Waar werd je vandaag verdrietig van?
Omdat ik verdrietiger ben dan ik passend vind bij het ergenissen-topic, een nieuw topic. Als iemand met een verdrietje zit dat geen eigen topic verdient, maar te verdrietig is voor het ergenissen-topic, huil hier uit.
Sterkte allemaal 
Ik ben verdrietig omdat ik erg veel pijn heb. Het ging best redelijk ( heb altijd pijn maar was werkbaar/ leefbaar)
Maar nu is het echt weer even goed mis met me.
sterkte lientje!
Ik hoop dat het snel weer wat beter gaat...
Nou niet echt. Pijn is ietsje afgezakt. Dus ik dacht ik begin met de kerstboom leeghalen. ( stom natuurlijk al om 6 uur in de ochtend zonder eerst te ontbijten) En nu sneuvelde de kerstbal " baby's eerste kerst " met de naam van oudste erop. Nu is oudste inmiddels geen zoon meer maar dochter geworden met een een heel andere naam dus die wilde de bal toch niet hebben. Maar voor mij viel er letterlijk weer een stukje verleden kapot na 26 jaar. En nu zit ik te huilen. Zomaar. Stom hoor dat ik hierom huil... gewoon om een simpele kerstbal. Gaat nergens over.
lientje69 schreef op 08-01-2025 om 06:57:
Nou niet echt. Pijn is ietsje afgezakt. Dus ik dacht ik begin met de kerstboom leeghalen. ( stom natuurlijk al om 6 uur in de ochtend zonder eerst te ontbijten) En nu sneuvelde de kerstbal " baby's eerste kerst " met de naam van oudste erop. Nu is oudste inmiddels geen zoon meer maar dochter geworden met een een heel andere naam dus die wilde de bal toch niet hebben. Maar voor mij viel er letterlijk weer een stukje verleden kapot na 26 jaar. En nu zit ik te huilen. Zomaar. Stom hoor dat ik hierom huil... gewoon om een simpele kerstbal. Gaat nergens over.
Knuffel voor jou, Lientje! Als je zoiets zelf kapot laat vallen, is dat vaak nog moeilijker te verteren dan als een ander het per ongeluk doet.
Als ik je posts zo lees, ga je deze dagen over je grenzen heen. Ben je niet wat te hard voor jezelf?
MissDalhousie schreef op 08-01-2025 om 07:18:
[..]
Knuffel voor jou, Lientje! Als je zoiets zelf kapot laat vallen, is dat vaak nog moeilijker te verteren dan als een ander het per ongeluk doet.
Als ik je posts zo lees, ga je deze dagen over je grenzen heen. Ben je niet wat te hard voor jezelf?
Ik ben idd over mijn grenzen gegaan deze week. Komt voor een groot deel door werk ( daar ben ik mee bezig om mijn rooster wat beter te behappen te krijgen voor mij met mijn leidinggevende , maar de roosteraars maken er nogal een zootje van. Niet alleen bij mij, als er maar een poppetje staat hè in de zorg..) En ik leg de lat verder ook hoog ja. Moet afvallen. Wil mijn huis opgeruimd. Wil goed mantelzorgen. Lieve moeder zijn ( daarom vroeg eruit, roep dochter en maak haar brood klaar, over 3 maanden is ze op zichzelf en hoeft dat niet meer). En ga zo maar door.. dus ja. Ik ben best hard voor mezelf.
Dank je voor je knuffel. Wat betreft die bal, het raakt me gewoon Ik denk omdat dit symbolisch toch nog een stukje van het hebben gehad van een zoon afsluit. En hoe je het ook accepteert, het is toch moeilijk. Maar dit moet even on het transgenderkind topic denk ik.
Lientje
ik vind het logisch dat je moet huilen.
ach Lientje, niet zo hard ...
Die bal stind wel voor jou eerste kerst als moeder en kind: vol met mooie dromen en goede hoop voor de toekomst.
En hoe goed jij het traject waar jouw kind inzit ook ondersteund als moeder zijnde, er mag ook echt af en toe een stukje pijn en verdriet van jou zijn.
Sterkte!
Nomade schreef op 08-01-2025 om 09:19:
ach Lientje, niet zo hard ...
Die bal stind wel voor jou eerste kerst als moeder en kind: vol met mooie dromen en goede hoop voor de toekomst.
En hoe goed jij het traject waar jouw kind inzit ook ondersteund als moeder zijnde, er mag ook echt af en toe een stukje pijn en verdriet van jou zijn.
Sterkte!
Dank je Nomade . Wat een lieve reactie! 😘
Nomade schreef op 08-01-2025 om 09:19:
ach Lientje, niet zo hard ...
Die bal stind wel voor jou eerste kerst als moeder en kind: vol met mooie dromen en goede hoop voor de toekomst.
En hoe goed jij het traject waar jouw kind inzit ook ondersteund als moeder zijnde, er mag ook echt af en toe een stukje pijn en verdriet van jou zijn.
Sterkte!
Herkenbaar dit. Oudste is non-binair en heeft ook een andere naam gekozen. Die gebruiken we ook. Maar toen ik op haar kamer zag dat ze over haar geboorteborduurwerk een sticker had geplakt over haar oude naam, met haar nieuwe naam erop, raakte me dat wel heel erg. Alsof ze de eerste 16 jaar van haar leven uitwiste. En ja, ik weet dat ik eigenlijk geen "haar" meer mag zeggen, maar ik krijg "hen" er nog niet in.
Schemerlampje schreef op 08-01-2025 om 10:18:
[..]
Herkenbaar dit. Oudste is non-binair en heeft ook een andere naam gekozen. Die gebruiken we ook. Maar toen ik op haar kamer zag dat ze over haar geboorteborduurwerk een sticker had geplakt over haar oude naam, met haar nieuwe naam erop, raakte me dat wel heel erg. Alsof ze de eerste 16 jaar van haar leven uitwiste. En ja, ik weet dat ik eigenlijk geen "haar" meer mag zeggen, maar ik krijg "hen" er nog niet in.
Fijn deze reactie schemerlampje! Ik had echt het gevoel de enige te zijn die het zo voelt. Dank je wel!😘
Vind ik niet stom hoor Lientje. Als een kerstbal kapot valt kan ik sowieso al janken. En met jullie verhaal erbij.... En je hebt nooit meer een nieuwe bal die hetzelfde is.
Laatst een luisterboek geluisterd van een transgender persoon. Dit voorbeeld zou er goed in passen.
Verdrietig ook wel over dat vriendschaps-ding van gisteren. Want met die persoon gaat het nooit werken en dat is ook jammer. Ze behandelt mij als een kleine zus of een soort jonge versie van zichzelf en van daaruit bombardeert ze mij met goedbedoelde adviezen. Het gaat nooit gelijk trekken want ik en nou eenmaal veel jonger dan zij. En het is toch wel jammer.
Ik heb zo een afspraak hier thuis. Anders kon ik nu lekker ff muziek aanzetten en gewoon verdrietig zijn maar ik houd me toch maar even groot dan. Wel heel lief dat vriend zegt dat hij trots op mij is en dat ik iets wat niet goed voor mij is, moet loslaten.
lientje69 schreef op 08-01-2025 om 07:29:
[..]
Ik ben idd over mijn grenzen gegaan deze week. Komt voor een groot deel door werk ( daar ben ik mee bezig om mijn rooster wat beter te behappen te krijgen voor mij met mijn leidinggevende , maar de roosteraars maken er nogal een zootje van. Niet alleen bij mij, als er maar een poppetje staat hè in de zorg..) En ik leg de lat verder ook hoog ja. Moet afvallen. Wil mijn huis opgeruimd. Wil goed mantelzorgen. Lieve moeder zijn ( daarom vroeg eruit, roep dochter en maak haar brood klaar, over 3 maanden is ze op zichzelf en hoeft dat niet meer). En ga zo maar door.. dus ja. Ik ben best hard voor mezelf.
Dank je voor je knuffel. Wat betreft die bal, het raakt me gewoon Ik denk omdat dit symbolisch toch nog een stukje van het hebben gehad van een zoon afsluit. En hoe je het ook accepteert, het is toch moeilijk. Maar dit moet even on het transgenderkind topic denk ik.
Zo herkenbaar, er zijn altijd weer dingen die moeten en het zorgen houdt nooit op.
Je weet het allang, maar ik zeg het toch: zorgen voor jezelf is nog veel belangrijker dan zorgen voor een ander. Goed dat je al in gesprek bent met je leidinggevende. En misschien kan je nog iets leuks bedenken om te doen, gewoon alleen voor jezelf, zonder enkel nut?
