Kwijt en weergevonden!

in het kader van de cavia: ik was laatst een rat kwijt. Levend en wel binnengebracht door de kat. Ik wist echt wel zeker dat-ie in het halletje moest zijn, want ik had alle deuren dichtgedaan en het was een fors exemplaar, te fors voor een klein spleetje. Uiteraard ook de kat laten zoeken, die vond hem ook niet.
Uiteindelijk ik wel, het beest was twee meter omhoog geklommen in het gordijn naast de voordeur   …

Tsja, had ik maar niet op het platteland moeten gaan wonen  .

Auwereel schreef op 15-08-2021 om 21:13:

Ik ben ook eens een cavia kwijt geweest. 

Haha, nou gelukkig ook weer gezond en wel teruggevonden. 

Zo hebben wij ons ook ooit het leplazerus gezocht naar 2 kittens. We hadden ze net en ze waren vrolijk de woning aan 't verkennen. Hartstikke leuk allemaal. Toen hadden ze de keuken ontdekt en gingen lekker op de keukenstoel liggen. Even later vroegen we aan elkaar heb jij de katten nog gezien? Euhhh ja in de keuken. Enfin, wij zoeken, echt overal. Katten nergens meer te bekennen. Het hele huis gehad ja ze konden overal wel zitten. Op een gegeven moment toch een beetje paniek want ze zouden toch niet naar buiten zijn geglipt? Op een gegeven moment is mijn man toch maar weer in de keuken gaan zoeken en toen hoorde hij ineens een piepend geluid en gekrab. En toen hadden we ze gevonden. Wat was nou het geval? Wij hadden daar zo'n uitschuifbare keukentafel en op elke hoek aan de onderkant zat een redelijke opening. Een soort gat. Waren ze dus ingekropen en zo in die tafel gekropen als 't ware...😊

Ik wilde de was doen, bleek de kast op slot! Nooit gemerkt dat dat ding een slot had laat staan dat ik wist hoe dat ding dan op slot geraakt was en de sleutel foetsie. Hele huis ondersteboven gekeerd, man en kinderen aan streng verhoor onderworpen. Niemand wist van iets, niemand wist waar de sleutel was. En de berg was stapelde zich op. Ik wilde al de scharnieren eruit gaan halen om maar bij de machine te kunnen komen.
Krijg ik een appje van de juf van kleuter dat hij toch zoveel spullen altijd meeneemt naar school in zn broekzakken en of ik er op wil letten want ze legt dat steeds apart zodat het niet in de klas ‘zwerft’ maar vergeet het wel eens mee terug te geven en dat stapelde zo op. Speelgoedjes, flessenopeners, muntjes, sleutels…. En dus ook de wasmachinekastsleutel!

Nu keer ik kleuter ondersteboven voor hij naar school gaat en als ik wat kwijt bent, vind ik het altijd terug bij hem.

man en kind zijn altijd iets kwijt nog vóórdat ze zoeken en het vervolgens vinden. Telt dat ook mee in dit topic? 

Namensgebruikersnaam schreef op 15-08-2021 om 22:22:

man en kind zijn altijd iets kwijt nog vóórdat ze zoeken en het vervolgens vinden. Telt dat ook mee in dit topic?

Ik zeg tegen mijn dochter altijd ‘als ik het binnen 2 minuten heb gevonden, mag ik je in elkaar slaan.’ Ja dat vinden wij grappig Het is toch ook verschrikkelijk dat ze paniek maakt om dingen die kwijt zijn, die ik vervolgens vind als ik alleen maar een dingetje optil van haar bureau of zo.

Hier liggen dingen wel altijd op dezelfde plek dus ik ben verder nooit iets kwijt. Ik gooi wel makkelijk dingen weg dus als er hier iets kwijt was dan kreeg ik de schuld en zal ik het wel weg gegooid hebben. Die naam kreeg ik omdat het een aantal keren ook zo was. Als ik een kast uit ruim om grondig te poetsen dan wil ik ook dat hij minder vol zit. Zo hadden we al jaren van dat dikke bruine tape in de kast en we gebruikten het nooit. Die heb ik dus weg gegooid bij het schoonmaken. Een paar maanden later had mijn man het dus wel nodig en hij was aan het zoeken en zoeken want hij wist zeker dat we het wel hebben. Een vriendin was toen net bij ons en ik zei zachtjes tegen haar dat ik die weg gegooid had. Toen heb ik maar eerlijk gezegd dat de tape een paar maanden geleden al in de kliko was beland. Mijn man en zoon zijn nogal rommelig en als ze daarna iets kwijt waren was het mijn schuld. 

Niet heel lang kwijt geweest, maar wel een bijzonder verhaal. Ik was als tiener op Pinkpop en ging daar crowdsurfen. Mijn (toen in grote getale gratis uitgedeelde) Ben-portemonneetje zat in de kontzak van mijn veel te grote screwballbroek (ik schets even een tijdsbeeld hier 😉). Die zakken waren heel diep, dus kon prima crowdsurfen bedacht ik. Helaas, gedurende Guano Apes, portemonnee uit mijn broek gevallen. Ik in paniek. Mijn volledige weekendgeld zat erin. Vind je natuurlijk nooit terug tussen zo'n mensenmassa. 

Later tref ik mijn broertje die ook op het festival was (niet met mij mee). Helemaal in zijn nopjes. Hij was gaan crowdsurfen bij Guano Apes. Daar hadden ze m laten vallen. Op een portemonnee! Zat dik geld in. Zo'n Ben-portemonnee kan van iedereen zijn dus niks geen eerlijke vinder en wegbrengen. Nou, dat was dus mijn portemonnee. 

Had niet gedacht dat ik die op zo'n manier zou terugvinden 😀

Auwereel schreef op 15-08-2021 om 21:50:

Ik heb net ontdekt dat je iets kan weervinden voordat je weet dat je het kwijt bent. 

Zo vond ik in 2001 een weekloon terug. In guldens.

Ik werkte bij een tuincentrum waar ik elke vrijdag contant betaald kreeg. Daarna ging ik direct door naar de scouting. Het geld stopte ik dan goed weg, zodat ik het niet zou verliezen of opmaken. Ergens in de zomer van 2000 stopte ik het in de kontzak van mijn tuinbroek. Een jaar later trok ik die broek weer aan en voelde iets in de kontzak zitten. Ik dacht nog dat het grappig zou zijn als het geld was....

Was nog een heel gedoe om het gewisseld te krijgen naar euro's.

Mijn schoonvader was op het laatst een beetje dement. Na zijn dood vonden wij overal geld. Bij het leeg halen van zijn hus hebben we bijna 200 euro aan contant geld gevonden.