Vraag van de dag. Welk boek heeft jou het meeste over jezelf geleerd?
Welk boek is voor jou het meest leerzaam geweest over jezelf? Waar vond je veel herkenning in, en maakte je bijv. een ontwikkeling door?
Wandelvrouwtje schreef op 02-05-2023 om 11:32:
[..]
Ik had al geprobeerd het op te schrijven, maar het werd zo'n lang verhaal.
Veel fantasyboeken heb een soort moraal erin zitten over hoe de wereld werkt en je eigen plek daarin vinden. Hoe jouw handelen anderen beïnvloed, en andersom. Dat je moet nadenken over je acties omdat ze ook gevolgen kunnen hebben die je misschien niet had gewild. En daar heb ik wel het één en ander van geleerd. Kort gezegd.
Grappig, zo had ik er nog nooit naar gekeken, maar nu je het zo zegt is het wel waar. Je neemt dingen toch mee in he gedachten.
Geloven in een God die niet bestaat, Hendrikse
Niet ongevoelig, Struik
Tantra, verlangen naar verbinding, de Boer
Nog wel meer hoor, meer dit zijn boeken die ik nog weleens terug pak. Nu leert overprikkeling voorkomen van de Leeuw ook fijn.
Geen enkel boek.
Ik heb vanalles wel gelezen; ook zelfhulpboeken. Maar om er eentje uit te pikken die me echt geholpen heeft...
Een uitleg over boeddhisme heeft veel inzicht verschaft (in het "mens" zijn). Maar ook wel een flodder-boekje over streng christendom en zelfbeeld (heeft vooral geholpen dat ik het er niet mee eens was 😆)
Maar niet echt je-van-het.
Ik lees vanalles. Meeste fictie en daar haal ik over het algemeen sowieso weinig tot niets uit, die lees ik vooral ter ontspanning. Lees ook wel non-fictie/zelfhulpboeken. Maar lees dan vooral ook wat ik interessant vind en haal er soms wel wat uit of soms is het vooral herkenbaarheid wat ook fijn kan zijn. Maar er is geen boek dat er echt uitspringt.
De boeken Mind Platter, The nectar of pain en Sparks of Phoenix van Najwa Zebian. Toen ik een lange, ongezonde relatie had verbroken, heb ik hieruit veel geleerd over eigenwaarde, zelfvertrouwen, ongezonde patronen, etc. Het heeft mij naast heftige therapie door die periode heen geholpen. Elke keer als zij een boek uitbracht, zat ik net in die fase van verwerking waar haar boek over ging, heel mooi was dat.
Najwa Zebian is een 33 jarige Libanees-Canadese auteur met een heftig levensverhaal. Ze schrijft ook op Insta.
ik denk Prediker. Dat is een filosofisch boek uit de bijbel. Ik weet niet waarom, maar als ik onrust ervaar of wat dan ook en ik lees die dan helpt me dat relativeren. Terwijl het tegelijk ook erg zwartgallig is
Daddy_gijs schreef op 02-05-2023 om 13:34:
Ik heb vanalles wel gelezen; ook zelfhulpboeken. Maar om er eentje uit te pikken die me echt geholpen heeft...
ik heb hetzelfde. Heb een paar zelfhulpboeken gelezen en dacht weleens aha maar dat het mijn leven heeft veranderd nee niet echt.
Ninon schreef op 02-05-2023 om 15:23:
De boeken Mind Platter, The nectar of pain en Sparks of Phoenix van Najwa Zebian. Toen ik een lange, ongezonde relatie had verbroken, heb ik hieruit veel geleerd over eigenwaarde, zelfvertrouwen, ongezonde patronen, etc. Het heeft mij naast heftige therapie door die periode heen geholpen. Elke keer als zij een boek uitbracht, zat ik net in die fase van verwerking waar haar boek over ging, heel mooi was dat.
Najwa Zebian is een 33 jarige Libanees-Canadese auteur met een heftig levensverhaal. Ze schrijft ook op Insta.
Interessant, ik heb meteen een boek van haar besteld. Ben benieuw, bedankt!
Boekenwurm83 schreef op 02-05-2023 om 14:25:
Ik lees vanalles. Meeste fictie en daar haal ik over het algemeen sowieso weinig tot niets uit, die lees ik vooral ter ontspanning.
Juist fictie die je leest ter ontspanning is heel goed voor het ontwikkelen van je empathie en cognitieve vaardigheden (theory of mind), voor je kritisch denken en beslissingsvermogen. Daarom is het ook zo belangrijk voor kinderen om veel fictie te lezen, en maakt het niet zoveel uit wat, als ze het maar met plezier doen.
---
Ik lees ook geen zelfhelp-boeken, maar: "I know why the caged bird sings" van Maya Angelou. En ook wel Lord of the Rings.
_Audrey schreef op 02-05-2023 om 09:56:
[..]
Dit. Ik lees horror, thriller en fantasy.
Hooguit leer ik hoe je iemand zo gruwelijk mogelijk moet vermoorden
Hahaha, precies mijn eerste gedachte 😁
De eerste die in mij opkomen zijn:
De toverberg van Thomas Mann
Ethics into action van Singer
A Devil's Chaplain van Dawkins
De dagboeken van mijn jong overleden moeder 
En ook haar kookboeken (met allemaal eigen krabbels, aantekeningen en aanpassingen erin geschreven)
En sinds het lezen van een aantal hele droevige (oorlogs)romans kan ik mijn eigen kleine problemen beter relativeren.
Mooie reacties. Ik bedoel niet perse zelfhulpboeken, hoor.
Nu ben ik benieuwd naar al die boeken die jullie noemen. Dit wordt veel googelen. 
Ik heb ooit 1 keer op advies een soort van zelfhulpboek gelezen “De Duivelsdriehoek”, maar dat heeft voor mij juist bevestigd dat dit niets voor mij is. Wel interessant, daar niet van, maar ik las het meer als een horoscoop ‘er zit voor een ieder wel een soort van waarheid in, maar net wat je wilt geloven’. Ik put liever uit mijn levenservaring en zelfreflectie, want bewezen theorie is leuk, maar in de praktijk valt het meestal toch wat anders uit.
Ik lees voornamelijk literaire thrillers, verhalen die ook in werkelijkheid kunnen gebeuren en dus geloofwaardig zijn. Sciencefiction en Fantasy is ook absoluut niet aan mij besteedt, ook niet wat films/series betreft. 😊