18 jaar nog steeds single

is sociale vaardigheidstraining dan niet iets voor jou?
Wat is een open en benaderbaar houding?
Dan voel je je meer zelfverzekerd in je communicatie. Hoe je een gesprek begint met iemand bijvoorbeeld en hoe hou je een gesprek gaande.

En bedenk vooral ook wat je je wel en niet zou willen op relatie gebied. Ook al ben je verlegen, of eigenlijk juist dan; wat is een rode vlag. En ga met een leuk en aardig iemand een gesprek beginnen.
En dat leer je weer op sociale vaardigheidstraining.

Je bent zeker niet de enige! Ik kreeg mijn eerste vriendje op mijn 20e. Mijn tweede vriendje op mijn 23e en daar ben ik nu 10 jaar mee samen.

Je bent 18 en je wil je minder bevangen voelen in gezelschap zodat leuke mannen die een relatie willen jou zien. Maar die verlegenheid heeft een doel: angst voor afwijzing, en soms angst voor de realiteit. Het is jouw bescherming eigenlijk tegen pijn.

Ik geloof vast dat als iemand echt voldoende belangstelling voor het wel en wee van anderen heeft, hij/zij de verlegenheid op de tweede plaats zet en contact gaat maken. Die behoefte/liefde is dan sterker. Kans op een blauwtje wordt dan op de koop toe genomen.

Ooit kom je iemand tegen die jou ziet en op prijs stelt precies om wie je bent. Je hoeft je dan helemaal niet te verbeteren want je bent al haast volmaakt voor die persoon.

Als je vaak het gevoel hebt fouten te maken tijdens contacten dan zou het kunnen helpen om evenwichtige vrienden die je vertrouwt daarover feedback te vragen. Echt goede vrienden zullen je willen helpen.

rionyriony schreef op 09-04-2024 om 08:20:

Je bent 18 en je wil je minder bevangen voelen in gezelschap zodat leuke mannen die een relatie willen jou zien. Maar die verlegenheid heeft een doel: angst voor afwijzing, en soms angst voor de realiteit. Het is jouw bescherming eigenlijk tegen pijn.

Ik geloof vast dat als iemand echt voldoende belangstelling voor het wel en wee van anderen heeft, hij/zij de verlegenheid op de tweede plaats zet en contact gaat maken. Die behoefte/liefde is dan sterker. Kans op een blauwtje wordt dan op de koop toe genomen.

Ooit kom je iemand tegen die jou ziet en op prijs stelt precies om wie je bent. Je hoeft je dan helemaal niet te verbeteren want je bent al haast volmaakt voor die persoon.

Als je vaak het gevoel hebt fouten te maken tijdens contacten dan zou het kunnen helpen om evenwichtige vrienden die je vertrouwt daarover feedback te vragen. Echt goede vrienden zullen je willen helpen.

Het leest meer dat TO zichzelf niet beschermd door haar verlegenheid, maar juist blokkeerd in contact.

En is ze verlegen, of sociaal onhandig.

Daar zou ze hulp bij kunnen vragen door bijv sociale vaardigheidstraining. Dat geeft ook zelfvertrouwen en ik gok zomaar, dat ze door die zelfvertrouwen ook makkelijker contact legt en benaderbaar is. Een open houding in plaats van gesloten houding door haar onzekerheid.

TO: hierover kan je een afspraak maken bij je huisarts op prsktijkondersteuner om je hierbij te helpen. Zij kunnen je doorsturen. Ik denk dat dit een goede stap zal zijn.

toen ik 18 was en nog relatieloos en maagd nam een vriendin met ervaring mij mee naar zomerfeesten of de kermis en zorgden we dat we er tiptop bloedjemooi uitzagen. Die jongens kwamen vanzelf op me af en na telefoonnummers gekregen te hebben vanuit daar gaan daten. 
Dus tip zoek een vriendin die je mee de hort op neemt en dat je er tiptop uitziet. Dan is het begin al gemaakt. Jongens moeten ook de kans hebben je te benaderen. Dat gaat meestal niet thuis of in je ouwe kloffie. 

Zeddnet.com is een datingsite voor mensen met een ‘gebrek’. Dat kan een lichamelijke handicap zijn, weinig vrienden hebben of verlegen zijn. Ik als verlegen persoon heb via deze site mijn huidige man leren kennen.

18 jaar is niet oud om nog single te zijn. Het is maar net of je iemand tegenkomt. Ik ken mensen die 30+ waren bij hun eerste relatie en dat zijn stuk voor stuk leuke mensen. 

Nog even een tip van iemand die heel veel alleen is geweest: ga niet leuke dingen doen om mensen te ontmoeten, maar zoek wat jij echt leuk vindt en ga dat doen, dan komen de mensen vanzelf. 
Bij de eerste variant voelt het vaak te behoeftig voor anderen en ben je zelf te veel bezig met of het wel lukt om mensen te ontmoeten. Bij de tweede heb je toch al lol en dat is ook nog eens onwijs aantrekkelijk

hier ook een laatbloeier (ik was 22 bij eerste vriendje, wat nu man is, daarvoor rond gescharreld toen ik 21 was). en mijn broer ook… die heeft op zijn 25e ook nog geen verkering.

Maar wil je wel echt (nu) een relatie? Is het dat je niet anders dan je vrienden wil zijn die wel een relatie hebben? Kijk ook eens naar de voordelen die het single zijn heeft, je kunt overal op de wereld gaan werken je hoeft met niemand rekening te houden. Als je op je 30e iemand tegenkomt waarmee het klikt en daarmee tot je 90ste samenwoont dan ben je 60 jaar geen single en dat is een hele lange tijd! In die 60 jaar zul je altijd moeten overleggen rekening moeten houden met elkaar en dergelijke dus bedenk wat je jezelf wenst