Ervaring: mentale problemen en slaap
Ga proberen dit zo bondig en duidelijk mogelijk te maken.
Zelf: man van 41 met ass, persoonlijkheidsstoornis en verslaving.
Altijd een moeilijke slaper geweest, volgens mijn partner "loop" ik 's nachts en gebeurd het regelmatig dat ik tijdens mijn slaap masturbeer.
Enige tijd geleden met een psycholoog een heel open gesprek gehad over mijn jeugd. Volgens hem zou toen een pleeggezin aangewezen zijn en aanvankelijk voelde ik een zekere opluchting (nooit over gesproken).
Echter sindsdien zijn mijn slaapproblemen verergert. Dagelijks nachtmerries, wordt wakker omdat ik met mijn vuist tegen de muur sla of stamp; volgens mijn partner ben ik ook beginnen schreeuwen in mijn slaap (ben er zelf niet bewust van).
Slaap al apart van partner en na consult met psychiater is mijn dosis antipsychotica verhoogd.
Na de eerdere diagnoses zijn er nu ook tekenen die wijzen op ptss.
Iemand hier ervaring mee?
Tips om ervoor te zorgen dat je weer beter slaapt?
Sorry als ik niet dadelijk reageer, ga nog wat tijd doorbrengen met stiefzoon.
Ik denk dat je wel bekend met slaap hygiëne?
Verder zou de winst denk ik zitten in inderdaad medicatie .
En therapie. Wel eens emdr gehad ?
Heb je ook last van in- en/of doorslapen?
Geen ervaring met emdr.
Geen last van inslapen of doorslapen, ik slaap als een blok.
Wel droom ik regelmatig lucide en zijn er ook momenten dat ik slaap terwijl ik voel dat ik in mijn bed lig; wakker en toch dromen (misschien wat lastig om te begrijpen).
Ja ervaring, maar ik ben bang dat ik je nog weinig tips kan geven. Ik gebruik medicatie als het te gek wordt, waardoor ik geen nachtmerries heb en even kan bijtanken, maar het blijft een terugkerend probleem. Wellicht als je verder komt met therapie het ook weer minder wordt.
Dat geneuzel over geen telefoon bij bed of andere slaaphygiëne dingen is leuk voor "normale" slaapproblemen, maar ptss is een heel ander level. Kwaad zal 't niet echt kunnen (al heb ik toch echt m’n afleiding nodig als ik wakker schrik), maar ik zou er geen wonderen van verwachten.
Heftig voor je! Heeft de psychiater verder geen tips? Zelf moet ik direct denken aan hypnose maar dat is puur omdat ik daar zelf (voor andere problemen) veel baat bij gehad.
Waar ben je, of was je aan verslaafd?
Ik ging juist spoken van de antipsychotica. Ik noem het spoken omdat het op slaapwandelen leek maar ik me nog wel van dingen bewust was en het na inname van de medicatie begon s avonds of s nachts.
Slik je verder nog andere medicatie?
Wel vervelend joh. Je werkt er hard aan en dan heb je je slaap ook juist hard nodig en dat lukt dan niet. Sterkte.
(Oh ik zie dat dit topic al een paar weken oud is. Hopelijk lees je nog)
Damoontje schreef op 18-06-2023 om 11:29:
Waar ben je, of was je aan verslaafd?
Ik ging juist spoken van de antipsychotica. Ik noem het spoken omdat het op slaapwandelen leek maar ik me nog wel van dingen bewust was en het na inname van de medicatie begon s avonds of s nachts.
Slik je verder nog andere medicatie?
Wel vervelend joh. Je werkt er hard aan en dan heb je je slaap ook juist hard nodig en dat lukt dan niet. Sterkte.
(Oh ik zie dat dit topic al een paar weken oud is. Hopelijk lees je nog)
Bedankt. Verslaving drank, maar dit gaat op en af met een week waarin ik elke dag drink en dan weer dat ik vier dagen ofzo niet drink.
Naast de antipsychotica neem ik nog een AD en soms tranxene.
Antipsychotica afbouwen of stoppen zou een slechte keuze zijn, enkele jaren geleden al geprobeerd en toen kreeg ik na enige tijd weer last van hallucinaties.
Ondertussen zijn de scherpste randjes er wel wat af (crisisopname net vermeden) en met psycholoog en psychiater nu op zoek naar een goed traject.
Belg, dus het systeem werk hier wat anders. Op Vlaams niveau ben ik al ruim zestien jaar erkend als iemand met een arbeidshandicap (werkgevers kunnen premies krijgen, recht op extra zorgt, etc.), maar op federaal niveau is dit weer een andere dienst dat dit moet beoordelen; wat er letterlijk voor zorgt dat ik op elk moment mijn uitkering kan verliezen en ze kunnen besluiten dat ik gezond genoeg ben om te gaan werken.
Volgende maand gesprek met adviserend geneesheer en het toch ook hier eens over hebben, misschien dat het wat meer rust brengt want momenteel is het een vicieuze cirkel van proberen te gaan werken, falen, dieptepunt en wederom proberen.