Bewust kindvrij (sinds 2010)
Op Viva zaten we al aan deel 27 van dit topic. Hopelijk krijgt het hier een goed vervolg.
Heb het voorlopig maar even in 'overig' gezet, want bij 'kinderen' is nog geen onderdeel 'kindvrij'.
Miraval schreef op 05-10-2022 om 11:38:
[..]
Nee precies!
Nou dan ben ik wel benieuwd naar dat programma ja. Lijkt me ook wel interessant.
Ik vraag me soms ook af hoeveel vrouwen en mannen kinderen krijgen onder een soort druk of omdat het nu eenmaal zo heurt... en niet vanuit de echte wens om ouders te worden. Stiekem zullen dat er denk ik best veel zijn. Het is niet verkeerd om dan een tegengeluid te laten horen. Mensen die spijt hebben van deze toch wel levensveranderende keuze.
Of hoeveel mannen er niet onder druk toch kiezen voor een 2e leg omdat de (jongere) vriendin een kinderwens heeft en de man in kwestie bang is deze vrouw kwijt te raken...
Dat vraag ik me nou ook af! Helaas zullen we het nooit weten. Maar inderdaad goed om een tegengeluid te laten horen.
redbulletje schreef op 05-10-2022 om 11:48:
[..]
Ben ook benieuwd of ze dat doen. Ik hoor wel vaker vrouwen vertellen dat als ze het van te voren hadden geweten er niet aan begonnen waren maar dat ze ze niet meer willen missen nu.
Vraag me af of de vrouwen die dit zeggen eigenlijk niet gewoon spijt hebben, maar dat een te groot woord vinden om te gebruiken. Het feit dat ze met de kennis van nu anders zouden kiezen zegt in ieder geval ook heel veel.
Ik ben overigens zo benieuwd hoeveel vrouwen van mijn leeftijd kindvrij blijven. Niemand van mijn vriendinnen heeft kinderen en veel willen het ook niet. Daar zitten er ook een aantal bij die dit eerder wel wilde (niet als kind, maar al wel op volwassen leeftijd). Stiekem hoop ik dat dit zo blijft, dan kun je veel makkelijker afspreken en heb je al dat gedoe met babyshowers, kraamvisite en kinderfeestjes niet. De eerste keer lijkt dat me nog best leuk maar niet als je maandelijks iets hebt.
Ik vind de titel van Beau's programma trouwens slecht gekozen: moederspijt. Waarom gaat het niet ook over vaders? Er zullen er vast ook een hoop zijn die spijt hebben, vooral als ze zich door hun nieuwe gras bij de buren is groener liefje tot een tweede leg hebben laten verleiden.
redbulletje schreef op 07-10-2022 om 16:01:
Ik vind de titel van Beau's programma trouwens slecht gekozen: moederspijt. Waarom gaat het niet ook over vaders? Er zullen er vast ook een hoop zijn die spijt hebben, vooral als ze zich door hun nieuwe gras bij de buren is groener liefje tot een tweede leg hebben laten verleiden.
Ouderspijt was een beter gekozen naam geweest.
of gewoon spijt van de kinderen
Moeders hebben het veel drukker met de kinderen dan vaders (over het algemeen).
redbulletje schreef op 03-10-2022 om 23:05:
Onbewust al toen ik een jaar of 4 was want toen kwam er bij een oom en tante nog een baby en ik vond daar niks aan. Ook kon ik nooit iets met kinderen jonger dan mezelf. Mijn moeder zei altijd wacht maar tot vriendinnen kinderen krijgen maar dat maakte mijn overtuiging juist nog sterker.
Vroeger dacht ik altijd dat ik wetenschappelijk bestudeerd moest worden vanwege mijn gebrek aan een kinderwens. En kinderen ook niet heel leuk te vinden. Ik vind mijn neefjes en nichtje leuk, maar als ze weer naar huis gaan ben ik ook blij. Ik raak snel overprikkeld en kinderen geven me teveel prikkels. En daarbij dus ook nooit last gehad van rammelende eierstokken. Veel mensen snappen dat niet.
Amarettootje schreef op 05-10-2022 om 22:03:
Ik ben overigens zo benieuwd hoeveel vrouwen van mijn leeftijd kindvrij blijven. Niemand van mijn vriendinnen heeft kinderen en veel willen het ook niet. Daar zitten er ook een aantal bij die dit eerder wel wilde (niet als kind, maar al wel op volwassen leeftijd). Stiekem hoop ik dat dit zo blijft, dan kun je veel makkelijker afspreken en heb je al dat gedoe met babyshowers, kraamvisite en kinderfeestjes niet. De eerste keer lijkt dat me nog best leuk maar niet als je maandelijks iets hebt.
Wat mij tegenstaat dat als er kinderen in de vriendschap komen, is dat alles veranderd. Vooral vrouwen lijken er een totaal ander mens van te worden heb ik het idee.
aardbei35 schreef op 08-10-2022 om 10:54:
[..]
Vroeger dacht ik altijd dat ik wetenschappelijk bestudeerd moest worden vanwege mijn gebrek aan een kinderwens.
Ik denk dit nog steeds weleens.
Ik herken het niet zo, al heb ik heus wel eens een opmerking gehad, altijd van vrouwen trouwens. De echte oermoeders, de vrouwen die het zich niet kunnen voorstellen. Dat vind ik simpele zielen. Maar ter verantwoording roepen dat herken ik niet.
Ik vind het stuk vrij negatief, al zit er hier en daar wel waarheid in.
Herkennen jullie het?
Ik heb eigenlijk ook niet zoveel last gehad vanuit de voortplantbrigade. Ik was vrij jong heel duidelijk en dat werd vrij snel geaccepteerd. Denk dat het juist niet helpend is als je je te kindvriendelijk opstelt binnen je omgeving.
Net gelezen in de Volkskrant https://www.volkskrant.nl/mensen/kinderen-interesseren-mij-niks-ik-hou-niet-van-hun-gehuil-en-chagrijn~b3edf6403/
Dit artikel zit overigens niet achter een betaalmuur. Ik klikte erop en kon het gewoon zonder abonnement van de Volkskrant lezen.
Powervrouw in mijn opinie. Een 100-jarige die kwiek is en héél goed wist wat ze wilde in een tijdsgewricht dat kinderen het logische gevolg van seks waren.
Nu weet ik wel dat veel mensen dat verband nog wel legde. Nou ja, hoop ik dan.
Tijdje geleden het boek: Alstublieft mevrouw van Tialda Hoogeveen gelezen.
Dit gaat over dienstmeisjes, maar het is non-fictie. Een groot aantal had een vriend en daar hadden ze ook seks mee, maar ook de angst om zwanger te worden. Want anticonceptie was niet breed beschikbaar of men durfde het niet te kopen (schaamte). Een onthutsend aantal dat moest trouwen, want zwanger. En niet altijd met de man die ze echt leuk vonden.
Dan hebben we het nu wel beter.
Wat een mooi verhaal van een (h)eerlijke dame. Mooi om te horen dat zij geen gezeur erover kreeg om kindvrij te blijven. Mooi dat je dat deelt, Aardbei.
Ik zat het vanmorgen bij m'n ontbijt te lezen en ik werd er heel blij van. Ik ken de dame uit het artikel niet, maar ik vond het fijn om zo'n inkijkje in haar leven en een klein beetje in haar karakter te krijgen. En dat je als 100-jarige zónder kinderen prima tevreden en mogelijk zelfs een beetje gelukkig kunt zijn.