Een kind op bestelling
Gisteren in het nieuws. Twee mannen hebben een kind gekregen met behulp van een draagmoeder en eiceldonatie. Met andere woorden, de eicel was niet van de moeder zelf. De eicel is buiten de baarmoeder bevrucht en daarna geplaatst in de baarmoeder van een andere vrouw. Een kind op bestelling dus. Zoek een eitje, bevrucht het, zoek een vrouw die het wil laten inbrengen en wachten maar. Je ondervindt niet eens de lichamelijke ongemakken van het zwanger zijn.
In wat voor een wereld gaan wij leven als een kind gewoon een soort van hebbeding wordt? Te krijgen op bestelling, zoals een nieuwe auto of een nieuwe pc? Waarom accepteren twee (in dit geval) homo's niet dat twee mannen domweg geen kinderen kunnen krijgen?
Is een kind op bestelling een goede zaak of zijn we veel te ver doorgeschoten in het opeisen persoonlijk geluk?
Duidelijk een visie die voortkomt uit homofobie. En nee, dat is niet langer aanvaardbaar in de 21ste eeuw. Het is zelfs strafbaar en terecht. Het zoveelste rechtse reltopic van een oude man die niet om kan met verandering.