The greatest lie ever sold: George Floyd and the rise of BLM

Vorig weekend heb ik The greatest lie ever sold: George Floyd and the rise of BLM gekeken.

Voor de goede orde, de maakster (Candace Owens) van deze documentaire is controversieel. Echter, ik denk dat linksom of rechtsom het zoeken naar een journalist die echt nog neutraal probeert te zijn de welbekende speld in de hooiberg is.

Hoewel ik het een beetje een rommelig verhaal vond zonder een duidelijke lijn kwamen er wel een aantal zaken naar boven die ik bijzonder vond en die best het bespreken waard zijn.

En niet geheel onbelangrijk: op Rotten Tomatoes scoort de film 92% bij de kijkers. Dat is extreem hoog. Maar dat kan nog veranderen, de documentaire is net uit.

Aan de orde komt:

1. Wie was George Floyd;
2. Wat is er gebeurd op die gruwelijke 25 mei 2020;
3. Wat was de doodsoorzaak;
4. Wat is er gebeurd na die 25e mei.

Punt 4 is in diverse stukjes op te delen: ze kijkt naar de familie van Floyd, zijn huisgenoten, George Floyd Square en natuurlijk… Black Lives Matter.

Ad. 1

Owens laat een beeld zien van een draaideurcrimineel die ook betrokken is geweest bij zware misdrijven, zoals een gewapende overval.

Toch haal ik vooral uit het beeld wat ze schept een man die verslaafd was en daar niet meer uit wist te komen. Geen typische crimineel zoals de meeste mensen crimineel zien, maar juist typisch voor dit type crimineel. Uit noodzaak geboren.

De mensen die met hem samenwonen vertellen over hoe hij veel in de bijbel las en ook dat hij buiten zijn fouten vooral een vriendelijke man was.

Kortom: dit deel van het verhaal kent twee kanten.

Ad. 2

Aan de hand van alle beelden laat men zien wat er is gebeurd. Dat Floyd niet helder was (hij zat met zijn dealer in de auto en had drugs genomen toen ze hem benaderden). Dat hij al veel eerder zonder dat hij werd vastgehouden oid klaagde dat hij niet kon ademen. Dat hij zelf op de grond wilde liggen. En dat uit beelden lijkt dat de agent die hem onder controle hield niet zijn knie in zijn nek had, maar op zijn schouderblad.

Kortom: een genuanceerder beeld dan we in de media voorgeschoteld hebben gekregen. Wat vooral een rol speelt inzake punt 3.

Ad 3.

Aan de hand van documenten wordt een expert gevraagd om te kijken naar het bewijs. Een belangrijke rol speelt de hoeveelheid drugs die Floyd in zijn lichaam had. Zeer opvallend is de claim dat de drugs in zijn lichaam op zichzelf een dodelijke dosis was. De expert acht het zeer waarschijnlijk dat Floyd is overleden aan een overdosis.

Ad 4.

Het meest belangrijker hier is dat er word gedoken in BLM en dan met name wat men met het geld dat is opgehaald ten tijde van de protesten (90 miljoen dollar) heeft gedaan. Simpel gezegd: het oogt bepaald niet integer. Om niet te zeggen: het oogt als een Sywertje.

Buitengewoon grote bedragen zijn besteed aan dure optrekjes voor de oprichters. Maar ook familieleden kregen ijskoud bedragen van tegen de miljoen dollar per persoon voor een jaartje werk. En laten we het zo zeggen: een derde zou hen waarschijnlijk nog niet een tiende daarvan hebben gegeven. Daarnaast is veel geld gegaan naar LGBTQ organisaties. Dat vindt Owens heel verdacht. Ik iets minder. Ook al wordt BLM verkocht als een organisatie tegen politiegeweld jegens Zwarte mannen, het is niets nieuws dat dit slechts het verkooppraatje is en BLM hele andere doelstellingen heeft.

Wat weer wel verdacht is dat al die organisaties geen openheid hebben gegeven inzake de besteding van die gelden (voor de goede orde: dit is een verplichting die ze zowel in 2020 als 2021 geschonden hebben, allemaal, zonder uitzondering). Dat de organisaties opvallend vaak weer onroerend goed hebben aangekocht. Dat er een concreet voorbeeld wordt gegeven van een mooi optrekje wat wordt gekocht met een doel, terwijl aantoonbaar het er nimmer voor is gebruikt. Onder meer vanwege corona zegt men dan. Maar vervolgens koopt men gewoon ernaast ook weer vastgoed.

Ook zijn al die organisaties compleet onbereikbaar. Wat zeer verdacht is.

Daarnaast gaat ook veel geld naar het opleiden van activisten kennelijk.

Hoe dan ook: het beeld is niet prettig en wordt versterkt door andere zaken. Zoals het feit dat George Floyd Square nu een no-go area is. Met iemand die het kent loopt ze daar rond en die laat zien dat het compleet verpauperd is en hij vertelt ook over meerdere moorden die er gepleegd zijn. Terecht vraagt Owens zich af waarom BLM niet een deel van het geld dat is binnengekomen heeft besteed om daar kansen te geven aan de mensen waarvoor ze zeggen op te komen.

Ook de huisgenoten van Floyd hebben vooral financieel schade geleden van het voorval en niemand die hen heeft geprobeerd te helpen. Niet BLM. Ook de familie niet. Die overigens niet heel erg close leek te zijn geweest, want er is ook niemand die gepoogd heeft de persoonlijke bezittingen van Floyd op te halen en ook in de jaren daarvoor heeft men de familie nooit gezien.

Na het zien ben ik vooral blijven zitten met twee vragen:

1. De ware toedracht inzake de hoe dan ook tragische dood van Floyd. Gaan we die ooit kennen. Of kennen we die al? Ik hoop dat er nog meer journalisten in durven te gaan spitten.
2. BLM. Durven journalisten daarin te gaan spitten. Want nogmaals, het oogt vooral als een organisatie die wellicht met de beste bedoelingen is opgezet, maar inmiddels er vooral lijkt te zijn voor de oprichters en hun persoonlijke doelen. En als dat laatste zo is, dan zijn ze geen haar beter dan Sywert en verdienen ze dezelfde behandeling.

Benieuwd of meerderen de documentaire gezien hebben en wat dan is bijgebleven.