Ik ben er niet mee opgegroeid maar in de stad waar ik nu woon is het wel een traditie. Dus mijn kinderen groeien er wel mee op 😊 Mijn man gaat met de kinderen lopen en ik blijf thuis om de deur te openen voor de kids die hier langskomen. Ik heb kleine zakjes Haribo, Marsjes/Twixjes/Bountys etc. En doosjes rozijntjes.
Gezellig hoor! Hier wordt altijd afgesproken: lampje in de tuin, bij de voordeur of in de vensterbank betekent dat de kinderen aan mogen bellen. Huizen die niet zo’n lichtje hebben, worden overgeslagen.
Vroeger liepen wij wel een aantal keer mee in een lampionnen optocht maar langs de deuren gaan gebeurde niet waar ik woonde.
Inmiddels woon ik al een aantal jaar op plekken waar het wel normaal is. Al hoewel, de buurt waar ik woon is niet zo kinderrijk maar mochten ze hier wel langs komen vanavond heb ik van die kleine zakjes snoep in huis.
Met de kinderen heb ik altijd wel gelopen, maar tegenwoordig zorg ik dat ik niet thuis ben met Sint Maarten. De jaren dat ik er wel ben, komen er tussen de 0 en 5 kinderen, dus het is toch al minder gebruikelijk dan pakweg 10 jaar geleden.
Niets, ook hier wordt Halloween uitgebreid gevierd
Ik heb vroeger als kind altijd gelopen met lampion die we op school knutselden, heel erg leuk! Inmiddels woon ik alweer een tijdje op een plek waar niet aan Sint Maarten wordt gedaan. Er was wel iets met halloween, maar dat was meer een spooktocht en snoep uitdelen zonder schattige kinderliedjes. Eigenlijk wel jammer.
Ik heb vroeger zelf wel gelopen, maar woon nu in een regio waar het niet gevierd wordt. Misschien dat ik iets in huis haal voor de zekerheid. Met Halloween werd er tenslotte ook wat gegild op straat, maar daar doe ik niet aan mee, dus toen heb ik dat niet gedaan.
Vroeger als kind altijd zelf gelopen.
Eerst in een optocht later langs de deuren.
Zoon is nog te klein om mee te doen dus dat doen we nog even niet.
Voor de kinderen die hier aan de deur komen hebben we mini marst, Twix enzo. Ik denk dat er z'n 20-30 kinderen langs komen.
Als er teveel overblijft aan chocolade dan neem ik het mee naar kantoor.
Ik huur een etage, dus de beneden buren doen open. Dat vind ik nu ook wel fijn, want steeds de trap af en op zou me opbreken.
Als kind wel echt fantastisch herinneringen aan. Rugtas op je buik, zodat het snoep er snel in kon. Als je jong bent, vooral de mooiste en leukste liedjes zingen, maar naarmate je ouder werd ging je vooral voor de kortste, want dan kon je meer huizen doen 
En dan waren er natuurlijk de huizen die je elk jaar echt niet mocht missen. Het huis met de kleine speelgoedjes. Het huis met de grote speculaaspoppen. En dan als we eenmaal thuis waren kregen we allemaal een dienblad om onze winst op te leggen en te bekijken en met elkaar te ruilen. En daarna kregen we twee snoepblikken per persoon. Eén voor het verpakte snoep en één voor het onverpakte. Dat laatste kon toen nog. Vaak waren dat vooral heel veel pepernoten.
Bij ons aan de deur kwamen dan altijd weer ruim 100 kinderen, dus mijn ouders noemden het daarom snoepjes ruilen 😂
Toen ik ouder werd deed ik vaak de deur open. Ik genoot altijd ontzettend van die klein hummeltjes die hun lampion half over de grond sleepten en dan een paar woorden van en liedje opzeiden,voordat ze heel verlegen en met grote ogen een snoepje mochten uitzoeken 💗
Op de basisschool van mijn kinderen gingen ze met de kleuterklassen naar het bejaardenhuis. Met hun lampionnen daar liedjes zingen. Dat was wel schattig.
Verder wordt hier niks gedaan aan Sint Maarten, vroeger ook niet. Ik kende Sint Maarten niet eens tot mijn kinderen op die basisschool terecht kwamen 😆
In onze omgeving wordt het niet gevierd.
dochter is bij vader en gaat met dr zelfgemaakte lampion lopen. Ik ga heerlijk naar de film vanavond en haal de bel er uit voor de honden
Ik ha d nog nooit van Sint Maarten gehoord tot ik op mijn 19e in Groningen ging wonen. Het eerste jaar had ik dus geen idee wat het was met die kinderen aan de deur. De jaren erna altijd iets in huis gehaald. Onze kinderen hebben ook gelopen. Oudste ging met de peuterspeelzaal met een zelfgeknutselde lampion bij het naastgelegen bejaardenhuis langs. We verhuisden naar het midden van het land en tot vreugde van de kinderen vieren ze het daar ook in onze wijk. Ze hebben gelopen tot eind basisschool. Nu vinden ze het erg leuk om uit te delen. Maar het zijn de laatste jaren niet zoveel kinderen meer. Er zijn nu meer pubers dan jonge kinderen in de wijk.
Hier wordt er ook niks aan St. Maarten gedaan. Ik hoorde voor het eerst van St Maarten op het viva forum. Als kind zijnde deden wij wel aan 3 koningen om snoep op te halen en mijn zoon heeft dat ook nog 1 keer gedaan. De laatste jaren komen er geen kinderen meer aan de deur met 3 koningen. Ik zorg voor de zekerheid wel dat ik iets in huis heb.
Hier een aantal jaar geen kinderen gehad tot er een paar jaar terug weer veel jonge aanwas kwam. Vorig jaar had ik een stuk of 25 kinderen, ik maak zakjes met daarin van alles wat ( verpakte dingen)
Ben benieuwd hoeveel er dit jaar komen zingen.
Als kind wel gelopen en later met mijn kinderen ook. Nu wonen we al weer jaren in België waar Sinte Mette gelopen wordt. er komen ook wel kinderen aan de deur maar niet veel. Het feest is alleen veel minder leuk is mijn mening. Misschien omdat het 11 november een officiële vrije dag is (wapenstilstand WO1) hebben de kinderen de hele dag de tijd om te lopen en dat doen ze zonder lampionnen, soms wel verkleed als Sint Maarten (ridder of bisschop naar eigen keuze).