Depressies en corona
Wie heeft er nog meer depressies maar heeft door corona (even) geen behandelaar meer. Ik sta nu weer op een wachtlijst en het valt me nu erg zwaar. Mijn vorige therapeut wilde alleen nog via beeldbellen afspreken. Ik vond het eerst prima maar het werkte voor mij niet. Het heeft heel lang geduurd voor ik dat durfde aan te kaarten. Ze liet me ook steeds erg lang wachten en is me twee keer vergeten, waardoor ik niet meer met haar verder wil. Ik was net van de AD af, en denk erover om weer te starten (ik heb nog een doosje liggen).
Het duurt waarschijnlijk tot oktober voor ik terecht kan.
Wat onprofessioneel van je therapeut!
Tijdens corona ook wel een tijd met belafspraken contact gehad met m'n psych (beeldbellen wil ik niet) maar sinds maart ofzo weer gewoon op de praktijk geweest.
Niet opnieuw starten met je medicatie zonder overleg met een behandelaar. Bespreek het dan op z'n minst even met je huisarts.
Wat naar! Is je huisarts een optie?
Tja de huisarts. Ben er pas nog geweest voor een nieuwe doorverwijzing dus ze weet er van. Ik ben er nog niet uit. Ik weet ook dat ze door corona het erg druk heeft gehad en ik vond dat ze er overwerkt moe uitzag. Volgens mij is de zorg nog steeds overbelast en dan durf ik niet zo goed met zo iets langs te gaan.
Hebben ze bij jouw huisarts geen POH waar je tijdelijk terecht kunt?
Lorwynne schreef op 30-08-2021 om 17:19:
Tja de huisarts. Ben er pas nog geweest voor een nieuwe doorverwijzing dus ze weet er van. Ik ben er nog niet uit. Ik weet ook dat ze door corona het erg druk heeft gehad en ik vond dat ze er overwerkt moe uitzag. Volgens mij is de zorg nog steeds overbelast en dan durf ik niet zo goed met zo iets langs te gaan.
Als je (te) lang wacht met aan de bel trekken, dan wordt het probleem (voor jou, maar daardoor óók voor je huisarts en behandelaar) alleen maar groter. Je bewijst iedereen een dienst als je nu juist wel bij je huisarts aankaart dat je sneller hulp nodig hebt.
Ter overbrugging is de POHer misschien een idee, zoals Bulletje al oppert.
Lorwynne schreef op 30-08-2021 om 17:19:
Tja de huisarts. Ben er pas nog geweest voor een nieuwe doorverwijzing dus ze weet er van. Ik ben er nog niet uit. Ik weet ook dat ze door corona het erg druk heeft gehad en ik vond dat ze er overwerkt moe uitzag. Volgens mij is de zorg nog steeds overbelast en dan durf ik niet zo goed met zo iets langs te gaan.
Dat is lief van je maar je moet aan jezelf denken. Je kunt vragen of ze in ieder geval ondersteuning kan bieden bij opstarten van je medicatie tot je de andere hulp krijgt.
Lorwynne schreef op 30-08-2021 om 17:19:
Tja de huisarts. Ben er pas nog geweest voor een nieuwe doorverwijzing dus ze weet er van. Ik ben er nog niet uit. Ik weet ook dat ze door corona het erg druk heeft gehad en ik vond dat ze er overwerkt moe uitzag. Volgens mij is de zorg nog steeds overbelast en dan durf ik niet zo goed met zo iets langs te gaan.
Niet voor de huisarts denken, daar is de assistente voor. Als je belt en de assistente vind het niet nodig dat je komt, zal die het wel zeggen. Als het wel nodig is, ook.
Tja ik vind het toch lastig hoor. Er is een POH en daar heb ik voordat ik bij de vorige psycholoog terecht kwam ook een paar keer mee gepraat. Maar zij kon me niet verder helpen.
Wat ook niet helpt is dat ik best wel tegen mijn zin toch aan de AD ben gegaan. Zowel de huisarts en de psycholoog vonden dat ik het toch echt moest proberen. Ik was er erg tegen, maar voelde me toch verplicht het te proberen.
Het heeft ook wel geholpen, maar ik vind dat ze wel heel makkelijk de bijwerkingen wegwuifden. Ik had ineens heel erge nachtmerries (kwam omdat ik dingen aan het verwerken was zei psycholoog) en knallende koppijn (gaat weer over, nee dus). Ik ben bijna 5 kilo aangekomen en mijn libido is ook bijna weg, ik kan net weer klaarkomen sinds ik gestopt ben, maar zin heb ik nog steeds zelden. Zou meteen overgaan.
Dus of ik echt weer aan die pillen moet?
Ik vond netto de voordelen bijna niet opwegen tegen de nadelen.
Ik heb nu geen hoofdpijn meer (bijna niet dan) en geen nachtmerries. Ik voel me ook energieker.
Wel is de chaos in mijn hoofd weer terug. Maar met gesprekken en zonder AD ging het ook wel.
Aaargh ik vind het gewoon zo lastig.
Ik wil ook nooit iemand tot last zijn. Ik begrijp nu wel waar dar vandaan komt door die gesprekken, maar hoe stap ik daar overheen?
Ik denk dat trouwens de drukte zeker ook voor de assistenten van een huisartsenpraktijk geldt.
Ik ben inmiddels aan mijn 3e soort antidepressiva bezig (trazodone) en hier heb ik geen bijwerkingen van.
Van nummer 1 kreeg ik slapeloosheid en van nummer 2 werd ik enorm gestrest. Heb het in beide gevallen ruim 2 maanden de kans gegeven. M'n huidige slik ik inmiddels vanaf maart dit jaar en ik val ook als een speer af dus daar is het geen beperking voor.