Waar werd je vandaag verdrietig van?
Omdat ik verdrietiger ben dan ik passend vind bij het ergenissen-topic, een nieuw topic. Als iemand met een verdrietje zit dat geen eigen topic verdient, maar te verdrietig is voor het ergenissen-topic, huil hier uit.
Dolfje, het is een verschrikkelijke ziekte. En zo herkenbaar 
Wij hadden veel steun aan Home Instead. En mijn moeder ging ook naar de dagbesteding. Veel sterkte voor jullie allemaal.
Dolfje 
Ach Dolf 
Sterkte!
Bedankt allemaal.
Dolfje schreef op 09-11-2024 om 15:23:
Wij waren net bij schoonouders en mijn schoonvader met Alzheimer gaat ontzettend rap achteruit. Constant dezelfde vragen, geobsedeerd door zijn mobiel die kapot is en nu wil hij daarmee betalen ( heeft hij nooit gedaan en hij kan gelukkig niet meer op de bank).Hij haalt de mobiel en zijn portemonnee door elkaar.
Maar de hele hele tijd erover bezig want er staat nog geld op volgens hem.
Hij is ook niet gerust te stellen.
Hij gaat gelukkig 2 x per week naar de opvang maar dit moet echt omhoog om schoonmoeder te ontlasten.
Kloteziekte is het.
Ach wat naar Dolfje. Voor hem ook, hij snapt er zelf natuurlijk helemaal niks meer van. En voor je schoonmoeder heel zwaar dit. Ik herken het van mijn opa. Die ging op den duur 3x per week naar een dagbesteding om oma te ontlasten. Uiteindelijk hebben mij moeder en haar broers en zussen voor oma een knoop doorgehakt en is opa in een verzorgingstehuis terecht gekomen op een gesloten afdeling. Hij had oma met een mes bedreigd. Ze was even in de tuin geweest maar hij was ervan overtuigd dat ze dagen weg was geweest en was vreemdgegaan met een Duitse soldaat. Het ultieme verraad. Hij was weer terug in de oorlog. Zo naar.
Is nu al 35 jaar geleden maar ik vergeet het nooit.
Hopelijk kan je schoonvader nog een dag extra naar de dagopvang. Of iets anders om je schoonmoeder wat meer te ontlasten. Kan hij nog wel thuis wonen? Kan je schoonmoeder dat aan?
Ik zat net weer eens keihard te janken om even huisdier; konijntje van vriend is net overleden... Hij was stokoud en het ging allemaal rustig maar het blijft hartstikke r*k 
PinkFlower schreef op 10-11-2024 om 00:01:
[..]
Ach wat naar Dolfje. Voor hem ook, hij snapt er zelf natuurlijk helemaal niks meer van. En voor je schoonmoeder heel zwaar dit. Ik herken het van mijn opa. Die ging op den duur 3x per week naar een dagbesteding om oma te ontlasten. Uiteindelijk hebben mij moeder en haar broers en zussen voor oma een knoop doorgehakt en is opa in een verzorgingstehuis terecht gekomen op een gesloten afdeling. Hij had oma met een mes bedreigd. Ze was even in de tuin geweest maar hij was ervan overtuigd dat ze dagen weg was geweest en was vreemdgegaan met een Duitse soldaat. Het ultieme verraad. Hij was weer terug in de oorlog. Zo naar.
Is nu al 35 jaar geleden maar ik vergeet het nooit.
Hopelijk kan je schoonvader nog een dag extra naar de dagopvang. Of iets anders om je schoonmoeder wat meer te ontlasten. Kan hij nog wel thuis wonen? Kan je schoonmoeder dat aan?
Wat erg ook voor je oma en ouders en jou.
Schoonvader heeft al een indicatie om intern te gaan en een maand of 4 geleden was er ergens plek maar dat kwam veel te snel. Hij kan nog thuis wonen volgens haar maar hoe lang nog is de vraag. Zoals gisteren was echt behoorlijk heftig.
OperaQueen schreef op 10-11-2024 om 09:04:
Ik zat net weer eens keihard te janken om even huisdier; konijntje van vriend is net overleden... Hij was stokoud en het ging allemaal rustig maar het blijft hartstikke r*k
Dolfje schreef op 10-11-2024 om 09:16:
[..]
Wat erg ook voor je oma en ouders en jou.
Schoonvader heeft al een indicatie om intern te gaan en een maand of 4 geleden was er ergens plek maar dat kwam veel te snel. Hij kan nog thuis wonen volgens haar maar hoe lang nog is de vraag. Zoals gisteren was echt behoorlijk heftig.
Ja en als zulke dagen steeds vaker en vaker komen wordt het ook zwaarder. Goed dat er iig al een indicatie is. Een plek kan soms zo lang duren. En de plek moet ook goed voelen voor jullie allemaal. Voor je schoonmoeder ook niet niks om hem ergens anders te laten wonen, dus dat het dan te snel kan zijn snap ik wel.
PinkFlower schreef op 10-11-2024 om 13:03:
[..]
Ja en als zulke dagen steeds vaker en vaker komen wordt het ook zwaarder. Goed dat er iig al een indicatie is. Een plek kan soms zo lang duren. En de plek moet ook goed voelen voor jullie allemaal. Voor je schoonmoeder ook niet niks om hem ergens anders te laten wonen, dus dat het dan te snel kan zijn snap ik wel.
Ze hebben een voorkeursplek vlakbij hun huis, is een nieuw zorgcentrum. Nu een jaar open.
Ik word er verdrietig van om te zien hoe jongste worstelt. Telkens als ze haar vader ziet is het een teleurstelling, hij heeft het over dingen die ze niet prettig vindt. En toch, als er een afspraak aankomt dan gaat ze toch weer. Met veel zenuwen en twijfels, maar de loyaliteit is groter.
Volgend weekend ziet ze hem weer. Het huiswerk wordt alweer verwaarloosd, geen concentratie om te leren en ze is snel boos.
Ik gun het haar zo dat ze durft aan te geven dat het echt klaar is.
Dat onze kinderen zo ontzettend in hun eigen wereldje leven. En nu beledigd zijn omdat we gezegd hebben het niet leuk te vinden dat ze onze trouwdag ( jubileum) vergeten zijn.
Overigens heb ik voor mijn verjaardag dit jaar ook niks gehad. Alleen een felicitatie van de een en de ander was het ook vergeten.
En dat terwijl we altijd voor ze klaarstaan.
lientje69 schreef op 12-11-2024 om 06:38:
Dat onze kinderen zo ontzettend in hun eigen wereldje leven. En nu beledigd zijn omdat we gezegd hebben het niet leuk te vinden dat ze onze trouwdag ( jubileum) vergeten zijn.
Overigens heb ik voor mijn verjaardag dit jaar ook niks gehad. Alleen een felicitatie van de een en de ander was het ook vergeten.
En dat terwijl we altijd voor ze klaarstaan.
Het is vandaag alweer 28 jaar geleden dat we je moesten laten gaan door die klote ziekte.
Sterkte Dolfje en Lientje69.