Lang geleden sex tegen wil
ik probeer het kort te houden.
een jaar of 20 geleden ging ik samen met een vriendengroep van een collega stappen. Ik was al vaker met hun mee geweest en zou die avond bij 1 van hun blijven slapen op de logeerkamer. Deze persoon was 10 jaar ouder en getrouwd maar zijn vrouw was bij een vriendin slapen.
Toen ik in bed lag kwam hij naast mij liggen en begon te strelen. Ik verstarde en draaide mij weg. Hij ging door en toen hij bij mijn borsten kwam heb ik nee gezegd ik wil dit niet. Hij hield even op maar ging daarna weer door weer zei ik weer nee maar hij luisterde daar niet naar. Ik heb uiteindelijker strijd opgegeven en mij over gegeven aan hem en hebben wij sex gehad. Ik voelde mij daarna vies en ben nooit meer met die vriendengroep mee gegaan. Ik heb het ver weg gestopt alsof het nooit gebeurd was.
Nu tig jaar later zelf getrouwd en kinderen en sinds kort diagnose ass. Hierdoor ben ik veel met mezelf bezigen mij weer te leren kennen en komt dit boven. Nooit last gehad daarvan maar ik voel mij nu vies en snap niet waarom ik het min of meer toch toegestaan heb. Ik wilde altijd maar iedereen pleasen. Ik vind het alleen raar dat ik er nu nog last van heb en eerder nooit
Je hebt het niet toegestaan. Je hebt duidelijk nee gezegd, hij ging door. Het verzet opgeven is een heel normale reactie, uit lijfsbehoud. Dat maakt je echt niet minder slachtoffer. Het klinkt waarschijnlijk hard, maar je bent verkracht. Dat kan best jaren later nog boven komen.
Heb je een therapeut met wie je dit kunt bespreken?
"Nooit last gehad daarvan maar ik voel mij nu vies en snap niet waarom ik het min of meer toch toegestaan heb. Ik wilde altijd maar iedereen pleasen."
Ik denk niet dat dit onder pleasen valt, anders had je wel ja gezegd. Je zei meerdere keren nee en hij ging door en jij bevroor en liet het gebeuren, heel begrijpelijk en menselijk heeft naar mijn mening niks met pleasen te maken. Hij heeft zich opgedrongen aan jou en misbruik van je gemaakt.
ik weet eigenlijk ook niet goed wat ik met dit topic wil. Ik denk even mijn ei kwijt. Ik heb het nooit aan iemand vertelt maar wil het wel aan mijn man en psycholoog vertellen. Maar dan denk ik weer dat ik mij aan stel en waarom nu dan ineens.
83angel schreef op 18-08-2021 om 18:48:
ik weet eigenlijk ook niet goed wat ik met dit topic wil. Ik denk even mijn ei kwijt. Ik heb het nooit aan iemand vertelt maar wil het wel aan mijn man en psycholoog vertellen. Maar dan denk ik weer dat ik mij aan stel en waarom nu dan ineens.
Je stelt je verre van aan! En dat het nu ‘ineens’ naar boven komt is omdat je het heel ver weggestopt/geblokt had, een automatisch mechanisme bij trauma’s en helemaal niets om je voor te schamen, nooit! Goed dat je het gaat vertellen aan je man en psycholoog en kom hier vooral spuien als dat jou oplucht.
Sterkte!
Ik had ook ooit onbedoeld seks, maar zie het vooral als dom/naïef van mezelf.
Was op vakantie en we zaten met de (Nederlandse) reisgroep flink te borrelen tot diep in de nacht. Ik zat best wel te flirten met een man die ik aantrekkelijk vond. Uiteindelijk werd er voorgesteld te gaan skinnydippen en we sprongen met een stuk of 6 het zwembad in. Opeens waren al die anderen weg en was er alleen nog die man en ik. Voor ik 't goed en wel besefte stak ie 'm er in. Van nee zeggen was al geen sprake meer, ik was redelijk beneveld en moest mn hoofd boven water houden. Hij was natuurlijk fout, maar ik had hem absoluut verkeerde signalen gegeven. Voel me dan ook zeker niet verkracht en heb daarvan geleerd.
ik vond hem totaal niet aantrekkelijk. Ook geen signalen gegeven dat ik hem leuk vond. Ik heb wel nee gezegd. Dus niet echt vergelijkbaar. Verkracht vind ik een groot woord maar aangerand voel ik mij zeker wel.
83angel schreef op 18-08-2021 om 19:57:
ik vond hem totaal niet aantrekkelijk. Ook geen signalen gegeven dat ik hem leuk vond. Ik heb wel nee gezegd. Dus niet echt vergelijkbaar. Verkracht vind ik een groot woord maar aangerand voel ik mij zeker wel.
Ongewenst bij iemand binnendringen valt wel onder verkrachting. Je hebt duidelijk nee gezegd, 2x zelfs. Ik vind het spijtig dat je dit hebt mee moeten maken.
Stop nu met het jezelf verwijten maken! Jij hebt niks verkeerd gedaan, je hebt geen schuld. Op dat moment heb je het ondergaan omdat je geen andere uitweg zag.
Misschien dat je het nu, met 20 jaar levenservaring, wel anders had gedaan, dat mag je jezelf niet voor je voeten werpen. Je bevroor. Je was hartstikke jong. Je kon er echt niks aan doen. Je zei NEE. Je bent niet vies (daarbij is een vrouwenlichaam ook zelfreinigend, maar dat terzijde).
Je ging door met je leven. Vond je levenspartner, kreeg kinderen. Je hebt het goed gedaan.
Nu met je diagnose ga je terugkijken op je leven en ben je heel erg veroordelend naar je zelf. Het is een enorm cliché, maar wat zou je tegen een vriendin zeggen als ze met dit verhaal naar je toe komt? Wees lief voor jezelf, dat heb je verdiend.
83angel schreef op 18-08-2021 om 18:48:
ik weet eigenlijk ook niet goed wat ik met dit topic wil. Ik denk even mijn ei kwijt. Ik heb het nooit aan iemand vertelt maar wil het wel aan mijn man en psycholoog vertellen. Maar dan denk ik weer dat ik mij aan stel en waarom nu dan ineens.
Soms gaan vakjes opeens open. Iets wat je lang weggedrukt hebt.
Ik ben op mijn 16 verkracht, nu 21 jaar geleden. Altijd gezwegen hierover, ik schaamde me (ja dom en niet nodig want niet mijn schuld). Mijn man wist het wel.
Ik kreeg steeds meer moeite met seks.
Toen ik EMDR kreeg voor iets anders brak de verkrachting opeens door. Tranen met tuiten, alles kwam eruit. De psycholoog en ik hebben dit stukje ook aangepakt en wat ben ik daar blij mee. Ik kan er nu ook goed over praten.
Dus denk alsjeblieft niet dat je je aanstelt. Dat doe je niet! Wat jou is overkomen is verkrachting en is verschrikkelijk. Dat je er nooit over hebt gesproken en het een soort van verdrongen hebt maakt niet uit. Je kan hier nu met je man en de psycholoog hulp voor krijgen, nu heb je er last van. Of dat nu 2 dagen na het gebeuren is of 20 jaar of 80 jaar maakt niet uit.
Heel veel sterkte en een hele dikke digitale knuffel.
Sorry, maar dit is toch gewoon verkrachting? Je hebt meerdere keren ‘nee’ gezegd, geen enkel signaal gegeven dat je überhaupt seks wilde met deze man en hij is gewoon doorgegaan. Stop alsjeblieft met je schuldig voelen! Niets om je voor te schamen ook. Hou op zeg, híj moet zich rotschamen!
Toen ik 15 was ben ik met een groep vrienden uitgegaan en we bleven daarna allemaal in hetzelfde huis slapen. 's Morgens werd ik half wakker omdat er iemand aan me zat. Droom en werkelijkheid liepen hier wat door elkaar waardoor ik wellicht verkeerde signalen heb afgegeven. Toen ik door had dat er echt iemand aan me zat ben ik compleet verstijfd. Soort paniek modus. Als ik m'n ogen maar stijf dicht hou en hij denkt dat ik nog steeds slaap houd hij wel op. Heeft hij niet gedaan. Ondanks dat ik er als een plank bij lag. Nee heb ik nooit gezegd, ik probeerde me immers slapende te houden. Ik was gewoon te bang.
Maanden heb ik het voor me gehouden tot ik het er bij een vriendin uit klapte. Zij schakelde haar moeder in en die hebben me meegesleept naar de politie. En zo zijn ook m'n ouders er achter gekomen. Via de politie is er nooit wat mee gebeurd. Er was immers geen bewijs. M'n ouders hebben wel direct gehandeld en psychologische hulp voor me gezocht.
En zal ik je wat zeggen. Tot op de dag van vandaag voelt het alsof het mijn eigen schuld is. Dat ik niet zo bang had moeten zijn en nee had moeten zeggen. Wie weet was het dan gestopt. Of niet, zoals bij jou. En net als bij jou blijft het invloed hebben op m'n leven. Heel subtiel vaak maar ik weet dat het daar vandaan komt. EMDR heeft mij echt super goed geholpen overigens. En dan vooral om onder ogen te zien wat er nou echt gebeurd is. Mijn ervaring is dus dat het helaas voor altijd invloed zal hebben.
83angel en RaSa: als er iets naars gebeurt gaan mensen één van drie dingen doen: vechten, vluchten of bevriezen. Dit zijn primaire reacties, die je lichaam doet om je te beschermen. Je hebt hier zelf geen invloed op. Je lichaam kiest als het ware. Dus het idee dat je het hebt laten gebeuren, klopt niet. Jullie is iets afschuwelijks aangedaan en je hebt er helemaal geen schuld aan.
Redbulletje: wat jij hebt meegemaakt had ook nooit mogen gebeuren. Wat een nare man om gebruik te maken van zo’n kwetsbare situatie in het water. Gelukkig heb je het een plek kunnen geven en heb je ervan geleerd.