(Ervaringen gezocht) Trauma van je afschrijven.
Hallo allemaal,
Als kind van narcistische ouders heb ik een nogal bijzondere jeugd gehad.
Langzaamaan komt het besef dat ik emotioneel zwaar verwaarloosd ben.
Vorig jaar heb ik het contact met mijn ouders verbroken en eenmaal verlost van hun enorme invloed kom ik enerzijds tot rust, anderzijds komt er enorm veel naar boven wat echt verwerkt moet worden.
Ik heb de diagnose CPTSS gekregen.
In eerste instantie werd ik doorverwezen naar een psycholoog maar al tijdens de vragenlijsten gingen mijn nekharen enorm omhoog staan.
Ik had niet het gevoel dat ik bij die praktijk echt verder zou komen.
In het dagelijks leven gaat het goed, soms heb ik momenten vol heftige emoties maar daar kan ik met mijn partner goed over praten.
Tijdens een gesprek met mijn oude kleuterjuf, die bijna 30 jaar geleden al wel zag dat er iets niet klopte bij ons thuis maar haar vinger er niet op kon leggen, kwam het onderwerp op dingen van me af schrijven.
Ze zei dat ik met mijn verhaal wellicht anderen zou kunnen helpen, steunen of wat dan ook.
En dat het voor mezelf misschien ook helend kan werken.
Wie heeft er ervaring met het 'wegschrijven' van diepliggende trauma's?
Wel met cptss, niet met wegschrijven. Praten met een psycholoog en lezen heeft mij veel meer goed gedaan, vooral omdat ik schrijvend nog steeds in mijn eigen kringetjes vast bleef zitten.
leestip: Peter Walker, Complex PTSD (ook als audioboek)
je zou misschien eens kunnen bekijken waar je weerstand tegen therapie vandaan komt. Je staat daar zo duidelijk niet voor open en dat is jammer want een therapeut kan je waarschijnlijk echt helpen. Gun jezelf die hulp.
Zelf schrijf ik veel wanneer ik het moeilijk heb, elke ochtend een paar bladzijden. Het helpt me om patronen te herkennen en zaken te verduidelijken. Ik vind het heel prettig, maar soms ook confronterend.
Succes, ik hoop dat je de juiste hulp vindt.
Ik heb zelf PTSS, heb ooit ook een keer alles opgeschreven tot in elk detail. Was ontzettend moeilijk en confronterend. Toen ik er mee klaar was, weggelegd, later kwam ik het weer tegen, wederom gelezen, had ik niet moeten doen. Ben toen in een diep dal gedonderd.
Help wel therapie sinds 2009. Psychiaters en psycholoog gehad, nu alleen spver die ook medicatie mag voorschrijven..
Het is mij nog niet gelukt. Maar ik zou zeggen probeer het. Desnoods met je partner maar niet opgeven. doorzetten we geloven in je dat het kunt.
Bedankt voor jullie reacties!!