Wat wou jij vroeger worden en wat ben je geworden?
Toen je klein was: wat wou jij worden 'als je later groot bent'?
En wat ben je uiteindelijk geworden/wat voor werk doe je nu?
ik wilde mode of kostuum ontwerpster worden, heb de opleiding gedaan maar was erg weinig praktijk en heb het een na belangrijkste amper geleerd (patroon tekenen)
ik werk nu in een kapsalon als receptioniste & assistente en ben nagelstylist. ook leuk zou nog wel een opfriscursus willen doen en misschien voor mijzelf kleding maken
Toen ik ECHT klein was (zeg 4 tot 8 jaar ofzo) wilde ik graag stuurman worden op een rondvaartboot in Amsterdam. Is 'm niet geworden..
Rond mijn twaalfde wilde ik de techniek in... en dat is uitgekomen.
Ook nog wel gedacht aan piloot... (door advertenties in het TV-programmablad) maar mijn engels was slecht, dus durfde ik dat niet aan. Op dit moment spreek ik net zo goed engels als nederlands.... maar nu is het te laat.
Ik wilde altijd moeder worden en huisvrouw. Dat is gelukt. Wij hebben het goed gedaan want we hebben een leuke zoon. Hij is nu sinds een week het huis uit. Ik ben trots op hem dat hij in zijn eentje in deze tijd een huis heeft kunnen kopen en nu het opgeknapt is een nog mooier huis waar ik in woon. Ik ben blij.
Ik wilde politieagent of militairen worden. Administratie is het geworden 
heel vroeger dierenarts, later lang schrijfster.
Nu ben ik, via allerlei professionele omwegen, sinds een paar jaar fotograaf en dat is echt mijn passie.
Boerin, schrijver, zangeres. Via een enorme omzwerving inde muziek en techniek ben ik nu chefkok van een heel mooi bedrijf. Waarschijnlijk ga ik inde toekomst ook nog meer met brood bakken doen. Ik ben heel tevreden en gelukkig, hoop alleen dat mijn lijf het allemaal vol gaat houden tot mijn pensioen. Maar anders heb ik ook nog wel de hersens en ervaring om iets niet-fysieks te gaan doen.
ik wilde altijd bij een groot accountantskantoor werken en dan kocht ik een Porche. Het werd een klein accountantskantoor en een oude Hyundai. Na bijna 25 jaar in de accountancy begin ik volgende week met een BBL opleiding voor verzorgende IG.
Predikante ( en moeder). Na lang thuis geweest te zijn om alles te laten reilen en zeilen rond huishouden, kinderen en soms rare werktijden van mijn man ben ik begonnen als godsdienstleerkracht. Bevalt goed.
Tot mijn 11e wilde ik ballerina worden. Ik miste helaas het talent.
Daarna wilde ik professor-doctor-ingenieur worden. Daar ben ik vanaf gestapt tijdens mijn masterscriptie.
Nu doe ik iets technisch in de IT. Geen droombaan, maar bevalt best.
Ik wilde altijd iets met kinderen. Liefst kwetsbare kinderen (alsof er niet-kwetsbare kinderen bestaan, vreemde term eigenlijk 
). Wilde juf worden en het liefst in Afrika. Maar pabo ging door omstandigheden niet zoals gepland, werd toen dierenartsassistente. In revalidatiecentrum voelde ik aan alles; ik wil toch nog steeds het liefste juf worden. Dus alsnog naar de pabo gegaan, terwijl de artsen vertelde dat ik het niet zou kunnen. Ik sloot ruim een half jaar eerder dan mijn studiegenoten de opleiding af, inclusief onderwijsprijs die ik won. Nog steeds trots op mijn doorzettingsvermogen.
Mijn handicap bleef me echter in de weg zitten. Ben niet meer werkzaam in het onderwijs maar heb wél mijn droom waar kunnen maken. En daar heb ik 0 seconden spijt van gehad.
Ik wist het niet, en nu docent.
Ik wilde iets creatiefs worden. Tekenen boetseren etc. Werk nu op een peutergroep en jonge BSOgroep, creatief op een andere manier 