Ja / Nee - 1 februari

Een lastige, vind ik zelf. Ik weet dat het niet alleen de overheid is die fatsoen kan of moet afdwingen en die onze rechtstaat en democratie behoort te verdedigen, maar dat we als burgers net zo'n grote plicht hebben én een grote macht. Toch doe ik daar in de praktijk (te) weinig mee. Moreel zou ik graag 'Ja' stemmen, maar het eerlijke antwoord is 'Nee'.

Soms doe ik dat wel. Maar soms is "verantwoord leven" ook gewoon erg duur, bijv. als het gaat om biologisch eten. 
En als je elk bedrijf gaat boycotten dat iets doet wat niet deugt dan hou je weinig bedrijven over. 

Op grote schaal boycotten van bedrijven kan trouwens ook averrechts werken. Jaren geleden sprak ik in Myanmar een vrouw die vertelde dat de Amerikaanse boycot op kleding uit Myanmar er juist toe geleid had dat vrouwen de prostitutie in gingen en mannen 't leger. Ze moeten immers ergens geld verdienen. Ik zie dat ook wel gebeuren als het westen bedrijven gaat boycotten die gebruik maken van kinderarbeid. In die landen moeten de kinderen werken voor 't gezinsinkomen, dus als ze niet meer mogen cacaoplukken bijv. dan heb je ook daar goed kans dat ze de prostitutie ingestuurd worden. 

Mijn boycot acties zullen voor de landelijke economie weinig uitmaken en effect op mensenrechtenschendingen  hebben ze al helemaal niet.  De plaatselijke kapper die andere prijzen rekent dan er op de prijslijst staan daar ga ik niet meer heen. Ook de restauranteigenaar waar ik in 2020 eten bestelde en betaalde dat nooit geleverd is kan erop rekenen dat ik nooit meer kom. Het excuus dat hij er die dag zelf niet was en het niet meer te controleren viel of ik het wel of niet gekregen had dat maakte hij geen vrienden mee zeg maar. 

Vooral op kleine schaal. Er zijn verschillende zaken waar ik niet meer kom omdat ze hun personeel niet correct behandelen.

Ligt helemaal aan de situatie en de reden. Ik kan nu niet heel zwart wit ja of nee zeggen.

Hangt helemaal af van de situatie. Wat Wollstonecraft zegt:  als je elk bedrijf gaat boycotten dat iets doet wat niet deugt dan hou je weinig bedrijven over. Daar komt bij dat ik ook gevoelig ben voor wat Red Bulletje schrijft. Als boycotten van kledingateliers leidt tot kinderprostitutie dan schiet je ook je doel voorbij. 

Meer actueel zou ik het niet zozeer boycotten noemen als wel heel nauwkeurig bepalen aan wie ik mijn geld liever besteed. Bijvoorbeeld met horecagelegenheden op dit moment.

In mijn stad zijn zaken die heel fel en strikt zijn met het handhaven van de QR-code. Vroegen daar nog net niet zelf om zeg maar. Ook zijn er zaken die het met terughoudendheid doen omdat ze het gevoel hebben dat ze met de rug tegen de muur staan en zo af en toe een oogje dichtknijpen. En dan zijn er ook nog een handjevol zaken die gewoon mensen binnenlaat. 
Ik weet wel waar ik mijn geld achterlaat.

Ik ben lang niet altijd op de hoogte, maar als ik weet van slechte arbeidsomstandigheden of nare gevolgen voor het milieu, dan kies ik een product dat vriendelijker is. 

Niet helemaal wat je bedoelt met deze vraag, maar zelfscanners in de supermarkt boycot ik consequent.

Toen die dingen jaren geleden nieuw waren en supermarkt-medewerkers bij de ingang stonden om het systeem uit te leggen en te promoten, vroeg ik wie van hun als eerste de laan uit zou vliegen als er straks een kassa minder nodig was ... ik kreeg geschrokken blikken. 

Dus ik doe daar niet aan mee en sluit aan in de rij voor de bemande kassa. Dan maar twee (?) minuten minder tijd voor wat ik verder zoal doe op een dag. Geen idee ten koste van wat het gaat. Ik merk er uiteindelijk aan het eind van de dag niks van. En ik geloof niet dat er onder de klanten die voor een scanner kiezen, veel mensen zijn die dit door hebben. Met die twee minuutjes van jouw 'kostbare' tijd (op de wc, in bed of achter internet) kan je ervoor zorgen dat iemand anders zijn/haar baan houdt. En die iemand is niet alleen Delano van 16 die er werkt omdat hij veel te dure Nike's wil. Da's ook alleenstaande moeder Monique. 

Nee indien het over publiekelijk boycotten gaat. Zolang er geen strafbare feiten zijn gepleegd doe ik niet mee met die cancel cultuur.

Het staat iedereen vrij om ergens niet meer een product of dienst te kopen als de bedrijfsvoering je niet aan staat. Ik kom om die reden ook niet bij één van de lokale supermarkten. Maar als ik mensen over elkaar heen zie buitelen om een bedrijf maar publiekelijk zwart te maken, meestal omdat dat bedrijf niet openlijk meegaat in hun woke-gedachtengoed, dan denk ik regelmatig aan de tekst over dat je de splinter in iemand anders' oog wel ziet, maar de balk in je eigen oog niet opmerkt.

Ik neem het me soms voor, als ik een rotreclame van een bedrijf zie, maar langzaamaan vergeet ik het. Wraak komt nooit wat van terecht bij mij. Dat kan je een goede of slechte eigenschap vinden

Als ik een keer gedupeerd ben dan maak ik een inschatting of deze kans er nog eens inzit. Daar komt het op neer; eerlijk gezegd. En wat dan ook belangrijk is of andere bedrijven misschien tegen dezelfde voorwaarden minder ergerlijk zijn.

Moeilijke vraag van heel veel bedrijven weet je toch niet wat het beleid is. Als je elk product wat je koopt en elke dienst die je afneemt eerst moet doorlichten heb je daar een dagtaak aan. 
Als een bedrijf slecht in het nieuws komt kan je dat boycotten maar is het alternatief beter?
Ik koop wel graag locaal bij bedrijven waarvan ik weet dat de service en de kwaliteit goed is.

Malibu2 schreef op 01-02-2022 om 13:15:

Nee, zolang er geen strafbare feiten zijn gepleegd doe ik niet mee met die cancel cultuur.

Het staat iedereen vrij om ergens niet meer een product of dienst te kopen als de bedrijfsvoering je niet aan staat. Ik kom om die reden ook niet bij één van de lokale supermarkten. Maar als ik mensen over elkaar heen zie buitelen om een bedrijf maar publiekelijk zwart te maken, meestal omdat dat bedrijf niet openlijk meegaat in hun woke-gedachtengoed, dan denk ik regelmatig aan de tekst over dat je de splinter in iemand anders' oog wel ziet, maar de balk in je eigen oog niet opmerkt.

Het zou natuurlijk ook kunnen gaan om bedrijven die indirect een bedreiging vormen voor onze vrijheid en democratie omdat ze het stimuleren van complotdenken als verdienmodel zien of het verspreiden van gevaarlijke onzin stimuleren. Ik doel nu met name op sociale media bedrijven. Er zitten natuurlijk meer tinten tussen enerzijds een woke-cultuur en anderzijds strafbare feiten.