Nutteloze ergernissen spuien
We hebben allemaal wel ergernissen waar we ons heel erg aan kunnen irriteren, maar waarvan we weten dat ze eigenlijk nutteloos zijn.
Maar toch stoort het je élke keer weer..
Wat is dit voor jou en hoe ga je er mee om?
Zo kan ik me groen en geel ergeren aan het feit dat onze achterburen áltijd hun tuindeur wagenwijd open hebben. In onze postzegeltuin betekent dat helaas dat je ook alles hoort wat daarbinnen gebeurt.
En ondanks dat ik weet dat het hun goed recht is om die deur open te gooien wanneer zij dat willen, en dat ze eigrnlijk heel rustig zijn.. stoort het me toch.
Ik wil af van dit soort ergernissen. Maar hoe?
Ik erger me eraan dat er altijd overal zo veel mensen zijn. In de regio waar ik woon, kun je echt je kont niet keren, altijd druk. Zelf draag ik natuurlijk ook bij aan de drukte. Toch erger ik me.
Zorroo schreef op 21-06-2023 om 23:05:
Ik erger me eraan dat er altijd overal zo veel mensen zijn. In de regio waar ik woon, kun je echt je kont niet keren, altijd druk. Zelf draag ik natuurlijk ook bij aan de drukte. Toch erger ik me.
O.. ja. Heeeeeel herkenbaar dit!
Regendrup. schreef op 21-06-2023 om 23:05:
[..]
O.. ja. Heeeeeel herkenbaar dit!
Ik herkende ook zeker wat in jouw post over de buren dus volgens mij hebben we wat gemeen!
Zorroo schreef op 21-06-2023 om 23:06:
[..]
Ik herkende ook zeker wat in jouw post over de buren dus volgens mij hebben we wat gemeen!
Of ben je toevallig mijn man? 
haha
Zeer nutteloos, maar ik ergerde me vandaag aan het geroep en gegil van kinderen enkele huizen verder, dat in combinatie met luide muziek.
Ik zat binnen achter mijn pc met koptelefoon en whitenoise, maar hoorde ze constant. Ze zijn heel vriendelijke mensen, maar dat lawaai 
Tweede nutteloze ergernis. Buurman twee huizen verder heeft een vergunning gekregen om een soort van magazijn te bouwen in zijn tuin. Ik kan zijn vooruitgang zien vanuit mijn bureau en zie nu al dat mijn directe buren ipv van 's morgens de zonsopgang te kunnen zien met wat groen op de achtergrond, nu gaan uitkijken op een betonnen muur. Vind het zo spijtig voor hen.
Al jullie ergernissen snap ik nog, heeft direct effect op jullie. Maar ik kan me zelfs doodergeren als ik de hond uitlaat en langs een tuin loop die echt ver van mijn tuin ligt, en ik hoor dat ze daar muziek aanhebben. Ik hoor dat niet eens in mijn tuin, maar inwendig foeter ik dan: het zullen je buren zijn, ik zou daar gek van worden, zet een koptelefoon op, de hele buurt hoeft toch niet naar jouw muziek te luisteren, enz enz enz...
Ik kan me sowieso ergeren als mensen zich niet aan geschreven of ongeschreven regeltjes houden terwijl dat op dat moment geen enkele invloed heeft (of zou moeten hebben) op mijn welbevinden. Niet altijd, soms verbaas ik mezelf met een mildheid die kennelijk met de jaren komt, maar als ik zo'n bui heb.
Een vriendin van mij heeft dat ook, wij kunnen rustig een hele weg mopperen op een mede-verkeersdeelnemer die verkeerd keek of hoogstwaarschijnlijk (want daar hebben we geen bewijs van) iets verkeerds dacht. Op momenten van zelfreflectie kunnen we dan heus om onszelf lachen, maar eigenlijk zou ik er best vanaf willen want het is een irritante eigenschap en inderdaad volkomen nutteloos.
Wieder schreef op 22-06-2023 om 07:01:
Al jullie ergernissen snap ik nog, heeft direct effect op jullie. Maar ik kan me zelfs doodergeren als ik de hond uitlaat en langs een tuin loop die echt ver van mijn tuin ligt, en ik hoor dat ze daar muziek aanhebben. Ik hoor dat niet eens in mijn tuin, maar inwendig foeter ik dan: het zullen je buren zijn, ik zou daar gek van worden, zet een koptelefoon op, de hele buurt hoeft toch niet naar jouw muziek te luisteren, enz enz enz...
Ik kan me sowieso ergeren als mensen zich niet aan geschreven of ongeschreven regeltjes houden terwijl dat op dat moment geen enkele invloed heeft (of zou moeten hebben) op mijn welbevinden. Niet altijd, soms verbaas ik mezelf met een mildheid die kennelijk met de jaren komt, maar als ik zo'n bui heb.
Een vriendin van mij heeft dat ook, wij kunnen rustig een hele weg mopperen op een mede-verkeersdeelnemer die verkeerd keek of hoogstwaarschijnlijk (want daar hebben we geen bewijs van) iets verkeerds dacht. Op momenten van zelfreflectie kunnen we dan heus om onszelf lachen, maar eigenlijk zou ik er best vanaf willen want het is een irritante eigenschap en inderdaad volkomen nutteloos.
Dit is heel herkenbaar. Mijn man heeft dit in extreme vorm en dit beperkt echt enorm in het genieten van het leven. Kan er soms heel slecht mee omgaan. Dit is een van de redenen dat hij ook nooit ergens écht kan ontspannen/ fijn woont.
En vind het tegelijkertijd sneu voor hem, want dit zit echt in hém maar dat ziet hij niet zo.
Regendrup. schreef op 22-06-2023 om 07:10:
[..]
Dit is heel herkenbaar. Mijn man heeft dit in extreme vorm en dit beperkt echt enorm in het genieten van het leven. Kan er soms heel slecht mee omgaan. Dit is een van de redenen dat hij ook nooit ergens écht kan ontspannen/ fijn woont.
En vind het tegelijkertijd sneu voor hem, want dit zit echt in hém maar dat ziet hij niet zo.
Tssssk, zeg je nou dat dit aan míj ligt? En aan je man? Nee sorry, kan niet waar zijn. Het ligt écht aan ál die anderen 😆.
Ik heb echt een zeurergernis van jewelste! Wij hebben nieuwe buren en zij hebben 2 auto's en die staan telkens op "onze" plek voor de deur. Er is meer dan genoeg parkeerplaats voor iedereen, dus het is geeneens een probleem, maar tot nu toe had de hele straat zo'n beetje zijn standaard eigen plekkie en daar propt hij zich opeens tussen.
Te kinderachtig voor woorden hoor, om je daaraan te ergeren. Dan erger ik me ook weer aan mezelf daarover 
Wieder schreef op 22-06-2023 om 07:23:
[..]
Tssssk, zeg je nou dat dit aan míj ligt? En aan je man? Nee sorry, kan niet waar zijn. Het ligt écht aan ál die anderen 😆.
uiteraard, mijn welgemeende excuses. Het ligt natuuuuuurlijk aan alle anderen. 
_Audrey schreef op 22-06-2023 om 07:29:
Ik heb echt een zeurergernis van jewelste! Wij hebben nieuwe buren en zij hebben 2 auto's en die staan telkens op "onze" plek voor de deur. Er is meer dan genoeg parkeerplaats voor iedereen, dus het is geeneens een probleem, maar tot nu toe had de hele straat zo'n beetje zijn standaard eigen plekkie en daar propt hij zich opeens tussen.
Te kinderachtig voor woorden hoor, om je daaraan te ergeren. Dan erger ik me ook weer aan mezelf daarover
Ohh dit snap ik ook heel goed hoor! Zou ik me ook heel erg aan storen. 
om deze reden zo blij dat we een oprit hebben.
Mensen die in mijn ogen ondankbaar zijn en zeuren. Tuurlijk mag je soms klagen maar laatst hoorde ik een kennis zeggen dat ze het zo erg vond dat ze deze zomer maar 1 week op vakantie kan gaan omdat ze op het geld moeten letten. Deze dame is al 2x naar het buitenland geweest dit jaar en lijkt echt nul besef te hebben dat er heel veel mensen zijn die überhaupt niet op vakantie kunnen gaan.
Regendrup. schreef op 21-06-2023 om 23:07:
[..]
Of ben je toevallig mijn man?
Zeker weten van niet 😄
Onze overburen hebben 2 kleine kindjes. En met z'n allen letten ze niet zo goed op rommeltjes en propjes (denk ik). En hun rommel waait regelmatig onze oprit op. Het varieert van een tekening, tot een snoeppapiertje of een cadeauverpakking. Maar ik vind het irritant dat ze dat niet opruimen. En ik ruim het niet op, want ik vind dat zij dat moeten doen. Maar no way dat ik dat ga zeggen, want dat vind ik zeuren 