een mens lijdt meestal 't meest....
'... aan het lijden dat hij vreest, en dat nooit op komt dagen.'
Begin van een zeer oud gedicht, maar wel waar. Ik heb al dagen (en nachten)lang enorm de zenuwen nu jongste dochter flink overtijd loopt.
Levenservaring is mooi, maar tegelijk heb je ook heel veel waargebeurde verhalen in je hoofd die dwars kunnen zitten als je je zorgen maakt.
Hoe gaan jullie om met tijden waarin je je veel zorgen maakt?
waarom maak je je zorgen? Is je dochter over tijd, maw zou ze zwanger kunnen zijn.. of zit ze over de 40 weken zwangerschap? Voor beide gevallen is toch gewoon hulp voor handen?
Gelukkig dat Ambra mij (misschien) nog op het juiste been zette!
Ik dacht dat de jongste dochter van TO nog moest geboren worden en dat ze in die zin overtijd was. 
dat kan ook nog..
Wilgenkatje is al jaren Oma, dus ik verwacht dat jongste dochter al bevallen had moeten zijn.
Wilgenkatje: wat ik doe, ik ga lekker 's nachts wakker liggen en malen. Om dan de volgende dag brak te zijn. Is geen goede strategie. 
Dus dan ga ik toch maar uit bed, warme melk maken, even tv kijken of iets luchtigs lezen om het dan later maar weer te proberen.
Je dochter wordt vast goed in de gaten gehouden. Sterkte met deze laatste loodjes.
okee, kleinkind schiet niet op dus. Maar nou snap ik nog niet waarom je daar dan zo ongerust over bent. Als het niet zou gaan zoals het hoort te gaan, dan wordt er toch ingegrepen lijkt me?
mens lijdt het meest
Aan het lijden dat hij vreest
Doch nimmer op komt dagen
Zo heeft hij meer te dragen
Dan God te dragen geeft
een prachtig versje vind ik
succes met je dochter!
En TO, maakt jouw dochter zich ook zorgen over haar kind dat zich nog niet aandient of bij jij het alleen?
Zijn er reden tot zorgen?
Als dat niet zo is: vooral stoppen met piekeren, lekker douchen, mooi maken en naar buiten. Vooral niet je zorgen bij je dochter uiten. Zij heeft het vast ook al lastig genoeg. Ik ben bevallen met 41+5 en kon op het eind echt niet tegen alle opmerkingen over hoe lang het duurde. Dat had ik zelf ook wel door en vond het verschrikkelijk en voelde me een aangespoelde walvis die niks kon dus alle opmerkingen hielpen totaal niet
Veel afleiding zoeken. Koffie bij vriendinnen, hobby's, wat je ook maar leuk vind.
Ach ach, ik weet nog mijn moedertje toen ik bijna 2 weken overtijd was. Ze had het niet meer van de zenuwen. Sterkte met wachten!
Probeer toch wat afleiding te zoeken, veel meer zit er niet op denk ik. Ik ken ook wat slechte verhalen over kinderen die te laat geboren werden. Maar nog veel meer goede! De kans dat alles goed gaat is veel groter. En misschien spelen je eigen herinneringen met je bevallingen je parten. Al herinner ik me dat als een vroeggeboorte, maar weet niet meer zeker of dat klopt.
Sterkte, want hoe groot ze ook zijn, het blijft je kind!
Mij helpt het altijd om mij te bedenken of ik er vooraf iets aan kan veranderen. Zo niet heb ik nog tijd zat om er over in te zitten als de situatie waar ik me zorgen over maak zich voor doet.
Als ik jouw situatie zo hoor dan kun jij daar niks aan veranderen. Je kunt je dochter steunen door misschien even te helpen met het schoonmaken of een maaltijd voor haar te koken. Maar of die kleine wel of niet uit zichzelf komt daar kun jij niks aan veranderen. En hoeveel nare verhalen er ook zijn er zijn nog altijd meer positieve verhalen ook bij vrouwen die flink over tijd gaan. Probeer uit te gaan van het positieve.
Ha, dankjewel allemaal! Dat helpt.
Het gaat om jongste dochter (die ooit zelf met 32 weken werd geboren) en het is haar eerste kind. Het is nu 11 dagen na de uitgerekende datum. In het zkh waar ze nu om de andere dag heen gaat is het spookdruk, natuurlijk wordt ze in de gaten gehouden. Ze woont niet vlakbij, ik kan niet veel praktisch betekenen. Van 't weekend geweest, het hele huis is keurig opgeruimd en schoon. Alles klaar voor ukkie en ouders.
En ja, of je kind nu 3 maanden, 3, 13 of 30 (of ouder ) is ... zucht.
Zelf ben ik tweemaal (veel) te vroeg en tweemaal vrijwel exact op 'de datum' bevallen, met deze situatie heb ik geen ervaring. Ah tante Theelepel, die aangespoelde walvis - ja, dat gevoel heeft zij ook, geloof ik.
Op naar de afleiding!
Ysenda schreef op 02-11-2021 om 10:18:
Wilgenkatje is al jaren Oma, dus ik verwacht dat jongste dochter al bevallen had moeten zijn.
Wilgenkatje: wat ik doe, ik ga lekker 's nachts wakker liggen en malen. Om dan de volgende dag brak te zijn. Is geen goede strategie.
Je dochter wordt vast goed in de gaten gehouden. Sterkte met deze laatste loodjes.
Ha ja, dat eerste doe ik ook. Supervroeg wakker en dan liggen draaien in bed. Blegh. Ik ben goed in slechte strategie. Heb zondag al cupcakes gebakken in de goeie kleur, daarvan hebben we er nu zelf al een paar opgegeten. Ze worden anders maar oud 😂
Weet je wat ik erg vond op het laatst (buiten die veel te dikke buik): helemaal niemand durfde me nog te bellen om te vragen hoe het met me ging, of voor wat afleiding. Ze gingen er allemaal vanuit dat ik dat heel vervelend zou vinden of dat ik nou net op dat moment wel aan het bevallen was 🙈 Ik had een belletje of visite echt wel gewaardeerd.
Maar zo te lezen heb jij vast wel contact met je dochter.
Haha de cupcakes zijn er eerder dan het kind! Ik ben vier weken te laat geboren. Vanaf twee weken overtijd begonnen ze met opwekken maar ik wilde niet. Gewoon niet. 