Altijd piekeren en in hoofd zitten
Ik heb dit al mijn hele leven. De vraag is? Hoe kom ik er ooit vanaf?
Ik heb periodes dat ik erg gestresst ben.
Meerder keren tegen overspannenheid aan zitten.
Ook wel gedeprimeerd raak, van dat voortdurend negatief denken en in cirkeltjes denken
Vaak heel moe ben. Slecht slaap. Altijd aan sta.
Ik heb therapie gehad. Mindfulness geprobeerd. Een mediteren app. Maar ik hou niet vol. Ik raak voortdurend weer in mijn hoofd. Alsof mijn mind sterker is dan het voelen / beleven.
Wat heeft jou geholpen minder te piekeren en in het hoofd te zitten?
Heb je leren mediteren?
Helpt mindfulness?
Heb je een speciale therapie die je kan aanbevelen?
Helpen anti depressiva? Dat is eigenlijk mijn laatste strohalm en soms denk ik wel, als ik nu zo'n pil ga slikken denk ik daarna wel, had ik dit maar veel eerder gedaan.
Inmiddels de 40 gepasseerd dus het wordt wel tijd, het is zo bepalend in alles.
wat doe je dan allemaal met je lichaam als tegenwicht?
Ik heb een paar maanden geleden het boek Denk minder, leef meer gelezen van Pia Callesen, over metacognitieve therapie. Ik vond het heel overtuigend! Het maakte mij ervan bewust dat mijn redenen om zoveel te denken niet deugen. Ik werd me er ook van bewust dat ik door zoveel aandacht te geven aan wat ik beschouw als problemen, die problemen ook veel gewicht geef en groter maak. Proberen dat probleem van dat denken op te lossen is een voortzetting van het denken in problemen. Zij zegt eigenlijk: mensen hebben allemaal problemen, negatieve gedachten en gevoelens. Dat is normaal. En mensen hebben ook allemaal gezond verstand. Iedereen is in staat om problemen met maximaal een uurtje per dag denken aan te pakken. Buiten dat uurtje zou je moeten leren je aandacht zo te sturen dat je niet eindeloos gaat zitten nadenken over je problemen. Dat kun je doen je aandacht op iets ánders te richten, buiten jezelf. Of door je niet tégen gedachten te richten maar er ook niet op in te gaan.
Ik heb op Youtube een paar oefeningen gevonden uit de metacognitieve therapie, die helpen je aandacht te sturen. Ze heten attention training technique en zijn van het kanaal Afternoon Break. Ik vind ze heel goed werken, voor mij beter dan 'gewone' meditatie. Op korte termijn omdat je er een beetje voor moet 'werken' en je je brein echt even bezighoudt. Op langere termijn omdat je ziet dat het echt wel mogelijk is je aandacht te (leren) sturen.
Ik herken het. Weet nog niet hoe ik er van af kom of het minder laat zijn, maar mijn hoofd staat nooit stil.
zoek een bezigheid die je volle aandacht en concentratie vraagt. Voor mij was dat een aantal jaar geleden fotografie. Als ik ga fotograferen ben ik een paar uur alleen maar daar mee bezig. Heerlijk.
Ga het bos in en leer jezelf dan om echt te kijken. Maakt echt de verbinding met wat er om je heen is. Dat is heel raar en onwennig in het begin. Maar wel verrijkend en ontspannend.
Sport je moe of ga lange wandelingen maken.
jazeker herken ik dit. Soms gaat t periode goed en dan ineens lijkt de piekerstatus optimaal aan te staan. Zo vermoeiend en vervelend die onrust in je lijf.
T rare is dat t dan weer afzakt en ik ineens denk...hee meer rust.
Ik zal de tips ook meenemen.
Ik wandel veel en ben ook met stekjes etc bezig. Dat getrut met die aarde leidt echt wel af. En ook t water geven en groeien geeft me goed gevoel. Hele tafel vol ondertussen.😅
Slapen doe ik al jaren slecht daar heb ik me maar wat bij neergelegd. Luisterboek op oude iphone ligt standaard klaar om aangezet te worden en draait dus bijna elke nacht weleen paar uur. Slaap ik niet dan heb ik toch wat afleiding en vaak sukkel ik dan weer in.
Ik heb ook wel eens aan medicatie gedacht. Ik ben nooit bij de huisarts ermee geweest. Lijk open maar ben erg een binnenvetter.
Ga borduren, diamond painting doen of legpuzzels maken. Dan hen je daar je aandacht op
In juli topic geopend over mijn puber. Ze zit inmiddels op eigen verzoek in therapie ❤️. Bij haar is het erg gericht op het lichaam. Bij haar gebeurt ook alles in het hoofd qua piekeren. Ze gaan haar leren ontspannen. Door het lichaam meer te laten ontspannen hopen ze ook om de gedachten te laten ontspannen.
Herkenbaar, ik kan bij veel activiteiten zoals wandelen in het bos nog steeds piekeren.
Ik kan het niet piekeren als ik werk of op een paard zit. Op een paard moet ik me met het dier bezighouden. Dit is dan ook ongeveer de enige activiteit waarbij ik echt uit mijn hoofd kom. Ik doe dit gelukkig dus al mijn hele leven, bij vlagen dagelijks, maar zeker een aantal keer in de week. Mijn hoofd is hierna leeg en uit de piekermodus
ik zou dus iets zoeken waarbij je de volle aandacht dus bij een activiteit hebt en niet kan mijmeren of piekeren ondertussen. Iets wat concentratie vergt en je brein niet kan afdwalen.
Voor het slapen heb ik luisterboeken, binnen een kwartier ben ik in dromenland. Ondanks dat ik het soms zonde vind om in slaap te vallen als het een leuk boek is. Het lukt gewoon niet om wakker te blijven 😃
Wat mij een beetje helpt is accepteren dat ik een piekeraar ben en zal blijven. Niet dat het leuk is of dat ik er geen last van heb, maar dan zit ik mezelf iig niet steeds op mijn kop te geven als ik merk dat ik het niet kan stoppen of er down van raak. Gek genoeg helpt dat wel wat. Je praat jezelf dan iig niet dubbel de put in.
Verder idd afleiding, klusjes waar ik bij kan nadenken doe ik standaard met een luisterboek bijvoorbeeld.
Ook kleine oefeningen helpen mij, bijvoorbeeld het piekerelastiek (Google er eens op) en hardop 'Stop' zeggen. Dat soort suffe dingen.
Medicatie zou ik niet zo snel doen. Maar je zou uiteraard altijd eens kunnen overleggen. Ik zou dan wel een psychiater consulteren en niet via je huisarts.
Voor mij ook erg herkenbaar.
Ook ik kan erg in mijn hoofd zitten en piekeren.
Vooral ook over situaties op sociaal vlak.
Heb vooral ook erg veel last van zelftwijfel en ik doe niets anders dan het analyseren van mijn problemen.
Als ik aan het fietsen ben, kan ik ook erg piekeren en zelfs tegen mezelf praten.
Heb dan ook erg last van zweetbuien.
Ook heb ik veel last van overmatig slapen, ook om rust in mijn hoofd te krijgen.
Ja lastig hè. Ik herken het zeker. Vaak heeft het te maken met oud trauma. Of vaak met gevoelens van onveiligheid, waardoor je alles gaat annalyseren. Als ik echt naar mezelf kijk, dan heeft piekeren ook met onverwerkte emoties te maken heeft. Wat heb ik geleerd? om mijn gevoel te omarmen! Dan mag je naar de buikstreek gaan en dan met je focus dat emotionele gevoel te omarmen. Daar wordt deze heftige emotie rustiger van en ja uiteindelijk de gedachtens ook en zul je veel minder piekeren. Hopelijk helpt dit een beetje, want soms drijft het je tot waanzin. Liefs, mij
ik pieker ook altijd veel. En sorry, maar antidepressiva was bij mij echt de oplossing. Daardoor kreeg ik rust in mijn hoofd om trucjes te leren om minder te piekeren. Daarvoor piekerde ik zoveel dat ik de ruimte niet had om iets anders te leren. Inmiddels gebruik ik geen antidepressiva meer.
Nu heb ik een paar dingen die helpen:
- accepteren. Als ik pieker dan merk ik dat op, zeg tegen mezelf dat het nog een kwartier mag en dat ik dan moet stoppen. En dan gewoon bewust even alles overdenken, daarna proberen los te laten.
- voor ik ga slapen schrijf ik dingen op waarvan ik mezelf beloof dat ik er die nacht niet over ga piekeren. Ik erken dat er dingen zijn die in mijn hoofd spoken, maar verplaats ze naar de volgende dag. Dat opschrijven helpt mij enorm!
- yoga. Mediteren klinkt goed, maar doe je ook weer met je hoofd. Yoga doe je met je lijf en helpt mij echt even gewoon te zijn, en niet te hoeven denken.
- hobbies die fijn zijn om te doen, en waarin het eindresultaat minder belangrijk is. Ik doe handwerken (breien, haken, borduren) en lees graag boeken. Ook wandel ik veel.
Mijn beste vriendin bleek adhd te hebben bij deze klachten.
Lees er eens over, misschien herken je je er wel in.
Overdag lukt een gedachtenstop me redelijk goed, maar zo tussen waken en slapen kunnen mijn gedachten er behoorlijk vandoor gaan, maar ben ik al te ver (of nog steeds) in dromenland om het gepieker effectief aan te pakken.
Yoga. Dat vind ik echt wel werken.