Zijn er mensen die wel fijne ervaringen hebben in de GGZ?
Na een nare periode met een conflict met mijn GGZ behandelaren sta ik nu op een wachtlijst bij een andere GGZ. Dit kan wel een jaar duren.
Ik ben alles behalve beter geworden door deze situatie en zie ook op tegen het volgende traject. Maar ik heb echt hulp nodig dus voel me ook nogal klem zitten.
Ik besef dat ik te lang door heb gemodderd bij de vorige therapie. Op papier past deze heel goed bij mijn problematiek, maar in de praktijk werken daar geen fijne therapeuten die ook nog eens weinig kennis lijken te hebben. Ook veel personeelswisselingen waardoor ik keer op keer weer aan nieuwe mensen moest wennen.
Maar dat kan overal gebeuren.
Ik hoor ook steeds dat je wel een klik met een psycholoog moet hebben voor je er echt iets aan kunt hebben, maar bij deze instelling gaf dat een hoop trammelant als je dit aangaf (het mocht niet). Ik had juist voor een wat grotere instelling gekozen destijds omdat je dan makkelijker kunt wisselen (argument van mijn huisarts).
En wat nu. Hoe ga ik straks daar echt met een schone lei beginnen? Hoe kan ik ooit nog dit soort professionals vertrouwen?
De GGZ waar ik nu op de wachtlijst sta heeft overigens wel goede beoordelingen op de zorgkaart, wat ook de reden was om me daar naar te laten doorverwijzen.
ja ik.
20 jaar geleden trauma therapie heeft heel fijn geholpen. Nu weer al een tijdje therapie. Ook wel een paar kennismakingsgesprekken gehad die minder waren maar eigenlijk meer goede dan negatieve ervaringen.
Ik heb zelf goede ervaringen in de GGZ, kort geleden (afgelopen anderhalf jaar). Voor mijn zoon was diagnostiek en daaruit voortvloeiende hulp nodig en dat is allemaal heel goed en prettig gegaan. Ik ben met hem alleen niet naar de plaatselijke GGZ geweest, daarmee heb ik in een eerder stadium om iets anders een slecht gevoel bij gekregen. Daarna hoorde ik meer slechte ervaringen bij die instelling. Dus ik heb verder gezocht: websites bezocht, gebeld met diverse hulpverleners (hoe dat contact verloopt zegt voor mij al veel) en daarmee bij voor ons de juiste organisatie terechtgekomen. We moesten wel een tijdje wachten, maar dat hoort er standaard bij. Deze heeft ook goede nazorg, en goede overdracht naar verdere hulpverlening. Zelf kon ik na de diagnostiek van mijn zoon ook bij hen terecht en ook voor mezelf heb ik daar positieve ervaringen mee gehad.
Ik wil je adviseren om goed naar je gevoel te luisteren bij de eerste contacten die je hebt, hoe verlopen die? Houden ze zich aan terugbelbelofte? Zijn ze goed bereikbaar? Hoe voelt het? Dat is allemaal al belangrijke info voordat je aan de beurt bent en op een wachtlijst komt.
Veel sterkte gewenst, goed en sterk dat je hulp vraagt en dat je het weer aan wilt gaan!
Ik heb wel een goede ervaring met het GGZ. Ik heb een heel goed gesprek gehad en zij vertelde mij eerlijk dat ze mij niet kan helpen en ze heeft mij door gestuurd naar een psycholoog. De psycholoog heeft alleen een wachttijd van 14 weken dus ik kan voorlopig nog niet terecht.
Wij met de jeugd ggz voor onze pleegkinderen. We hebben aan meerdere zorgprofessionals gevraagd welke organisatie zij als goed bestempelden en waarom en zijn op deze manier bij deze organisatie uitgekomen. Geen klik was zeker bespreekbaar.
een therapie valt of staat zeker bij de klik want je moet je veilig voelen en je ei echt kwijt durven en kunnen. Een had ruim een jaar geen klik. Dat aangeven in praktijk heb ikzelf niet gedurfd en heb toen de therapie dood laten bloeden. Uiteindelijk is het gestopt omdat ik toch bijna nooit meer kwam. Niet omdat ik aangaf een andere therapeut te willen. Ik vind het zo naar en afwijzend en persoonlijk om te zeggen ik voel de klik niet met jou. Een leidster op de opvang zei laatst tegen mij ik voel geen klik met jouw dochter, ik ken geen baby die zo duidelijk aangeeft dat ze me niet mag. Toen was ik ook wat persoonlijk geraakt. Wat is er mis met mijn dochter?
Ik heb zeer wisselende ervaringen met de GGZ en vrijgevestigde psychologen, dus ook zeker fijne en goede. Ik ga geen namen noemen, maar blijf verder zoeken als een mens of instelling niet bij je passen. En een beetje begrip voor hun enorme caseload maakt ook dat je ze ook wel de kans geeft om wat met je feedback te doen. Niet gelijk opgeven bij kleinere irritaties.
Citroengraag schreef op 09-12-2024 om 20:02:
Ik heb zeer wisselende ervaringen met de GGZ en vrijgevestigde psychologen, dus ook zeker fijne en goede. Ik ga geen namen noemen, maar blijf verder zoeken als een mens of instelling niet bij je passen. En een beetje begrip voor hun enorme caseload maakt ook dat je ze ook wel de kans geeft om wat met je feedback te doen. Niet gelijk opgeven bij kleinere irritaties.
dit idd en verwacht niet dat je binnen 2 weken een diagnose hebt of dat je dan al beter voelt. Het duurt vaak ook al een poos voordat een probleem zich ontwikkelt heeft, en diezelfde tijd heb je vaak ook wel nodig om je weer beter te voelen. (en vaak ook nog veel langer)
Bedankt voor jullie reacties zover. Ik zie dat er gelukkig ook fijne ervaringen zijn.
Even kort wat er gespeeld heeft.
Ik ben ruim 2 jaar in behandeling geweest bij deze instelling, het is dus niet zo dat ik na twee weken geen klik had en ging zeuren. Ik had bij een therapeut meteen al geen fijn gevoel maar heb het een ruim jaar bij haar volgehouden. Toen ik aankaartte dat ik niet verder kwam werd ze nogal pissig. Dat hield geen stand. Ik had inmiddels ook een ADHD diagnose, maar daar werd weinig mee gedaan. Volgens mij mistte zij daar expertise in, maar toen ik daar naar vroeg bleef ze mijn vragen hierover ontwijken.
Ik heb toen 2 maanden geen therapie gehad omdat ik echt niet meer bij de vorige therapeut wilde. En ze werd ook overgeplaatst erna.
De nieuwe wilde vooral testen op ASS. Daar was ik al op gescreend tijdens dat onderzoek naar ADHD en toen was er geen aanleiding om verder te testen. Dus dat wilde ik niet. Maar het bleef terugkomen, en ADHD werd weer niks mee gedaan. En nog andere voorvallen die ik niet opschrijf.
Zo kwamen we niet verder en heb ik erop aangedrongen om me naar een andere instelling door te verwijzen.
Ik heb zeer wisselende ervaringen. De eerste periode dat ik therapie had bij diverse behandelaren was dit geen succes. Dit kwam achteraf gezien omdat ik er niet voor open stond omdat ik o.a. niet de steun in mijn netwerk had. Daarna eigenlijk alleen maar positieve ervaringen persoonlijk. Echt hele fijne hulpverleners gehad uiteindelijk. Eentje heb ik bijna 4 jaar bij gelopen. Uiteindelijk later voor mijn ADHD nog meer hele fijne mensen leren kennen. Tijdens mijn ADHD traject wat maar duurde en duurde ook wel een mindere klik gehad maar dat was oke want ik had alleen de diagnose nodig. Verdere hulp daarvoor heb ik wel als heel prettig ervaren.
Inmiddels ben ik al even (of in ieder geval, voor nu) klaar met therapie maar ik werk wel bij een PMT (Psychomotorische therapie) praktijk dus heb wel op zeer regelmatige basis te maken met therapeuten. Daar hoor ik dagelijks hoe belangrijk een klik is en gelukkig weten mijn collega's dit ook. Ook zijn zij niet bang om door te verwijzen als wij toch niet de juiste partij blijken te zijn
Heel vroeger, echt in de oudheid ben ik weleens naar een RIAGG (voorganger van GGZ) gegaan. Dan zat je jezelf daar een uur een depressie in te kletsen tegen iemand die je welwillend bekeek maar ook geen andere dan een standaardoplossing had die je zelf ook wel kon bedenken.
Na enkele maanden stopgezet, na een half jaar probeerde ik het te hervatten, deed een schriftelijk verzoek om een andere therapeut, kreeg een afspraak en kwam toen bij dezelfde knakker terecht. "Oh, haha, dat doen we nooit; zijn er problemen dan moet je het met dezelfde therapeut oplossen. Policy en onderdeel van de behandeling."
En weg was ik weer.
Goede ervaringen hier. Cognitieve gedragstherapie. Een psycholoog waar het direct mee klikte. Ingrijpende klachten zijn hierdoor helemaal opgelost en nooit meer terug gekomen.
De eerste psych waar ik kwam, net volwassen, was een vrouw die in haar praktijk minstens zes honden rond had lopen die niet zindelijk waren. Héél erg niet zindelijk want overal lagen er plassen en hopen. Toch een consult aangegaan (want ik wou niet onverrichterzake terug na al die moeite en pijn in mijn benen) en haar belangrijkste punt was: "ik kan mensen alleen helpen als iemand die in een put zit en ik als ik me voorover buig, elkaars hand kunnen pakken". Ze schreef me een vreselijk middel voor dat ik na de eerste pil niet meer nam. De vrouw had een eigenaardige tremor in haar gezicht en ik bedacht dat ze vermoedelijk zelf dat spul slikte. Ook vroeg ik me af waarom die honden niet zindelijk waren. "Ja, je moet er even omheen lopen", zei ze, "want ik heb de tijd nog niet gevonden". Ze was anders dan andere bekende mensen en daarom begreep ik haar niet.
Ik dacht: zó wil ik niet worden. Ja, heus. Kieskeurig als de pest. 
Maar dit was de enige vrij gevestigde psych.
Verschillende ervaringen dus. Gelukkig ook fijne.
Waar ik nu op de wachtlijst sta heb ik alleen nog maar contact gehad met de telefoniste. Die klonk in ieder geval vriendelijk en begripvol, maarja dat deed de telefoniste van de vorige GGZ instelling ook.
Ik geloof niet dat je van tevoren kunt bepalen wie me daar gaat helpen.
Ik ga wel direct aangeven wat er is gebeurd en waarom ik dan nu misschien wat terughoudend ben, lijkt me logisch.
Het rottige is dat mijn vertrouwen dusdanig beschadigd is dat ik nu gewoon echt bang ben. Zo durf ik ineens niet meer met de trein rond een bepaalde tijd omdat ik al een keer twee therapeuten tegen ben gekomen op het station. Ik raakte compleet in paniek (en heb mijn trein gemist 😭)