Had jij meerdere therapeuten of altijd dezelfde?
Afgelopen week vertelde mijn psychotherapeut dat hij me eigenlijk niet echt verder kan helpen. Schrok ik behoorlijk van!
Ik ben jaren terug al 3 jaar bij hem in therapie geweest, en de afgelopen 4 jaar weer. Hij is gewoon héél goed, hij snapt mijn hoofd, we hebben zo veel bereikt.
Maar ik ben er echt nog niet. Zijn bericht levert veel spanning op. Ik denk zelf niet dat ik afhankelijk van hèm ben, maar ik ben wel altijd overtuigd geweest dat hij precies de goede therapeut is voor mij. Dus heb ik nooit verder gezocht, ook niet toen ik 4 jaar geleden echt weer hulp nodig had.
Maar nu vraag ik me af hoe dat bij anderen gaat, die flinke psychische klachten hebben en daar meerdere jaren voor in therapie zijn (geweest).
Had jij altijd dezelfde therapeut? Of heb je er meerdere gehad? Wanneer stopte je dan? En hoe zocht je iemand anders die je weer wat verder kon helpen?
Vrouw85 schreef op 28-10-2021 om 12:10:
Ik heb bij 2 verschillende psychologen gelopen. Eerste was niks dus snel gestopt. Bij tweede wel meerdere periode geweest. Daarnaast nog andere therapievormen geprobeerd.
Inmiddels paar jaar na laatste therapie thuis met burn out en terug naar oude psycholoog wil ik niet want daar was ik gevoelsmatig wel klaar. Maar wat wel weet ik niet.
Dus jij ook wel hetgeen waar je kast van had op verschillende manieren bekeken? Door verschillende therapieen?
Misschien moet ik daar eens over denken....een hele andere vorm....
Wil je misschien delen welke vormen? Hoeft niet als je niet wil hoor!
rionyriony schreef op 28-10-2021 om 12:16:
[..]
In die tijd geloofde men dat je al pratende zelf tot een oplossing moest komen, of dat het zichzelf zou uitputten. Als dat niet zo verliep als dat zij geloofden dat het moest, dan was je zelf de schuld: je werkte niet hard genoeg aan jezelf.
Ik was een adolescent toen en nu ben ik een heel stuk ouder en gedeeltelijk wijzer en ik heb vooral geleerd niet zo wanhopig meer te zijn waardoor ik rustiger ben geworden. Maar tóen leek alles heel anders; sommige dingen leken veel belangrijker dan nu. Misschien waren ze dat ook wel.
In zo'n therapeut zou ik nu een knul zien met een studie en een diploma; verder niks.
Wanhopig, goede omschrijving van mij soms. Bang dat het nooit beter wordt, nooit makkelijker wordt, ik altijd zo'n beetje aanmodder. Soms ook niet hoor, maar nu even wel.
Hoe kwam je aan de wijsheid om er rustiger mee om te gaan 😊??
sammie500 schreef op 28-10-2021 om 14:03:
[..]
Ik zit daar nu, 3 therapeuten in een praktijk die alleen SGGZ aanbieden. En dus nu 4 jaar daar geweest, maar nu gaat t dus wel stoppen.
Ga er toch nog eens goed op zoeken, iemand voor echt langere termijn.
Fijn dat jij bij zo iemand bent nu Redbulletje. Heb je dan ook een soort "levenslange DBC" ofzo? Want ik hoorde ook dat de verzekering maar een maximaal aantal DBC's goedkeurt.
Ik was vanmiddag bij mijn psych maar het zit gewoon goed. Sowieso heb ik jaarlijks een gesprek met de psychiater en die bevestigt dan weer mijn diagnoses en dan kan ik er weer een jaar mee vooruit. Het systeem verandert wel per 1 januari maar daar ga ik geen last van ondervinden.
sammie500 schreef op 28-10-2021 om 14:09:
[..]
Wanhopig, goede omschrijving van mij soms. Bang dat het nooit beter wordt, nooit makkelijker wordt, ik altijd zo'n beetje aanmodder. Soms ook niet hoor, maar nu even wel.
Hoe kwam je aan de wijsheid om er rustiger mee om te gaan 😊??
Toen ik geen trucs aangereikt kreeg, de psycholoog uit zijn neus zat te eten en ik ook geen andere psycholoog kreeg gaf ik het op denk ik.
De dingen waar ik in faalde waren trouwens ook niet de dingen waar ik veel aanleg voor had en die ik dus van harte deed. Ik accepteerde dus maar dat ik in sommige dingen maar matigjes was. Mensen die om je geven accepteren dat, ook al zijn het er maar een paar en vinden anderen het stom. Dus ik ging me toen maar meer bekwamen in dat waar ik aanleg voor had, waar ik zelfzeker over was en wat ik *dus* ook leuker vond. Ik zal hier niet gedetailleerd op ingaan. Zeg sterkte en succes! 
redbulletje schreef op 28-10-2021 om 17:25:
[..]
Ik was vanmiddag bij mijn psych maar het zit gewoon goed. Sowieso heb ik jaarlijks een gesprek met de psychiater en die bevestigt dan weer mijn diagnoses en dan kan ik er weer een jaar mee vooruit. Het systeem verandert wel per 1 januari maar daar ga ik geen last van ondervinden.
Oh, ik hoop niet dat je het verkeerd opvatte, wat ik zei. Ik dacht niet dat het niet goed zat bij jou hoor!
Maar fijn zeg, dat je steeds vooruit kunt. Ga je wekelijks?
Ik ga ook even bij de huisarts langs, kijken wat zij zegt over een nieuwe verwijzing.
sammie500 schreef op 28-10-2021 om 14:05:
[..]
Helaas kan ik niet zo zeker van mijn zaak zijn als jij over nooit meer op dat punt belanden.
Beetje gek geformuleerde vraag misschien, maar hoe kwam je aan degene die je nu ondersteunt bij je burnout? Google, via via,.... Ik vind het vanaf websites zo lastig kiezen. En dan die ellendige wachtlijsten!
Is uiteindelijk via mijn werk gegaan vanuit een interventie traject. Kan je t bedrijf wel even via een pm sturen als je wilt? Het is een hele active benadering. Niet alleen maar gesprekken maar veel wandelen/hardlopen en daarbij bespreken wat er gebeurt in je lichaam bij een burnout.
sammie500 schreef op 28-10-2021 om 21:51:
[..]
Oh, ik hoop niet dat je het verkeerd opvatte, wat ik zei. Ik dacht niet dat het niet goed zat bij jou hoor!
Maar fijn zeg, dat je steeds vooruit kunt. Ga je wekelijks?
Ik ga ook even bij de huisarts langs, kijken wat zij zegt over een nieuwe verwijzing.
Ik ga 1 x per 2 weken. Maar je weet 't idd nooit met die verzekeringen die steeds minder willen vergoeden terwijl ze een hogere premie van je vragen. Gelukkig is het in elk geval niet op mijn situatie van toepassing.
sammie500 schreef op 28-10-2021 om 14:07:
[..]
Dus jij ook wel hetgeen waar je kast van had op verschillende manieren bekeken? Door verschillende therapieen?
Misschien moet ik daar eens over denken....een hele andere vorm....
Wil je misschien delen welke vormen? Hoeft niet als je niet wil hoor!
Ik ben bij psycholoog geweest, PRI (past reality integration), bij hypnotherapeut en loop nu bij haptonoom. Niet alles pastte bij me. En denk dat alleen Haptonoom ook niet genoeg is dus ga poh ggz nog inplannen.
sammie500 schreef op 28-10-2021 om 21:51:
[..]
Ik ga ook even bij de huisarts langs, kijken wat zij zegt over een nieuwe verwijzing.
Wat raadt je psychotherapeut je eigenlijk aan? Hij kent jou immers heel goed inmiddels.
Voor beide valt wat te zeggen, altijd dezelfde therapeut of een andere. Dezelfde kent jou goed, dat kan een voordeel zijn. Maar hij kan ook bepaalde tunnelvisie hebben, werkt in ieder geval altijd op dezelfde manier enz. Iemand nieuw kent jou nog niet, maar kan wel weer nieuwe inzichten hebben of nieuwe impulsen geven. Verschillende therapeuten kunnen elkaar dus aanvullen. Daarnaast, wanneer is het genoeg? Wanneer je flink belast bent zal je je leven lang hiermee moeten omgaan. Dat gaat met betere periodes en mindere periodes. Mindere periodes hebben betekent niet per se dat je therapie nodig hebt. Een mindere periode betekent niet per se dat er iets mis is en dat je nog meer therapie moet doen.
Ik vul niet in voor jouw situatie, maar dit kunnen ook dingen zijn om over na te denken of met je psychotherapeut te bespreken gezien jullie ook naar een afronding lijken te gaan.
Ik vraag me ook af of 'je hoofd ontwarren en je ei kwijt kunnen' ik nog wel echt therapie is.
Wellicht is er een fijne POH bij de huisarts waar je regelmatig langs mag komen.
Ik ken je verder niet natuurlijk en welke problematiek je hebt, maar mijn ervaring is dat de 'echte therapie' vooral in het begin plaatsvindt en daarna wordt het meer begeleiding, herhaling van technieken, oefenen met toepassen. En dat kan ook ergens anders.
Is ook beter voor de (ellenlange) wachtlijsten ook voor de SGGZ.
Ik bedoel het niet persoonlijk hoor, want voor jou kan het echt anders zijn. Maar dat is bij de meerderheid van cliënten wel een beetje de tendens.
Saga schreef op 20-01-2022 om 12:55:
Ik vraag me ook af of 'je hoofd ontwarren en je ei kwijt kunnen' ik nog wel echt therapie is.
Wellicht is er een fijne POH bij de huisarts waar je regelmatig langs mag komen.
Ik ken je verder niet natuurlijk en welke problematiek je hebt, maar mijn ervaring is dat de 'echte therapie' vooral in het begin plaatsvindt en daarna wordt het meer begeleiding, herhaling van technieken, oefenen met toepassen. En dat kan ook ergens anders.
Is ook beter voor de (ellenlange) wachtlijsten ook voor de SGGZ.
Ik bedoel het niet persoonlijk hoor, want voor jou kan het echt anders zijn. Maar dat is bij de meerderheid van cliënten wel een beetje de tendens.
Voordat ik bij de GGZ terecht kon ging ik naar de POH maar dat was toch echt van een heel andere orde hoor. Aardig mens, maar ik had er niet zoveel aan. Therapie is in veel gevallen niet gericht op genezing (je kunt autisme niet genezen) maar om het dagelijks leven aan te kunnen. Bij een echte psych lopen is ook van belang voor je WIA trouwens.
Zelf heb ik veel verschillende hulpverleners gehad.
Tegenwoordig heb ik al wel langere tijd dezelfde coach (maatschappelijk werker) en psychiater.
Hier heb ik prima ervaringen mee.
Wel gaat mijn psychiater over niet al te lange tijd met pensioen.
Ik ben nu 7 jaar in therapie, zo ongeveer. En in die tijd heb ik (even natellen) 6 verschillende therapeuten gehad.
De redenen waren: eerste therapeut werd ziek, tweede therapeut geen klik, derde therapeut ging uit dienst, vierde therapeut zwangerschapsverlof, vijfde therapeut (voor het eerst!) einde omdat ik wel even klaar was, daarna terug naar vierde therapeut die uit dienst ging en nu gaat de zesde ook uit dienst.
De eerste keer stopte het heel abrupt omdat mijn therapeut plots uitviel. De overdracht naar haar collega heeft nauwelijks plaatsgevonden en ik maakte daar echt een valse start. Daarna zijn alle overdrachten naar een nieuwe therapeut heel zorgvuldig gegaan. Het was duidelijk dat het voor mij een enorm issue was (hechtings- en verlatingsproblematiek, onder andere) en dat er veel aandacht voor nodig was.
En nu sta ik voor de vraag: hoe verder? Er gaat nog één onderzoek uitgevoerd worden bij deze instelling, daarna stap ik over naar een andere organisatie. Want ik ben nog niet klaar. Maar ik heb echt heel, heel veel bereikt in al die jaren, met al die therapeuten. En het fijne is: bij allemaal heb ik iets anders geleerd. Een andere benadering kan ontzettend goed werken, ook al is het even spannend om met een nieuw iemand aan het werk te gaan en die te leren kennen.
De eerste keer dat je van therapeut wisselt is het moeilijkst, maar het kan heel goed verlopen. Bespreek in elk geval ook met je huidige therapeut wat te doen als het om wat voor reden dan ook niet klikt met de nieuwe. Dat geeft vertrouwen, en houdt de regie bij jou.