Welk cadeau heb je eens gekregen, waarmee de gever echt compleet de plank missloeg?
De titel zegt het eigenlijk al; heb je wel eens een cadeau gekregen waar de gever compleet de plank mee missloeg; ongepast, of totaal niet jou smaak, of een doorgevertje, of een blijk van geen moeite doen, of een blijk van jou niet kennen.
Of juist iets krijgen waarvan je al vele malen had aangegeven er niet van te houden.
BritgetJones007 schreef op 31-03-2024 om 12:26:
[..]
Maar zat daar ook een grappig sinterklaasgedicht bij?
Nee
Ysenda schreef op 31-03-2024 om 00:32:
jaren geleden: de biografie van Willem-Alexander. Why????
En ik een boek van de Happy Hooker… brrrr
bieb1963 schreef op 31-03-2024 om 13:06:
[..]
En ik een boek van de Happy Hooker… brrrr
Die vond ik leuk en heb me mezelf cadeau geheven en ook alles van 50 tinten grijs. Ik lag deel 1 van 50 tinten grijs op het strand te lezen in de vakantie. Komt er een man uit de zee en schiet in een lachstuip. Ik zeg tegen mijn man van wat doet hij nou. Het was dus wel duidelijk wat ik aan het lezen was.
Vers binnen in de schoonfamilie hielp ik na het eerste kerstdiner met de afwas. Bij het opruimen van de pannen ontstond een mooie stapel van braadpannen in 4 maten. Zware geëmailleerde landen echt top dus ik maakte en opmerking dat het mijn wens was ook ooit zo'n stapel te bezitten. Ik had 1 braadpan, leuk voor een 2 persoons huishouden maar niet meer dan dat.
4 Maanden later was ik jarig en kwamen schoonouders aan met 2 "braadpannen" als cadeau. Hele goedkope pannen van lawaaikwaliteit, braden kon ik er niet in, aanbranden was de enige optie.
Mijn vriend had nog om de bon gevraagd, zodat ik 1 zware pan kon kopen maar die kreeg hij niet. Dit was echt wat ik heel graag wilde hebben volgens zijn moeder.
Nog een:
Toen ik mijn eerste communie deed kwam een tante met een "stemmig" cadeau.
https://www.boekenplatform.nl/bronnen-van-geluk-398599
Een boekje met allemaal levenswijsheid waar ik toen de ballen van begreep als net 8 jarige.
Inmiddels zijn we 50 jaar verder en bladerend in het boekje heb ik nog geen idee hoe dit een bron van geluk kan zijn.
Zelf kreeg ik ooit een bodylotion. Geurloos. Kleurloos. Voor heel veel mensen vast heel fijn, zou het nu kunnen waarderen, maar in die periode was ik nogal van uitbundig. Was het geurig, glitterend of had het op z'n minst in een prachtige over the top verpakking gezeten dan had ik het begrepen.
Bij nader inzien wilde ze me misschien iets duidelijk maken 😀.
Dochter kreeg van een vriendin van mij een soort letterspel om letters te leren. Kind zat inmiddels in groep 4 en kon als kleuter al vloeiend lezen. Wat vriendin ook echt wel wist. Inmiddels ben ik gewend aan de bijzondere cadeaus die ze geeft en moet ik er altijd om lachen.
watertoren schreef op 31-03-2024 om 13:22:
[..]
Die vond ik leuk en heb me mezelf cadeau geheven
Ik was toen begin 20, de happy hooker een heel stuk ouder, in de 40 volgens mij, dus vond het alleen maar smerig zo’n ’oud wijf’ 😂 maar los daarvan vond ik het echt brrr
LydiaDietz schreef op 31-03-2024 om 15:40:
.........
Dochter kreeg van een vriendin van mij een soort letterspel om letters te leren. Kind zat inmiddels in groep 4 en kon als kleuter al vloeiend lezen. Wat vriendin ook echt wel wist. Inmiddels ben ik gewend aan de bijzondere cadeaus die ze geeft en moet ik er altijd om lachen.
Zo ook iemand in mijn familie die mijn kinderen eerst altijd cadeautjes gaf waar ze qua ontwikkeling al bijna voorbij waren. Denk aan een bijtring voor de eerste verjaardag.
Toen jongste 2 was toch eens opgemerkt dat speelgoed wat ze naartoe groeien toch leuker is dan kan het een jaartje mee in plaats van maar een paar weken.
En ja hoor voor de 5e verjaardag kreeg dochter een porseleinen pop, die heeft de 6 weken niet gehaald want na 1 keer vallen was de pop onthoofd een onthand. Zo'n kreeg voor zijn 3e verjaardag een radiografisch bestuurbare auto. Beetje goedkoop type met lange fragiele antenne. Na 2 uur spelen was de antenne geknakt een het apparaat niet meer bruikbaar.
Gulle gever kwam niet meer met cadeautje toen. Die kinderen van jou slopen alles! Ik kan beter wat op het spaarbankboekje zetten!
NB:
op de doos van de pop stond: niet geschikt om mee te spelen, alleen decoratief.
Op de auto stond: geschikt vanaf 10 jaar.
Toen onze baby was geboren, kreeg ik van mijn werkgever een kinderbijbel.
Terwijl hij weet dat ik absoluut niet christelijk ben.
OnherkenbaarAnoniem schreef op 31-03-2024 om 16:00:
[..]
Zo ook iemand in mijn familie die mijn kinderen eerst altijd cadeautjes gaf waar ze qua ontwikkeling al bijna voorbij waren. Denk aan een bijtring voor de eerste verjaardag.
Toen jongste 2 was toch eens opgemerkt dat speelgoed wat ze naartoe groeien toch leuker is dan kan het een jaartje mee in plaats van maar een paar weken.
En ja hoor voor de 5e verjaardag kreeg dochter een porseleinen pop, die heeft de 6 werken niet gehaald want na 1 keer vallen was de pop onthoofd een onthand. Zo'n kreeg voor zijn 3e verjaardag een radiografisch bestuurbare auto. Beetje goedkoop type met lange fragiele antenne. Na 2 uur spelen was de antenne geknakt een het apparaat niet meer bruikbaar.
Gulle gever kwam niet meer met cadeautje toen. Die kinderen van jou slopen alles! Ik kan beter wat op het spaarbankboekje zetten!
NB:
op de doos van de pop stond: niet geschikt om mee te spelen, alleen decoratief.
Op de auto stond: geschikt vanaf 10 jaar.
Ik vraag mij dan af, waarom laat je ze spelen met iets waar ze nog veel te klein voor zijn.
Jillz schreef op 31-03-2024 om 07:06:
Ik heb eens oorbellen gehad, maar ik heb helemaal geen gaatjes.
Recent kreeg dochter ook een slecht doorgeef cadeau. Een soort knutselboek voor twee jarige terwijl ze vier is. Er miste een paar onderdelen dus daar had ik toch maar over geappt. Zou ze aan de leverancier laten weten. Drie dagen later waren we bij hen pakt mijn zwager de onderdelen uit een kast met de woorden die liggen hier al veel te lang.
Man en ik waren met dat laatste cadeau ook wel echt klaar. Wij hebben voor hun kinderen met zorg mooie cadeaus uitgezocht. Die bovendien in de smaak vallen want die kinderen spelen altijd met het speelgoed dat wij geven als we daar komen. Schoonzus zei op de laatste verjaardag zelfs nog dat wij echt altijd van die leuke cadeaus hebben. Kinderen zijn ongeveer even oud dus ze weten zelf ook echt wel wat leuk is en wat niet. Ik twijfel nog steeds om dit cadeau weer terug te geven op de verjaardag dat hun zoon vier wordt. En dan te zeggen dat onze dochter het zo leuk vond dus dat we voor hen ook een setje hebben gekocht.
Ik snap je gevoel. Maar wat ik de kinderen ook probeer te leren hier is mijn visie: blijf bij jezelf wat je goed/fout vindt en hoe jij met mensen om wilt gaan, los van de beslissingen die zij maken. Zorg dat je op het einde van de dag jouw eigen keuzes hebt gemaakt, en niet jezelf hebt laten beïnvloeden door de keuzes van anderen. Doe zelf wat jij vindt dat goed is.
Zusterclivia schreef op 31-03-2024 om 16:17:
[..]
Ik vraag mij dan af, waarom laat je ze spelen met iets waar ze nog veel te klein voor zijn.
Hypertensie enthousiaste peuter wilde er mee spelen. Papa hielp even maar met een huis vol visite heb je het niet steeds in de gaten. Op verzoek van peuter pakte opa de auto van de kast. Pang! Einde antenne toen de auto onder de kast reed.
De pop stond ook hoog, ter decoratie op de kast op de slaapkamer. Een vriendinnetje kon erbij door op een stoel te klimmen.
Ik zat niet continue naast mijn kinderen als ze speelden.
Een slip-cursus terwijl ik een hekel heb aan autorijden. Ik heb vriendelijk bedankt.
Koekjez schreef op 31-03-2024 om 17:22:
Een slip-cursus terwijl ik een hekel heb aan autorijden. Ik heb vriendelijk bedankt.
Dat lijkt me nou juist een geweldig cadeau!
Oh ja, voor kinderverjaardagen: boeken, bedoeld voor 4 jaar jongere kinderen. Een keer was het een cadeau voor de oudste en heeft de jongste het nog wel met plezier gelezen. Ik snap dat echt niet, want de doelgroep qua leeftijd staat er gewoon op. En dan zit je nog niet altijd goed, de een gaat sneller dan de ander, maar dit was dus zelfs volgens de indicatie compleet mis.
Verder alleen goed bedoelde cadeaus van mensen die me (blijkbaar) niet goed kennen. Van die dingen die de meeste mensen wel leuk vinden: een bon voor een tijdschrift abonnement, een tuttig plantje, vieze chocolade. Dat neem ik dankbaar aan, want de bedoeling is goed. En dan geef ik het aan iemand die er wel blij mee is.