Als ik het niet doe, wie doet het dan?
Na de zoveelste (vast herkenbare) discussie met m’n echtgenoot ben ik op zoek naar raad. We zijn al jaren getrouwd (samengesteld gezin) en echt hartstikke dol op elkaar. Één punt blijft regelmatig voor problemen zorgen en dat is de verdeling van taken in ons huishouden.
We werken allebei fulltime in een leidinggevende functie en hebben 3 kinderen thuis wonen. Ondanks vele pogingen om de taken goed te verdelen lukt dat eigenlijk nooit. Mijn man kan niet plannen, overziet dingen niet, toont zelden initiatief, is chaotisch en heeft een wonderlijk tijdsbesef etc. Als het gaat om boodschappen, kadootjes, feestjes, sociale contacten, vakanties, regelzaken, financiën etc komt alles op mijn bord. Zijn excuus is dat ik er veel beter in ben. Is ook zeker zo. Neemt niet weg dat ie het op z’n werk klaarblijkelijk wel kan.
Ik ben zo vreselijk zorgmoe en kan en wil al die ballen niet meer in de lucht houden. Ik werk minstens zoveel als hij, daarnaast bestaat het huishouden uit 3 kinderen waarvan er 2 van hem zijn waar ik het grootste deel van zorg op m’n bord heb.
Ik heb een aantal dingen geprobeerd. Bijvoorbeeld door het allemaal niet te doen. Gevolg is dat het gewoon niet gebeurt of niet goed gaat. Geen vakanties, geen rekeningen betaald, geen leuke activiteiten buiten de deur en niks in huis. Terwijl ik het toch heb volgehouden tot er letterlijk geen rol wc papier meer te vinden was, alle kasten waren leeggegeten en iedereen zonder ontbijt en lunch de de dag moesten beginnen.
Opdrachten geven heb ik ook geprobeerd. Met wisselend succes: hij, en twee van de kinderen, doen het slecht op een opdracht. Levert vrijwel altijd eerst een discussie op. Ook ben ik zo nog een groot deel van de tijd bezig om een soort manager te zijn en mn huisgenoten op instructieniveau te vertellen wat ze doen moeten. Vinden ze niet leuk, en ik ook niet.
Hij heeft geprobeerd vaste afspraken in zijn eigen agenda te zetten: de was op maandag, vrijdag boodschappen. Dat idee. Heeft ie 2x een week volgehouden en heeft daarna alleen nog maar vurig beargumenteerd waarom het hem niet was gelukt (Ik noem hem ook wel de smoesjeskoning)
Ter aanvulling: hij hoeft het niet op mijn manier te doen en reageer niet geagiteerd als hij wel iets regelt maar ik dat zelf anders zou hebben gedaan. Zo ben ik oprecht niet (kan wel geïrriteerd zijn dat als ik hem gevraagd heb te koken dat we dan pas om 22.00 eten, geef ik toe 
en wat er uit te besteden is heb ik uitbesteed (schoonmaak etc) en de kinderen koken allemaal 1x per week (waarvan 2 dat op dezelfde manier aanpakken als hij, haha)
Gesprekken helpen niet, ruzie maken helpt niet, maar dit zo door laten gaan Is voor mij geen optie.
iemand herkenning die de ultieme oplossing heeft?
Knip, provoceren
Alles op zijn tijd, TO. Ik snap dat je sneller wilt, maar voor je man is dit een hele stap. En dan meteen over relatietherapie beginnen is erg onhandig. Ik begrijp zijn reactie dan ook goed.
[Quote verwijderd]
Volgens mij moet jij ook ff ophouden. Als je niks toe te voegen hebt hoef je ook je plasje er niet over te doen.
Ellori schreef op 20-05-2022 om 22:33:
[..]
Volgens mij moet jij ook ff ophouden. Als je niks toe te voegen hebt hoef je ook je plasje er niet over te doen.
Knip, off topic/provoceren
Vrijevlinder schreef op 20-05-2022 om 22:32:
Alles op zijn tijd, TO. Ik snap dat je sneller wilt, maar voor je man is dit een hele stap. En dan meteen over relatietherapie beginnen is erg onhandig. Ik begrijp zijn reactie dan ook goed.
Stom, zie ik nu ook in. Ik heb m’n excuses gemaakt en gezegd dat het onhandig van me was.
Fijn wel, die spiegel van jullie! Dank.
Medicatie kan een uitkomst zijn, absoluut. Maar het is geen tovermiddel. Bestaan er in Nederland geen trainingen om te leren omgaan met je ADHD?
o ja, en als je in relatietherapie gaat, zoek dan ajb iemand met kennis van zaken over ADHD.
Maanlicht schreef op 21-05-2022 om 01:06:
Medicatie kan een uitkomst zijn, absoluut. Maar het is geen tovermiddel. Bestaan er in Nederland geen trainingen om te leren omgaan met je ADHD?
Ja zeker hebben we dat maar de wachtlijsten zijn enorm lang en vaak krijg je alsnog de optie om medicatie in ieder geval ook te proberen. De behandeling die ik volg is zowel medicatie als uiteindelijk groepstraining of therapie.
Je schrijft:
“Terwijl ik het toch heb volgehouden tot er letterlijk geen rol wc papier meer te vinden was, alle kasten waren leeggegeten en iedereen zonder ontbijt en lunch de de dag moesten beginnen.”
Als dit een terugkerend iets is, dan zou ik het er serieus een keer op aan laten komen. Zorgen dat ik zelf naar de wc kan en voor de rest de zondvloed.
En dat dus gewoon echt volhouden. Met de mededeling dat je er klaar mee bent. Dat ze twee mogelijkheden hebben. Of a) opdrachten aanvaarden zonder discussie of b) actief meedoen.
En dan dus wel voet bij stuk houden.
Ellori schreef op 21-05-2022 om 06:17:
[..]
Ja zeker hebben we dat maar de wachtlijsten zijn enorm lang en vaak krijg je alsnog de optie om medicatie in ieder geval ook te proberen. De behandeling die ik volg is zowel medicatie als uiteindelijk groepstraining of therapie.
Dat hoeft niet.
Kijk eens op de site van adhd Nederland daar zijn door hun getrainde coaches die jehelpen bij de dingen waar je tegenaan loopt thuis of op het werk. https://www.adhd-nederland.nl/
Groepstraining lijkt mij echt niks want waar ik tegenaan loop is iets anders dan iemand anders en ik zit niet te wachten op de ellende van anderen.
Therapie klinkt naar, als of er iets te genezen valt. Ik ben er mee behept maar genezen gaat 'm niet worden.
Nou ja, ik bedoel, kijk ook eens naar coaching.
Ysenda schreef op 21-05-2022 om 20:58:
[..]
Dat hoeft niet.
Kijk eens op de site van adhd Nederland daar zijn door hun getrainde coaches die jehelpen bij de dingen waar je tegenaan loopt thuis of op het werk. https://www.adhd-nederland.nl/
Groepstraining lijkt mij echt niks want waar ik tegenaan loop is iets anders dan iemand anders en ik zit niet te wachten op de ellende van anderen.
Therapie klinkt naar, als of er iets te genezen valt. Ik ben er mee behept maar genezen gaat 'm niet worden.
Nou ja, ik bedoel, kijk ook eens naar coaching.
Therapie vind ik ook het woord niet. Ik heb tijdens groepstraining geleerd om bv correct in te schatten hoe lang iets gaat duren, om bepaalde gewoontes aan te kweken zoals een agenda bijhouden.
Ik zou dit trekken aan een dood paard zóóó zat zijn!
En zou er echt voor passen dat alles op mij neerkomt en ik er onderdoor ga.
Snap niet dat jullie niet gewoon gaan latten.
Heeft je man wel alleen gewoond met zijn kinderen? Liep toen alles in de soep? Kwam veilig thuis er aan te pas omdat de kinderen in vieze kleding liepen en vieze billen wegens gebrek aan wc papier? Stonden de incassoburo's voor de deur wegens niet betaalde rekeningen?
Als dat niet het geval is dan kan hij het wel he.
Ergens las ik dat je werkzaam bent in een leidinggevende functie in de zorg? Dus je bent van huis uit zorgverlener en thuis ben je als het ware dus ook een zorgverlener.
Bolmieke schreef op 25-05-2022 om 11:18:
Heeft je man wel alleen gewoond met zijn kinderen? Liep toen alles in de soep? Kwam veilig thuis er aan te pas omdat de kinderen in vieze kleding liepen en vieze billen wegens gebrek aan wc papier? Stonden de incassoburo's voor de deur wegens niet betaalde rekeningen?
Als dat niet het geval is dan kan hij het wel he.
Ja dat is een goeie vraag: hoe deed hij dat toen?
Bolmieke schreef op 25-05-2022 om 11:18:
Heeft je man wel alleen gewoond met zijn kinderen? Liep toen alles in de soep? Kwam veilig thuis er aan te pas omdat de kinderen in vieze kleding liepen en vieze billen wegens gebrek aan wc papier? Stonden de incassoburo's voor de deur wegens niet betaalde rekeningen?
Als dat niet het geval is dan kan hij het wel he.
Ergens las ik dat je werkzaam bent in een leidinggevende functie in de zorg? Dus je bent van huis uit zorgverlener en thuis ben je als het ware dus ook een zorgverlener.
Het is niet zo zwart/wit. De kans dat hij het 'best kan' is vrij groot. Maar op welk niveau kan hij het en is dat een niveau waar Poms zich bij kan neerleggen? Om het maar bot te zeggen: kinderen hebben nou eenmaal geen fluit te vertellen en helemaal geen keuze. Als vader een huishouden van Jan Steen bestiert, hebben ze het er maar mee te doen, of ze dat nou leuk vinden of niet. Dan wachten ze bijvoorbeeld maar een uur langer tot ze kunnen eten, eten ze vier dagen oud brood in plaats van vers, zoeken ze hun kleren bij elkaar uit wasmanden in plaats van het uit de kast te halen, trekken ze hun gymkleren nog maar een keer aan zonder te zijn gewassen en laveren ze tussen de rondslingende spullen door naar de eettafel. Daar komt Veilig Thuis (gelukkig) echt niet voor. Gevalletje pech. Maar als er dan een volwassene in het huishouden komt die het veel beter overziet, gaat iedereen zich daar natuurlijk naar richten. Die volwassene heeft a) meer inspraak in het huishouden, zeker ook omdat die een aanzienlijke bijdrage levert en b) stelt die hogere eisen aan het niveau.
Je kunt dus niet zonder meer zeggen: als hij het met de kinderen kon, kan hij het nu ook. Want waarschijnlijk was dat huishouden met de kinderen dat op een niveau waar Poms niet zo gemakkelijk genoegen mee kan en wil nemen.