen gewoon het gevoel dat ik in herhaling blijf vallen of ze mij in een hoek drijven, maar dat neemt niet weg dat ik dankbaar ben als er oprecht meegedacht wordt.
Dromertje schreef op 15-07-2023 om 23:36:
[..]
Fijn om ook een reactie te krijgen van iemand die (...)
Wat niet wil zeggen dat ik altijd gelijk heb of me op wil werpen als de grote deskundige hoor 
. Alleen dat ik dat "waar twee vechten hebben twee schuld" wil nuanceren en daarvoor even wat gewicht in de schaal wilde gooien. Maar ik kan ook wel eens hebben dat een situatie bij nader inzien toch anders in elkaar steekt dan in eerst dacht.
Dromertje schreef op 15-07-2023 om 23:25:
[..]
Ik begrijp je denkwijze. Het enige punt is dat ik weet dat wanneer ik gewoon "nee" had gezegd mijn broertje nog veel bozer was geworden. En het is ook niet zo dat ik het niet wilde doen dus nee zeggen zou ik sowieso niet doen. Ik nam de taak immers ook op me toen hij nog bij mij in de wijk woonde.
Dan wordt het tijd om de verwachting dat jij wel ja zegt bij te stellen door bijvoorbeeld op minder prangende momenten neutraal nee te zeggen zonder uitleg of excuus. Als er dan een prangende vraag komt, bijvoorbeeld omdat zijn time managment waardeloos is, lukt nee zeggen dan vast ook beter. Niet alleen omdat jij hebt geoefend met neezeggen maar ook omdat hij ontdekt heeft dat van jou ook wel eens een nee afkomt. Zo stel je ook de verwachting bij. in het engels zeggen ze dat mooi: bad planning on your part/your lack of prioritizing/time management etc.. does not constitute my problem/emergency/my priority. Als je niet goed in neezeggen bent maar af en tor lukt het, is dat prima.
Heb je heel veel moeite met neezeggen. Bedenk dan het volgende: je grenzen haperend afgeven is net als bij het geven van een snoepje bij huisdieren. Geef je af en toe wel een snoepje en dan weer niet, leert je huisdier bedelen. Wil je het bedelen afleren, kan je in dat geval beter een weekje altijd snoepjes geven en dan een hele tijd niet. Dat is hard maar heel duidelijk. Als je af en toe je grens bewaakt en soms niet, denkt iemand met zijn gedrag weg te komen, de ander ontwikkelt een soort opportunisme. In het begin zal je je een haperende plaat voelen. Oefen maar met zinnen als: ik heb net al nee gezegd en ik blijf nee zeggen, of, ik vind het vervelend om steeds weer hetzelfde te zeggen, zullen we het over iets anders hebben?
Zo kan een grens ook zijn dat als hij jou weer “vraagt” en hij heeft nog geen stap gezet om het uit te praten, je nee zegt tenzij in geval van overmacht als een ziekenhuisopname, brandt, ziekte.
Maar goed, beschreven situaties zijn lastig in te schatten omdat de contekst belangrijk is en die krijg je deels maar mee. Mijn man zou zelfs eerder van vakantie willen terugkomen als een vreemde in ons huis komt. Als jouw broer dat ook heeft, snap ik dat heel goed en zou ik met een bosje bloemen op de stoep staan om dat uit te praten ookal heb ik dat zelf niet zo (als mijn man).
Bloemenaandewaterkant schreef op 16-07-2023 om 15:14:
[..]
Dan wordt het tijd om de verwachting dat jij wel ja zegt bij te stellen door bijvoorbeeld op minder prangende momenten neutraal nee te zeggen zonder uitleg of excuus. Als er dan een prangende vraag komt, bijvoorbeeld omdat zijn time managment waardeloos is, lukt nee zeggen dan vast ook beter. Niet alleen omdat jij hebt geoefend met neezeggen maar ook omdat hij ontdekt heeft dat van jou ook wel eens een nee afkomt. Zo stel je ook de verwachting bij. in het engels zeggen ze dat mooi: bad planning on your part/your lack of prioritizing/time management etc.. does not constitute my problem/emergency/my priority. Als je niet goed in neezeggen bent maar af en tor lukt het, is dat prima.
Heb je heel veel moeite met neezeggen. Bedenk dan het volgende: je grenzen haperend afgeven is net als bij het geven van een snoepje bij huisdieren. Geef je af en toe wel een snoepje en dan weer niet, leert je huisdier bedelen. Wil je het bedelen afleren, kan je in dat geval beter een weekje altijd snoepjes geven en dan een hele tijd niet. Dat is hard maar heel duidelijk. Als je af en toe je grens bewaakt en soms niet, denkt iemand met zijn gedrag weg te komen, de ander ontwikkelt een soort opportunisme. In het begin zal je je een haperende plaat voelen. Oefen maar met zinnen als: ik heb net al nee gezegd en ik blijf nee zeggen, of, ik vind het vervelend om steeds weer hetzelfde te zeggen, zullen we het over iets anders hebben?
Zo kan een grens ook zijn dat als hij jou weer “vraagt” en hij heeft nog geen stap gezet om het uit te praten, je nee zegt tenzij in geval van overmacht als een ziekenhuisopname, brandt, ziekte.
Maar goed, beschreven situaties zijn lastig in te schatten omdat de contekst belangrijk is en die krijg je deels maar mee. Mijn man zou zelfs eerder van vakantie willen terugkomen als een vreemde in ons huis komt. Als jouw broer dat ook heeft, snap ik dat heel goed en zou ik met een bosje bloemen op de stoep staan om dat uit te praten ookal heb ik dat zelf niet zo (als mijn man).
Je legt het zo uit dat het lijkt of TO zelf verantwoordelijk is voor het gedrag van haar broertje. Daar ben ik zo mee oneens. TO is niet zijn moeder of baasje en hoeft hem niet op te voeden.
Moxxie schreef op 16-07-2023 om 16:04:
[..]
Je legt het zo uit dat het lijkt of TO zelf verantwoordelijk is voor het gedrag van haar broertje. Daar ben ik zo mee oneens. TO is niet zijn moeder of baasje en hoeft hem niet op te voeden.
En wat is de bedoeling van jouw bijdrage, in dit bijzondere geval? Ben je aan het helpen of aan het splitsen.
En hoe verwacht jij nu dat iemand na deze beschuldiging, zal reageren?
En hoe verwacht jij nu dat de discussie zich verder ontwikkelt?
Werkelijk waar, lees jij dat erin? Dat zeg ik nergens, namelijk. Dus deze reactie puzzelt me wel. Ik herken wat jij zegt er niet in dus dit balletje is voor jouw rekening.
Of zie jij alles vaak zwart-wit? En is alles wat lichtgrijs is, dan meteen wit, of gelijk zwart? Of had jij al een mening over wat je zou lezen.
Jouw bewering lees ik niet alleen nergens terug in mijn bericht, vanuit die gedachte is die ook niet geschreven. Misschien begrijp je mijn bericht anders dan de intentie was, dat kan. Maar hij was dan ook niet voor jou bedoeld maar voor TO.
Bloemenaandewaterkant schreef op 16-07-2023 om 16:35:
[..]
En wat is de bedoeling van jouw bijdrage, in dit bijzondere geval? Ben je aan het helpen of aan het splitsen.
En hoe verwacht jij nu dat iemand na deze beschuldiging, zal reageren?
En hoe verwacht jij nu dat de discussie zich verder ontwikkelt?
Werkelijk waar, lees jij dat erin? Dat zeg ik nergens, namelijk. Dus deze reactie puzzelt me wel. Ik herken wat jij zegt er niet in dus dit balletje is voor jouw rekening.
Of zie jij alles vaak zwart-wit? En is alles wat lichtgrijs is, dan meteen wit, of gelijk zwart? Of had jij al een mening over wat je zou lezen.
Jouw bewering lees ik niet alleen nergens terug in mijn bericht, vanuit die gedachte is die ook niet geschreven. Misschien begrijp je mijn bericht anders dan de intentie was, dat kan. Maar hij was dan ook niet voor jou bedoeld maar voor TO.
Ik lees erin dat je advies aan TO is om haar gedrag aan te gaan passen door vaker nee te gaan zeggen. Niet omdat ze vaak dingen tegen haar zin doet, maar om haar broertje te 'leren' omgaan met nee als antwoord.
TO zegt heel duidelijk dat ze geen nee wilde zeggen en dat zal in de toekomst wel vaker voorkomen. Als er iemand is die zijn gedrag aan moet passen is het broertje in mijn ogen, en niet TO.
Wat betreft al je vragen, het is een forum, er wordt gevraagd om meningen en die kunnen nu eenmaal sterk verschillen.
Moxxie schreef op 16-07-2023 om 17:12:
[..]
TO zegt heel duidelijk dat ze geen nee wilde zeggen en dat zal in de toekomst wel vaker voorkomen. Als er iemand is die zijn gedrag aan moet passen is het broertje in mijn ogen, en niet TO.
Als je dat vindt, richt jouw antwoord dan aan broer.
Ik doe dat niet omdat broer hier niet schrijft of meeleest. en was hij hier wel actief en liet ons zijn zienswijze weten, hadden we misschien wel weer een heel andere mening. Maar broers insteek is er nu niet dus dat blijft deels gissen. Het is wat mij betreft zinloos als ik broer zou aanspreken met, waarom doe je zo horkerig naar je zus. Wat zou dat nu bijdragen aan TO’s vraag? Doe jij dat wel, moet jij weten.
Ik heb het te doen met de insteek van TO, zus van deze broer en ik kies daarom voor haar bijstaan met tips en raad, ook als jij ze niet begrijpt.
Een vriendin heeft een heel vervelende buur, niet ongevaarlijk ook als er weer bepaalde middelen gebruikt zijn (oa psychoses). De buurt wil graag van deze persoon af. Wat hebben zij en haar buren aan mensen die alleen maar gaan klagen over hoe erg het is en hoe ongehoord en het ligt allemaal aan die buur en dan de instanties beschuldigen met “jullie steunen zeker drugsgebruik of jullei keuren psychoses zeker goed. Als deze persoon gedwongen kon worden weg te gaan, was dat al gebeurd. Dat gaat niet zo maar. Gelukkig is de hulpverlening (politie, ggd) hulpvaardig in het leren om te gaan met iemand met een psychose in combinatie met het aanleggen van een dossier.
Denk jij dus dat zij, de buurt, dus boos en agressief reageren naar de politie omdat zij zogenaamd deze persoon helpen met wangedrag? Dat zou wel kortzichtig zijn. Niet alleen dat maar ook niet waar. Maar ja, hoe leg je dat uit aan iemand die dat dus niet ziet?
Moxxie schreef op 16-07-2023 om 17:12:
[..]
Wat betreft al je vragen, het is een forum, er wordt gevraagd om meningen en die kunnen nu eenmaal sterk verschillen.
Ja dus wat is je punt dus? Wat is het probleem dan?
Bloemenaandewaterkant schreef op 16-07-2023 om 17:40:
[..]
Als je dat vindt, richt jouw antwoord dan aan broer.
[..]
Nee, TO vraagt wat wij ervan vinden, niet haar broer.
Dromertje schreef op 15-07-2023 om 23:47:
[..]
Excuses als ik je op de tenen heb getrapt. Dat was niet mijn bedoeling. Ik heb mij sommigen gewoon het gevoel dat ik in herhaling blijf vallen of ze mij in een hoek drijven, maar dat neemt niet weg dat ik dankbaar ben als er oprecht meegedacht wordt.
Laat lekker gaan verder. Alles is allang gezegd en sommigen blijven maar drammen.