Dromen over vroegere vriendin
Ruim tien jaar geleden heeft mijn beste vriendin met wie ik heel mijn kinder- en tienertijd praktisch elke dag samen was mij vrij abrupt laten vallen. Zij zat zelf slecht in haar vel op dat moment en zelf was ik ook niet heel stabiel, dus ik denk dat zij het op dat moment nodig had mij niet in haar leven te hebben. Na een tijd het er heel moeilijk mee te hebben gehad en proberen om toch nog met haar in contact te komen heb ik het uiteindelijk maar geaccepteerd.
Dat wil zeggen, overdag. De eerste jaren heb ik bijna elke week wel een nacht over haar gedroomd, dat ik haar weer tegenkwam en dat het weer goedkwam. En dat geloofde ik op dat moment dan echt (zoals dat gaat met dromen). Als dat een aantal jaar aanhoudt dan gaat dat wel optellen.
Nu het langer geleden is heb ik er minder vaak last van, maar het kan alsnog voorkomen. Vannacht had ik weer een erg levendige droom over haar. Ik voel me erna zo rot, en ik vraag me af of dit ooit ophoudt. Overdag denk ik namelijk helemaal niet vaak aan haar, maar 's nachts kom ik in een soort parallelle emotionele werkelijkheid waarin het blijkbaar nog erg een thema is.
Daar komt bij dat ik haar absoluut niet durf op te zoeken online. Iedereen is tegenwoordig wel te vinden op bepaalde sociale media, maar ik ben bang voor wat ik tegenkom, hoe zij tien jaar later nu is, wat ze doet met haar leven. Ik zoek vaak genoeg mensen van vroeger op, maar met haar durf ik dat absoluut niet.
Is dit herkenbaar voor mensen?
Ik wil het ook gewoon even van me afschrijven.
Rot is dat he. Mijn jeugdvriendin van vroeger, waar ik behoorlijk close mee dacht te zijn, heeft het contact ook een soort van verbroken.
Ik heb nooit geweten waarom of wat er aan de hand was, maar vanaf zeker moment kreeg ik geen antwoord meer. Of een koeltjes kort antwoord.
Ik heb haar erg gemist, en mis haar bij vlagen nog steeds. En het doet pijn dat ik nooit heb geweten wat ik fout heb gedaan, terwijl ze met een andere jeugdvriendin wel contact heeft gehouden.
Ik heb over haar gedroomd, en dat gebeurt nog wel eens. Wel steeds minder. Dus nee, ik heb niet echt tips voor je. Behalve dan dat wat voor de hand ligt: ga door met je leven ondanks het gemis, probeer nieuwe vriendinnen te maken.
"Daar komt bij dat ik haar absoluut niet durf op te zoeken online. Iedereen is tegenwoordig wel te vinden op bepaalde sociale media, maar ik ben bang voor wat ik tegenkom, hoe zij tien jaar later nu is, wat ze doet met haar leven. Ik zoek vaak genoeg mensen van vroeger op, maar met haar durf ik dat absoluut niet."
Waarom niet durven? Ik had een soortgelijk iets, heb op fb gezocht zo'n 1,5 jaar geleden. Ze reageerde op mijn berichten en hebben (vanwege corona) tijdlang die avond gechat. En ik heb ook ter sprake gebracht waarom 't ineens over was, zij heeft daar antwoord op gegeven en ik kon zeggen wat 't voor mij heeft betekend. En dát wist zij weer niet ... kortom op afstand een soort van 'uitgepraat' en wellicht in betere tijden gaan we x afspreken
Dat voelt echt als too much Chiquita...
We hebben al 11 jaar geen contact gehad.
Abigail schreef op 31-12-2021 om 13:19:
Dat voelt echt als too much Chiquita...
We hebben al 11 jaar geen contact gehad.
Bij mij was t 45 jaar ..!
Abigail schreef op 31-12-2021 om 13:19:
Dat voelt echt als too much Chiquita...
We hebben al 11 jaar geen contact gehad.
Niet geschoten is altijd mis. Als zij er zo over denkt als jij, dan zitten jullie op mekaar te wachten. Kijk even op de sociale media, vertel nog wat over jezelf, ... Zeg dat als zij het niet meer wil, je dat zal respecteren, maar dat - als het van jou afhangt - er wel terug voorzichtig contact kan zijn. En als zij dat niet meer ziet zitten, het jou zal helpen om het af te sluiten.
Je kwetsbaar opstellen heeft ook zijn charmes en zij is ook 11 jaar ouder en (hopelijk 11 jaar) wijzer geworden.
Succes en misschien heeft het nieuwe jaar wel een megagrote verrassing in petto.
Chiquita schreef op 31-12-2021 om 16:29:
[..]
Bij mij was t 45 jaar ..!
Wow wat lang!
Is dat niet super apart om iemand dan weer te spreken?
Ik durf haar absoluut niet op te zoeken als social media, laat staan daadwerkelijk contact zoeken...
Waarom durf je niet op sm te kijken? Waar ben je bang voor? Dat zij het ziet? Dat zij een fantastisch leven heeft, of juist niet? Dat je 'verlangen' naar de vriendschap getriggerd wordt? Anders?