Waar werd je vandaag verdrietig van?
Omdat ik verdrietiger ben dan ik passend vind bij het ergenissen-topic, een nieuw topic. Als iemand met een verdrietje zit dat geen eigen topic verdient, maar te verdrietig is voor het ergenissen-topic, huil hier uit.
rooiekater schreef op 14-05-2024 om 16:12:
[..]
Dank je wel. Ga nu muziek luisteren, en telefoon heb ik op stil gezet. Even in mijn bubbel nu.
voor Friezinnetje en Broodjebrie
Dolfje schreef op 14-05-2024 om 16:15:
Ook van mij!
broodje brie. Dat is heftig, maar wel goed van haar dat ze er doorheen prikte.
Friezinnetje schreef op 14-05-2024 om 17:02:
broodje brie. Dat is heftig, maar wel goed van haar dat ze er doorheen prikte.
Ja, dat wel.
Dat de zorg zo ingericht is dat sommige mensen overal tussen wal en schip vallen. Ook bij ons, veel te veel risico op agressie en dat kunnen we niet aan/niet geschikt voor behandeling maar ook geen alternatief. Zo verdrietig soms.
Broodjebrie schreef op 14-05-2024 om 16:14:
[..]
Dank je wel. Ga nu muziek luisteren, en telefoon heb ik op stil gezet. Even in mijn bubbel nu.
Uiteindelijk leer je er van maar op moment dat het gebeurt en na afloop is gewoon heftig
Zorg goed voor jezelf en je ben super goed bezig!
rooiekater schreef op 14-05-2024 om 19:02:
[..]
Uiteindelijk leer je er van maar op moment dat het gebeurt en na afloop is gewoon heftig
Zorg goed voor jezelf en je ben super goed bezig!
Dank je wel ♥️
Weer klein verdriet, een cavia overleden. Ook zij heeft de 5 jaar niet gehaald, maar toch nog veel omdat ze al een jaar een kwakkelende gezondheid had.
Auwereel schreef op 15-05-2024 om 10:37:
Weer klein verdriet, een cavia overleden. Ook zij heeft de 5 jaar niet gehaald, maar toch nog veel omdat ze al een jaar een kwakkelende gezondheid had.
Ach wat sneu Auwereel
Het blijft gek, de dood. Een beestje dat eerst vrolijk kwam aanhuppelen, ligt stil en zal nooit meer een hapje komen halen.
Vooral ook gek het idee dat ik ook (en mijn naasten!) zelf sterfelijk ben (zijn), daar sta ik dan ook altijd weer even bij stil, echt een "memento mori". Ik heb mijn ouders zien sterven, mijn vader echt in de ogen gezien op het moment dat hij ging, en toch blijf ik het zo onvoorstelbaar vinden. Op het moment dat mijn hart gekke dingen ging doen, dat ik mij afvraag, is het nu mijn beurt? Een auto die door rood scheurde en ik gelukkig wat traag was met optrekken met de fiets en er net niet onder lag, wat als...? Man die een epilepsie-aanval kreeg en ik keek in ogen die niets zien, wat als...? Toen mijn zoon die in het zieken huis lag en uitkomst onzeker was, wat als...? Maar het is tot nu toe met een sisser afgelopen. Maar ik denk wel eens, wat staat me nog te wachten. En dan zie ik dat beestje liggen, het heeft een gelukkig leven gehad geloof ik, ze rende altijd vrolijk rond, en dan gaan al die gedachten weer door mijn hoofd.
auwewel
Auwereel
Ik had het ook in het ergernis topic geplaatst maar eigenlijk word ik er verdrietig van dat ik geen fijne relatie met mijn moeder heb.
Gewoon gezellig kletsen en koffie drinken, winkelen oid is er niet bij.
Dolfje schreef op 15-05-2024 om 17:08:
Ik had het ook in het ergernis topic geplaatst maar eigenlijk word ik er verdrietig van dat ik geen fijne relatie met mijn moeder heb.
Gewoon gezellig kletsen en koffie drinken, winkelen oid is er niet bij.