Rationeel blijven en emoties leren parkeren
Ik wil de zaken graag goed doen. Afmaken waar ik mee bezig ben. Doen wat er van me verwacht wordt en ik ben helaas een pleaser.
Op het werk ren ik hierdoor mezelf voorbij en ervaar ik veel stress. Ik neem me steeds voor om me niet te laten opjagen/opfokken maar dan is het moment weer daar. Ik voel angst en stress en ik ga hard aan de slag om aan de eisen te voldoen. Ik kies liever voor overwerken dan de confrontatie aan te gaan Helaas wordt mijn workload steeds hoger omdat mensen dit van mij gaan verwachten doordat ik het steeds voor elkaar speel.
Het lukt me niet om afstand te nemen en rustig te blijven vanwege die angst.
Een paar uur later denk ik "ging ik weer..."
Ik ben al op zoek geweest naar mijn irrationele gedachten maar ik kan ze niet vinden. Ik lijk vooral te voelen.
Hoe krijg ik grip op mijn emoties?
Ik denk dat dat de sleutel is in rustig blijven.
Lastig 
Lijkt me echt moeilijk om mee om te gaan.
In jouw titel valt me op dat je spreekt over parkeren van je emoties. Ik denk dat de sleutel juist zit in het toelaten van de emoties. Wat niet wil betekenen dat je dan weer over je grens moet gaan.
Mocht je het in de therapie-hoek zoeken, dan kan het zinvol zijn om iemand te kiezen die ACT (acceptance and commitment therapy) onder de knie heeft. Heeft mij ontzettend geholpen.
Succes in ieder geval
Geen emoties negeren. Angst en stress zijn een teken van je lichaam, een duidelijke signaalfunctie dat er iets niet klopt.
Weet je waarvoor je angst voelt? Is het angst om Nee te zeggen? Om afgewezen te worden? Niet aardig gevonden te worden? Om voor jouw gevoel te falen? Of voel je angst voor de workload? Of voor..?
Hoe lastig ook, je zult moeten leren om je grenzen aan te geven. En in mijn eigen ervaring: hoe beter ik grenzen leerde aangeven, hoe beter ik ze ook ging voelen, hoe makkelijker het werd en hoe rustiger ik bleef.
Die eerste keren zijn eng, been there done that. Maar ik had het ook zoveel groter gemaakt in mijn hoofd dan het daadwerkelijk was. Collega's bleken het op prijs te stellen wanneer ik grenzen aangaf en zelf vind ik het ook fijn als een ander dat doet. Dat geeft mij juist vertrouwen.
Je kan ook altijd hulp inroepen van een coach.
Heel erg herkenbaar.
Ook wat betreft die angsten.
Zelf heb ik ook erg lang last gehad van pleasegedrag en liep ook voortdurend op eieren.
Ik durfde geen 'nee' te zeggen, geen tegengas te geven enz.
Dat begint langzaam wel te veranderen, maar het gaat erg langzaam.
Ben hierin nog weleens wat te passief en afwachtend.
Zelf heb ik hierover ook veel nuttige info kunnen vinden op bijv www.sochicken.nl
Je hebt inderdaad ook wel gelijk dat rustig blijven erg essentieel is.
Tuinplantje schreef op 03-02-2022 om 22:48:
Lastig
In jouw titel valt me op dat je spreekt over parkeren van je emoties. Ik denk dat de sleutel juist zit in het toelaten van de emoties. Wat niet wil betekenen dat je dan weer over je grens moet gaan.
Mocht je het in de therapie-hoek zoeken, dan kan het zinvol zijn om iemand te kiezen die ACT (acceptance and commitment therapy) onder de knie heeft. Heeft mij ontzettend geholpen.
Succes in ieder geval
Wat Tuinplantje zegt.
Hier vind je een aardig goede weergave van de oefeningen bij ACT:
https://bloemraadpsychologen.nl/stop-met-alles-wat-je-doet/
Op dit moment volg ik deze therapie. Niet precies het programma in de link; ik ga naar een psycholoog.
Dit gevoel had ik ook altijd. Ik werkte uiteindelijk structureel 60 uur per week en had nog steeds het idee dat het niet voldoende was. Ik heb therapie gehad wat mij enorm heeft geholpen. Voor mij was de sleutel om te begrijpen waar de angst (ik wist niet eens dat het angst was) vandaan kwam. Ik ben nu zoveel zelfverzekerder en ben meer in control.
Mijn tip zou zijn zoek een goede coach met een gedegen psychologie studie. Dat is duurder, maar als je een goede vind is het een hele goede investering in jezelf. Je kan ook nog kijken welke mogelijkheden er zijn via werkgever soms betaald die dit soort trajecten.
Hartelijk dank voor jullie reacties!
Ik ga het in mijn opnemen en er goed over nadenken
TO vraag bij jouw huisarts eens om een afspraak met de POH-GGZ, wellicht kan die jou verder helpen. Zo'n afspraak is gratis.
Ik vond het boek "Nooit meer te druk" hierbij wel helpend (geluisterd via Storytel). Het is niet perse een heel goed boek, dus soms moet je je er even doorheen worstelen. Maar ik heb er wel lessen uit meegenomen die gaan over "Wat vind ík belangrijk?" Gekoppeld aan het maken van korte, halflange en lange termijn doelen.
En: "Waarom is het juist niet handig dat ik steeds weer voldoe aan de volgende lat?"
Het boek is geschreven voor het bedrijfsleven, maar ik zie dat je de mechanismes eigenlijk overal kan toepassen.
Sinds het lezen van dit boek lukt het mij beter mijn eigen prioriteiten te bepalen en grenzen te stellen. Maar het gaat natuurlijk niet de diepte in, dus als er iets onder ligt bij je, dan zal het dat niet direct aanpakken.
In theorie is de oplossing simpel: Nee zeggen tegen extra klussen.
Maar daarvoor moet je jouw huidige emotie (angst) vervangen door een andere emotie (lef, zelfvertrouwen of iets dergelijks. Desnoods ergernis over asociale rotcollega's)
PhilDunphy schreef op 04-02-2022 om 10:44:
Ik vond het boek "Nooit meer te druk" hierbij wel helpend (geluisterd via Storytel). Het is niet perse een heel goed boek, dus soms moet je je er even doorheen worstelen. Maar ik heb er wel lessen uit meegenomen die gaan over "Wat vind ík belangrijk?" Gekoppeld aan het maken van korte, halflange en lange termijn doelen.
En: "Waarom is het juist niet handig dat ik steeds weer voldoe aan de volgende lat?"
Het boek is geschreven voor het bedrijfsleven, maar ik zie dat je de mechanismes eigenlijk overal kan toepassen.
Sinds het lezen van dit boek lukt het mij beter mijn eigen prioriteiten te bepalen en grenzen te stellen. Maar het gaat natuurlijk niet de diepte in, dus als er iets onder ligt bij je, dan zal het dat niet direct aanpakken.
ik vond dit juist een héél goed boek!