Blijven zitten. Jaar erop dan wél gemotiveerd ?

Ga ervan uit dat hij NIET MAG doubleren

evenzo " Er staan meer klasgenoten er slecht voor, dus ik denk inderdaad dat hij doubleren niet eens echt erg zou vinden. Dat vooruitzicht beschouwen als reden voor verlies van aandacht is het ook niet"
Ik denk het wel.

Je begrijpt niet wat ik zeg en niet wat je zoon te wachten staat. Je zoon weet dat waarschijnlijk ook niet. Hij denkt dat hij mag doubleren als dat moet. Een jaartje overdoen vindt hij niet zo erg, zeker niet als dat met wat vrienden gebeurt.

Ga ervan uit dat hij NIET MAG doubleren van de school. Dat hij van school MOET.
Misschien opent dat zijn ogen.

"Bijles
Heeft ie al !"
Oh kijk.
Nou.
eh...

als het ondanks bijles niet lukt...

Eens met sinilind

Als het mijn kind zou zijn dat in havo 4 ondanks bijles nog steeds onvoldoendes zou halen dan zou ik hem na dit jaar wel degelijk mavo 4 voorleggen. Eventueel gecombineerd met huiswerkbegeleiding aan het begin van het jaar. Als het lukt om weer voldoendes te halen zal de motivatie toenemen en het doen van een examen kan daar verder bij helpen. Dan heb je na dat jaar ook een echt diploma en kun je verderzien of Havo of MBO de volgende stap wordt.

Herhaling

Maakwerk doet hij wel, leerwerk niet. Leerwerk is vaak herhaling: dezelfde stof oefenen. Daar heeft hij geen zin in. Het kan best zijn dat hij toch nog een eindspurt maakt en alsnog overgaat, met de hakken over de sloot. Een keer stevig leren en jawel, gelukt.
ik moet dan altijd denken aan het verhaal van mijn zoon als danser. de meisjes oefenen en oefenen en zijn dan bij een voorstelling zo zenuwachtig dat het mis gaat. De jongens klooien maar wat aan, maar als de voorstelling begint dansen ze als nooit tevoren. Dat verhaal knoopte mijn zwakste cursist (man) goed in zijn oren en hij slaagde alsnog in een keer voor alle examens. De superbeste cursiste (vrouw) zakte voor een onderdeel.
Hoe dat werkt, ik weet het niet. Iets teveel vertrouwen dat het wel goed komt?
Een jaar doubleren betekent eerder aan de studiefinanciering moeten beginnen, dus een jaar extra moeten lenen.

Tsjor

Argument omgeving

'Van school gaan komt niet in hem op en is geen issue. Gebeurt ook niet in zijn omgeving en komt dus niet in hem op.'
nou ja, wellicht kun je hem toch helpen om dat lichtje ook te laten branden. wat bedoel je met 'gebeurt ook niet in zijn omgeving'? Andere omgeving kiezen?

Tsjor

ik vind

mavo4 ook het slechtste advies mogelijk hier. Voegt helemaal niks toe aan wat hij nu al heeft.

Tsjor, ik snap jouw zin over studiefinanciering nog niet

Als je doubleert op het VO (met of zonder afstromen) dan kun je geen studielening afsluiten. Tot je 18e krijgen de ouders kinderbijslag en kgb (indien van toepassing). Dus dat betekent niet dat je een jaar extra moet lenen.
Lenen kun je pas op de vervolgstudie.

Op het VO, als je al wel 18 bent, krijgt je kind een schoolbijdrage, onafhankelijk van inkomen ouders (en eventueel aanvullend indien van toepassing).

Je hebt wel als ouder een jaar langer je kind in huis met kosten die daarbij horen.
Maar dat zegt weer niets over een jaar extra lenen.

Leerling

Vanuit het kind gedacht kan een stap naar mavo4 misschien wel goed werken. Een jaar waarin met iets minder hard werken weer goede cijfers gehaald kunnen worden. Een jaar waarin leraren anders met je omgaan omdat het examen eraan komt. Meer motivatie door het feit dat je een diploma gaat halen. Voelt toch echt anders dan een rapportje bij de overgang van havo 3 naar 4.
Hier een neef die van havo 2 inderdaad naar mavo is gegaan en daarna weer terug naar havo. Is anders, dat begrijp ik, maar heeft voor zelfvertrouwen heel goed uitgepakt. Vergeet niet dat een puber het zelf ook echt niet leuk vindt om steeds onvoldoendes te halen. En met een iets lager niveau krijgt iedereen wat rust. Kind kan leren weer het heft in eigen hand te nemen. Dat het niet de meest efficiëntie route is zou voor mij niet uitmaken. Wel dat kind het weer zelf gaat oppakken.

Blijven zitten in 4 HAVO

Volgens mijn recente waarneming op twee middelbare scholen, wordt zittenblijven in 4 HAVO zeker of toegestaan, juist omdat afstromen naar 4 VMBO-T dan geen serieuze optie meer is. Sini, ik snap eigenlijk niet goed hoe jullie deze stap kunnen verantwoorden.
Ook van andere scholen (van vrienden) hoor ik dat blijven zitten in 3 HAVO vrijwel niet meer voorkomt (dan stroom je af naar VMBO-T), maar in 4 HAVO zeker nog wel. Dus Mirjam, weet jij dat er scholen zijn die zittenblijven in 4 HAVO blokkeren? Zittenblijven in het algemeen zeker, maar volgens mij is 4 HAVO een uitzondering, om bovenstaande reden én omdat scholen niet graag leerlingen zonder diploma laten vertrekken. Ik heb zelfs meegemaakt dat ze een kind (bespreekgeval) liever lieten zitten in 4 HAVO, omdat zakken in 5 HAVO erger zou zijn (voor het kind, of voor het slagingspercentage, dat lieten ze in het midden).

Zitten blijven

Volgens mij mogen ze gewoon blijven zitten in 4-havo hier hoor. Mentor noemde het naar mij toe immers ook al als optie.
Zat zoon nu in 3-havo was het voor hemzelf wellicht ook een overweging geweest. Maar niet nu, en moeten overstappen in een examenjaar.

Zoonlief kent trouwens weer een verhaal van een kennis die eigenlijk ook 4-havo zou blijven zitten, maar dat niet wilde en naar een mbo-opleiding wilde. Daar werd ie vervolgens niet aangenomen (over het hoe en waarom weten we niet). En die kennis doet nu alsnog 4-mavo.

Zoon is ook

In 4 HAVO blijven zitten. Wel naar MBO opleiding gaan kijken op advies van mentor maar dat was niet wat zoon wilde.
Ook met hangen en wurgen de HAVO afgemaakt.
Hij heeft bij de eerste HBO opleiding een foute keus gemaakt. Hij is toen een half jaar gaan werken In een magazijn, kwam erachter dat hij dat toch ook niet nog 45 of meer jaren wilde doen( met dank aan de oudere mannen die hem dat veel beter uit konden leggen dat ik)en nu is hij aan de serieuze studie op de goede plek.

Lilian

Lilian, is je zoon nu dan alsnog weer aan een hbo opleiding begonnen of toch een mbo?

Hbo

Weer een HBO opleiding maar een andere hij eerst had gekozen. Hij zit nu in het 2e jaar en denkt zelfs na over een pre master. Iets wat we op de HAVO absoluut niet voor mogelijk hadden gehouden.

Ervaringen

Ik vroeg om ervaringen met doubleren en hoe vooral hoe dat het jaar erop heeft uitgepakt.

Wat fijn Lilian, dat je zoon nu op zijn plek zit! En zo fijn voor jullie ook, zeker nu hij zelfs een premaster overweegt, dat is geweldig. Hij heeft grote stappen gezet dus!

In de tweede

Dochter begon het tweede half jaar in de tweede te puberen en deed opeens helemaal niets meer. Eerste half jaar was gemiddeld bijna een 8, maar tweede half jaar de ene na de andere onvoldoende en daardoor uiteindelijk blijven zitten.

Toen ze de tweede keer in de tweede zat, deed ze het eerste half jaar nog steeds niets. Doordat ze die stof al beheerste, stond ze wel voldoende. Probleem ontstond toen ze na de kerstvakantie niets bleef doen. Cijfers kelderden weer, maar dochter schrok toen wel wakker en begon in de laatste periode opeens te werken en ging daardoor uiteindelijk toch over.

In de derde bleef die inzet en ging het opeens super, terwijl ze in de vierde toch weer even verslapte. Toch steeds overgegaan sindsdien en nu in de zesde.

Ik heb niet alles gelezen

Maar ooit ben ik na twee keer 3 havo naar het MBO gegaan. MBO was echt de leukste tijd van mijn leven. Nooit spijt gehad. Ook niet toen ik al jaren werkte en alsnog HBO heb gedaan.

Mijn puberzoon zit in M4 een wonder dat hij daar zonder zitten blijven is beland. Nog steeds geen motivatie. Erger me daar aan, maar met de meeste komt het goed.

af en toe klein schopje onder de kont

Ik had alle begrip voor dochters verwarde puberbrein, maar grote bekken als ik haar hulp aanbood vond ik te ver gaan. Gewoon 'nee, dank je' is ook afdoende. En zoals ik hierboven ergens las, formulieren vulde ze gewoon niet in. Als het iets was wat alleen voor haar interessant was dan kon het mij niet zoveel schelen, maar daarna kreeg ik wel de hysterische buien over me heen als ze te laat was voor een uitwisseling of een buitenschoolse activiteit. Dan was het mijn taak geweest om ervoor te zorgen dat ze die formulieren had ingevuld. Vroeg ik waarom ze het niet gedaan had dan riep ze iets als 'geen zin' of dat het achterlijk was dat ZIJ dat moest doen.
Op een dag was ik het gruwelijk spuugzat. Ik heb haar sporttrainer gebeld met het verzoek dochter na de training naar huis te sturen met de mededeling dat haar ouders de contributie niet hadden betaald en dat ze dus niet meer welkom was tot het was geregeld (was helemaal niet waar, maar na uitleg ging de trainer ermee akkoord). Toen ze vloekend en tierend thuis kwam en vroeg waarom ik dat niet had geregeld, zei ik 'oja... geen zin. Waarom moet IK dat altijd doen? Ja, ik doe het HEUS wel een keer.' En vervolgens ben ik iets anders gaan doen. Dochter vloekend achter me aan, het hele huis door. Uiteindelijk ben ik met haar gaan zitten en volgde wat dochter noemt een 'stichtelijk gesprek', waarin ik nog een keer benoemde dat ik heus niet van haar verwacht dat alles in 1x goed gaat, maar dat ze op haar leeftijd inmiddels wel wat eigen verantwoordelijkheid had en dat als ik haar nog 3x aan iets had herinnerd het ook wel een keer klaar was. En dat ik door die grote bekken ook niet zo'n zin had om dingen voor haar te doen.
Natuurlijk ging daarna niet alles in 1x goed, maar er was wel een knop omgegaan. Ze accepteerde gemakkelijker hulp en vroeg bijvoorbeeld of ik zo'n formulier wilde klaarleggen om het in te vullen op een bepaald moment (en deed het dan ook). En dat vanzelfsprekende dat ik wel zorgde dat alles voor haar was betaald en geregeld was ineens ook een beetje aan het wankelen

Herkenbaar

Hahaha Mollie, message taken dus 😀.

Hier is het nog niet geregeld hoor. Hij moet andere papieren meenemen zodat ze het na kunnen kijken/regelen weet-ik—het, maar nope...
Heb al gezegd een herinnering in de telefoon te zetten. Gezegd terwijl ie dat ding in handen had, maar niets genoteerd.
“Kijk wel” is het antwoord. Dussssss

Toetsweek

Wat vind ik dit lastig. Zoon zit middenin toetsweek en morgenmiddag na 13.00 uur gaan we weg. Zijn rond etenstijd weer terug hoor. Al 2 weken lang dit gecommuniceerd dus zoon weet het ruim op tijd.
Nu vindt hij dat hij morgenochtend gerust 1 uur kan gamen zodat er na het ontbijt nog maximaal 2 uurtjes overblijft om te leren. Want we moeten ook even lunchen voor we weggaan. Ik vind dat hij dat gamen moet overslaan (sowieso vind ik dat hij daar teveel tijd aan besteed, maar zeker in de toetsweken zou dit minder moeten), maar hij peinst er niet over.
Als hij er nu geweldig voor stond had ik er minder moeite mee, maar nu denk ik echt dat hij zijn tijd wel beter kan besteden. Want na het eten gebeurt er ook niks meer want moe, geen zin meer in blablablabla.
Hoe gaan jullie daar mee om?

Andere oplossingen

Laat hem thuis, ook 's middags. Dan zie je het niet en heeft hij het zelf in de hand, is bovendien niet zo gebonden aan die paar uurtjes.
Relativeer het: wat denk je dat hij in dat uurtje zou moeten/kunnen leren? Als het van het uurtje afhangt, dan zal hij er wel komen.
Straf hem / help hem: als je gaat gamen blijf ik de hele dag thuis om samen met jou te gaan oefenen.
Straf hem / help hem: maak een schema voor hem wat hij af moet hebben per half uur. Las ook pauzes in. Maak iets gezelligs van die pauzes.
Plan geen uitstapjes in zijn toetsweek.

Ongetwijfeld zijn er nog meer opties.

Tsjor

Evenzo

Lastig hè. Ik herken t nog wel. Ik zou toch de strijd niet aangaan. Beter 2 uur wel studeren dan een bokkige puber die 3 uur door de woede/ verongelijktheid bijna niets doet. Is het een idee;
Afspraak maken dat je snapt dat hij even wil gamen en dat je daarom
hem dat laat doenals hij met het studeren wel aantrekkingen maakt en dat je er dan 5 vragen over stelt vanuit het boek. Schrijven werkt goed om info op te nemen. In de auto dan evt stellen. En niet boos worden als hij t niet weet maar er een puntje voor zetten met potlood. Dit zijn dan de dingen die hij savonds nog even moet herhalen.

Dat werkte hier best goed. Gaf hem ook inzicht wat hij nog moest. Hij overzag t niet.Hij begon bv elke keer op pagina 5 en pagina 25...tja... die kende hij niet. Daar stelde ik dan ook vragen over.
Toen zijn we begonnen met indelen op hoofdstuk of blz. van daag 1-5 morgen 5-10 etc

uitstapjes

In principe gaan wij nooit weg tijdens toetsweek. Hou er zelfs rekening mee dat we dan in principe niets plannen. Maar deze middag kwam nu zo uit.
Ik wil anders eigenlijk niet eens even met manlief 2-3 uurtjes ergens heen omdat ik wéét dat zodra wij de tent verlaten, zoon direct achter zijn telefoon zit. Dus wil ik liefst thuisblijven om dat te voorkomen. Manlief vindt het onzin, zoon moet onderhand toch gewoon aan het werk kunnen, ook als wij weg zijn. Heeft ie natuurlijk gelijk in, dus ik ga toch wel mee. Moet ook kunnen natuurlijk. Kind is 15 ! Al is het even boodschapje samen doen, rondje wandelen oid. Maar of ie het ook dóet heb ik grote twijfels over jammer genoeg.

niet alles gelezen, maar herkenbaar

Zoals gezegd, ik heb niet alles gelezen, dus op voorhand excuses als ik herhaal of wat dan ook. Maar ik herken het beeld dat je schetst. Zie mijn topic ook over zoonlief die nu in 4 havo zit, komt van het gym, en ook nu gaat het niet lekker. Het is een schat, zachtaardig en lief, niet lastig in de klas, maar droomt gewoon weg...ziet de noodzaak niet. Gaat naar huiswerkbegeleiding, vorig jaar ook al op het gym. Dat helpt wel wat, maar bij hem niet genoeg (ik zie ook voorbeelden waar dat zeker genoeg helpt!)
Ik (en niet ik alleen, wij samen natuurlijk!) probeer nu vooral iets te zoeken waar hij enthousiast van wordt. Sinds kort is dat dus een beetje beeld in een vervolgopleiding / vakgebied. Iets wat ik nooit bedacht had, maar hij lijkt er blij van te worden. Helemaal prima! Blij dat hij eindelijk iets heeft waar hij misschien wel verder in wil. Hopelijk helpt dat bij zijn motivatie en dus ook concentratie. Omdat ik bij mijn zoon zie dat de concentratie een stuk beter is als er een focus is.
Nou ja, hier heb je niet veel aan ...maar wel de herkenning wellicht...lastig om je kind te zien afhaken, terwijl de capaciteit er een soort van wel is...jaartje doubleren is prima, niveau lager ook prima..maar ergens moet je kind toch zijn pad vinden...en je wilt zo graag alle belemmeringen die dat in de weg staan helpen wegnemen. Of dat nu het niveau is of andere zaken.

Toekomst

Ja Mar, je zegt het precies zoals ik het ervaar: heel moeilijk om je kind te zien afhaken terwijl de capaciteit er wel is. Dat gelooft school en wij ouders. Maar ja. Wel kunnen maar niet willen zeg maar. Maar goed, dat kan, maar er moet wel íets zijn. School interesseert em gewoon niet.

Wat ik ook heel moeilijk vind is om te zien dat er geen enkele blik naar de toekomst is. Zoon kijkt werkelijk naar geen énkele vervolgopleiding, of wanneer open dagen zijn, meeloopdagen etc. Hij zoekt gewoonweg totaal niks daarover op.
Heb em al zovaak gevraagd dat te doen, in oktober/november waren er volgens mij best veel open dagen. Maar “kijk wel”, is dan het antwoord. En vervolgens komt er dus niks.
Ik vind dat heel moeilijk. Juist omdat er zoveel keus is, moet je veel gaan rondkijken, sfeer proeven (ook bv het gebouw kan meespelen in je gevoel), vragen stellen, een keer ergens meelopen zodat je een beter beeld hebt etc. Es in gesprek met de decaan gaan ofzo.
Maar een lijstje maken van mogelijke vervolgopleidingen (mbo of hbo) doet ie gewoonweg niet want boeit em niet. Is weer iets “moeten voor school” in zijn beleving. Terwijl ik denk dat het vinden van een leuke vervolgopleiding juist ook kan enthousiasmeren en hopelijk motiveren en weten waarvoor je het doet...
Ook het gebrek aan toekomstvisie herkenbaar voor anderen? En hoe heb je het aangepakt/ermee omgegaan?

Wel ervaring mee

Mijn kind is niet afgestroomd of blijven zitten, maar deed absoluut niet meer dan noodzakelijk. Inmiddels eerstejaarsstudent na een tussenjaar (niets gedaan, echt niets) en is goed bezig.
Als ik zijn studiegedrag tenminste niet beoordeel aan mijn maatstaf. Die ligt namelijk heel ergens anders dan die van hem. En net als alle jaren hiervoor kan ik me hier flink aan storen.
En misschien makkelijk gezegd, nu hij eenmaal klaar is met vo, maar hij zal zijn eigen maatstaf moeten ontwikkelen, evt door schade en schande.
Ik heb het al eerder (in dit draadje?) gezegd, volgens mij tot je ergernis, maar je zal hem ook de gelegenheid moeten geven zelf iets te gaan vinden ervan. Hij zal echt niet meteen in de goot belanden als jij er afstand van neemt, toch? Mijn kind had geen benul wat ie wilde gaan studeren en ik had erge twijfels over de studiekeuze, maar het loopt aardig. En ik zou het compleet anders doen en moet echt wel op mijn tong bijten. Soms lukt dit niet en knallen we even flink. Kan meestal ook geen kwaad, levert meestal ons allebei toch weer wat inzicht in de ander op.
Of vind je dat ik makkelijk praten heb?

Weet niet

Ik weet niet of jij makkelijk praten hebt, ik ken jou en je kind en de situatie verder niet.
Maar het ‘loopt’ in elk geval nu wel redelijk bij jouw kind, hoewel niet helemaal volgens jouw ideeën, maar toch: niet afgestroomd of blijven zitten. Met een middelbare school diploma op zak aan een vervolgopleiding begonnen.

Maar het baart mij wel zorgen dat mijn kind gewoon totaal niet bezig is met de toekomst cq vervolgopleiding.
Ook de mentor gaf aan dat het van belang is om in de 4e al rond te gaan kijken. Doen eigenlijk, als ik het zo hoor, ook best wat klasgenoten al wel. Maar de mijne taalt werkelijk nergens naar.
En ik vraag me dan wel af hoe nu verder en hoe krijg ik zijn blik en gedachtengang richting de toekomst. Waarbij ik echt geen klip en klaar plan verwacht maar wel hoop dat hij zich eens inleest in enkele opleidingen en zélf met initiatieven komt om op open dagen te gaan kijken en dit ook uitzoekt. Zodat je tzt in 5-havo (of 4-mavo desnoods) in elk geval een beeld hebt welke kant je op wil. Wat zijn de verschillen tussen opleidingen? En kunnen die opleidingen vanuit huis of moet je zelfs op kamers? En als je dat niet wilt, wat is dan een alternatief? Dat soort zaken.
Maar ik heb geen idee hoe ik dat toekomstplaatje bij hem in het vizier moet krijgen.

Verplicht

Hier is open dagen bezoek zeer verplicht in havo 4 want anders gaat er niemand ben ik bang. Hier een 4havo-leerling die na bezoek van een open dag verder niets doet ermee. Maar ik ben blij dat het verplicht is want je moet toch ergens beginnen en ik snap ook dat het voor (veel?) Havo 4 leerlingen niet echt bijzonder belangrijk wordt gevonden.
Gr Angela