culturele toe-eigening

appeltje_ schreef op 13-07-2021 om 15:56:

[..]

Mooi omschreven.

Een heleboel punten dus waarop een minderheidscultuur zich achtergesteld zou kunnen voelen. Logisch dan ook dat er wroeging ontstaat wanneer je vervolgens met lede ogen moet aanzien dat een dominante cultuur er juist dikke winst mee maakt, lof ontvangt en er zelfs een compleet andere waarde wordt toegedicht aan een (haar)stijl, simpelweg omdat de drager ervan een ander kleurtje heeft.

Maar is het ook niet oneerlijk een ander te beperken in de keuzevrijheid, iets te mogen dragen of te ondernemen wat de persoon leuk vind? Wat gaat dat je voor positiefs opleveren als minderheidsgroep? Krijgen zij opeens meer waardering, gelijke kansen etc, als Betty geen mooie Cornrow vlechten in de haren mag doen?

De meeste mensen hebben geen kwaad in de zin, dragen een haarstijl wat ze mooi vinden en krijgen vervolgens daar een hoop kritiek op, vooral op sociale media kan je behoorlijk afgefikt worden voor zoiets en wat bereik je ermee denk ik dan.

Maar ja, kan mij ook heel goed voorstellen dat helemaal niets doen en het onrecht ondertussen voor je ogen te zien afspelen, ook heel zuur kan vallen.

Wat mij betreft weer even terug naar het punt wat TO in haar reactie aandraagt. Ik vind de zin die ik bold heb gemaakt wel een terechte vraag. Helpt het de groep die zich achtergesteld voelt wanneer hun culturele uitingen "aan hen voorbehouden" blijven? Persoonlijk heb ik daar mijn vraagtekens bij en lijkt het me zinvoller om te focussen op hoe het probleem (nl. de achterstelling) aangepakt kan worden. In het hiervoorgenoemde voorbeeld van de Amerikaanse werkgever die Afrikaanse prints verbiedt is m.i. die werkgever degene die bijdraagt aan achterstelling en bijv. niet een niet-zwart persoon die ook Afrikaanse prints draagt. 
Sterker nog, hoe mooi zou het zijn als collega's uit protest allemaal zo'n shirt zouden hebben aangetrokken? (Vgl. de kledingdiscussie over naveltruitjes op scholen)

Millie91 schreef op 13-07-2021 om 15:30:

Van wat ik ervan begrijp (maar ik ben zelf geen deel van een minderheidscultuur) is het vooral pijnlijk dat waar minderheden worden bespot en gedupeerd voor het uitdragen van bepaalde kenmerken, de dominante cultuur deze kenmerken als een soort kostuum kan aan- of uittrekken en hier ook nog om bejubeld wordt, of zelfs geprezen als uitvinder ervan.

Neem bijvoorbeeld de vlechtjes. Dit is een bepaalde haarstijl die hoort bij de zwarte cultuur. Het wordt vaak gezien als 'ghetto' door witte mensen, en waarschijnlijk zorgt het zelfs voor kleinere kansen op het vinden van een baan/promoties etc. Maar Victoria Koblenko kan ervoor kiezen om deze haarstijl aan te nemen, daarmee te profiteren van de vruchten van de zwarte cultuur, maar zij hoeft niet te dealen met de onderdrukkende gevolgen van het onderdeel zijn van die cultuur. Daarom wordt het als ongevoelig gezien.

Datzelfde geldt voor draq queens. Met dat verschil dat vrouwen geen minderheid zijn. Ik vind het een lastig ding. Het is een hele subcultuur, vrolijk, rebels. En tegelijkertijd vind ik het opvallend dat de kanttekeningen zoals die bij culturele toe-eigening wel gemaakt worden hierbij niet gemaakt worden. Sterker nog, ik denk dat je al gauw het risico loopt voor homofoob te worden versleten. Persoonlijk heb ik geen moeite met mannen in vrouwenkleren. Integendeel zelfs. Maar dat maakt het uitgangspunt niet ineens heel anders. Is het niet beter om meer over dit soort dingen te praten in plaats van er vooral over te oordelen en mensen ervoor te shamen? Zeker ook gezien het over mode gaat. Hoe maak je onderscheid tussen 'inspiratie' en 'toe-eigening'? Dat speelt toch altijd tussen ontwerpers en modestijlen, designtrends? En dus ook tussen culturen. Hoe zou je die van elkaar gescheiden moeten houden? Dat lijkt me heel kunstmatig. Waar ligt dan de grens? 

Piratenkoningin schreef op 13-07-2021 om 16:57:

Het gaat er niet om dat iedereen zich precies volgens de eigen cultuur moet gedragen en kleden, als dat al mogelijk zou zijn. Wat ik ervan begrepen heb, gaat het erom dat als een groep systematisch wordt achtergesteld en hun gebruiken en kleding als minder professioneel, minder beschaafd, etc. worden gezien, dat het dan schrijnend is dat als leden van de dominante cultuur diezelfde gebruiken en/of kleding doen/dragen het opeens wel als positief wordt gezien.

Er zijn natuurlijk heel veel verschillende culturele toe-eigeningen, maar het geval van die vlechtjes en de casussen die hier genoemd worden vind ik moeilijk, omdat het echt om verschillende zettingen gaat. Daarnaast is de moeilijkheid ook nog eens dat het individu als onderdeel van een groep wordt gezien. Ik vind dat hele ingewikkelde zaken. 

Het punt is niet zo zeer dat je niks uit een andere cultuur mag overnemen, maar dat je als je geïnspireerd bent dan ook de credits geeft waar die horen. Nu worden gebruiken/stijlen/kleding soms anders genoemd zonder verwijzing naar de culturele oorsprong als ze hip worden. Of een bedrijf uit de dominante cultuur verdient er opeens heel veel geld aan, zonder dat iets daarvan ten goede komt aan de oorsprong van het product. 

Piratenkoningin schreef op 13-07-2021 om 17:05:

[..]

Ja, tuurlijk. Maar als het niet gaat om de vergelijking met Justin Bieber, maar een andere collega, hoe kijk je er dan naar? Dus collega van Afrikaanse/Indiase/... komaf mocht geen traditionele kleding dragen want niet professioneel, maar als een bekende modeketen die traditionele kledingstijl vervolgens hip maakt, mag het opeens wel gedragen worden.

In een zakelijke en/of representatieve omgeving niet lijkt me. 

Wat dat als (niet beroemd) individu betekent is best lastig, vind ik; hoe je dan die credits geeft. Een voorbeeld wat ik tegenkwam, is je hippe shirtje met Afrikaans motief niet bij een grote westerse keten kopen maar bij een winkel die kleding verkoopt die daadwerkelijk in Afrika of door Afrikaanse mensen in Nederland gemaakt is en waarbij de winst ook aan de Afrikaanse gemeenschap (individu of groep) ten goede komt. 

redbulletje schreef op 13-07-2021 om 15:58:

[..]

Als je een wilde bos haar hebt van jezelf doe je dat toch ook netjes strak in 'n staart als je bij een representatief bedrijf werkt? Terwijl je dat in 't weekend op de dansvloer weer helemaal los kan gooien.

Waarom zijn krullen niet netjes?

Ik heb zo'n bos met krullen en draag werkelijk nooit een staart.

Piratenkoningin schreef op 13-07-2021 om 16:57:

Het gaat er niet om dat iedereen zich precies volgens de eigen cultuur moet gedragen en kleden, als dat al mogelijk zou zijn. Wat ik ervan begrepen heb, gaat het erom dat als een groep systematisch wordt achtergesteld en hun gebruiken en kleding als minder professioneel, minder beschaafd, etc. worden gezien, dat het dan schrijnend is dat als leden van de dominante cultuur diezelfde gebruiken en/of kleding doen/dragen het opeens wel als positief wordt gezien.

Is het dan niet juist positief als celebs laten zien dat het modieus en stijlvol is. Dat trekt dan de aandacht, leidt tot dit soort discussies en hopelijk uiteindelijk tot het bewustzijn dat de betreffende culturele uitingen waardevol en mooi zijn, net als de mensen uit wiens culturele achtergrond de stijl voortkomt?  

Ik heb het idee dat het achteloze meer het probleem is. Je kunt een inspiratiebron respectvol eren in plaats van alleen maar schaamteloos te jatten en nooit meer een gedachte te wijden aan de oorspronkelijke 'designers'. Die vraag lijkt me heel reëel. 

Piratenkoningin schreef op 13-07-2021 om 17:16:

Wat dat als (niet beroemd) individu betekent is best lastig, vind ik; hoe je dan die credits geeft. Een voorbeeld wat ik tegenkwam, is je hippe shirtje met Afrikaans motief niet bij een grote westerse keten kopen maar bij een winkel die kleding verkoopt die daadwerkelijk in Afrika of door Afrikaanse mensen in Nederland gemaakt is en waarbij de winst ook aan de Afrikaanse gemeenschap (individu of groep) ten goede komt.

Oh ironie. De grootste en beroemdste stoffenfabrieken met Afrikaanse prints zit in Nederland: http://www.vlisco.com/. 
https://www.ed.nl/helmond/na-ergste-crisis-uit-bestaan-is-helmonds-bedrijf-vlisco-weer-springlevend~a8f9d6b2/

Ik vind het onderwerp heel lastig. De emotie erachter vind ik naar en wil ik niet oproepen, maar tegelijkertijd voedt het ook de scheiding tussen groepen. En dan zit je ook nog met mixed mensen. Om even een voorbeeldje te noemen, een kennis van me is 1/4 Indisch, maar heeft een 100% wit westers uiterlijk. Die zou dus aangesproken kunnen worden op cultural appropriation, terwijl het zijn cultuur gewoon ís. 

Eigenlijk zou ik willen dat het niet zo'n ding is, maar ik snap ook dat de emotie niet zomaar weg is. Maar wat ik er nou mee moet, geen idee.

Piratenkoningin schreef op 13-07-2021 om 16:57:

Het gaat er niet om dat iedereen zich precies volgens de eigen cultuur moet gedragen en kleden, als dat al mogelijk zou zijn. Wat ik ervan begrepen heb, gaat het erom dat als een groep systematisch wordt achtergesteld en hun gebruiken en kleding als minder professioneel, minder beschaafd, etc. worden gezien, dat het dan schrijnend is dat als leden van de dominante cultuur diezelfde gebruiken en/of kleding doen/dragen het opeens wel als positief wordt gezien.

En dat kan ik volgen. Maar is de oplossing dan de gebruiken 'verbieden' of is er gewoon nog een weg te gaan in de discriminatie van minderheden? En leidt Justin Bieber moet sorry zeggen dan niet af van waar het écht om gaat of is het juist een manier om de aandacht te trekken voor het onderwerp?

Maree schreef op 13-07-2021 om 17:30:

Ik vind het onderwerp heel lastig. De emotie erachter vind ik naar en wil ik niet oproepen, maar tegelijkertijd voedt het ook de scheiding tussen groepen. En dan zit je ook nog met mixed mensen. Om even een voorbeeldje te noemen, een kennis van me is 1/4 Indisch, maar heeft een 100% wit westers uiterlijk. Die zou dus aangesproken kunnen worden op cultural appropriation, terwijl het zijn cultuur gewoon ís.

Eigenlijk zou ik willen dat het niet zo'n ding is, maar ik snap ook dat de emotie niet zomaar weg is. Maar wat ik er nou mee moet, geen idee.

Dit ook nog inderdaad. Die aanname dat je iemands achtergrond kent op basis van hoe die persoon eruitziet, daar krijg ik echt een naar gevoel van. 

Het lijkt soms wel alsof we teruggaan in de tijd.