Iets geregeld voor je oude dag?
https://www.actiz.nl/sites/default/files/2023-05/ActiZ-publieksonderzoek-mei-2023.pdf
“Ruim 80% van de Nederlanders heeft nog niets concreets geregeld voor hun oude dag en de zorg die ze als oudere later mogelijk nodig hebben.”
Het gaat in dit stuk vooral over dat 50-plussers nog niets geregeld hebben. Ik ben weliswaar nog net geen 50, maar wat kun je nu dan al regelen? In het hele stuk staan eigenlijk maar 2 concrete dingen: drempels weghalen of verhuizen naar een gelijkvloerse woning.
En op televisie, ik denk bij het journaal, was er een mevrouw die (in dit verband) had over mensen die op lange wachtlijsten staan voor een verpleeghuis en dat ze dat blijkbaar beter hadden moeten regelen van te voren. Maar dat is toch onzin? Ik kan me toch niet vast inschrijven voor het verpleeghuis voor als ik dat over 20-30 jaar misschien nodig heb?
Dus mijn vraag is eigenlijk zijn jullie voorbereid op de ouderdom? En zo ja, hoe dan?
Mijn ouders (rond de 75) zijn er nu wel wat meer mee bezig en verhuizen binnenkort naar een appartement. Is nu nog niet nodig, maar deze kwam nu langs en ze hebben die kans gegrepen. Maar wij zijn nog bezig met kinderen opvoeden/ begeleiden en nog niet met de fase erna.
Wij zijn rond de 40, dus nog totaal niet mee bezig. Wel staan we ingeschreven bij de woningbouw en dat is ook nodig voor het verzorgingshuis bij ons in de stad. Dus dat is eventueel wel geregeld. Verder ben ik er niet echt mee bezig. Ik zie ons nog wel naar een ander land (Duitsland of Denemarken, Amerika misschien) verhuizen als we met pensioen zijn of kunnen stoppen met werken. Dus ik woon nu gewoon lekker, heb een koophuis en dat is meteen een soort appeltje voor de dorst later. Hoop dat te kunnen verkopen als de hypotheek is afgelost en met dat geld kunnen we dan bijvoorbeeld gelijkvloers of kleiner gaan wonen, emigreren, etc. We beleggen ook nog een deel van ons geld, hopelijk verdienen we daar ook nog wat mee voor later. De dure jaren komen er nu aan, dochter gaat naar de middelbare dus de komende jaren moeten we verstandig om gaan met ons geld.
Ik hoop eigenlijk helemaal niet ons huis te verkopen.
Het enige wat ik geregeld heb, is een testament, en ik ben lid van een euthanasie vereniging.
Mijn moeder is 80, weduwe , met al haar kinderen in het buitenland...
Dat is erg lastig nu ze aangewezen is op de thuis zorg...
Maar om voorhaar terug naar NL te verhuizen doen we zeker niet
Ik heb alvast een bypass-operatie geregeld, voor als ik 70 ben... 😂 (ik ben nu in de 50).
Sorry, het is toch de omgekeerde wereld? Dat de verantwoordelijkheid van goede zorg op hogere leeftijd nu richting de burgers wordt geduwd? Op dit moment heb ik een goed pensioen geregeld (wat afkalft met de nieuwe pensioenswet, maar goed) en that's it.
Libertine schreef op 27-05-2023 om 09:58:
[..]
Dat ben ik met je eens hoor, en ik heb Helder niet gezien. Maar ik vind ook wel dat de tijd voorbij is dat we met z’n allen naar de overheid gaan zitten kijken tot zij iets doen.
Hier in Amsterdam wordt er al anders gebouwd, zoals wooncirkels. Hele goeie ontwikkeling wat mij betreft.
Dat vind ik ook. Helaas is dat voor de meeste mensen nog toekomstmuziek.
Ted68 schreef op 27-05-2023 om 10:34:
Het enige wat ik geregeld heb, is een testament, en ik ben lid van een euthanasie vereniging.
Mijn moeder is 80, weduwe , met al haar kinderen in het buitenland...
Dat is erg lastig nu ze aangewezen is op de thuis zorg...
Maar om voorhaar terug naar NL te verhuizen doen we zeker niet
Zou je moeder niet haar laatste jaren in Zwitserland willen doorbrengen. Je had hier eerder gezegd dat je daar woont.
Daddy_gijs schreef op 27-05-2023 om 10:54:
Ik heb alvast een bypass-operatie geregeld, voor als ik 70 ben... 😂 (ik ben nu in de 50).
Sorry, het is toch de omgekeerde wereld? Dat de verantwoordelijkheid van goede zorg op hogere leeftijd nu richting de burgers wordt geduwd? Op dit moment heb ik een goed pensioen geregeld (wat afkalft met de nieuwe pensioenswet, maar goed) en that's it.
goede zorg zal er altijd zijn. Maar we moeten wel anders kijken naar zorg. Er hebben straks heel veel mensen tegelijk zorg nodig. Dat is verschrikkelijk duur, terwijl er minder mensen zijn op de arbeidsmarkt die die kosten kunnen opbrengen en dus ook schaarste in personeel.
Overigens is de overheid samen met zorg- en welzijnsorganisatie al een tijdje bezig zich daar op voor te bereiden. Dat is het Integraal Zorgakkoord. Maar dat zorg nog meer onder druk komt te staan is een feit.
Omdat ons hele straatje 50+ is, misschien moeten we maar gelijk zo'n leefgemeenschap maken als in het journaal.
De laatste keren dat er in de buurt van mij huis nieuwe bewoners kwamen (achterburen) waren het stellen ouder dan wij en ongeveer 10 jaar jonger, want echt jongere mensen moeten, zelfs met een goedbetaalde baan, toch even sparen voordat ze zo'n huis kunnen kopen. Dan ben je al even in de 30. Of je moet rijke ouders hebben.
Schemerlampje schreef op 27-05-2023 om 10:06:
[..]
Maar hoe moeten we dat dan invullen? Wat kan ik daar zelf aan doen? Zo gezond mogelijk leven? Wij wonen in particuliere huur, dus straks een huis verkopen en dan kleiner huren en de rest gebruiken om zorg in te kopen, zit er voor ons niet in. Als er dan al kleinere en goedkopere huurwoningen beschikbaar zijn.
En niemand weet hoe die oud wordt, al vroeg in de lappenmand of tot de 100 nog heel vitaal. Of misschien ga ik volgend jaar al dood, hoef ik niets meer te regelen.
Nou dat is precies wat ik me ook afvraag. Wat moet ik doen dan? Mijn kinderen alvast claimen dat ze voor me zorgen straks? Een eigen woning hebben we niet. We hebben gespaard zodat een traplift eventueel gekocht kan worden (als de woningbouw of gemeente nee verkoopt aan ons). Zorg inkopen kan tot op zekere hoogte. Ons geld is eindig..
We zorgen verder goed voor onze gezondheid, gezond eten, sporten. Maar gezondheid is niet maakbaar. Het is voor een deel een loterij hoe je oud gaat worden.
Ik weet dat we niet altijd naar de overheid kunnen kijken maar toch ben ik warm voorstander van een solidair ingerichte maatschappij. De participatie-maatschappij is een utopie.
Laatst was er een minister van dit zelfde kabinet die een heel pleidooi hield over fulltime werken voor vrouwen. Prima, mag iedereen van mij. Maar moeten diezelfde fulltime werkende vrouwen/mannen dan ook voor hun hulpbehoevende ouders zorgen? En moeten ze ook hun kleinkinderen opvangen als hun eigen kinderen fulltime werken? Ook in de kinderopvang is een personeelstekort. Een dag heeft 24 uur. Ook energie is eindig. Ik zie werkelijk niet hoe aan alle eisen voldaan kan worden.
Nee, Midas Wolf, ze wil in Tukkerland blijven....Bij haar neven en nichten die ook al in de 80 zijn... En ze weigert zich zelf in te chrijven bij een woningbouw vereniging... Want ze vind zich veel te jong om in een aanleunwoning te gaan wonen.....
Belg, dus situatie is hier wat anders.
Ik heb zelf gans onze woning verbouwd en daarbij brede en niet steile trappen laten plaatsen waarbij nog makkelijk ruimte is voor een traplift. Zowel op gelijkvloers als in de badkamer een toilet en in de badkamer ook een inloopdouche. Normaal is onze woning over 11 jaar afbetaald, ben dan 52 dus dan komt er extra ruimte om te sparen.
Daarnaast doen zowel mijn partner en ik aan pensioensparen (fiscaal voordelige manier van sparen) en bouwen we beide via het werk nog een extra pensioenspaarpot op (enfin ik voorlopig niet, omdat ik tijdelijk niet werk). Daarbij hou ik nog geen rekening met erfenissen daar onze beider ouders huiseigenaren zijn.
Ook wonen we hier met drie volwassenen en acht ik de kans groot dat mijn stiefzoon als volwassene nog enige tijd bij ons blijft wonen. Dus normaal moet er budget zijn om hulp in te kopen.
Andere optie waarmee we rekening houden is om rond ons 75ste alles te verkopen en een appartement in een stad te huren, zodat alles op wandelafstand is.
Persoonlijk heb ik binnenkort ook een afspraak om een wilsverklaring te laten opmaken, zodat ik niet behandeld wordt in het geval in wilsonbekwaam ben en wil ik regelen dat mijn stiefzoon van mij kan erven.
Wij zijn 63 en 64 en wonen in een levensloopbestendig appartement. Dwz liften, geen drempels, brede deuren. En een thuiszorgkantoortje in de flat maar dat is inmiddels verdwenen.
Herfstappeltaart schreef op 27-05-2023 om 12:49:
[..]
Nou dat is precies wat ik me ook afvraag. Wat moet ik doen dan? Mijn kinderen alvast claimen dat ze voor me zorgen straks? Een eigen woning hebben we niet. We hebben gespaard zodat een traplift eventueel gekocht kan worden (als de woningbouw of gemeente nee verkoopt aan ons). Zorg inkopen kan tot op zekere hoogte. Ons geld is eindig..
We zorgen verder goed voor onze gezondheid, gezond eten, sporten. Maar gezondheid is niet maakbaar. Het is voor een deel een loterij hoe je oud gaat worden.
Ik weet dat we niet altijd naar de overheid kunnen kijken maar toch ben ik warm voorstander van een solidair ingerichte maatschappij. De participatie-maatschappij is een utopie.
Laatst was er een minister van dit zelfde kabinet die een heel pleidooi hield over fulltime werken voor vrouwen. Prima, mag iedereen van mij. Maar moeten diezelfde fulltime werkende vrouwen/mannen dan ook voor hun hulpbehoevende ouders zorgen? En moeten ze ook hun kleinkinderen opvangen als hun eigen kinderen fulltime werken? Ook in de kinderopvang is een personeelstekort. Een dag heeft 24 uur. Ook energie is eindig. Ik zie werkelijk niet hoe aan alle eisen voldaan kan worden.
Vooropgesteld dat ik jouw bijdragen op het forum enorm waardeer en het heel vaak met je eens ben, zo ook vwb gequote post 😁
Toch, maar dat is mijn persoonlijke mening, lees ik ook erg vaak (niet persoonlijk naar jou of in dit topic) dat kinderen geen zin hebben in de zorg voor hun ouders. Ik vind dat deels begrijpelijk, maar grotendeels ook niet. Ik persoonlijk ben juist enorm blij dat ik iets voor mijn ouders kan terugdoen op hun oude dag.
Waarom vinden vele mensen het wel vanzelfsprekend terug te kunnen vallen op hun ouders als het gaat om bijv opvang van hun kinderen (onder het mom, ‘ja maar dat vinden opa en oma ‘gewoon’ leuk’), terwijl opvoeding (lees: leunen op je ouders) op een bepaalde leeftijd toch echt wel ophoudt. M.a.w. ik vind persoonlijk dat de mensheid een groot stuk egoïsme en egocentrisme heeft tegenwoordig.
Mijn ouders, beide 80+, help ik graag en natuurlijk, ook ik zucht weleens, maar uiteindelijk ben ik juist blij deze zorg op mij te kunnen nemen, zij zijn er ook nog steeds voor mij op hun manier als het nodig is. Ik zie en ervaar dat niet als een last, ook al komt het mij niet altijd even goed uit.
Kersje schreef op 27-05-2023 om 19:02:
[..]
Vooropgesteld dat ik jouw bijdragen op het forum enorm waardeer en het heel vaak met je eens ben, zo ook vwb gequote post 😁
Toch, maar dat is mijn persoonlijke mening, lees ik ook erg vaak (niet persoonlijk naar jou of in dit topic) dat kinderen geen zin hebben in de zorg voor hun ouders. Ik vind dat deels begrijpelijk, maar grotendeels ook niet. Ik persoonlijk ben juist enorm blij dat ik iets voor mijn ouders kan terugdoen op hun oude dag.
Waarom vinden vele mensen het wel vanzelfsprekend terug te kunnen vallen op hun ouders als het gaat om bijv opvang van hun kinderen (onder het mom, ‘ja maar dat vinden opa en oma ‘gewoon’ leuk’), terwijl opvoeding (lees: leunen op je ouders) op een bepaalde leeftijd toch echt wel ophoudt. M.a.w. ik vind persoonlijk dat de mensheid een groot stuk egoïsme en egocentrisme heeft tegenwoordig.
Mijn ouders, beide 80+, help ik graag en natuurlijk, ook ik zucht weleens, maar uiteindelijk ben ik juist blij deze zorg op mij te kunnen nemen, zij zijn er ook nog steeds voor mij op hun manier als het nodig is. Ik zie en ervaar dat niet als een last, ook al komt het mij niet altijd even goed uit.
Nou ik ben dat helemaal met je eens. Ik heb zelf ook gemantelzorgd (raar woord) voor mijn schoonvader. Mijn eigen kinderen zullen waarschijnlijk weinig bezwaar hebben om dingen voor me te doen. Het zit gewoon een beetje in mijn karakter dat ik dat zolang mogelijk zal proberen af te houden. Ik wil ze zelf zo weinig mogelijk belasten maar weet ook dat die tijd misschien wel zal komen.
Ik ben alleen bang dat het voor een bepaalde generatie te zwaar wordt. Én mantelzorgen, én werken, én er voor je eigen (volwassen of bijna volwassen) kinderen moeten zijn. Toen ik veel deed voor mijn schoonvader werkte ik parttime en kon het aan. Het ligt denk ik ook wel aan de band die je hebt met je ouders. Die is ook niet bij iedereen top zal ik maar zeggen.
Kersje schreef op 27-05-2023 om 19:02:
[..]
Vooropgesteld dat ik jouw bijdragen op het forum enorm waardeer en het heel vaak met je eens ben, zo ook vwb gequote post 😁
Toch, maar dat is mijn persoonlijke mening, lees ik ook erg vaak (niet persoonlijk naar jou of in dit topic) dat kinderen geen zin hebben in de zorg voor hun ouders. Ik vind dat deels begrijpelijk, maar grotendeels ook niet. Ik persoonlijk ben juist enorm blij dat ik iets voor mijn ouders kan terugdoen op hun oude dag.
Waarom vinden vele mensen het wel vanzelfsprekend terug te kunnen vallen op hun ouders als het gaat om bijv opvang van hun kinderen (onder het mom, ‘ja maar dat vinden opa en oma ‘gewoon’ leuk’), terwijl opvoeding (lees: leunen op je ouders) op een bepaalde leeftijd toch echt wel ophoudt. M.a.w. ik vind persoonlijk dat de mensheid een groot stuk egoïsme en egocentrisme heeft tegenwoordig.
Mijn ouders, beide 80+, help ik graag en natuurlijk, ook ik zucht weleens, maar uiteindelijk ben ik juist blij deze zorg op mij te kunnen nemen, zij zijn er ook nog steeds voor mij op hun manier als het nodig is. Ik zie en ervaar dat niet als een last, ook al komt het mij niet altijd even goed uit.
Ik doe dat ook graag voor mijn moeder, maar ik moest ook mantelzorgen voor mijn dochters, fulltime werken en toen werd ik ziek. En toen moest toch echt iemand anders het allemaal doen. Kon ik het niet meer. Dat werd dus betaalde zorg voor de kinderen (jongvolwassenen) en mijn moeder. Inmiddels kan ik weer aardig voor mezelf zorgen, maar ik ben blij dat ik niet meer zoveel zorgtaken voor anderen heb. Dat is toch iets dat je niet kunt overslaan of uitstellen als je zelf moe bent en rust nodig hebt. Ik doe nu alleen wat lichte taken voor mijn moeder. Verder heeft ze een glazenwasser, schoonmaakhulp, vrijwilliger die haar maandelijks helpt met telefoon/tablet issues, boodschappen bezorging aan huis, tuinman, klusjesman. Voorheen was ik de sjaak voor veel van die dingen en dat was gewoon te veel bij mijn eigen huishouden en andere taken. Ik ga liever gezellig een ochtend samen op pad, dat heeft ze ook nodig 