Alcoholgebruik partner
Mijn partner en ik zitten momenteel in een lastige fase in onze relatie. Hij is bezig met een coach om aan zichzelf te werken. Daarnaast willen we straks nog beginnen aan relatietherapie. Voor hem is het wat teveel om dat allemaal gelijktijdig te doen. Goed om te weten dat ik zelf ook een lastige periode heb doorgemaakt en nu bijna afgebouwd ben qua antidepressiva. We hebben twee kinderen van 4 en 7 jaar. Hij is de 40 inmiddels ruim gepasseerd, ik ben dat bijna. We zijn nu ongeveer 13 jaar samen.
Ik maak me al langer zorgen over zijn alcoholgebruik. Of liever gezegd erger ik me eraan. Hij drinkt niet dagelijks, maar als hij drinkt, drinkt hij regelmatig meerdere flesjes speciaalbier achter elkaar in redelijk rap tempo. Ook verdween het afgelopen jaar de voorraad likeur/sterke drank als sneeuw voor de zon. Ik houd ook zeker wel van een drankje (of enkele), maar de laatste keer dat ik flink aangeschoten of zelfs dronken was is al jaren geleden.
Enkele weken geleden hadden we een vriendenweekend en kon hij weer geen maat houden. Op zulke momenten sluit ik me voor hem af. Ik heb dan geen behoefte meer om met hem te praten, als hij die blik in zijn ogen heeft en niet meer fatsoenlijk uit zijn woorden kan komen.
Ik hoorde hem op een gegeven moment letterlijk zeggen: 'ik kan geen maat houden met drank'.
Dat triggerde mij en ik vroeg me af: kun je het niet, of wil je het niet?
Vanavond waren we eindelijk weer eens fijn in gesprek met elkaar. Naderhand dronken we een biertje en bij hem werden dat er meerdere, waarna ik hem vroeg of dat handig was op een doordeweekse dag.
Kort gezegd: het goede gesprek was wel voorbij en hij had kennelijk allerlei gedachten die hij op dat moment niet met mij wilde delen.
Ik twijfel soms zo aan mezelf: stel ik me aan? Is het normaal om op zijn leeftijd nog af en toe zo te binge drinken? Ik ben zijn moeder niet en wil ook zeker niet die rol aannemen. Wat mag ik van hem verwachten? Moet ik voor mezelf grenzen gaan stellen? Ik vind het niet fijn als ik hem in de loop van zo'n avond zie veranderen in een ander, voor mijn gevoel. Voor de duidelijkheid: hij heeft geen vervelende of agressieve dronk gelukkig. Dat maakt het voor mijn gevoel wel lastig om aan te geven wat ik graag zou zien.
Het is een lang verhaal geworden... Ik hoor graag of hier mensen zijn die in een soortgelijke situatie hebben gezeten en tips voor me hebben. Ik ga zo slapen, ik zal morgen reageren. Alvast bedankt!
Daddy_gijs schreef op 01-06-2023 om 10:29:
Vraag hem vriendelijk of hij het alcoholgebruik ook onder de aandacht wil brengen bij zijn coach. En daarmee is voorlopig de kous even af.
Als jij met hem erover in discussie gaat, heb je kans op een ontploffing en frustratie. Uiteindelijk is zijn alcoholgebruik iets van hem, niet van jou.
De ellende van alcoholgebruik is dat het niet van een individu is maar dat iedereen er last van heeft. Zeker als het alcoholmisbruik blijkt te zijn. Een relatie met een alcoholist is verschrikkelijk, zowel voor partners als kinderen. En uiteindelijk voor de verslaafde ook.
Ik vind zelf het alcohol gebruik niet verontrustend klinken maar ik verkeer in kringen en familie waar veel gedronken wordt plus dat ik zelf ook drink en er heel goed tegen kan.
Wat mij opvalt is dat hij bezig is met een coach en dat jullie voor relatietherapie gaan, dat is toch geweldig! Het drankgebruik is voor hem waarschijnlijk een manier om met spanningen om te gaan en dat zal minder worden als hij een traject in gaat met coach en relatietherapeut.