Boosheid op partner

alhambra schreef op 12-02-2024 om 14:39:

[..]

Dat lijkt me zwaar.

Je lijkt de oorzaak bij jezelf te zoeken, je lijkt te zeggen dat je blijkbaar niet goed/leuk genoeg bent om voor te zorgen. Dit klopt niet ieder mens is de moeite waard. Ik vrees dat jouw man niet kan/wil wat jij nodig hebt.

Ha Alhambra, dankjewel! Diep van binnen weet ik dat ook echt wel, maar als ik een slecht moment heb triggert het heel erg van die ingegraveerde patronen vN vroeger.

@Bolmieke Ik denk altijd wel dat ik meer heb gedaan, ik schep ook erg veel plezier in veel van de dingen die daarbij horen normaal dus het is me misschien te weinig opgevallen dat hij er zo weinig van kon/ aan deed. We hadden altijd veel andere dingen die ons bonden en we waren (zijn) altijd enorm gek op elkaar geweest.
@Sassenach
Haha dankjewel, nee we zijn niet echt tokkies, vreselijk eigenlijk ook dat woord, moet ik maar niet meer gebruiken. Ik denk dat je gelijk hebt, we hebben copingmechanismen die tegen elkaar in werken. Naar aanleiding van onder andere wat jij zei ben ik gister het gesprek aangegaan terwijl ik niet in de emotie zat. Dit heeft wel een aantal dingen helder gekregen over hoe het bij hem werkt en ik voelde me ook weer enigszins erkend in hoe dingen voor mij zijn. Buiten de emoties om praten is wel echt de sleutel, dat vind ik op het moment heel lastig omdat het me zo hoog zit. Hij klapt dan niet dicht en lijkt me veel beter te begrijpen dat dingen echt een probleem zijn, en niet alleen een 'gevoel' van mij. We zijn er nog lang niet, maar het gaf wel echt veel lucht.
@Martje80
Ha Martje, wat fijn om herkenning te lezen maar wat verdrietig dat je dat herkent. Wat je schrijft komt heel erg aan, dat is denk ik ook wat ik doe. Er was vroeger bij ons ook geen oog voor onze behoeften, zowel emotioneel als fysiek en ik ben jong uit huis gegaan en heb alles altijd alleen gedaan. Haalde daar ook altijd een enorme trots uit. Maar het is eenzaam, en ik kom er meer en meer achter hoe ik mijn omgeving op afstand houd zodra dingen lastig worden. Terwijl ik die verbinding enorm graag wil! Ook al veel therapie gehad maar dit is er echt nog niet uit. Man heeft ook nogal een rugzak en zodra ik een emotie heb over iets loop ik inderdaad tegen een muur op. Mag ik vragen wat voor type therapie jij hebt gevolgd, mag ook in pb.
@MMcGonagall
Ja ik herken dit gevoel wel enigszins en tegelijkertijd hoop ik ergens heel erg ooit een leven te leiden waarbij het natuurlijk vloeit in dat opzicht. Jouw huidige partner klinkt in dat opzicht al wel als iemand die dat idee wellicht wat zal overschrijven bij jou. Mijn man is geen hork maar hij gedraagt zich wel enorm zo op het moment. Gister wel wat contact weten te leggen, enigszins hoopvol.
@Picunia
Yes, dankjewel, dit soort concrete dingen ben ik gister meteen achteraan gegaan na dit topic! Is onderweg. Was wat moedeloos en nu weer wat geactiveerd.
@Valentijn101
Check! Dankjewel. Minder werken zou ik enorm fijn vinden, is erg lastig met mijn huidige baan, maar zou ik me comfortabel bij voelen mits ik dit met partner echt goed kan regelen en vastleggen. Een deel van mijn financiële zelfstandigheid opgeven wil ik alleen als de communicatie significant verbetert en dat echt een gezamenlijke keuze is. Niet dat ik het doe omdat de pleuris anders uitbreekt. Wil mijn kind ook graag een betrokken, fijne jeugd geven, en niet de hele tijd aan het stressen zijn.

Iedereen enorm bedankt voor het meedenken, ik voelde me gister even verschrikkelijk alleen en jullie gedachten hielpen enorm om mijn gedachten te ordenen en weer wat oplossingsgericht te kunnen denken. Ik blijf hier voorlopig even schrijven om in verbinding te blijven.

Sassenach schreef op 13-02-2024 om 13:53:

[..]

Wat fijn dat je een opening hebt kunnen vinden door je onderliggende gevoel uit te spreken Gelebloem. En knap dat het je lukte om de verbinding aan te gaan, terwijl jouw copingsmechanisme juist is om uit verbinding te gaan. Door juist wel in verbinding te gaan, geef je jouw man ook ruimte om zijn gevoel te uiten. En zo begrijpen jullie elkaar ook weer beter. En dan ontstaat er ook langzamerhand meer ruimte om te bekijken wat jullie beider behoeften zijn en deze samen in te vullen.

Ja dankjewel je slaat de spijker hier inderdaad op zijn kop. De afgelopen dagen waren heel heftig qua gesprekken, maar het is wel wel gelukt om er bij te blijven emotioneel, om niet te verzanden in het gevoel dat ik het dan wel alleen doe, dat ik niemand nodig heb. Ik ervaar weer wat meer autonomie in de situatie en het is ietsje minder zwart wit allemaal.

Picunia schreef op 13-02-2024 om 14:06:

Klinkt goed, Gelebloem. Hopelijk gaat het beter en kun je van je zwangerschap genieten. Je hoeft inderdaad niet alles alleen te doen, maar dan moet je op een goeie manier je behoeftes aangeven. Dat lijkt je nu voor de korte termijn te zijn gelukt!

Ha Picunia, ja dankjewel! We hebben  dit weekend nog wat meer gepraat en ik heb me daarin ook wel kwetsbaar durven op te stellen. Het is weerbarstig allemaal, maar er gebeurt wel wat.

Zeilboot schreef op 13-02-2024 om 14:54:

Ik wil even reageren op geen zwangerschapsverlof. Als jij je nu ziekmeldt, dan heb je gewoon recht op 16 weken zwangerschaps - en bevallingsverlof. Je kunt alleen niet meer 4 weken van te voren met verlof, je moet als je ziek bent 6 weken van te voren met verlof.

Ik zou bij jezelf te raden gaan of je op dit moment instaat bent om te werken?

Sterkte en zorg goed voor jezelf!

Ja dankjewel dat je dat nog even zegt, ik voelde me vorige week een beetje alsof ik werkelijk op ieder niveau aan het falen  was. Ik vind mijn werk leuk, en het is mijn enige 'sane' stukje dus ik klamp me er enigszins aan vast. Ik ben er nog niet uit wat wijsheid is in deze. Ik voel me fysiek een stuk beter, maar loop wel echt op mijn tandvlees.

Martje80 schreef op 14-02-2024 om 13:23:

Wat goed dat jullie hebben kunnen praten.

Ik wil het hier wel vertellen: ik heb VERS training gedaan voor emotieregulatie. Daarna schematherapie gevolgd.
Voor mezelf heb ik daarna nog twee belangrijke auteurs gevonden: Brené Brown en Kirsten Neff, ik heb veel van hun gelezen over schaamte, schuldgevoel en zelfcompassie. Dit probeer ik dagelijks toe te passen in mijn leven.
P.s. Brené Brown heeft een geweldige TedTalk op YouTube en een aflevering op Netflix staan.

Dank voor de tips. Die VERS-training heb ik even opgezocht, en dat klinkt inderdaad als iets waar ik baat bij zou kunnen hebben. Ik zal eens kijken of ik die ergens hier kan volgen, ik zie ook dat er verkorte versies van dat traject worden aangeboden, dat is wellicht ook iets. De boeken ken ik van naam, maar nooit gelezen, het zijn thema's waar ik ook erg mee worstel dus ik ga eraan beginnen.

Nog even van me afschrijven. Ik voel me onder andere door dit topic een stuk beter dan toen ik dit topic plaatste. Ik voel me weer enigszins verbonden met mijn man en zie het allemaal weer enigszins positief in. Tegelijkertijd zie ik ook dat we allebei, los van elkaar maar samen, voor behoorlijke uitdagingen staan. Ik heb geprobeerd om voor mezelf daarin onderscheid te maken tussen onze specifieke eigen issues, onze communicatie en praktische dingen die we kunnen doen en regelen om het leven voor onszelf makkelijker te maken. Dit weekend hebben we samen nagedacht over dingen in huis die het voor mijn man makkelijker maken om te participeren, en daar zijn nadat we er een open en veilig gesprek over konden voeren verassende veel dingen uit gekomen. Er waren wederzijds nogal wat aannames. Dit gaat nog een hele kluif worden, maar ik durf weer een beetje te vertrouwen, en voelde me gezien en gehoord. Ik hoop heel erg dat we dit vast kunnen houden. Man gaf ook aan dat hij zich vaak machteloos voelt, en graag wil helpen en bijdragen maar niet goed weet hoe en zich dan afsluit. Dit is iets waar hij in therapie mee aan de slag gaat. Ik merk dat als ik mijn behoeften duidelijk communiceer op een moment dat ik niet emotioneel ben, ik wel bij hem binnenkom. Dit is moeilijk want het ressentiment bouwt zich al tijden op, maar de positieve bekrachtiging na zo'n open gesprek doet veel. Gister zijn we er voor het eerst samen op uit geweest om iets voor de baby uit te zoeken, dat was heel erg fijn.