Ik ben overstuur
Ik heb iemand bij me thuis laten komen waarvan ik weet dat ze niet te vertrouwen is met pillen stelen enzo. Maar normaliter pakt ze een paar ofso en heel stom dat ik dan toch weer met zon persoon optrek en binnen laat.
maar nu kom ik er dus net achter dat ze heel mijn doosje slaapmedicatie heeft meegenomen van 30 dagen.
Ik ben zo verdrietig want het is het enige wat mij in slaap kan vallen en ik kan of wil niet nu de komende periode zonder slaap functioneren want dan glijd ik heel snel af.
het meest erge is dat het ook nog eens het moment is dat ik me down voel, gisterennacht al heel de nacht niet heb geslapen tot nu door m over te slaan. Ik voel me angstig en depri, dus ben nu zo van slag dat ik echt niet eens boos op haar ben ma toch voelt het zo als een naaistreek om alles mee te nemen en iemand helemaal zonder te laten zitten.
gatverdamme ik voel me nu ook net een junk die niet zonder slaapmedicatie kan en helemaal in paniek raak, maar het weerhoudt mij door deze emotionele toestand geen gekke dingen te gaan doen door bv drugs te gaan gebruiken. Ik ga dat ook niet doen, maar had even weer behoefte dus dacht oke mooi moment om mn slaappil in te nemen want dan lig ik toch binnen uur plat.
hoe moet ik dit ook nog eens de komende maand doen? Ze neemt niet meer op en ik kan dit denk niet bij de huisarts uitleggen voor een nieuwe bestelling.
Het erge is dat ik gwn nu met angst heel de nacht moet doorbrengen en huilbuilen want voelde me al zo kut. Zelfs een jointje helpt niet om te slapen en krijg ik juist meer angst van.
Ik moest dit even kwijt. 
Langs gaan en terughalen. Morgen je huisarts bellen en de situatie uitleggen. En die griet nooit meer binnen laten of je pillen bewaren in een doos/kast met slot.
Misschien heb je hier iets aan, heeft mij jaren geleden goed geholpen om te ontspannen en in slaap te vallen.
https://youtu.be/SJKeG_ICisw
Kan je niet gewoon je huisarts bellen en zeggen dat je je doosje met pillen kwijt bent en dus graag een nieuw doosje zou willen? Of terughalen bij degene die ze heeft meegenomen? En anders hulp zoeken voor je klachten/problemen? Het structureel gebruiken van slaapmedicatie is over het algemeen niet aan te raden en geen oplossing voor je problemen. Voor je angsten kan je wellicht andere medicijnen krijgen?
Eerlijk gezegd overweeg ik ook we weer hulp te zoeken doordat ik weer voel dat ik helemaal down ben. Het gaat mij in vlagen goed en dan na een gewone dag moet ik weer janken, weet niet of t burnoutsverschijnselen zijn maar ik ben bang dat het straks slechter gaat maar ik wil sterk blijven en ben bang dat als ik hulp ga zoeken juist weer slechter ga voelen ben daar doodsbang voor.
Ik denk dat het morgen weer beter gaat en waarom ik me weer zo fuckedup voel is hoort miss gwn bij het leven.. je kan niet altijd happy zijn.
Wil ook echt niet afhankelijk zijn van die kut medicatie maar ik kan niet zonder slapen
Ik wil deze negatieve gevoelens niet gaan voeden en proberen te focussen op het positieve
mijn mental breakdown en paniek is alweer wat gekalmeerd, voel me nog wel beetje depri ma komt goed
Wat een rotstreek van die vrouw. 
logisch dat je je daarvan overstuur voelt! zou morgen de doc bellen en een nieuw doosje vragen.
Biscuitje schreef op 16-01-2023 om 22:42:
Kan je niet gewoon je huisarts bellen en zeggen dat je je doosje met pillen kwijt bent en dus graag een nieuw doosje zou willen? Of terughalen bij degene die ze heeft meegenomen? En anders hulp zoeken voor je klachten/problemen? Het structureel gebruiken van slaapmedicatie is over het algemeen niet aan te raden en geen oplossing voor je problemen. Voor je angsten kan je wellicht andere medicijnen krijgen?
Ze kan beter gewoon eerlijk zijn tegen de huisarts. Ik weet niet om welke slaappillen het gaat, maar met 30 pillen kan dat een gevaar voor anderen opleveren en moet je de politie bellen..... dus dat zal de ha dan waarschijnlijk doen.
Eens dat ze beter hulp kan gaan zoeken en slaapmedicatie lost op den duur niets op. Ik ben ook een slechte slaper, wat voor mij werkt is lezen en mediteren.
Sterkte
Yumi schreef op 16-01-2023 om 23:10:
[..]
Ze kan beter gewoon eerlijk zijn tegen de huisarts. Ik weet niet om welke slaappillen het gaat, maar met 30 pillen kan dat een gevaar voor anderen opleveren en moet je de politie bellen..... dus dat zal de ha dan waarschijnlijk doen.
Eens dat ze beter hulp kan gaan zoeken en slaapmedicatie lost op den duur niets op. Ik ben ook een slechte slaper, wat voor mij werkt is lezen en mediteren.
Sterkte
Ik denk ook niet dat ze m opnieuw gaan geven.
Heb een x namelijk ze oprecht verloren en toen werd ik ook als een leugenaar behandeld zo voelde het wel dus ga daar niet eens meer aan beginnen.
Eerlijk gezegd was de slaapmedicatie wel een wondermiddel voor me doordat ik echt al vanaf jeugd hiermee kamp en me nu afvraag hoe ik al die tijd zo heb kunnen functioneren.
Aan de ene kant zit ik ook echt nog in een tweestrijd of ik levenslang aan de medicatie moet of gewoon keihard mijn best doen dat ik zonder kan.. maar goed ik ben het zat kan geen rusteloze nacht meer aan eerlijk gezegd. Het maakt je gewoon doodop en ik ben al doodop.
Ik weet niet wie me heeft vervloekt maar ik voel ineens helemaal geen vreugde meer
Hebben mensen vaker last van zulke periodes of momenten dat het heel goed gaat dan ben ik zelfs aan het zingen van blijdschap en de volgende dag ben ik aan het janken. Ik vind het ongezond.
het erge is dat ik nu niet echt mag klagen, mijn leven is fantastisch maar zo leuk vind ik het allemaal niet
ben alleen maar bezig met doelen halen en dat is het enige wat me staande houd miss maar goed ook want daardoor kom ik vooruit
Op afstand is dit heel moeilijk te beoordelen.
Ben je alleen thuis? Zo ja, is er iemand die je kunt contacteren en die naar jou kan komen?
Heb je verplichtingen morgen?
Dat wisselen van stemmingen (zingen en vervolgens janken), herken ik wel van vroeger maar ik neem ondertussen al vele jaren medicatie om dit te stabiliseren.
Als je het gevoel hebt dat het nog redelijk gaat, zou ik zeggen: neem wat om te snoepen, kruip op je bank onder een dekentje en bingewatch een serie die je niet opwindt. Misschien val je hierbij in slaap en anders helpt het je de nacht toch door.
Als het echt niet lukt en je hebt het gevoel dat de gedachten en emotie je overstromen: bel een taxi, laat je naar de dichtstbijzijnde spoedafdeling brengen en leg daar je situatie uit.
Ik ben waarschijnlijk heel de nacht wakker (wel niet steeds op het forum), dus schrijf maar als je dit nodig hebt, zal regelmatig komen controleren.
Veel sterkte alvast.
Edit: misschien hebben jullie in Nederland een hulplijn die je ook 's nachts kan bellen.
Wat waardeloos
Ik hoop dat je toch nog wat uurtjes slaap hebt gehad.
Persoonlijk zou ik de vrouw die je medicatie heeft gejat, wel even bellen om te vertellen dat je deze rotstreek echt niet pikt. Van mij zou ze mogen kiezen: òf ze komt die pillen vanmorgen nog door je brievenbus gooien òf je doet vanmiddag melding of aangifte. Dat laatste kan ook online.
Valdemar schreef op 17-01-2023 om 00:30:
[...]
Ik ben waarschijnlijk heel de nacht wakker (wel niet steeds op het forum), dus schrijf maar als je dit nodig hebt, zal regelmatig komen controleren.
Veel sterkte alvast.Edit: misschien hebben jullie in Nederland een hulplijn die je ook 's nachts kan bellen.
Wat lief is dit.
Je hebt niets aan dieven die doen alsof ze je vriend zijn. Ze mag dus best stevig aangepakt worden. Ik vraag me wel af of er voldoende bewijs is dat zij de diefstal heeft gepleegd en dat is wel nodig voor vervolging. Ook al weet jij het zeker, voor de politie is het dat niet.
Maar nu het leed al gebeurd is zou ik de arts bellen. Gewoon vertellen moet voldoende zijn.
PS: ik heb verschillende malen gedacht dat iemand me bestolen had maar slechts één keer wist ik het zeker omdat de dief het ding liet zien. In veel gevallen heb ik het teruggevonden.
LieverDanJeDenktx schreef op 16-01-2023 om 22:54:
Eerlijk gezegd overweeg ik ook we weer hulp te zoeken doordat ik weer voel dat ik helemaal down ben. Het gaat mij in vlagen goed en dan na een gewone dag moet ik weer janken, weet niet of t burnoutsverschijnselen zijn maar ik ben bang dat het straks slechter gaat maar ik wil sterk blijven en ben bang dat als ik hulp ga zoeken juist weer slechter ga voelen ben daar doodsbang voor.
Ik denk dat het morgen weer beter gaat en waarom ik me weer zo fuckedup voel is hoort miss gwn bij het leven.. je kan niet altijd happy zijn.
Wil ook echt niet afhankelijk zijn van die kut medicatie maar ik kan niet zonder slapen
Ik wil deze negatieve gevoelens niet gaan voeden en proberen te focussen op het positieve
mijn mental breakdown en paniek is alweer wat gekalmeerd, voel me nog wel beetje depri ma komt goed
Wat ik zo van je heb gevolgd ben je sinds de laatste 3 maanden van vorig jaar aardig druk geweest met verhuizen, gedoe met familie en heb je gewerkt/stage gelopen. Tel daarbij de korte dagen en lange avonden van de winter bij op. Het is een wat veel en door gebrek aan zon/daglicht kun je je sneller somber voelen, minder energiek. Misschien is een daglichtlamp iets voor je. Het kan ook helpen je slaapcyclus te verbeteren.
LieverDanJeDenktx schreef op 16-01-2023 om 22:54:
Eerlijk gezegd overweeg ik ook we weer hulp te zoeken doordat ik weer voel dat ik helemaal down ben. Het gaat mij in vlagen goed en dan na een gewone dag moet ik weer janken, weet niet of t burnoutsverschijnselen zijn maar ik ben bang dat het straks slechter gaat maar ik wil sterk blijven en ben bang dat als ik hulp ga zoeken juist weer slechter ga voelen ben daar doodsbang voor.
Ik denk dat het morgen weer beter gaat en waarom ik me weer zo fuckedup voel is hoort miss gwn bij het leven.. je kan niet altijd happy zijn.
Wil ook echt niet afhankelijk zijn van die kut medicatie maar ik kan niet zonder slapen
Ik wil deze negatieve gevoelens niet gaan voeden en proberen te focussen op het positieve
mijn mental breakdown en paniek is alweer wat gekalmeerd, voel me nog wel beetje depri ma komt goed
To, ik hoop dat je de nacht goed door bent gekomen.
Het is wel logisch dat als je aan je problemen gaat werken, het eerst minder goed kan gaan. Je doet het uiteindelijk om door de shit heen te komen en je daarna beter te voelen.
En mocht je daar erg bang voor zijn, kun je een plan maken met je behandelaar.
Hey TO, heb je nog een beetje geslapen vannacht? Ik weet niets van jouw (mentale) problemen maar wilde wel even delen dat als ik iets rots meemaak zoals zo'n naaistreek ik ook diep in de put kan zitten en even helemaal geen vreugde meer kan voelen. Dus kan het grotendeels daardoor komen dat je je zo klote voelt? En je het nu niet enorm groot moet maken dat je je down voelt want het is nou eenmaal heel kut om bestolen te worden en logisch dat je je daarna down voelt. Hoop dat je snapt hoe ik het bedoel
dank voor alle reacties. Het is uiteindelijk goed verlopen heb slaapmedicatie kunnen krijgen van familie om even te gebruiken.
maar eerlijk, ik weet niet wat er met mij aan de hand is. Het gaat net zo goed. Ik heb letterlijk alles wat ik wil in mijn leven en mag niet klagen maar toch voel ik me zo down, chagrijnig en moe heel de dag en savonds word het dan weer even erger doordat ik dan moeilijk tot rust kom
ik ben heel erg bang dat ik weer in een burn out ga vallen en dat wil ik echt nooit meer maar ik voel gwn dat ik niks meer kan nu.
heb indd een heel intense halfjaar gehad, maar al die dingen hadden een positieve resultaat. Jaar daarvoor heb ik gwn een jaar plat gelegen door wat akelige gebeurtenissen.
ik zit in een tweestrijd en kost me heel veel energie en moed om hulp te zoeken, zoals nu denk ik weer wel dat het nodig is ma dan gaat het weer paar dagen goed en denk ik dat het niet meer nodig is. Alleen denk ik ergens dat niemand je kan helpen behalve jezelf. Dus wrm die hoop en energie insteken door weer hulp vragen, op de wachtlijst en dan hopen op een deskundige hulpverlener? Ik weet het niet maar het helpt soms wel om van me af te schrijven.
LieverDanJeDenktx schreef op 22-01-2023 om 01:00:
dank voor alle reacties. Het is uiteindelijk goed verlopen heb slaapmedicatie kunnen krijgen van familie om even te gebruiken.
maar eerlijk, ik weet niet wat er met mij aan de hand is. Het gaat net zo goed. Ik heb letterlijk alles wat ik wil in mijn leven en mag niet klagen maar toch voel ik me zo down, chagrijnig en moe heel de dag en savonds word het dan weer even erger doordat ik dan moeilijk tot rust kom
ik ben heel erg bang dat ik weer in een burn out ga vallen en dat wil ik echt nooit meer maar ik voel gwn dat ik niks meer kan nu.
heb indd een heel intense halfjaar gehad, maar al die dingen hadden een positieve resultaat. Jaar daarvoor heb ik gwn een jaar plat gelegen door wat akelige gebeurtenissen.
ik zit in een tweestrijd en kost me heel veel energie en moed om hulp te zoeken, zoals nu denk ik weer wel dat het nodig is ma dan gaat het weer paar dagen goed en denk ik dat het niet meer nodig is. Alleen denk ik ergens dat niemand je kan helpen behalve jezelf. Dus wrm die hoop en energie insteken door weer hulp vragen, op de wachtlijst en dan hopen op een deskundige hulpverlener? Ik weet het niet maar het helpt soms wel om van me af te schrijven.
Dit laatste deel herken ik heel erg, dat er dagen zijn waarop je niets anders wilt dan geholpen worden gevolgd door dagen waarin alles prima verloopt en je jezelf afvraagt waarom je hulp zou nodig hebben; er zijn immers zoveel mensen die het meer nodig hebben dan jou, niet?
Ook je gevoel dat niemand je kan helpen behalve jijzelf is zeer herkenbaar.
Weet gewoon dat je niet de enige bent die hiermee kampt en dat het geen schande is om hierbij professionele hulp te zoeken. (Stuur anders maar een pb als je meer persoonlijke vragen hebt.)