Focussen op een gesprek
Ik merk dat ik het lastig vind om me te focussen op een gesprek, of meer: dat ik het lastig vind om een gesprek logisch te laten verlopen. Ik heb dat altijd gehad, als kind noemden ze me dromerig, maar dat is het niet.
Als ik in gesprek ben met iemand, lijkt het wel of ik een aanloop nodig heb om tot de kern te komen. Gisteren zei iemand: "ik lag in mijn bed en voelde ineens dat er een spin over me heen liep!" Ik bedoelde te antwoorden: "Gatver wat eng! Mijn dochter is niet bang voor spinnen, die pakt ze gewoon op." Wat ik zei was: "we hebben dat veulen gekocht . Voordat we vorige week op vakantie gingen moesten we dat nog ophalen. Veulens komen in een loopstal. Daar zitten grote gaten in waardoor ze hun hoofd naar buiten kunnen steken, maar in het begin denken ze dat ze daar doorheen kunnen. Daarom zetten we eerst grote strobalen voor die gaten. In die strobalen zaten spinnen. Dochter pakt die beesten gewoon op en gooit ze eraf!"
Wat ook een antwoord van mij had kunnen zijn, dat is juist het tegenovergestelde en dat vind ik nog vervelender, als iemand zegt: "ik lag in mijn bed en voelde ineens dat er spin over me heen liep": "het duurde wel echt lang voor we op vakantie konden!" Want in mijn hoofd speelt zich bovenstaand verhaal af en daarbij dat we dus onverwacht de dag dat we op vakantie gingen eerst dat veulen nog op moesten halen. Iets triggert mijn hersenen om ins blauwe hinein te gaan associëren en het lijkt alsof ik totaal niet geïnteresseerd ben in wat iemand zegt omdat mijn antwoord volstrekt willekeurig lijkt.
Is er iemand die dit herkent? Al die overbodige bijzinnen vol onzinnige informatie of juist totaal willekeurige antwoorden die nergens op slaan? En wat zijn tips om je beter te focussen, niet volledig om de brei heen te draaien of een op het oog ongeïnteresseerd antwoord te geven? Want ongeïnteresseerd ben ik echt niet, mijn hoofd vliegt soms gewoon even uit de bocht...
@wieder: ik vermoed op basis van jou verhaal dat adhd of add onder andere een rol speelt. Waarom ik dat denk is, omdat je verteld over geen focus, dromerig zijn en omdat je bijvoorbeeld zelf met een bepaald onderwerp in je hoofd zit en een verhaal van een ander dat triggert en je je eigen gedachten eerst vertelt en pas na een hele omweg, nogal warrig, pas bij de kern komt. Je praat dus voordat je denkt.
Dat komt door adhd of add.
dit doet mijn partner met adhd ook. Ik heb helaas geen tips als het dat is. Voor mezelf werkt het om me sterk te concentreren op het gesprek en afleidende prikkels weg te doen (tv, telefoon). Maar ik weet dat dat bij hen juist averechts werkt.
Maar dat had in 49 jaar toch wel iemand opgevallen dan? En praten voordat ik denk, het voelt als praten om mijn gedachten op een rijtje te krijgen. Blijkbaar denk ik nogal langzaam, en nog hardop ook 😅
ik zit hier in de bus te grinniken om je OP.
Ik herken het deels. In een op een gesprekken niet. Maar in groepsgesprekken gaan mijn gedachten vaak linksaf terwijl het gesprek rechtsaf slaat. Als ik dan na enige tijd iets zeg - volstrekt logisch volgens mijn afslag - staan gesprekspartners me ook wel eens verbijsterd aan te staren.
Ik heb een lichte vorm van ASS, geen idee of dat ermee te maken heeft. (Vast wel, gezien de raakvlakken met ADD en de reacties hierboven.)
Wieder schreef op 03-10-2023 om 07:37:
Maar dat had in 49 jaar toch wel iemand opgevallen dan? En praten voordat ik denk, het voelt als praten om mijn gedachten op een rijtje te krijgen. Blijkbaar denk ik nogal langzaam, en nog hardop ook 😅
Nee, het wordt niet voor niks ook door professionals nog vaak gemist bij vrouwen. Mensen die het zelf niet hebben, zullen vaak aan het cliché plaatje denken en het daarom ook niet zien.
Praten om gedachten op orde te krijgen herken ik
Je voorbeeld over de spin gaat bij mij dan weer precies anderdom. Ik begin bij de spin en ga vanaf daar alle kanten op en uitwijden. Als ik niet bij de spin zou beginnen, zou ik uberhaupt niet meer bij de spin terecht komen 😂
Hier autisme met stetke adhd kenmerken trouwens.
Ik ken iemand die dat doet en diegene heeft inderdaad ASS.
Mijn man doet dit ook. Ik kan me toch nauwelijks voorstellen dat hij adhd oid heeft, maar wie weet.
Dan ben je in gesprek met hem en zegt hij opeens iets wat helemaal nergens op slaat. Ik moet vaak tegen hem zeggen dat hij bij het begin moet beginnen en het hele verhaal moet vertellen of liever nog: gewoon antwoord geven op mijn vraag of opmerking.
_Audrey schreef op 03-10-2023 om 08:30:
Mijn man doet dit ook. Ik kan me toch nauwelijks voorstellen dat hij adhd oid heeft, maar wie weet.
Dan ben je in gesprek met hem en zegt hij opeens iets wat helemaal nergens op slaat. Ik moet vaak tegen hem zeggen dat hij bij het begin moet beginnen en het hele verhaal moet vertellen of liever nog: gewoon antwoord geven op mijn vraag of opmerking.
Herkenbaar, maar mijn man heeft wel degelijk de diagnose ADD, dus het is wel duidelijk waar het vandaan komt in zijn geval. Ineens ergens over beginnen en dat ik dan echt moet vragen waar het overgaat. Alsof je midden in het gesprek binnenkomt. Ook irritant is dat ik wat voorstel en hij er helemaal niet op in gaat en dan na een halfuur mijn voorstel als zijn idee presenteert. Hij heeft dan echt niet door dat ik dat al had gezegd, dus ik probeer het hem niet kwalijk te nemen, maar ik mopper er soms wel over.
_Audrey schreef op 03-10-2023 om 08:30:
Mijn man doet dit ook. Ik kan me toch nauwelijks voorstellen dat hij adhd oid heeft, maar wie weet.
Dan ben je in gesprek met hem en zegt hij opeens iets wat helemaal nergens op slaat. Ik moet vaak tegen hem zeggen dat hij bij het begin moet beginnen en het hele verhaal moet vertellen of liever nog: gewoon antwoord geven op mijn vraag of opmerking.
Niet iedereen die dit doet zal inderdaad adhd of autisme hebben, maar het is wel iets dat je veel ziet bij mensen met adhd en autisme. Daarom verbaasd het me niet dat zoveel mensen met die diagnoses het herkennen.
Tara82 schreef op 03-10-2023 om 08:40:
[..]
Herkenbaar, maar mijn man heeft wel degelijk de diagnose ADD, dus het is wel duidelijk waar het vandaan komt in zijn geval. Ineens ergens over beginnen en dat ik dan echt moet vragen waar het overgaat. Alsof je midden in het gesprek binnenkomt. Ook irritant is dat ik wat voorstel en hij er helemaal niet op in gaat en dan na een halfuur mijn voorstel als zijn idee presenteert. Hij heeft dan echt niet door dat ik dat al had gezegd, dus ik probeer het hem niet kwalijk te nemen, maar ik mopper er soms wel over.
Dat laatste doet mijn man ook. Dan heb ik een idee allang gezegd en opeens is het zijn idee. Ik laat het meestal maar gaan, maar laatst heb ik flink gemopperd dat hij ook eens een keer moet luisteren als ik wat zeg. Echt niet leuk zo.
Coreopsis schreef op 03-10-2023 om 07:46:
Ik herken het deels. In een op een gesprekken niet. Maar in groepsgesprekken gaan mijn gedachten vaak linksaf terwijl het gesprek rechtsaf slaat. Als ik dan na enige tijd iets zeg - volstrekt logisch volgens mijn afslag - staan gesprekspartners me ook wel eens verbijsterd aan te staren.
Ik heb een lichte vorm van ASS, geen idee of dat ermee te maken heeft. (Vast wel, gezien de raakvlakken met ADD en de reacties hierboven.)
Haha, ja dat. BridgetJones zegt ook warrig, dan denk ik: hoezo warrig? Het is een volstrekt logisch verhaal over een veulen. Er zit een kop en een staart aan (aan het verhaal, niet aan het veulen. Hoewel, ook aan het veulen, maar daar doelde ik niet op), de chronologie klopt, niks warrigs aan! Behalve dan dat het volledig buiten de context is. In mijn hoofd klopt het, in andermans hoofd niet.
Lollypopje schreef op 03-10-2023 om 08:00:
[..]
Nee, het wordt niet voor niks ook door professionals nog vaak gemist bij vrouwen. Mensen die het zelf niet hebben, zullen vaak aan het cliché plaatje denken en het daarom ook niet zien.
Praten om gedachten op orde te krijgen herken ik
Je voorbeeld over de spin gaat bij mij dan weer precies anderdom. Ik begin bij de spin en ga vanaf daar alle kanten op en uitwijden. Als ik niet bij de spin zou beginnen, zou ik uberhaupt niet meer bij de spin terecht komen 😂
Hier autisme met stetke adhd kenmerken trouwens.
Ja, en het probleem is: hoe vul je de tijd in het gesprek als je je gedachten niet uitspreekt?! Want die zijn er sowieso. Dan lijkt het net of je een satellietverbinding met je gesprekspartner hebt, en da's ook raar 😄.
_Audrey schreef op 03-10-2023 om 08:30:
Mijn man doet dit ook. Ik kan me toch nauwelijks voorstellen dat hij adhd oid heeft, maar wie weet.
Dan ben je in gesprek met hem en zegt hij opeens iets wat helemaal nergens op slaat. Ik moet vaak tegen hem zeggen dat hij bij het begin moet beginnen en het hele verhaal moet vertellen of liever nog: gewoon antwoord geven op mijn vraag of opmerking.
Mijn kinderen lachen er inmiddels om, maar dat maakt me wel bewust van het feit dat ik het doe. Dat uitgebreide verhaal, dat accepteren mensen wel, die zinnen zonder context zijn wat lastiger 😆
Deze maand tips voor het voeren van “een echt gesprek”. Iets voor jou?
Wieder schreef op 03-10-2023 om 07:37:
Maar dat had in 49 jaar toch wel iemand opgevallen dan? En praten voordat ik denk, het voelt als praten om mijn gedachten op een rijtje te krijgen. Blijkbaar denk ik nogal langzaam, en nog hardop ook 😅
'Vroeger' was men hier niet zo op bedacht. En ook niet iedereen heeft deze informatie.
Wellicht kan je je inlezen? Bij herkenning afspraak huisarts.
Ik ga dat magazine zometeen halen, vind ik een leuke tip. En inderdaad eens wat inlezen en kijken of ik er dingen in herken. Naar de huisarts gaan vind ik een stap te ver 😬
Wieder schreef op 03-10-2023 om 09:59:
Ik ga dat magazine zometeen halen, vind ik een leuke tip. En inderdaad eens wat inlezen en kijken of ik er dingen in herken. Naar de huisarts gaan vind ik een stap te ver 😬
Als je zelf verder geen last ervaart, hoef je mijn inziens ook niet naar de huisarts of een diagnose te zoeken. Maar weten dat mensen met zo'n diagnose vaak hetzelfde hebben, kan je wel helpen om tips en adviezen te vinden mocht je deze eigenschap vervelend vinden.