Schoolwissel midden groep 8
Help.
Wij zijn verhuisd en sinds de zomervakantie zitten de kinderen in Amsterdam op school.
Al vrij snel merkten wij dat de school niet aansloot op hun karakter. Daarbij was het daltononderwijs, voorheen hadden ze klassikaal les. Maar dat was niet mijn hoofdreden om te wisselen. Dagelijks kwamen de kinderen thuis met dingen die zij niet gewend zijn. (Voorheen zaten zij op een christelijke school , de juffen waren streng maar rechtvaardig en het onderwijs was echt top. Er was orde, veiligheid en harmonie.)
Op de huidige school gaat het er helaas anders aan toe, vooral in gr 8 is het chaos. De juf is een lieve vrouw maar de kinderen maken het haar moeilijk. Ik heb het gevoel dat de directie haar tekort heeft gedaan door dit te accepteren. Ze heeft een gehoorapparaat en een aantal kinderen scheldt de juf met zachte stem uit. Er is nooit echt stilte stilte, of zelden. Een leraar schijnt een opmerking te hebben gemaakt over het geloof en meteen was het moord en brand en kwamen er zeikende ouders boos verhaal halen. Daarbij is mijn zoon geslagen, en dat was de druppel. Om het kort te houden: er gebeurt elke dag wel iets. Wij zijn vervolgens scholen gaan kijken en ons verhaal gedaan zonder negatief te zijn over de huidige school. We hebben aangeven dat de jongste dalton lastig vindt en dat t t karakter van de kids niet past bij de school. We gingen met een fijn gevoel naar huis, denkend dat een overstap zo geregeld zou zijn. Ze zouden contact leggen met de school waar de jongens t langst op zaten, omdat zij de kinderen beter kenden dan de huidige school. Prima geen probleem. Ik zou een bericht krijgen wanneer de school contact had gehad met beide scholen. Ik heb vervolgens de huidige school op de hoogte gesteld van onze wens om over te willen stappen en toen kwamen de problemen. Na een week mailde ik de gewenste school op om te vragen of zij al contact had gehad met de huidige school. Ik kreeg van de gewenste school een email met dat ze idd overlegd hebben en dat het in Amsterdam toch niet gewenst zou zijn om te wisselen en dat ik in gesprek diende te gaan met de huidige school, waarop ik meteen de ib-er van de school heb gebeld om verhaal te halen.(ik was in paniekmodus, mijn kind was precies een dag eerder geslagen). Ik kreeg idd te horen dat het niet zomaar kon en werd uitgenodigd voor een gesprek. Ik heb tijdens t gesprek mijn zorgen geuit door te vermelden: 1. Dalton ligt ons niet. 2. Zoon voelt zich niet veilig. Om jullie nog meer tekst te besparen: overstappen zou niet mogelijk zijn, maar volgend jaar misschien wel. Ik bleef voet bij stuk houden en zei dat we ons besluit al genomen hebben. Van de iber kreeg ik te horen dat er eerst een formeel gesprek met het bestuur nodig is en dat wij daar voor worden uitgenodigd. Prima. Niet dus. Weer stuurde ik een email naar de gewenste school of zij aub wilden bemiddelende en ons kunnen bijstaan. Dat zou niet mogelijk zijn, ze hebben een samenwerkingsverband en hechten waarde aan de juiste procedure. Helaas kwam de herfstvakantie. De tweede week na de vakantie appte ik de ib-er dat een datum zich kwalijk lang op zich laat wachten. Diezelfde dag kreeg ik een reactie. Onderweg naar t gesprek dacht Ik dat alles binnenkort voorbij zou zijn want dit zou t gesprek zijn met t bestuur. Bleek t een gesprek te zijn met de ib-er en directrice. Het gesprek begon vanuit mijn kant vrij direct vel.(4 weken geleden had ik nl al aangegeven weg te willen) Ook merkte ik dat zij ons besluit niet respecteerden en ons op andere gedachten wilden brengen. Overstappen zou niet nodig zijn want ze doen het hartstikke goed met dalton, kreeg een kopie van de voortgang) en dat we als ouders trots konden zijn op de jongens. Weer: ons besluit staat vast. Directrice: ik vind niet dat overstappen in t belang van de kinderen is en ik begrijp uw felheid niet. Daarbij heeft de gewenste school de indruk gewekt dat overstappen wel kon en mij op de verkeerde spoor heeft gezet. Ik zou niet de juiste route hebben genomen en had eerst met leerkracht moeten overleggen en dat een email niet voldoende was. Kortom ze was niet van plan om mee te werken omdat zij t niet zo ziet. Ze zou overleggen met t bestuur en komt er volgende week op terug.
Meteen na t gesprek belde ik de gewenste school op om vroeg of zij ons hadden afgewezen (tijdens t gesprek liet de directrice vallen dat t hem niet zou worden). Bleek niet zo te zijn, ze waren nl nog steeds aan t wachten op de overdracht. Vervolgens mailde ikzelf de voortgang naar haar toe.
Inmiddels heeft de gewenste school aangegeven toch niet voldoende plaats te hebben vanwege de extra aandacht voor de jongste.(prikkelarme omgeving). En nu gaat t heel de tijd door mijn hoofd dat ze dit met opzet hebben gedaan. Als ze echt geen plek hadden dan hadden ze t wel meteen moeten melden, ze hadden immers de overdracht van de vorige school. Huidige overdracht zou niet eens moeten gelden aangezien ze niet een 3! maanden op deze rot school zitten.
Dit zit mij zo hoog dat ik zelfs bereid ben om het restende schooljaar bij mijn ouders te gaan wonen, zodat ze goed onderwijs krijgen op hun vorige school.
wat een vervelend gebeuren.
Tussen leerplicht en niet over mogen stappen, komt dit een beetje neer op vrijheids beroving. Ik weet niet hoever de oude school weg is, maar misschien is het een overweging daar nog even groep 8 af te maken?
Van school veranderen binnen Nederland naar een zelfde schooltype in een andere plaats, geeft al een beetje een cultuurshock, in mijn ervaring.
Waarom hadden jullie voor het Dalton onderwijs gekozen?
Als jullie je vergist hebben dat het een Dalton-school is, dan is dat wel vervelend voor je zoon, als hij dat systeem niet gewend is. De enige troost is dat in groep 8 veel herhaling is en weinig nieuws meer wordt geleerd.
In Amsterdam is een gezamenlijk toelatingsbeleid in het basisonderwijs. Je kunt niet zomaar naar elke school en niet zomaar switchen. Dit is om alle kinderen een gelijke kans te geven op goed basisonderwijs. Ik zou geen energie steken in proberen in je eentje het systeem te veranderen, maar, hoe moeilijk het ook is, je energie te steken in je zoon goed door groep 8 heen te helpen. Op deze school of zijn oude school.
Het is nog een half jaar. Belangrijk is de doorstroomtoets goed maken, de aanmelding voor het VO en afscheid nemen van de basisschool.
De doorstroomtoets is in februari en het schooladvies in maart. Er zullen niet veel scholen zijn die staan te springen om jouw zoon nog pal daarvoor op te nemen in groep 8, nog afgezien van het plaatsingsbeleid.
Of je op deze school blijft of beter terug naar zijn oude school, moet je zelf bepalen. Voor je zoon is afscheid nemen van de basisschool denk ik fijner voor hem op zijn oude school met zijn vrienden daar. Maar het moet wel haalbaar zijn voor je gezin.
En dan de aanmelding voor het VO. Het systeem voor plaatsing van je kind in het voortgezet onderwijs in Amsterdam is moeizaam. Eind maart moet je je lijst van voorkeuren doorgeven naar welke scholen je wilt en dan is er een lotingssysteem. Ik zou daarom als je dat nog niet gedaan hebt, energie steken in het oriënteren op welke scholen er zijn en waar hij naartoe wil. https://schoolkeuze020.nl/
'Dit zit mij zo hoog dat ik zelfs bereid ben om het restende schooljaar bij mijn ouders te gaan wonen, zodat ze goed onderwijs krijgen op hun vorige school.'
Misschien is dit de beste oplossing. Je bent er stevig ingegaan, en er zit nu nogal wat boosheid. Dat is niet de allerbeste emotie om tot een oplossing te komen. En dan is Amsterdam wat betreft schoolkeuze echt anders. De agressie die blijkbaar op deze school heerst is ook niet zomaar op te lossen als je de ouder bent van één kind.
Kijk even of je kind nog op de oude school terecht kan. Wellicht hoef je zelf niet mee te verhuizen met het hele gezin als je ouders je kind kunnen opvangen en je kind veel zelfstandig kan doen, bijvoorbeeld zelfstandig naar school kan gaan.
Tsjor
Bij je ouders wonen klinkt meer dat je dat vanuit emotie roept. Besef wel dat zoiets niet zomaar iets is, voor je ouders en ook niet voor jullie. Als je dat echt als optie ziet, overleg dan heel goed en eerlijk of ze dat willen en dat aankunnen. Zonder dat ze zich gedwongen voelen. Het is niet niets als er zomaar een heel gezin bij je komt wonen. Zelfs al zou je de ruimte hebben.
Misschien toch inzetten op wat wel kan en wat er mogelijk is en toch proberen een band op te bouwen met school. En dan is de zomer overstappen.
Ik zou je ook de optie terug naar de oude school aanraden. Je boosheid is begrijpelijk maar je helpt je kind en jouzelf er dit schooljaar niet meer mee verder.
Intussen breekt de tijd aan waarin je een vo-school gaat kiezen. Verdiep je daar goed in, je weet nu beter waar je op moet letten.
Realiseer je dat van school wisselen in Amsterdam altijd via een procedure in het samenwerkingsverband gaat. Dat heeft een reden en een geschiedenis. Het geeft ook bureaucratisch gedoe en daar heb jij nu helemaal niets aan voor zo'n korte periode. Dit klinkt als geen fijne school, kies het beste voor je kind voor dat laatste semester. Gelukkig is de oude school er nog en wonen je ouders daar. Ga ervoor zou ik zeggen.
@zeespiegel, ik heb mij oprecht vergist. Het gaat mij meer om al gebeuren naast t daltononderwijs. Dank voor je reactie.
[email protected] eigenlijk. Ouders kunnen zich vergissen.Dank voor je reactie
@tjor. Ja de boosheid zit juist in het geen respect hebben voor andermans keuze en tijd. Alles is zo moeizaam verlopen dat wjj echt geen vertrouwen meer hebben in deze school. Bedankt voor je reactie.
@vrijevlinder, je hebt gelijk. Ik wacht de komende twee weken af, hopelijk is het niet nodig.
@EmmaT maar wat is die geschiedenis dan. Waarom is het zo verkeerd om eenmalig over te willen stappen. Ik snap t systeem van Amsterdam voor geen meter. Thanks voor je reactie.
NadiaM schreef op 16-11-2024 om 08:38:
@vrijevlinder, je hebt gelijk. Ik wacht de komende twee weken af, hopelijk is het niet nodig.
@EmmaT maar wat is die geschiedenis dan. Waarom is het zo verkeerd om eenmalig over te willen stappen. Ik snap t systeem van Amsterdam voor geen meter. Thanks voor je reactie.
Het eenmalig overstappen is op zich niet verkeerd. Maar de geschiedenis (korte versie): boze ouders die met kind van de ene school naar de andere hoppen, zonder dossier, zonder overdracht. Met als resultaat: veel extra werk op de nieuwe school voordat ze voldoende weten over het kind en de situatie. Intussen nog verdrietiger kinderen en steeds bozere ouders.
Nogmaals, ik begrijp jouw boosheid maar er is een andere kant en dat is de reden waarom schoolwisselen niet vanzelf gaat.
Heel eerlijk? Ik denk dat ze na de mondelinge overdracht met de huidige school van je kind(eren), iets hebben gehoord waardoor ze er nu ineens aarzelend(er) in staan en daarom allemaal moeilijk doen. Heeft een van je kinderen fors extra begeleiding nodig? (Ik lees ergens iets over ‘prikkelarme omgeving’).
Ik praat het allesbehalve goed, maar dat maakt wel dat scholen soms ineens lastig doen bij een tussentijdse wissel.
EmmaT, dank je wel. Blijft vervelend, en je keuzevrijheid dan. Pff..
@Nienke ik denk t idd ook, helaas. Beide scholen werken blijkbaar regelmatig samen vanwege zogenaamde “taalklassen voor nieuwkomers”
Mijn jongste heeft in zn dossier staan prikkelarme omgeving en stiltekoptelefoon maar ook als opmerking dat t een gemiddelde leerling is en dat externe begeleiding niet nodig, verlengde instructie zou voldoende zijn. Thuis heb ik gevraagd of hij weleens een koptelefoon op moet, hij geeft aan van niet. :S
Misschien dat een aantal van jullie denkt dat ik mijn zin wil doordrammen voor mijn eigen ego maar echt, alles in mijn lichaam geeft aan dat we weg moeten. Ik hoop nog berichten te lezen van ouders met een uitweg.
Klinkt misschien raar maar is terugverhuizen een optie? Of verhuizen naar een kleinere plaats in de regio van Amsterdam, er van uitgaande dat jullie vanwege werk naar A'dam zijn verhuisd. Ik weet van mensen die bv naar Haarlem zijn verhuisd vanwege gedoe met middelbare scholen in A'dam
Ik denk niet dat het je ego is, ik denk dat je merkt dat je kinderen niet uit de verf komen op school en dat je de grootste moeite hebt om te accepteren dat scholen zich moeten houden aan procedures en afspraken binnen het samenwerkingsverband. En dat er een reden is waarom die tussentijdse wissels in principe niet worden gedaan, en zeker niet in groep 8. Willen je kinderen zelf eigenlijk ook per se weg? En is het “alleen” dat er nooit “stilte stilte” is en je kind een keer geslagen is? Want ik ken echt geen enkele basisschool (en ik ken er veel) waar die dingen helemaal nooit gebeuren - dus de school waar jouw kinderen vandaan komen is dan wel echt super. Maar misschien gebeurt er wel veel meer.
Je bent denk ik wel de fout in gegaan met “voet bij stuk houden en de beslissing is genomen” Had je voor die tijd zelfs maar aangegeven bij leerkracht, schooldirecteur, ib’er dat er een probleem was? Of werden zij opeens geconfronteerd met “ons kind hoort hier niet, hij gaat weg, stuur het dossier maar op.”? Scholen krijgen graag de kans om zaken die niet goed verlopen aan te pakken.
Volgens mij is je beste optie, naast tijdelijk terugverhuizen naar je ouders, een gesprek aanvragen met de huidige school, aangeven dat er erg veel onrust en onvrede is ontstaan, dat je dat vervelend vindt en dat je hun hulp nodig hebt om de beste vorm van onderwijs aan je kind(eren) te bieden. En dan kijken of je het gesprek weer oplossingsgericht kunt krijgen.
hoe zit het als je tijdelijk terug zou verhuizen eigenlijk met het vo, je kind zal zich dit jaar in moeten schrijven en ik hoor altijd dat dat in Amsterdam 'gedoe' is. Lastig. Kwestie van geluk enz.
Hoe doet de jongste het, is ook wel wat als dit terug zou gaan naar de oude school en dan volgend jaar weer terug naar deze school???
Wat willen de kinderen? Willen ze graag terug naar hun oude school?
Kan je dat een permanente oplossing maken? Dus niet tijdelijk terugverhuizen naar je ouders, maar ook daar weer gaan wonen. Je hebt blijkbaar een kind in groep 5 ook, dus het moet nu gaan voor ook de rest van zíjn basisschooltijd.
Als dat tweede kan, dan zou ik zeker terug naar je ouders gaan..kinderen terug naar hun oude school..en zelf ook Amsterdam weer verlaten.
Maar als dat echt geen optie is, en je moet uiteindelijk weer terug naar Amsterdam, dan zou ik proberen eerst maar eens in verzoening te raken met de huidige school. En nogmaals ..niet alleen hoe vind jij het..maar ook echt; hoe vinden je kinderen het nu. Zit het bij hun net zo hoog als bij jou, voordat je de gok neemt om de kinderen een 3e school en klas aan te doen in hun korte leven.
'alles in mijn lichaam geeft aan dat we weg moeten.'
Ik ben even in de war om hoeveel kinderen het gaat en in welke groep ze zitten. Ik dacht dat je jongste in groep 8 zat van een daltonschool. Op basis daarvan dacht ik dat hij nog maar een half jaar ongeveer naar school moet en dan naar de middelbare school gaat. Voor dat halve jaar zou ik niet het hele gezin gaan verhuizen naar je ouders.
Mijn oudste heeft zelf op 10-jarige leeftijd in Amsterdam gewoond bij een pleeggezin, terwijl ik aan de andere kant van het land woonde, vanwege school. Vandaar mijn advies om dan het kind van groep 8 tijdelijk bij je ouders te laten wonen. Het is voor jezelf als ouder even slikken om je kind niet dag en nacht om je heen te hebben. Maar voor het kind is het anders, als het kind tenminste een beetje nieuwsgierig is en graag nieuwe dingen wil meemaken. De groei in zelfstandigheid is fenomenaal. Tenzij grootouders natuurlijk weer teveel uit handen nemen. In het weekend kan hij dan naar jullie toe komen.
Als er meer kinderen op de Daltonschool zitten, die je graag naar een andere school wil laten gaan, dan zou je daar volgens het Amsterdamse systeem nu aan moeten gaan werken.
Overigens blijft het beeld wat je schetst van de huidige school schrikbarend en afkeurenswaardig, in alle opzichten. Er zijn gelukkig ook veel meer scholen zoals jouw oude school. De school van mijn zoon was de balletacademie, dus helaas is dat geen optie denk ik. Was verbonden met de Olympiaschool. Het beleid van de school zelf maakt heel erg veel uit. Afgezien van de mooie praatjes die elke school heeft is één indicatie of er veel personeelswisselingen zijn. En natuurlijk de verhalen van andere ouders.
Tsjor