15) Vraag van de dag: Hoe ben je de afgelopen vijf jaar veranderd?
Vraag van de dag: Hoe ben je de afgelopen vijf jaar veranderd?
Hobbelster schreef op 23-08-2021 om 23:52:
Leuk om jullie verhalen en achtergronden te lezen! Zo krijg je toch meer beeld bij iemand. Goede vraag dus.
Ja, achteraf echt wel. Moet zeggen dat ik verrast ben hoe leuk jullie meedoen met die vragen. Niet gedacht dat ik zo meteen al de zoveelste ga plaatsen. Ik ga ze eens nummeren, wel leuk om bij te houden.
Ik vind het ook leuk. Doordat het hier kleiner is dan wat ik gewend was, leer je elkaar zo beter kennen. Maakt dit forum wat persoonlijker 
Lollypopje schreef op 24-08-2021 om 11:26:
Ik vind het ook leuk. Doordat het hier kleiner is dan wat ik gewend was, leer je elkaar zo beter kennen. Maakt dit forum wat persoonlijker
Helemaal mee eens. Niet dat je van iedereen het verhaal kent natuurlijk maar zeker van sommige mensen heb je een beetje de achtergrond in beeld. Maakt het forummen leuker en interessanter, vind ik.
Heidi-Forumbeheer schreef op 24-08-2021 om 11:29:
[..]
Helemaal mee eens. Niet dat je van iedereen het verhaal kent natuurlijk maar zeker van sommige mensen heb je een beetje de achtergrond in beeld. Maakt het forummen leuker en interessanter, vind ik.
Ja precies. Ik let wel op dat ik geen heel herleidbare dingen schrijf, maar daardoor voel ik me wel vrij om andere dingen te delen en meer van mijn persoonlijkheid te laten zien
Lollypopje schreef op 24-08-2021 om 11:36:
[..]
Ja precies. Ik let wel op dat ik geen heel herleidbare dingen schrijf, maar daardoor voel ik me wel vrij om andere dingen te delen en meer van mijn persoonlijkheid te laten zien
Dat doe ik dan weer niet, ik ben een open boek 
Maar al te herleidbaar is inderdaad niet verstandig.
Voor iedereen, mocht je nou ooit denken dit is toch te herkenbaar, berichten verwijderen doen we niet, details veranderen we met alle plezier. Gewoon even je bericht melden met het uitroepteken en met wat je veranderd wil hebben. Iedereen schrijft wel eens wat waar 'ie later van denkt, dat had ik niet moeten doen.
Heidi-Forumbeheer schreef op 24-08-2021 om 11:42:
[..]
Dat doe ik dan weer niet, ik ben een open boek
Voor iedereen, mocht je nou ooit denken dit is toch te herkenbaar, berichten verwijderen doen we niet, details veranderen we met alle plezier. Gewoon even je bericht melden met het uitroepteken en met wat je veranderd wil hebben. Iedereen schrijft wel eens wat waar 'ie later van denkt, dat had ik niet moeten doen.
Niet iedereen weet van mijn levensstijl en juist omdat ik daar hier vrij open over schrijf. Wil mijn familie niet per ongeluk shockeren 
Als vrienden me herkennen, vind ik het niet erg. Die weten het toch
Lollypopje schreef op 24-08-2021 om 11:44:
[..]
Niet iedereen weet van mijn levensstijl en juist omdat ik daar hier vrij open over schrijf. Wil mijn familie niet per ongeluk shockeren
Als vrienden me herkennen, vind ik het niet erg. Die weten het toch
Niet om het belangrijker te maken dan het is maar ik denk wel dat een forum zoals dit een hele goede uitlaatklep is voor veel mensen. Op Facebook bijvoorbeeld kun je ook veel lotgenoten vinden maar daar ben je niet anoniem. Zelfs met fakegegevens weet Google je nog te koppelen.
Ik heb in al die jaren al zoveel verhalen zien langskomen die mensen echt niet aan hun familie/vrienden/collega's/partners vertellen maar hier wel kwijt kunnen en dat lucht op. Denk dat het goed is dat die mogelijkheid bestaat
Heidi-Forumbeheer schreef op 24-08-2021 om 11:49:
[..]
Niet om het belangrijker te maken dan het is maar ik denk wel dat een forum zoals dit een hele goede uitlaatklep is voor veel mensen. Op Facebook bijvoorbeeld kun je ook veel lotgenoten vinden maar daar ben je niet anoniem. Zelfs met fakegegevens weet Google je nog te koppelen.
Ik heb in al die jaren al zoveel verhalen zien langskomen die mensen echt niet aan hun familie/vrienden/collega's/partners vertellen maar hier wel kwijt kunnen en dat lucht op. Denk dat het goed is dat die mogelijkheid bestaat
Absoluut. En juist daarom wil ik over dat deel kunnen schrijven, omdat ik weet hoeveel je er als nieuweling aan kunt hebben, terwijl je er met niemand verder over durft te praten. Specifiele sites zijn vaak nog te eng en zo'n topic is dan een heel fijn en veilig hoekje in een vertrouwde omgeving.
Vijf jaar geleden was ik herstellende van een zware depressie.
Daarna overleed mijn moeder en dus werd ik wees. Mijn man werd ziek en overleed, dus ik werd weduwe.
Gelukkig niet weer depressief: van allebei heb ik echt afscheid kunnen nemen.
En nu ben ik weer hopeloos verliefd.
blauwevrouw schreef op 24-08-2021 om 12:00:
Vijf jaar geleden was ik herstellende van een zware depressie.
Daarna overleed mijn moeder en dus werd ik wees. Mijn man werd ziek en overleed, dus ik werd weduwe.
Gelukkig niet weer depressief: van allebei heb ik echt afscheid kunnen nemen.
En nu ben ik weer hopeloos verliefd.
Ik gun je dat je verliefdheid beantwoord wordt. 
Mooie vraag waar ik een tijdje over nagedacht heb.
Aan de ene kant ben ik wat vrijer geworden, voel ik me minder vaak 'het rare meisje' en vind ik mezelf leuker. Aan de andere kant ben ik soms opeens weer heel onzeker en dus minder erg veranderd dan ik hoopte. Ondanks die onzekerheid en bangheid om nieuwe dingen te doen, doe ik ze wel. Wat me dan ook wel weer trots maakt.
Ik werd vroeger al ongrijpbaar, verwarrend, onduidelijk genoemd (soms heel stil, soms opeens het middelpunt of kritisch) en dacht ik dat wat van me had kunnen afschudden. Maar blijf me zelf soms nog steeds verbazen met m'n tegenstrijdigheden in m'n karakter.
Vijf jaar geleden was mijn moeder nog maar kort overleden, zij is bijna 96 geworden en ik deed jarenlang mantelzorg. Precies een maand voordat zij overleed, begon ik met wekelijks oppassen op ienieminimeisje (topic van OO), geboren na 24 weken zwangerschap. Haar moeder ging weer werken, wat minder snel dan na een 'gewoon verlof' en ik was een van de oppasoma's.
Beide zorgtaken werden verleden tijd, de ene door het levenseinde en de andere doordat ik zelf een stevige operatie moest ondergaan. Gelukkig goed geslaagd, maar het was een hele kluif. Ik ben nu geen oppasoma meer (en kindje gaat naar school en BSO).
Mijn leven is rustiger dan vijf jaar geleden, ik zelf ook, het is minder puzzelen met de dagdelen. M'n werk is overzichtelijk, het dagelijks leven eveneens, en ik ben zuiniger geworden op mijn gezondheid. Wel saai, want ik snoep eigenlijk graag.
Wilgenkatje- schreef op 24-08-2021 om 21:35:
Vijf jaar geleden was mijn moeder nog maar kort overleden, zij is bijna 96 geworden en ik deed jarenlang mantelzorg. Precies een maand voordat zij overleed, begon ik met wekelijks oppassen op ienieminimeisje (topic van OO), geboren na 24 weken zwangerschap. Haar moeder ging weer werken, wat minder snel dan na een 'gewoon verlof' en ik was een van de oppasoma's.
Beide zorgtaken werden verleden tijd, de ene door het levenseinde en de andere doordat ik zelf een stevige operatie moest ondergaan. Gelukkig goed geslaagd, maar het was een hele kluif. Ik ben nu geen oppasoma meer (en kindje gaat naar school en BSO).
Mijn leven is rustiger dan vijf jaar geleden, ik zelf ook, het is minder puzzelen met de dagdelen. M'n werk is overzichtelijk, het dagelijks leven eveneens, en ik ben zuiniger geworden op mijn gezondheid. Wel saai, want ik snoep eigenlijk graag.
Ging alleen de moeder werken, of de vader ook?
de moeder was de eerste maanden na thuiskomst van kindje nog heel druk met kolven, sondevoeding geven, flesjes geven. Daarbij was ze ook fysiek zwaarder belast dan de vader. Maar ik snap je opmerking hoor. De zorg voor het kindje werd gedragen door de beide ouders en twee oma’s, die parttime werkten. Verder is helder dat de komst van een extreem prematuurtje naast veel ziekenhuistijd en na ontslag meer controles dan bij een tijdig geboren baby ook mentaal veel kost, het was jammer dat de werkgever van vader daarvoor bijzonder weinig begrip toonde.
heeee hoezo heb ik ineens een andere naam? Wat gebeurt hier 😜