Uitsluiting op de basisschool
Mijn kind zit in groep 3 en is al het derde jaar bevriend met een meisje
uit haar klas. Nu blijkt dat het meisje niet bij ons mag komen spelen. De ouders willen niet aangeven waar het precies over gaat, alleen dat het niet om mijn dochter gaat, maar om mij.
Moeder van het meisje is lerares op een andere school en klassenouder
bij ons in de klas. In groep 1 is ze nog bij ons thuis geweest en was er niets aan de hand (maar ook toen was het contact heel beperkt en mocht het meisje eigenlijk alleen naar de BSO en vrijwel niet komen spelen).
Het doet de beide meiden veel verdriet. Het vriendinnetje heeft op school steeds buikpijn en heeft met het schooluitje zelfs in haar broek geplast. De stress wordt op het conto van het lawaai in de klas geschreven, maar ik zie hoe twee open en vrolijke meisjes steeds somberder worden. Volgens mij zit het meisje nu klem tussen het omgaan met haar beste vriendin, dus mijn dochter, en het voldoend aan wat haar ouders willen.
Ook mijn dochter vertelt steeds minder over school. Dit is dus echt geen
fijne situatie. Ook vind ik het niet kunnen dat wij uitgesloten worden als gezin (mijn dochter zou wel naar haar vriendin mogen).
Moet ik deze apartheid ten aanzien van ons gezin accepteren? Of kan ik dit ergens aankaarten? Ik heb al geprobeerd om met de ouders een afspraak te maken en het uit te praten, als er wat is, maar dat wijzen ze af. Of is dit alles wellicht een smoes en zijn deze ouders overbeschermend ten aanzien van hun dochter?
Thy schreef op 25-11-2021 om 22:34:
Gelukkig zijn daar altijd de medemoeder die met een flintertje van de informatie die ze krijgen het erg lekker vinden om daar uitgebreid een oordeel over te vellen en niet schromen om daar eens gezellig onderling over te kletsen. Lekker makkelijk en veilig.
Ga je lekker? Even goed afgereageerd? 
Een gezin kan echt een gevangenis zijn voor een kind. Je kunt letterlijk geen kant op als kind als er iets niet goed is in je gezin. Je moet als ouder je kind niet bewust afzonderen van zijn omgeving. Dan ben je met jezelf bezig in plaats van met je kind en dat is echt super schadelijk.
Wednesday schreef op 25-11-2021 om 23:54:
[..]
Ga je lekker? Even goed afgereageerd?
Maar dat is wat jij vind, maar eigenlijk weten we natuurlijk weinig van wat er bij anderen precies speelt.
BlueFawn schreef op 26-11-2021 om 03:30:
[..]
Maar dat is wat jij vind, maar eigenlijk weten we natuurlijk weinig van wat er bij anderen precies speelt.
Natuurlijk weten we dat niet, maar ik ga hier uit van het kind en niet van de ouder, omdat het kind in zo’n gezin letterlijk geen kant op kan. Een kind afzonderen van de buitenwereld is echt een van de ergste dingen die je een kind aan kunt doen. Wat er dan bij de ouder speelt kan inderdaad vreselijk zijn, maar daar heeft het kind echt helemaal geen boodschap aan.
Helemaal eens met wat je schrijft, Wednesday. Je bent als ouder verantwoordelijk voor het creëren van een veilige en ontspannen omgeving waarin je kind zich kan ontwikkelen tot zichzelf. Er bestaat geen geldig excuus om dat na te laten.
Wednesday schreef op 26-11-2021 om 09:47:
[..]
Natuurlijk weten we dat niet, maar ik ga hier uit van het kind en niet van de ouder, omdat het kind in zo’n gezin letterlijk geen kant op kan. Een kind afzonderen van de buitenwereld is echt een van de ergste dingen die je een kind aan kunt doen. Wat er dan bij de ouder speelt kan inderdaad vreselijk zijn, maar daar heeft het kind echt helemaal geen boodschap aan.
Jij doet net alsof ze dat kind de hele dag opsluit in een donkere kelder. Ze sluit het kind helemaal niet af van de buitenwereld, kinderen mochten wel daar komen staat er.
Wednesday schreef op 26-11-2021 om 09:47:
[..]
Natuurlijk weten we dat niet, maar ik ga hier uit van het kind en niet van de ouder, omdat het kind in zo’n gezin letterlijk geen kant op kan. Een kind afzonderen van de buitenwereld is echt een van de ergste dingen die je een kind aan kunt doen. Wat er dan bij de ouder speelt kan inderdaad vreselijk zijn, maar daar heeft het kind echt helemaal geen boodschap aan.
Inderdaad. Je praat het kind min of meer aan dat het afhankelijk is en blijft van de ouders, 24/7. Dat het niemand kan vertrouwen en pas veilig is als papa en mama er zijn. Dat is geen realistisch en ook geen gezond wereldbeeld. Je remt het kind in de ontwikkeling en je krijgt daar geen stabiele volwassene van. Hoe ernstig het probleem voor de ouders ook is, voor het kind is het net zo erg en misschien nog wel erger.
Wednesday schreef op 26-11-2021 om 09:47:
[..]
Natuurlijk weten we dat niet, maar ik ga hier uit van het kind en niet van de ouder, omdat het kind in zo’n gezin letterlijk geen kant op kan. Een kind afzonderen van de buitenwereld is echt een van de ergste dingen die je een kind aan kunt doen. Wat er dan bij de ouder speelt kan inderdaad vreselijk zijn, maar daar heeft het kind echt helemaal geen boodschap aan.
Dan bel je veilig thuis of je spreekt je zorgen uit bij de school.
niet_rechts schreef op 26-11-2021 om 09:51:
Helemaal eens met wat je schrijft, Wednesday. Je bent als ouder verantwoordelijk voor het creëren van een veilige en ontspannen omgeving waarin je kind zich kan ontwikkelen tot zichzelf. Er bestaat geen geldig excuus om dat na te laten.
Deze moeder denkt dat ze dat waarschijnlijk ook doet. Die zal het gevoel hebben dat het ergens anders niet veilig is voor haar kind.
Er is wel degelijk een geldig "excuus" dat heet psychische problemen. Als je die zelf nog nooit zo erg hebt gehad is het makkelijk oordelen. Ik had een postnatale depressie. Waarschijnlijk vonden sommige mensen mij op dat moment ook een ouder die nooit een kind had mogen krijgen. We weten niet of deze moeder misschien al wel hulp krijgt. En zo niet zou iemand in de omgeving in moeten grijpen. Door bv veilig thuis in te schakelen dan krijgt de moeder hulp. Dat maakt haar nog geen slechte moeder.
BlueFawn schreef op 26-11-2021 om 09:55:
[..]
Dan bel je veilig thuis of je spreekt je zorgen uit bij de school.
Dit dus. Lekker makkelijk oordelen als je zelf niet in de situatie zit. Schoolplein ouder geroddel....
PinkFlower schreef op 26-11-2021 om 09:52:
[..]
Jij doet net alsof ze dat kind de hele dag opsluit in een donkere kelder. Ze sluit het kind helemaal niet af van de buitenwereld, kinderen mochten wel daar komen staat er.
Het is niet normaal om een kind op te voeden met het idee dat het alleen thuis veilig is. Zo’n ouder zou linea recta in therapie moeten.
PinkFlower schreef op 26-11-2021 om 09:57:
[..]
Dit dus. Lekker makkelijk oordelen als je zelf niet in de situatie zit. Schoolplein ouder geroddel....
Doe even normaal alsjeblieft. Dat ik het niet met je eens ben wil niet zeggen dat je me op deze manier moet wegzetten.
Wednesday schreef op 26-11-2021 om 09:57:
[..]
Het is niet normaal om een kind op te voeden met het idee dat het alleen thuis veilig is. Zo’n ouder zou linea recta in therapie moeten.
En dat baseer je op het feit dat dat kind niet bij TO thuis mag spelen?
Wednesday schreef op 26-11-2021 om 09:58:
[..]
Doe even normaal alsjeblieft. Dat ik het niet met je eens ben wil niet zeggen dat je me op deze manier moet wegzetten.
Jij voelt je blijkbaar aangesproken. Ik heb jouw nergens genoemd. Maar ja zoals sommigen hier over die moeder oordelen zonder te weten wat er aan de hand is is puur schoolplein ouder geroddel. Klets klets maar we doen niks om te helpen.
Wednesday schreef op 26-11-2021 om 09:57:
[..]
Het is niet normaal om een kind op te voeden met het idee dat het alleen thuis veilig is. Zo’n ouder zou linea recta in therapie moeten.
En misschien is ze dat al wel. Dat weten wij toch niet. Zo'n probleem is niet met 1 sessie opgelost. Daar duurt even. En dan zal het kind eerst bij hele goede bekenden mogen spelen en niet bij een willekeurige klasgenoot.
Ik zeg ook niet dat het gezond is maar om zo hard te oordelen dat ze daarom geen kind had mogen krijgen is wel heel erg drastisch.
Of die moeder vind TO gewoon ongeschikt/vies/aso of whatever. Waar maken mensen zich druk om? Een kind mag niet bij jullie thuis komen spelen? Oke prima dan vraag je een ander kind.