Vraag v.d dag 17/3/23: Hoe oud was je toen je uit huis ging?

18,5. Net voor kerst kregen we een zolderetage  via via. Eigen keuken en badkamer. Het was gestoffeerd met lelijke bruine gordijnen en helemaal vol schrootjes
Aparte slaapkamer maar paste geen bed of kast dus we sliepen op een matras op de grond.
Heerlijke tijd gehad, waren nog jong en deden maar wat en gingen flink op stap en dan op zondag thuis eten en de was doen

Op mijn 16e ging ik naar buitenland voor een jaar om op mijn 17e dus weer thuis te wonen. Op mijn 18e Op kamers om deze 2 jaar later weer op te zeggen voor half jaar buitenland studie. Toen weer thuis gaan wonen, toen half jaar buitenland stage met weekenden thuis. Daarna op 21e na studie weer thuis en op 22e 9 maanden op reis gegaan.  Uiteindelijk sinds mijn 24e eigen sociale huurwoning en definitief uit huis gegaan.

Nog net geen 21. Uit ouderlijk huis getrouwd. 

Op mijn 19e in een vage au pairconstructie, op zo’n Amsterdamse zolderkamer waar je ook van die houten opslagkooien had, zonder verwarming, de wc deelde ik met de zoon van de mevrouw op de 2e verdieping die ook op die zolder zijn kamer had. Die wc stond open naast het trapgat en een fles water was het fonteintje. De douche en keuken waren op de eerste verdieping bij mijn au pairgezin. 
Daarna ging ik bij een andere mevrouw, die niet alleen durfde te wonen, op kamers en toen vertrok ik voor even naar het buitenland. 

Sociale huur was in mijn tijd ook zo goed als onmogelijk de eerste 10 jaar. Mijn enige sociale huur (na 7 jaar denk ik) was een afbraakpand waar ik na anderhalf jaar uit weg moest. 

Ik was midden twintig.
Tijdens studie heb ik thuis gewoond, want woonde niet ver van de uni en wilde niet lenen. Achteraf was dat ook wel verstandig, want ik had dat met mijn prikkelgevoeligheid en autisme waarschijnlijk niet getrokken. Al was ik mij daar toen nog niet bewust van.
Toen ik echter oo mijn 21e vier weken spaans ging leren in Barcelona en daar een appartement moest delen, werd me wel duidelijk dat ik een goede keus had gemaakt nog even thuis te blijven wonen. Met mijn slechte relatie met mijn moeder niet ideaal, maar woonruimte delen met mensen die ik niet heb gekozen dat was echt geen succes. Al hielp het in Barcelona niet dat ik de helft van de tijd het appartement deelde met meiden uit orange county en echt alle cliches waar bleken 🤦

Ik studeerde af 2010 dus kon geen baan vinden. Na een jaar eindelijk werk en toen kon ik eindelijk opzoek naar woonruimte, maar dat duurde toen ook nog wel een jaar voordat ik met heel veel geluk dat had gevonden.

Tijdens studie en paar keer voor stages 3 mannen in een zusterflat gewond en daarna weer terug naar huis.  Was rond de 24 toen ik een eigen flatje had bemachtigd.

ik was 23 toen ik uit huis ging. Was een laatbloeier. Op mijn 27ste even terug geweest na een verbroken relatie, maar dat duurde gelukkig maar drie maanden. 

Mevrouw75 schreef op 17-03-2023 om 08:08:

[..]

Ik heb ook, op 1 periode na, nog nooit woonruimte gedeeld. En zelfs toen hadden we niet een klassiek studentenhuis, maar ik ben wel voor mijn 20e uit huis gegaan.

Niet dat jij dat ook had moeten doen, maar even om het “tijdens je studententijd woon je in een studentenwoning met sociale omgang” te ontkrachten.

Oh dat weet ik hoor, maar zeker in Amsterdam waren dat soort plekken vooral een grote uitzondering en echt heel erg duur. Althans toen ik studeerde. En omdat ik dus ook niet wilde lenen en een super drukke baan naast mij studie voor mij gewoon echt niet te doen was.

Ik was 22 en bijna afgestudeerd mijn toe nog vriend was net afgestudeerd en we stonden al een paar jaar ingeschreven bij een woningbouwvereniging die op dat moment een groot nieuwbouw project ging verhuren. Wij kregen een mooie 3 kamer maisonnette in de zwarte madonna en we hebben daar met veel plezier 7 jaar gewoond.

Ik was 18. En eigenlijk was dat al te laat.

17, toen ik begon met studeren. 3 maanden later werd ik 18 (vroege leerling), dus hoewel ik hierboven heel avontuurlijk in de 16-17-categorie val, was het nou ook weer niet zo héél jong. Was er wel flink aan toe trouwens, was thuis vaak chagrijnig tegen mijn ouders en  het was voor ons allemaal goed dat ik uit huis ging. De eerste 1-2 jaar was het afwisselend gezellig en lastig als ik er in het weekend was, we hadden onze nieuwe rollen t.o.v. elkaar nog niet echt gevonden. Daarna ging ik een halfjaar naar het buitenland en daarna zat het wel goed. Op mijn 24e nog een maand of 6 bij hen gewoond tussen twee buitenlanden in en toen vond ik dat voornamelijk heel gezellig.

Mijn man heeft trouwens tot zijn 25e thuisgewoond en ik heb vaak gezegd dat het maar goed was dat we elkaar toen niet ontmoet hebben, want destijds vond ik dat echt een afknapper 
. Maar toen ik hem ontmoette, woonde hij inmiddels 5 jaar op zichzelf en zat het met die zelfstandigheid helemaal goed gelukkig .

Ik ging op mijn 21e uit huis, ben bij nu echtgenoot ingetrokken die boven een winkel woonde. Huur was inclusief want de eigenaar had geen zin om meters te plaatsen, en goedkoop want zij kregen korting op de verzekering omdat het bewoond was.