Het 'ik word even moe van mijzelf'-topic
Ik vind mijzelf best een leuk mens maar soms word ik een klein beetje moe van mijzelf, zoals vandaag omdat: al voor de tweede keer deze week de tune van Vrouwtje theelepel in mijn hoofd heb (Echt ik heb geen idee hoe ik erop kom; ik heb een soort van radiostation in mijn hoofd/ik heb echt altijd liedjes in mijn hoofd en soms hele rare waar ik ineens aan moet denken) en een paar uur geleden had ik even een kleine snoepbui maar toen ik de zak drop op wilde ruimen had ik werkelijk geen idee waar die lag. Om er vervolgens achter te komen dat ie in de koelkast lag. Echt ik heb geen idee waarom ik die zak daar neergelegd heb.... 
Oww en ik denk echt de hele dag al dat het zaterdag is.
Herkenbaar, dit soort momenten of ook even de behoefte om (luchtig) te mopperen over jezelf? Lucht je hard en brand los!
rooiekater schreef op 28-11-2022 om 16:05:
[..]
Klinkt als iets dat meer tijd nodig heeft dan 1 weekje.
Hier word wel gevraagd om een bakkie koffie te doen maar zeker bij mentale problemen is stap 1 rust en hulp zoeken.
Dat was ook mijn gedachte...
Ik word weer eens dood moe van mijzelf 
Ik had een link gehad van een interessante online training die ik op eigen tempo kan doen. Maar wel 150 euro en dat vind ik een hele hoop geld.
Zucht. Ik word zo moe van mijn geniale timing... vooral met bezorgers. HelloFresh komt meestal precies op tijd of iets later maar niet veel. Vanmorgen zouden ze weer komen. Ik doe liever niet in pyama open dus ik had het voornemen om me voor ze zouden komen nog even aan te kleden maar dan ben ik in huis aan het rommelen, ga me vrij laat aankleden en op het moment dat ik in mijn blote kont sta (of onder de douche, had ik ook een x) gaat de bel... 
Het idiote is dat ik mij echt bewust ben van deze afwijking (heeft een deel van mijn familie ook last van...), in mijn hoofd plan ik alles altijd prima maar in de praktijk komt er weinig van terecht...
Ik word vandaag moe van mezelf...
Ik ben druk op mijn werk (niets nieuws dit jaar, het houdt niet op) en zit al vanaf vanmorgen 07:30 vooral te bedenken hoe druk ik wel niet ben. Daar gaat zoveel energie in zitten, dat ik voor geen meter doorpak met werken vandaag. Echt, ik had me al veel minder druk kunnen voelen als ik wat harder had doorgedaan vandaag en wat minder had zitten denken hoe druk ik wel niet ben. Moe van mezelf.
Ik ben weer in mijn valkuil gestapt. Krijg al 2 jaar messen in mijn rug van mijn moeder. Toch blijf ik afspreken en hopen dat het door gaat. Wat vervolgens niet niet gebeurd. Ze geeft dan aan ziek te zijn. Maar ondertussen gaat ze wel naar de kleinkinderen toe.
Vandaag weer zn mes gekregen.
rooiekater schreef op 08-12-2022 om 17:41:
Ik ben weer in mijn valkuil gestapt. Krijg al 2 jaar messen in mijn rug van mijn moeder. Toch blijf ik afspreken en hopen dat het door gaat. Wat vervolgens niet niet gebeurd. Ze geeft dan aan ziek te zijn. Maar ondertussen gaat ze wel naar de kleinkinderen toe.
Vandaag weer zn mes gekregen.
Wat erg 
Fruitesse schreef op 08-12-2022 om 17:46:
[..]
Wat erg
Ik weet ook niet meer wat ik moet doen. Contact verbreken of toch iets anders.
rooiekater schreef op 08-12-2022 om 18:19:
[..]
Ik weet ook niet meer wat ik moet doen. Contact verbreken of toch iets anders.
Ik snap die hoop wel, heb ik bij mijn vader ook mjah ze zijn wie ze zijn...
rooiekater schreef op 08-12-2022 om 17:41:
Ik ben weer in mijn valkuil gestapt. Krijg al 2 jaar messen in mijn rug van mijn moeder. Toch blijf ik afspreken en hopen dat het door gaat. Wat vervolgens niet niet gebeurd. Ze geeft dan aan ziek te zijn. Maar ondertussen gaat ze wel naar de kleinkinderen toe.
Vandaag weer zn mes gekregen
Heel herkenbaar.
dolfje en Phoebe1982 dank voor de reactie.
Het blijft een valkuil
rooiekater schreef op 08-12-2022 om 20:36:
dolfje en Phoebe1982 dank voor de reactie.
Het blijft een valkuil
I know...en ook het stomme gevoel dat je weer dacht dat ze nu wel fijn reageren terwijl ze dat nooit doen. En dat zegt niks over jou en mij maar het blijft pijnlijk... (maar eigenlijk ook wel weer mooi dat je die hoop houdt ipv cynisch te worden...)
Phoebe1982 schreef op 09-12-2022 om 08:20:
[..]
I know...en ook het stomme gevoel dat je weer dacht dat ze nu wel fijn reageren terwijl ze dat nooit doen. En dat zegt niks over jou en mij maar het blijft pijnlijk... (maar eigenlijk ook wel weer mooi dat je die hoop houdt ipv cynisch te worden...)
Ja ook herkenbaar.
Er zijn jaren geweest dat ik echt maar amper contact had maar ja nu is ze weduwe en het blijft toch je moeder denk ik dan maar ik krijg ook vaak de deksel op de neus. Ik heb geen slechte jeugd of zo gehad maar ik realiseer me nu ik oud ben wel dat hoe mijn ouders me /ons "opgevoed" hebben niet is zoals je het zou willen.
rooiekater schreef op 08-12-2022 om 18:19:
[..]
Ik weet ook niet meer wat ik moet doen. Contact verbreken of toch iets anders.
Een duivels dilemma 😢
Je verdient het niet om zo miskend / genegeerd te worden… Ik zou willen roepen: verbreek het contact toch gewoon maar realiseer me dat je je daardoor wellicht alsnog schuldig kunt gaan voelen en dan ervaar je weer (meer?) pijn.
Sterkte en een dikke knuffel
Regendrup. schreef op 10-11-2022 om 11:09:
Man is lastig.
Kind is lastig.
En dan noemen ze mij chagrijnig omdat ik ongesteld ben.
Herkenbaar en ik dan word ik boos vanwege het onrecht en dan hoor je "zie je nou wel"
Ik leef met je mee!
Dolfje schreef op 09-12-2022 om 08:36:
[..]
Ja ook herkenbaar.
Er zijn jaren geweest dat ik echt maar amper contact had maar ja nu is ze weduwe en het blijft toch je moeder denk ik dan maar ik krijg ook vaak de deksel op de neus. Ik heb geen slechte jeugd of zo gehad maar ik realiseer me nu ik oud ben wel dat hoe mijn ouders me /ons "opgevoed" hebben niet is zoals je het zou willen.
Dat begint bij mij dus te komen.
Ik heb beide ouders nog maar mijn vader bemoeid zich nergens mee.
Een sorry zou al fijn zijn. Maar dat is hopen tegen beter weten in.
De pleaser in mij wil te graag.