Bewust kindvrij (sinds 2010)
Op Viva zaten we al aan deel 27 van dit topic. Hopelijk krijgt het hier een goed vervolg.
Heb het voorlopig maar even in 'overig' gezet, want bij 'kinderen' is nog geen onderdeel 'kindvrij'.
Ik las net in zo'n twijfeltopic: misschien is jouw kind de oplossing van wereldproblemen, of iets in deze strekking. Tja, zo kun je alles recht praten wat krom is.
Vrijevlinder schreef op 06-08-2022 om 13:13:
Ik las net in zo'n twijfeltopic: misschien is jouw kind de oplossing van wereldproblemen, of iets in deze strekking. Tja, zo kun je alles recht praten wat krom is.
Dat is net zo zeldzaam als de jackpot winnen van de staatsloterij, op de meeste loten valt geen prijs of zodanig klein dat het je veel meer kost dan dat het je oplevert. Dat is met kinderen net zo.
aardbei35 schreef op 06-08-2022 om 12:25:
MidasWolf: helemaal met je eens. Ik heb als bewust kindvrije vrouw ook vaak genoeg gehoord dat ik dan "later als ik oud ben alleen zal zijn", "wie gaat er voor jou zorgen?" en alle clichés die wijdverbreid bekend zijn. Ik denk vaak dat mensen met kinderen hun frustraties op kindvrije mensen botvieren. Alsof ze een beetje jaloers zijn op onze vrije tijd. Tijd voor jezelf is gewoon onbetaalbaar en ik zou er niet aan moeten denken dat mijn leven gedicteerd wordt door de behoeften van een kind. En ja, we zijn met veel te veel mensen. Ik snap werkelijk waar niet hoe mensen op het idee komen om 3 of 4 kinderen op de wereld te zetten.
Laatst sprak ik een vrouw die heel duurzaam en ecologisch verantwoord woont met een huis van stro en allerlei fantastische klimaatmaatregelen nam. Er was wel één dingetje wat al die moeite gelijk teniet deed: ze was 4 maanden daarvoor bevallen van haar 3e kind...
Alsof het hebben van kinderen er niet voor zorgt dat je later eventueel alleen eindigt, je hoort vaak genoeg dat kinderen laten weinig tijd blijken te hebben voor de bejaarde ouders of dat ze ver weg wonen. Soms zelfs ordinaire ruzie over de erfenis terwijl de(demente) ouder nog leeft en nog wel meer
Ik ken een aantal mensen binnen de zorg en hoor genoeg van dit soort verhalen.
Dat ook inderdaad soms praten ouders alsof het gezin(kinderen) hun overkomen is. “Ja dat is nu anders met kinderen” of “Dat hoort erbij” “niet meer buiten de schoolvakanties weg kunnen” Druk druk druk dat heb je met kinderen” enz alsof het geen op zich zelf staande vrije keuze is om geen kinderen te krijgen. Wat na mijn idee gelukkig nu wel meer gebeurd als vroeger. Dat beeld is gelukkig normaler geworden.
Dit verwoord je precies wat ik ook dacht tijd voor je zelf is onbetaalbaar. Ook zonder kinderen genoeg om te doen om deze tijd in de vullen. Dat speelt misschien onderbewust wel mee want kinderen nemen veel tijd van je weg al helemaal op basisschool leeftijd waarin je ze nog moet veel dingen moet ondersteunen, sportclubjes verjaardagspartijtjes, speelafspraken, school zelf die tijd vraagt. Op oudere leeftijd vermaken de pubers zich zelf wel, ook dan ben je nog met ze bezig maar vaak al wel minder.
Er vanuit gaande dat er geen extra dingen rondom je pubers spelen dan alleen “normaal pubergedrag”
Dat laatste voorbeeld is een leuke want inderdaad de bedoeling van haar is goed, met 3 kinderen zet de rest weinig zoden aan de dijk inderdaad.
Ook z’n lelijke uitspraak “klein kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen” 
Geen kinderen is helemaal geen zorgen.
Ongenuanceerd dan hè 
MidasWolf schreef op 06-08-2022 om 13:42:
Ook z’n lelijke uitspraak “klein kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen”
Geen kinderen is helemaal geen zorgen.
Ongenuanceerd dan hè
Bij iedereen die dit zegt voegen we vervolgens je laatste regel eraan toe. Helemaal waar.
redbulletje schreef op 06-08-2022 om 13:31:
[..]
Dat is net zo zeldzaam als de jackpot winnen van de staatsloterij, op de meeste loten valt geen prijs of zodanig klein dat het je veel meer kost dan dat het je oplevert. Dat is met kinderen net zo.
Daar heb je helemaal gelijk in. Laat dat genie maar geboren worden uit die miljoenen andere baby's die toch, ondanks alles kinderen blijven krijgen.
Een aflevering over milieujaar 1972 bij Andere Tijden. Iemand pleitte voor maximaal twee kinderen.
Hebben mijn ouders niet naar geluisterd🤔 en een deel van mijn siblings ook niet. Ik compenseer dat dan wel ofzo 
(En ja ik verwen de tantezeggers wel, vaak met wat hulp van de kringloop)
Ben nu extra blij om kindvrij te zijn wanneer je alle ontwikkelingen ziet, het lijkt wel of Nederland op alle fronten vast loopt. Dat heeft voor een deel ook te maken met het aantal inwoners in Nederland ik zeur er misschien over, maar dit moeten we ook niet onderschatten.
Ik zie het nu al met bepaalde neven en nichten collega’s van begin 20-25 jaar dat zij moeilijk het huis uitkomen ook al zouden zij het wel willen. Lastig parket al helemaal als je alleenstaand bent. In een prille relatie samen huren (en ingeschreven blijven staan) is nog te doen.
Samen jong direct kopen is een tweede als je al in de huizenmarkt komt.
Ik zat gisteren op het terras met een goede (vroeger anti-kind) vriend. Die keek nogal verliefd naar de 1 jarige die herrie zat te maken achter mij. Hij verkondigde dat het oh zo schattig was en zei dat hij rammelende eierstokken had. Waarop ik aan hem gevraagd heb of hij het nieuws wel eens volgde en of dat niet zielig was, kinderen in deze wereld brengen. Toen haalde hij zijn schouders op en zei dat inderdaad de wereld naar de klote ging maar hij ze toch graag wilde. 
We hebben er een lang en open gesprek over gehad, ook over het feit dat ik (hij ook trouwens) nogal wat vriendschappen heb zien sterven als een van hen kinderen kreeg. Het was wel een tof gesprek maar ik begrijp het gewoon niet, in deze wereld, deze omstandigheden. Ultiem egoïstisch.
Ik snap het ook niet, zeker niet in deze tijd. Het begint er op te lijken dat ons soort leven als een kaartenhuis in elkaar gaat donderen. Bovendien ook als je ze gezond en wel volwassen en op eigen benen krijgt is dat ook nog geen garantie voor geluk. In mijn naaste omgeving zijn in de afgelopen paar jaar mensen uit het leven gestapt en gewoon jong aan een ziekte overleden. Dan val je als ouders ook in een diep zwart gat.
redbulletje schreef op 27-08-2022 om 13:50:
Ik snap het ook niet, zeker niet in deze tijd. Het begint er op te lijken dat ons soort leven als een kaartenhuis in elkaar gaat donderen. Bovendien ook als je ze gezond en wel volwassen en op eigen benen krijgt is dat ook nog geen garantie voor geluk. In mijn naaste omgeving zijn in de afgelopen paar jaar mensen uit het leven gestapt en gewoon jong aan een ziekte overleden. Dan val je als ouders ook in een diep zwart gat.
Ik snap wat je zegt Redbulletje en ik ben ook ooit gediagnosteerd (?) met disthyme stoornis, maar ik denk dat er heel veel ouders zijn die hun kind niet hadden willen missen ook al overlijdt hij of zij vroeg of is er sprake van een handicap. Mensen kunnen zoveel vreugde halen uit hun kind. Maar die pijn die altijd blijft daarvoor zou ik ook heel bang zijn als ik kinderen zou hebben.
Wat zijn sommige mensen erg! In een topic waar iemand graag een tweede wil, is er zo'n vrouw die adviseert om dan maar de pil te 'vergeten'. Bah, ik kan daar niet tegen. Zo achterbaks. Ik zou mezelf nooit meer in de ogen kunnen kijken.
Vrijevlinder schreef op 02-09-2022 om 22:13:
Wat zijn sommige mensen erg! In een topic waar iemand graag een tweede wil, is er zo'n vrouw die adviseert om dan maar de pil te 'vergeten'. Bah, ik kan daar niet tegen. Zo achterbaks. Ik zou mezelf nooit meer in de ogen kunnen kijken.
Nou zeg dat wel! Het ultieme verraad in mijn ogen.... hoe kun je zo egoïstisch zijn. En wanneer je huwelijk dan stukloopt kan die man lekker betalen voor een kind dat hij in de eerste plaats al niet wilde...
Rare schrijffout, zie andere reactie