Niet eens over schoolkeuze
Onze dochter wordt volgend jaar 4, dus mijn man en ik hebben een aantal scholen bezocht. Uiteindelijk had mijn man een favoriete school, ik een andere. En we worden het maar niet eens.
We zitten momenteel in relatietherapie, met name omdat we gewoon niet kunnen communiceren. Ik heb daar voorgesteld om voor nu onze dochter op beide scholen in te schrijven, zodat we het even kunnen parkeren tot we beter naar elkaar kunnen luisteren. Mijn man weigert dat.
De school van mijn keuze is erg populair en er zijn nog maar twee plekken vrij. De school van zijn keuze bestaat al lang, maar is vorig jaar gestart met een heel nieuw gebouw met open klaslokalen en leerpleinen in het midden. Ik vond dat zelf heel onrustig en vind het geen fijn idee dat onze dochter in een heel nieuw systeem terecht komt, wat nog allerlei kinderziektes heeft. Bovendien zou het mij in de ochtend een kwartier extra kosten, omdat de locatie van de bso voor 'zijn' school ergens anders is dan het kdv van onze jongste dochter. Het kdv en de bso van 'mijn' school, zitten in hetzelfde gebouw. Mijn man moet al zo vroeg de deur uit voor zijn werk, dat ik de ochtenden alleen moet regelen. Die extra tijd, extra stress, komt dus bij mij terecht. Een kwartier lijkt niet veel, maar op een druk ochtendritueel met twee kinderen maakt dat een enorm verschil. Nog even los van het gedoe van twee keer de auto in en uit met de jongste.
Zijn voornaamste reden is dat er op 'zijn' school meer diversiteit is, 'mijn' school is te wit. Onze kinderen zijn half Marokkaans, en ook ik vind diversiteit belangrijk, maar niet doorslaggevend. Het soort leerlingen en ouders vind ik ook een rol spelen, en op 'zijn' school vind ik die ook minder prettig.
Hoe dan ook, het is een patstelling en er valt gewoon helemaal niet over te praten. Mijn man gaat echt niet zijn werktijden aanpassen zodat hij het probleem in de ochtend kan oplossen. Dat gooit hij gewoon op mijn bord. Ik zit in een burn-out en kan dit er nu niet bij hebben. Ik ben in staat om dan maar op eigen houtje op beide scholen in te schrijven, zodat we in ieder geval het plekje op 'mijn' school niet kwijtraken. Ik denk dat als we uiteindelijk op normale wijze alle voors en tegens naast elkaar zetten, we toch echt op 'mijn' school uitkomen.
Gelukkig is er meer in het leven dan hoge niveaus Red velvet. Wat dacht je van SAMEN-LEVEN, burgerschap, omgaan met een diversiteit aan mensen. Al die high class witte scholen zouden echt verboden moeten worden.
Ik zou nooit alleen voor de meest dichtbij school kiezen. Je kiest voor een school waar je kind past. Ben je op allebei weleens geweest met kind? Heeft ze op beide al meegedraaid? Hoe ging dat? Hoe werd ze benaderd? Wat is de filosofie van school? Wordt er gepest? Past die bij jouw normen en waarden?
Ik heb veel moeten rijden omdat school niet om de hoek was. Ik deed dat graag omdat ik mijn kind niet in eenheidsworst klas om de hoek, zeer hoog aangeschreven wilde (lees blond blauwe ogen, merkkleding) of op school met de bijbel.
Jij wil ook niet luisteren naar je man. Waarom is jouw mening belangrijker?
De 'zwarte' basisschool van mijn kinderen had veel geld los weten te peuteren door daar zielig over te doen, dus het was royaal voorzien van schaaklessen, lessen djembe, koor, theater, museumbezoek en concertbezoek. Er was schoolzwemmen.
Een 'zwarte' school kan beslist ook voordelen hebben.
Ook was er veel aandacht voor lezen en schrijven, ook nog in de tweede helft van groep 8. En bovendien maakte het hier niet zoveel verschil, veel zaken leerden de kinderen toch wel thuis, bijvoorbeeld lezen. Dat zag ik pas achteraf. En uiteraard zwemles kregen ze toch ook al mee van huisuit, dus behoorden ze tot de besten als het schoolzwemmen begon.
Ja, ik had graag een school gevonden waar niet werd gepest, want dat was endemisch op alle basisscholen die ik in mijn omgeving had, je ontkwam er niet aan. Het schijnt te horen bij autisme dat je dan gepest wordt, het is er een 'hard' kenmerk van.
Ik zou voor de school het dichtstbij gaan. Je kinderen gaan op een gegeven moment ook met vriendjes spelen en ze willen ook op een gegeven moment zelf naar school.
Hebben jullie al ouders van beide scholen gesproken? Wat geven ze aan als plus en minpunten? Als je op school rondloopt, hoe komen de kinderen over? Zien ze er gelukkig uit? Wat bieden de scholen als ondersteuning, extra's enz. Hoe staan de scholen bekend in de diverse onderwijsrapporten?
Diversiteit is belangrijk maar er is meer dan dat.
Bedankt voor alle reacties. Even voor de duidelijkheid: ik wil niet mijn wens doordrammen, ik wil op een normale manier tot een goede keuze komen. Een keuze waarbij alle voors en tegens naast elkaar zijn gelegd en alternatieven om bepaalde minpunten te ondervangen zijn besproken. Waar ik nu mee zit is dat er geen gesprek is, maar een eenzijdige beslissing, terwijl ik nog vraagtekens heb en bezwaren. Zowel praktisch als inhoudelijke. De manier waarop het nu gaat, veroorzaakt een touwtrekwedstrijd die ten koste gaat van ons kind. Wil ik niet. Nu niet en nooit niet. Dus ik wil het nu kunnen parkeren, zodat we er later op een goede, constructieve manier op terug kunnen komen.
Ten tweede gaat het mij niet om een witte of zwarte school. Ik ben ook een groot voorstander van diversiteit, en vond de mate van witheid op 'mijn' school ook tegenvallen. Maar hij is wel meer divers dan veel andere witte scholen. Ik zag nog genoeg mogelijkheden voor onze dochter om gelijkgestemden te vinden. Want ja, ook ik vind dat belangrijk. In dat kader spreekt mij die school juist ook aan, omdat er veel nadruk wordt gelegd op authenticiteit, trots zijn op wie je bent en waar je voor staat en ook oog hebben voor de verschillen onderling.
Mijn man is vooral bang dat onze dochter van haar geloof valt als ze niet voldoende moslims om zich heen heeft. Enerzijds snap ik dat, omdat zijn familie in Marokko woont en we hier dus alleen een witte, niet gelovige familiekring hebben. Tegelijkertijd zie ik nog veel andere mogelijkheden om dat netwerk uit te breiden. Van koranklasjes tot aan kinderactiviteiten bij de moskee, waar mijn man ook andere Marokkanen met kinderen kan ontmoeten. Maar dat alles weigert hij of moet ik regelen.
In dit hele proces is het nog nooit gegaan over het karakter van ons kind en welke school daar het beste bij past. Dáár wil ik het over hebben. En ja, haar afkomst en religie zijn daar een belangrijk onderdeel in, dus ik wijs die andere school heus niet af. Maar er zijn meer factoren, en zoals het er nu voorstaat, hebben we daar geen helder beeld van en op deze manier gaat dat er ook niet komen.
Ik zou hem de keuze geven: of hij gooit zijn werk om en brengt de kinderen vanaf nu elke ochtend weg en dan mag hij zijn kind op de school inschrijven die zijn voorkeur heeft.
Of hij hoeft zijn werk niet om te gooien, jij verzorgt het ochtendritueel maar hebt dan ook de vrijheid om dit zo in te richten zoals het jou het beste uitkomt.
Ik vind het zeer asociaal om iemand anders dit in de schoenen te schuiven 5 ochtenden in de week en zelf geen concessie te willen doen. Ik zou er dan ook niet mee akkoord gaan. Poot stijf houden, dit wordt hem niet. Hij kan niet over jouw tijd beschikken en bepalen.
Het is natuurlijk niet netjes om jou met de logistieke gevolgen van zijn keuzes op te schepen. Dat kan je deels ook ondervangen door van hem extra inzet op andere punten te eisen: als hij op andere momenten dingen doet die nu nog op jouw bordje liggen, word jij ook ontlast.
Bij keuze tussen 2 gelijkwaardige alternatieven zou ik trouwens voor de dichtstbijzijnde school kiezen, daar heb jij (en hebben je kinderen) de hele schooltijd plezier van.
Als je dochter haar geloof meteen kwijtraakt als ze te weinig moslims op haar school heeft, zit dat geloof kennelijk niet zo diep. Raakt je man ook zijn geloof kwijt als hij tussen de niet-moslims zit? Is hij alleen maar moslim zolang zijn omgeving erop toeziet?
Groeten,
Temet
Temet schreef op 11-07-2021 om 19:51:
Als je dochter haar geloof meteen kwijtraakt als ze te weinig moslims op haar school heeft, zit dat geloof kennelijk niet zo diep. Raakt je man ook zijn geloof kwijt als hij tussen de niet-moslims zit? Is hij alleen maar moslim zolang zijn omgeving erop toeziet?
ik wilde exact hetzelfde typen maar je was me voor. Ik zou ook de dichtsbijzijnde kiezen, tenzij er geen enkel kind uit de buurt op zit wat dan meestal is omdat er iets bijzonders met de school is
Mijn kinderen zaten met redelijk wat islamitische leerlingen in de klas waar geen enkel probleem mee bestond. Ik weet dat op een aantal scholen hier dat anders is. Mijns insziens komt dat omdat op sommige scholen hier grote groepen ouders hun kind zetten waar ze de kinderen thuis vooral benadrukken dat ze geen Nederlander zijn, hoe "kut" Nederland is, er wordt slecht Nederlands gesproken etc. Misschien is dit een probleem dat onverwacht meer op jouw voorkeursschool speelt dan op die van de vader, maar dit is het enige nadeel wat ik me kan voorstellen bij een zwarte school. (Of school met een groep buitenlandse leerlingen)
Plokkie1 schreef op 11-07-2021 om 10:28:
En ook even praktisch: Ik vraag me af of dat wel kan, je kind op twee scholen laten inschrijven.
Waarom niet?
Het kan niet overal. In mijn woonplaats is dat bijvoorbeeld niet meer mogelijk.
Als hij jou voor de wegbreng/ophaal laat opdraaien dan heb jij 't laatste woord hierover.
En doorgaans hoe meer diversiteit, hoe meer gedoe, dus zou lekker voor jouw eerste keus gaan
MevrouwKrul schreef op 11-07-2021 om 16:45:
Bedankt voor alle reacties. Even voor de duidelijkheid: ik wil niet mijn wens doordrammen, ik wil op een normale manier tot een goede keuze komen. Een keuze waarbij alle voors en tegens naast elkaar zijn gelegd en alternatieven om bepaalde minpunten te ondervangen zijn besproken. Waar ik nu mee zit is dat er geen gesprek is, maar een eenzijdige beslissing, terwijl ik nog vraagtekens heb en bezwaren. Zowel praktisch als inhoudelijke. De manier waarop het nu gaat, veroorzaakt een touwtrekwedstrijd die ten koste gaat van ons kind. Wil ik niet. Nu niet en nooit niet. Dus ik wil het nu kunnen parkeren, zodat we er later op een goede, constructieve manier op terug kunnen komen.
Ten tweede gaat het mij niet om een witte of zwarte school. Ik ben ook een groot voorstander van diversiteit, en vond de mate van witheid op 'mijn' school ook tegenvallen. Maar hij is wel meer divers dan veel andere witte scholen. Ik zag nog genoeg mogelijkheden voor onze dochter om gelijkgestemden te vinden. Want ja, ook ik vind dat belangrijk. In dat kader spreekt mij die school juist ook aan, omdat er veel nadruk wordt gelegd op authenticiteit, trots zijn op wie je bent en waar je voor staat en ook oog hebben voor de verschillen onderling.
Mijn man is vooral bang dat onze dochter van haar geloof valt als ze niet voldoende moslims om zich heen heeft. Enerzijds snap ik dat, omdat zijn familie in Marokko woont en we hier dus alleen een witte, niet gelovige familiekring hebben. Tegelijkertijd zie ik nog veel andere mogelijkheden om dat netwerk uit te breiden. Van koranklasjes tot aan kinderactiviteiten bij de moskee, waar mijn man ook andere Marokkanen met kinderen kan ontmoeten. Maar dat alles weigert hij of moet ik regelen.
In dit hele proces is het nog nooit gegaan over het karakter van ons kind en welke school daar het beste bij past. Dáár wil ik het over hebben. En ja, haar afkomst en religie zijn daar een belangrijk onderdeel in, dus ik wijs die andere school heus niet af. Maar er zijn meer factoren, en zoals het er nu voorstaat, hebben we daar geen helder beeld van en op deze manier gaat dat er ook niet komen.
Ik, RK kind op RK school kwam ook in opstand tegen religie/kerk tijdens de communieklas. Dat vonden m'n ouders die toen nog wekelijks naar de kerk gingen ook niet leuk. Maar je kunt religie niet afdwingen. Hoe komt 't dat jij toestaat dat je man hen een religie op wil leggen eigenlijk als jij geen Marokkaanse bent? Jou man komt op mij erg dominant over als in zijn wil is wet. Daar kun je je kinderen beter tegen in bescherming nemen.
Misschien is Mevrouw Krul zelf wel moslim. Zou zomaar kunnen.
Groeten,
Temet
Ben jezelf ook bekeerd? Omdat je schrijft dat je man met je dochter naar de moskee gaat.
Ik denk niet dat een basisschool op die leeftijd al bijdraagt aan 'van je geloof afstappen', die fase komt pas veel later in je leven. Als het geloof voor haar thuis op een mooie en warme en sterke manier uitgeoefend wordt is dat veel meer van invloed.
Ik werkte zelf op een christelijke VO school, de wijken eromheen staan in de top 5 achterstandswijken van Nederland. (En dat is dus niet in de Randstad). We hadden aardig wat moslims op school en zij werden echt niet minder moslim omdat ze zelfs maar op een christelijke school zaten. Ik denk zelfs dat het juist versterkend werkte door zich meer vast te houden aan hun geloof.
Vergelijk het met emigreren naar een ander land. Eenmaal daar wil je natuurlijk integreren maar je gaat je ook meer vasthouden aan bepaalde tradities van je land van herkomst.
Je dochter groeit op in Nederland. Het meegeven hoe belangrijk jullie geloof is moet thuis plaatsvinden en in de moskee.
Als jijzelf niet bekeerd bent zal dat veel meer van invloed zijn dan school.
Is jouw man overigens altijd zo standvastig?
Plokkie1 schreef op 11-07-2021 om 10:28:
En ook even praktisch: Ik vraag me af of dat wel kan, je kind op twee scholen laten inschrijven.
Waarom niet?
Volgens mij als je kind op een school staat ingeschreven en er is nog een school die wil inschrijven, dan krijg je als school automatisch een bericht dat dat niet kan. Dan moet een leerling eerst worden uitgeschreven bij de ene school en dan pas kun je inschrijven. Ik zou dat zeker eerst uitzoeken. En misschien zit het verschil dan wel tussen aanmelden of inschrijven.
AnneJ schreef op 11-07-2021 om 14:35:
Overigens was de leiding van de 'zwarte' school overwegend 'wit' en niet minder onnadenkend discriminerend dan de leuke 'witte' school.
'We praten hier Nederlands hoor!' - kind komt aanlopen met vader en ze spreken arabisch. Ze zien niet hoe knap dat is, en die keer dat dochter in het arabisch rechts haar naam onder haar werk neerzette, links haar naam met latijnse letters, ging er een grote rode streep door.
Veel onderwijsmensen kunnen nogal beperkt zijn in hun opvattingen. Een westerse taal spreken als engels of frans is superdeluxe en een complimentje waard, een minderheidstaal spreken is een teken van armoede en achterstand.
MIjn kinderen hadden in beide talen de grootste woordenschat van de klas. Misschien wel van de school. Zijn vader en ik zijn beiden universitair opgeleid.
Dus ik denk dat jou man ook bang is om in dit soort onbegrijpelijke en vernederende misverstanden terecht te komen. En dat is een terechte angst. Je hebt een rechte rug, humor en veel korrels zout nodig voor sommige onderwijsmensen.
Je blijft dit maar roepen alsof dat overal gebeurt en alsof dat nog steeds overal gebeurt. Je zet er nooit bij dat dit ongeveer 15-20 jaar geleden speelde.