Is Kanjertraining soms schadelijk?
Kanjertraining was iets wat ik als een groot pluspunt van onze school heb gezien toen ik mijn kind inschreef. 'Tot ik de negatieve kanten daarvan had ervaren. Nu weet ik het niet meer zo zeker dat deze huis-tuin-en-keuken
psychologie, waar geen wetenschappelijk onderzoek naar is gedaan over
de effectiviteit en de werking, wel zo goed is.
In groep 0 (voor de kids die in januari al 4 worden) gebeurde het eerst met het
vriendinnetje van mijn dochter en daarna met mijn dochter zelf. Het meisje werd al gauw de beste vriendin van mijn dochter en de meiden speelden heel leuk en op een gelijkwaardig niveau samen. De moeder van het vriendinnetje vertelde dat het meisje last had van haar 1 jaar oudere broertje en ook het meisje klaagde over hem dat hij haar speelgoed afpakte, haar soms een mep verkocht, etc. Kortom, dat hij bazig was. Om het meisje te helpen sterker en zekerder te worden, kreeg ze op school tijdens de Kanjertraining “ik ben de baas”-lesjes. Tegen het einde van dat schooljaar werd het meisje zo bazig over mijn dochter dat mijn oppas die dat meemaakte, een klacht bij mij indiende. Het meisje pestte en kleineerde mijn dochter (en die dag ook de oppas). De oppas waarschuwde mij dat dit echt niet kon. De situatie was dusdanig ernstig dat de meisje in verschillende groepen 1 zijn geplaatst.
Toen mijn dochter,dat nogal verlegen was in de buitenwereld, maar niet op haar mondje gevallen is thuis, deze “ik ben de baas”-lesjes kreeg, gebeurde iets vergelijkbaars. Ze werd thuis brutaal en onhandelbaar en ik moest haar zelfs vaker dan gebruikelijk, time-outs geven. Met de eerder opgedane ervaring met het vriendinnetje, was ik er echter al op voorbereid dat dit niet haar gebruikelijke zelf was. Het effect op de verlegenheid van mijn kind was minimaal (als die er al was), maar de negatieve effecten waren behoorlijk, echter gelukkig tijdelijk.
Een ander groot nadeel van de Kanjertaining is het schuld geven aan het slachtoffer (je bent een bang konijntje en je moet niet zo zielig doen). Ook dit
heeft flink in gehakt op mijn kind, dat dan maar niet meer meldde dat ze gepest werd
Deze “ik ben de baas”-lesjes en “blaming the victim” zijn te simplistisch voor
woorden. Als de oplossing zo simpel lag, dan was niemand meer verlegen of onzeker. Wat een veel grotere rol heeft gespeeld bij mijn dochter, was de lieve en grappige juf in groep 1 die haar veel vrijheid gaf. In groep 2 kwam de lockdown welk onverwacht positief effect had op de verlegenheid van mijn dochter. Ze communiceerde via de tablet met de klas (omdat wij wegens gezondheidsredenen langer thuis waren dan de rest) en iedereen wilde met haar praten. Ze werd vrolijk en veel zekerder in haar contacten met de buitenwereld. Maar toen aan het einde van groep 2 ze weer naar school ging en haar (nieuwe) vriendinnetje mijn dochter bij het spel begon uit te sluiten, had ik genoeg van deze “blaming the victim”- pseudotherapie en heb ik de moeder gemeld dat mijn kind niet meer met haar kind mocht spelen. Dit had direct gewenst effect en alles is weer in orde.
Nu in groep 3 echter, keren de “Ik ben de baas”-lesjes terug, en is het weer
zwaar thuis. Mijn dochter is van mening dat zij de baas is en niet de ouders. En dit keer ben ik degene die gepest wordt. Ik heb mijn dochter voorgelicht dat dit toch echt niet waar is dat zij de baas is en dat kinderen die zich ernstig misdragen soms zelfs uit huis worden geplaatst. Dus dat uiteindelijk dan de Nederlandse staat de baas is. Ik vind het echter jammer dat door deze pseudotherapie mijn kind eerder op het slechte pad dan op de goede pad gebracht wordt. Vooral omdat haar onzekerheid weer op gaat spelen.
Begrijp mij goed, de oefeningen in vertrouwen die de kinderen doen zijn volgens mij prima in orde. Maar wat ik ook niet begrijp is het feit dat de ouders erbuiten worden gehouden. Alsof het effect van wat je doet zich alleen tot de school beperkt en alsof alles wat je doet oneindig goed zou zijn. Zulke wondermiddelen bestaan volgens mij niet. De onzekerheid van
mijn dochter (dat mondjesmaat weer terug begint te komen) wordt
verborgen achter bravoure (dat keiharde kanten begint te krijgen).
Soms dien je een wat bijsturen als het mis dreigt te gaan, is mijn mening. Maar hoewel de Kanjertraining de kinderen “leert” om met kritiek om te gaan (het slachtoffer moet dan een ander speelkameraadje zoeken, de pestkop is dus de baas) is kritiek op onze school uit den boze.
Ik ben heel benieuwd wat andere ouders van dit alles vinden. Naar mijn mening leert de Kanjertraining mijn kind een harteloze en keiharde opstelling aan dat de pestkop de baas is (de vlerk is goed materiaal om daar leiders van
de maken). Het leert mijn kind dat het je eigen schuld is als je slachtoffer bent van iemands vervelende of agressieve gedrag. Tot slot leert het onverschilligheid aan (“ik haal mijn schouders op”: nou en dat je iets vindt) en heeft het verborgen racistische elementen omdat de vlerk de zwarte pet op heeft en de kanjer de witte pet.
yette schreef op 04-03-2022 om 20:09:
Welja joh. Het was leuk sparren, maar hier houdt het wat mij betreft op.
Nu pas? 
Op de basisschool en middelbare school hadden wij ook de kanjercursus of rots&water of vergelijkbare cursussen, en volgens mij nam niemand dat echt serieus. Het is zoals iemand het hier noemt "gedraaikont". Als je het er niet mee eens bent of je denkt dat je dochter er raar gedrag voor vertoont, kan je het helemaal negeren of als je het nodig bent de lerares, de MR of de directie ermee confronteren.
Ik dacht trouwens dat al die cursussen maar een paar weken duren maar TO omschrijft het alsof het wekelijks voor onbepaalde tijd is of zo?
Biebel schreef op 04-03-2022 om 17:02:
Deprogrammering? Je gebruikt serieus een woord, een proces, geassocieerd met akelige sektes, voor het praten met een meisje van 6?
Los van of kanjertraining altijd goed wordt uitgevoerd en gebruikt, jij gebruikt het in elk geval volkomen verkeerd en daarmee ben jíj het grootste probleem van je dochter. Je ziet haar als een resultaat van een training ipv als het meisje van 6 dat ze is. Dat zo onmachtig is om haar frustratie te uiten dat ze kopstoten uitdeelt. Die niet veilig is bij haar moeder omdat die altijd de kanjertraining erbij haalt. Die zich niet normaal kan ontwikkelen want moeder vindt dat ze geprogrammeerd is en gedeprogrammeerd moet worden.
Is er nou niemand in jouw omgeving die ingrijpt? Die wel voor jouw dochters geestelijke gezondheid gaat zorgen en die van jou? Zodat jullie samen op een gezonde manier verder kunnen.
Precies dit ja. Mijn kind wordt opgevoed (thuis) en onderwezen (op school). Als ik had willen programmeren, had ik wel een robot aangeschaft.
Sowieso zouden dergelijke liedjes een mate van agressie in mij oproepen waarvan ik amper weet dat ik het in me heb. Ik kan ook niet tegen gezongen reclames, daar krijg ik ook agressieve neigingen van. Als je boos bent, kun je dat gewoon zeggen. Als je een liedje gaat zingen komt de boodschap 'ik ben boos' echt niet over. Tenzij je het liedje kwaad van brigitte kaandorp gaat zingen.
Hallo iedereen, na een pauze, gesprek met de school en nog wat vragen aan mijn kind ben ik er achter gekomen hoe mijn kind aan de kopstoot gekomen is. Het blijkt dat de school in hun oneindige wijsheid, mijn normaal gesproken rustige en zachtaardige kind nu aan tafeltje hebben geplaatst met het jongetje M en het meisje J, de twee meest dominante en zich misdragende kinderen. Mjin kind heeft meermaals aangegeven dat zij graag naast haar vriendinnen wil zitten, maar dat mag dus niet. Ook ik heb dat verzocht en gevraagd om verklaring waarom zij dat niet meer mocht, maar kreeg daar geen antwoord op. Men zei alleen dat er een roulatie was aan tafeltjes. Maar hoe toevallig, mijn kind zit al een hele tijd met het kind dat haar bedreidd heeft en agressief is. Ik vraag mij af, hoe zou het kiomen dat ze agressief is gaan doen...
Mijn kind werd ook altijd naast de kinderen gezet met de meeste adrenaline en agressiviteit maar die is zelf nooit gaan slaan laat staan kopstoten uitdelen en al helemaal niet onder mijn gezag. Misschien moet je de fout eens bij jezelf zoeken? Zoals jij je 34 pagina's lang iets anders de schuld geeft duidt er bij mij alleen maar op dat je denkt dat er geen fout bij jou en je kind kan zitten.
Je kind niet van die vreselijk gevaarlijke school halen duidt ook niet echt op inzicht in de situatie.
Of, je blijft maar hopen dat mensen reageren op jouw onzin. Kan ook.
Dat op school de plaatsen af en toe wisselen is heel normaal en dat je niet altijd mag bepalen naast wie je zit ook. Dat is nog steeds geen reden om kopstoten uit te delen aan nota bene vriendinnetjes. Je dochter verklaart haar gedrag met 'ja maar M en J doen het ook' en jij vindt dat vervolgens de schuld van de school en snapt het aangezien ze met M en J aan tafel moet zitten.
Wie zegt dat mijn kind dit soort gedrag mag vertonen?
En vervolgens mij de shculd geven, ha, ha, ha.
Als je niets zinnigs te zeggen hebt, is zwijgen de wijsheid 
Maar jullie ractie is heel typisch. Alle schuld, alweer, bij de moeder neerleggen
En moeders onderling zijn het meest wreed...
Voor mij was deze informatie zeer inzichtgevend.
Goed voorbeeld doet goed volgen
sorry, spellingscheck vergeten...
Ik geef jou niet de schuld. Maar je kind deelt bij jou thuis een kopstoot uit aan een vriendinnetje, onder jouw verantwoordelijkheid en jij zegt 'dat komt door de kanjertraining, de school, de juf, doordat ze bij agressieve kindjes aan tafel zit etc.' Ongeacht de reden; kopstoten zijn uit den boze. Dat hoeft op geen enkele manier goedgepraat te worden.
Elk kind doet wel eens iets wat niet mag, maar dan spreek je je kind daar op aan en corrigeer je het ipv te wijzen naar andere kinderen en naar school.
Het topic is weer gereanimeerd zie ik.
Moeder Sterretje hou er over op het ligt niet aan de Kanjertraining het ligt niet aan de school jij bent het probleem in de opvoeding van je dochter.
MamaE schreef op 22-03-2022 om 10:27:
Ik geef jou niet de schuld. Maar je kind deelt bij jou thuis een kopstoot uit aan een vriendinnetje, onder jouw verantwoordelijkheid en jij zegt 'dat komt door de kanjertraining, de school, de juf, doordat ze bij agressieve kindjes aan tafel zit etc.' Ongeacht de reden; kopstoten zijn uit den boze. Dat hoeft op geen enkele manier goedgepraat te worden.
Elk kind doet wel eens iets wat niet mag, maar dan spreek je je kind daar op aan en corrigeer je het ipv te wijzen naar andere kinderen en naar school.
En wat denk je dat ik heb gedaan? (het is een retorische vraag om je na te laten denken over jouw reactie op mij).
Bakblik schreef op 22-03-2022 om 10:29:
Het topic is weer gereanimeerd zie ik.
Moeder Sterretje hou er over op het ligt niet aan de Kanjertraining het ligt niet aan de school jij bent het probleem in de opvoeding van je dochter.
Alweer zoveel wijheid...
MoederSterretje schreef op 22-03-2022 om 11:05:
[..]
En wat denk je dat ik heb gedaan? (het is een retorische vraag om je na te laten denken over jouw reactie op mij).
Jij vindt het min of meer logisch dat jouw kind agressief wordt doordat ze met M en J aan een tafeltje zit. Dat is niet logisch. Als er voor jou in de supermarkt bij de zelfscan iemand de helft van de producten niet scant is het niet logisch dat jij dat dan ook niet doet.
Maar als die school werkelijk zo onveilig is als jij beschrijft, zou ik echt een andere zoeken. Dan maar niet in de buurt. Ik woon in een klein dorp met één school, dus echt keuze was er niet. Maar als we dat heel graag hadden gewild, had ik haar op elke school in de omgeving kunnen inschrijven. En ik vind het heel fijn dat ze in de buurt op school zit, dat vriendinnetjes in de buurt wonen, dat ze er zelfstandig heen kan etc. En tuurlijk zijn er wel eens dingen waar je niet per se achter staat of die je liever anders zou zien, maar dat heb je op elke school. Maar er zit wel een grens aan wat je hoeft te accepteren voor je kind.
Je zoekt je gelijk, maar je krijgt het niet. Je sust je met de gedachte dat iedereen het mis heeft, en dat de moeder de schuld geven een ding van de maatschappij is en dat de ander (kanjertraining, de juf, wij) de oorzaak is.
Maar de waarheid is dat in alles wat je benoemd wat haar kopstoot veroorzaakt, er een ding is dat ze gemeen hebben. En dat ben jij. Jij maakt methodes van school belachelijk, biedt je dochter geen ruimte voor boosheid maar eist liedjes, probeert niet te begrijpen maar slechts te veroordelen en ziet je dochter als heilig en onschuldig.
Dus ik vraag me serieus af wat je hier komt halen. De goede adviezen en tips leg je steeds naast je neer en je volhardt alleen maar in je strijd. Ik herhaal mezelf maar is er nou niemand die even zijn best doet om jou te laten zien dat jij doorgeschoten bent? Die opkomt voor je dochter door haar te helpen en begrenzen ipv vergoeilijken en niet serieus nemen?
MoederSterretje schreef op 22-03-2022 om 11:06:
[..]
Alweer zoveel wijheid...
Biebel heeft het om 12.43 heel mooi verwoord, wat tactischer dan waar ik zelf toe in staat ben.
Jouw verwrongen idee van kanjertraining, de school, de juf en de wereld klopt niet. Ik was geen groot fan maar jouw ideeën over hoe de dynamiek in de klas werkt klopt gewoon niet.
Kinderen zien hun ouders als hun grote voorbeeld met de juf voor jonge kinderen op een goede 2e plaats. Als jij alles wat de juf zegt en doet blijft veroordelen en je je dochter dit verwrongen wereldbeeld blijft laten zien dan gaat ze echt denken dat de wereld om haar draait. Stop daarmee! De regels op school zijn anders dan thuis daar moet ze mee leren omgaan.
Als zovelen zeggen dat jij het fout ziet zou er dan niet een klein stukje waarheid zitten in onze verhalen?