Vraag van de dag 19 april laten rouleren
Wat voor cijfer geef jij op hoe gelukkig je bent
En wat is er evt nodig om een punt hoger te scoren ?
Yette 
Mooie vraag wel.
Ik geef mezelf een 8,5. Zeker na een behoorlijk ellendig jaar staat alles weer in perspectief, maar ik voel me meestal wel behoorlijk goed, gelukkig. Voor nog hoger scoren zou ik nog net wat beter moeten leren loslaten en misschien nog net wat beter moeten leren doseren. Maar ook van dingen die ik in al mijn impulsiviteit soms besluit word ik ook erg blij, dus of dat veel zou schelen weet ik niet 
Ongeveer een 6½.
Zit niet super in mijn vel en voel dat ik bij mijn huidige werkgever 'het wel gezien heb', maar weet zo 1-2-3 niet wat ik voor ander werk zou willen/kunnen. Jemig, wat een luxe-probleem, ik weet het! Maar ik voel op dit moment niet de energie, die ik zeg 2 jaar geleden wel voelde.
Verder probeer ik om te gaan met de mentale klap die ik heb gekregen door alle complicaties in mijn schouderoperatie(s).
Ik twijfel of ik een hoger cijfer moet geven, want eigenlijk is mijn leven super-de-luxe... maar op één of andere manier voelt het nu even niet zo.
Een liefde in mijn leven zou het cijfer wel een flinke boost omhoog geven.
Ik geef het nu een magere 7. Privé spelen er wat dingen waar ik niet goed mee om kan gaan merk ik. Ik ben me er bewust van dus ik praat erover en zorg extra goed voor mezelf door mezelf tijd te geven voor ontspanning. Daarnaast slaap ik slecht, waarschijnlijk door hormonen. En op het werk is het druk en is mijn directe collega voor langere tijd afwezig.
Ik geeft mijn leven nu een 5, ik vind het niet voldoende. Mijn kinderen hebben het moeilijk doordat hun vader veel agressie had en ze zitten in een tussen fase tussen niet zien / opbouwen, wat veel stress geeft. Dat kost mij ook veel energie, naast dat ik deze week door gedrag van ex 2 verzoeken bij de rechtbank heb moeten indienen. Naast contacten met hulpverlening, wat ook intensief is.
Als dit niet zou spelen, of liever gezegd, als ex niet meer in ons leven zou zijn, geef ik mijn leven een 8.
Een 7. Het is heel lang een 5 geweest maar inmiddels ben ik redelijk tevreden na flink met mezelf aan de slag te zijn geweest. Er blijft echter nog wel een en ander te wensen over: betere gezondheid op meerdere vlakken, iets meer zelfvertrouwen en graag 30 kilo eraf aan gewicht. En externe factor in mijn privé leven waar ik weinig invloed op heb, zou fijn zijn als mijn man zich ook eens gelukkig en tevreden zou voelen. Hij heeft wilde plannen waardoor dat volgens hem zou gebeuren, echter denk ik dat je jezelf overal mee naar toe neemt. Desalniettemin probeert hij zijn zin door te drijven, wat mijn geluksgevoel best wel wat onderdrukt. Want ik doe niet mee in die plannen, wil ik niet. Dat verpest de sfeer nogal eens. En mijn inwendige rust.
Ik heb een hele fijne relatie met mijn man en kinderen. We hebben een bijna zorgeloos leven. Ik geef mijn leven een 9. Geen 10 omdat ik mij zorgen maak over de mentale en fysieke gezondheid van enkele familie leden die mij lief zijn.
Een ruime 9. Er spelen wel wat dingetjes, maar ik ervaar innerlijke rust en vrede waardoor die dingetjes er niet meer zo toe doen.
Een hele dikke 8,5. Ben op dit moment heel tevreden met mijn leven. Na een paar zware jaren, kan ik nu weer vooruit, zijn er perspectieven qua werk en kan ik accepteren wat ik niet kan veranderen. Voel me een gezegend mens.
Yette, ik hoop dat er weer een voldoende gehaald kan worden.
Mijn rapportcijfers fluctueren. Op dit moment een 9. Man en kinderen ziten goed in hun vel. Ik heb voldoende vrije tijd. Ik kan de dingen doen die ik leuk vind en belangrijk vind. Een liefdevolle relatie, waardevolle vriendschappen.
Daarnaast is er die andere kant. Ik heb trigeminusneuralgie. Tegen die pijn gebruik ik pregabaline maar de pijn in mijn kaak/gezicht is overdag nooit weg. Ik hoop,dat dit jaar de Sweet behandeling ( naald die via wang naar schedelbasis gaat en zenuw daar met 80 graden gaat aantasten) in het umcg gaat helpen. De pijn kost me energie, soms voeltmhet cijfer als een omgekeerde 9, een 6 dus.
Tevens blijf ik het lastig vinden dat ik door 2 koetsiershanden mijn werk als verpleegkundige niet meer kan doen.