2 zussen uit huis gezet door woningstichting
Vol verbazing las ik het verhaal van 2 zussen die uit hun (ouderlijke) woning gezet dreigen te worden na het overlijden van hun moeder in december.
Kennelijk is dat het beleid van woningstichtingen in Nederland. Overlijden de ouders dan hebben de (volwassen) kinderen die nog in het huis wonen geen recht op overname van het huurcontract en komen ze dus op straat te staan. In dit geval gaat het om 2 nog schoolgaande zussen die samen zeggen wel de huurkosten te kunnen betalen.
Waar moeten zij heen? Er is geen urgentie voor hen en met de krapte op de woningmarkt duurt het misschien 10 jaar eer ze in aanmerking kunnen komen voor een sociale huurwoning. Studentenwoningen zijn ook haast niet verkrijgbaar. Ik vind het beleid stuitend hierin. Kan dit niet gewoon anders gergeled worden?
Het ding is ook als er urgentie toegekend wordt, welke urgentie telt dan zwaarder? Een moeder met kinderen die gaat scheiden? Kinderen die wees geworden zijn en een andere woonruimte moeten zoeken? Of statushouders die al jaren in een AZC verblijven?
En al die urgente gevallen voeren weer een druk uit op de "normale" woningzoekenden. Ergo nog langere wachttijden.
Het allergrootste probleem is gewoon de enorme krapte in de woningmarkt. Maar in deze gevallen vind ik het echt heel triest. Je bent je ouders verloren en wordt ook nog eens op straat gezet want je hebt geen recht op je ouderlijke woning.
Hier een kennis waarbij hetzelfde gebeurde. Betreffende man (wel al in de 30) verloor zijn moeder en moest gewoon inschrijven om kans te maken op zijn ouderlijke huis. Hij stond al wel ingeschreven maar dat is natuurlijk ergens heel gek. In dit soort gevallen is coulance gewoon op zijn plaats. Of in ieder geval een langere termijn om alles te kunnen verwerken en kijken naar een woning die je wel graag wil betrekken. Want je bent al je dierbaren verloren, dan word je ook nog eens geplaatst in een misschien onbekende wijk of gemeente zodat je sociale vangnet ook wegvalt.
Heidi-Forumbeheer schreef op 31-08-2021 om 09:48:
[..]
Ik heb al mijn kinderen een inschrijving bij de woningbouwvereniging kado gedaan voor hun 18e verjaardag en ik roep dat ook altijd tegen iedereen, schrijf je in!
Dan verplicht je ze wel om ook in jouw regio een baan te vinden en hun leven op te bouwen.
Wij zijn inmiddels voor werk het hele land al door verhuisd. In de regio van mijn ouders is nog steeds geen werk voor mij.
In de regio waar ik nu woon, moet je als je in de wachtrij staat minimaal 3x per jaar op een woning reageren. En als je 'm aangeboden krijgt mag je maar 1x weigeren anders kom je weer gewoon onderaaan te staan.
Ik zou dan ook toch maar eens kijken of de inschrijving van je kinderen nog wel nuttig is.
redbulletje schreef op 31-08-2021 om 09:19:
[..]
Hebben jullie dan niet zo'n overlijdensrisicoverzekering waarmee de hypotheek in één klap is afbetaald na overlijden?
Ja, zeker heb ik dat!
Alleen ik probeer me in te leven in hoe het zou zijn als je inderdaad binnen 2 maanden je huis uit moet, terwijl je al in een moeilijke tijd zit.
Heidi-Forumbeheer schreef op 31-08-2021 om 09:32:
[..]
Infobericht
Dan quote alleen die laatste alinea. Het leest heel onhandig al die lappen tekst dus gum in je quote tot alleen nog dat staat waarop je wil reageren.
Oke zal ik voortaan doen.
(overigens staat in mijn tekst dat het alleen om de laatste alinea gaat dus dan hoef je alleen die te lezen van de gequote tekst).
Fuchsia schreef op 31-08-2021 om 10:15:
Op rtl nieuws gisteren werd vermeld dat ze woonruimte hadden aangeboden gekregen.
Zeiden ze er ook bij door wie of wat?
Vind het ook een schrijnend geval, in het artikel dat ik erover las ging het ook nog over een andere mevrouw. Die was onlangs pas ingeschreven bij haar partner, die vervolgens kwam te overlijden. Ze hadden hun huwelijk vorig jaar moeten uitstellen wegens corona en dus waren ze niet getrouwd en dus moest zij het huis uit, want het was wel heel toevallig dat ze net was ingeschreven toen hij stierf ofzo. Heel raar verhaal vond ik het.
Heidi-Forumbeheer schreef op 31-08-2021 om 09:48:
[..]
Ik heb al mijn kinderen een inschrijving bij de woningbouwvereniging kado gedaan voor hun 18e verjaardag en ik roep dat ook altijd tegen iedereen, schrijf je in! Ook al ben je getrouwd, ook al heb je een koophuis. Het leven kan je gemene streken leveren en dan heb je in ieder geval wat jaren opgebouwd.
Inderdaad. Ik kom uit een sociale huurwoning en woon nu in een koopwoning met mijn gezin, maar mijn inschrijving(en, ik heb 2 regio's waar ik kan en wil wonen indien nodig) verleng ik netjes elk jaar, ook al kost dat bij de ene wel wat geld. Ik ben al eens gescheiden en was toen aangewezen op sociale huur nadat ex mij eruit zette.
Dus ik weet ook als geen ander; je weet maar nooit. Plus ik vind het een fijn idee dat man en ik als we oud en krakkemikkig zijn in een aangepast huurappartement voor 65+ kunnen en dan ons grote huis weer kunnen laten bewonen door een jonger gezin. Maar voor die appartementen heb je lange inschrijfjaren nodig.
Hobbelster schreef op 31-08-2021 om 11:33:
[..]
Zeiden ze er ook bij door wie of wat?
„Pas op 27 juli kwam Ons Huis zelf met iets: een woning aan de Ypelobrink. Maar daar willen wij echt niet wonen”, zegt Fabiënne.
https://www.tubantia.nl/enschede/enschedese-zusjes-snappen-niets-van-brandstichting-bij-ons-huis-dit-doe-je-toch-niet~aa7d9d24/
Blijkbaar is er ook nog een vader in beeld.
Bij hun vader wonen is geen optie. Het is een lang verhaal, geeft hij daarover zelf aan, maar het komt erop neer dat hij na een beëindigde relatie zelf ook woningzoekende is. Daarom woont hij sinds drie maanden ook in het huurhuis. Hij betaalt de huur, nu, zo is de onderlinge afspraak. De meiden betalen de vaste lasten.
Maar als die vader nu de huur betaalt, dan hoeven ze toch ook helemaal geen huurtoeslag? Waarom mogen ze daar dan niet met z'n 3 blijven wonen?
Interessant hoe een beschrijving de situatie kan kleuren. Als je het hebt over ‘coulance’ betekent dat deze jonge vrouwen God op hun blote knietjes mogen danken dat er met ze wordt meegedacht in deze schrijnende situatie. Dat ze blij moeten zijn als ze binnen een paar dagen/weken na het overlijden aan kanker van hun moeder ‘mogen’ verhuizen naar een willekeurig appartement, ver van hun eigen wijk, waar ze zich thuis voelen en een een misschien wel een sociaal netwerk hebben. Terwijl de situatie (in de bredere context) samenhangt met falend beleid, dat geleid heeft tot een dramatische tekorten op de hele woningmarkt, behalve voor mensen die echt veel geld aan wonen kunnen verspijkeren. Zo lijkt het alsof het komt door deze lastige, veeleisende individuen dat die ‘vrouw met haar twee kinderen’ geen dak boven haar hoofd heeft. En ik snap wel dat het beleidsmatig niet 1-2-3 is opgelost en dat er oplossingen gezocht moeten worden. Maar doe dat dan ook als politiek. In plaats van die woningbouwverenigingen dit soort hete kolen uit het vuur te laten halen. En steek je hand in eigen boezem in plaats van te suggereren dat deze jonge vrouwen of bijvoorbeeld ook vluchtelingen wel erg veel noten op hun zang hebben. Op deze manier creëert beleid die samenleving van ‘egoïsten’ die, omdat ze geen kant op kunnen, blij ‘moeten’ zijn dat ze ergens zitten en geen vin verroeren als ze er niet toe gedwongen worden. Omdat er anders problemen ontstaan in hun leven. Het beroep op ‘eigen verantwoordelijkheid’ wordt gewoon misbruikt om falend beleid onder het tapijt te vegen.
Jee wat een soap is dat aan het worden, dat van die brandstichting had ik nog niet gelezen. Erg hoor.
Dat de vader er wel woont en huur betaalt, het is wel een beetje schimmig lijkt het wat daar allemaal gebeurt / gebeurd is.... Kweenie ik krijg er een raar gevoel bij en ook denk ik dat lang niet het hele verhaal verteld wordt.
Poezie schreef op 31-08-2021 om 08:37:
Gelukkig is deze regeling er, anders had ik nooit deze woning kunnen krijgen met mijn twee (destijds) kleine kinderen. Ik heb daar keurig voor op de wachtlijst gestaan en heb zelf gereageerd op dit huis.
Deze meisjes hebben woonruimte aangeboden gekregen, dat is al veel meer dan een ander krijgt.
Hoezo vind je dat 'gelukkig'? Onder normale omstandigheden hadden ze hun moeder nog gehad en mogelijk pas tegen 25 jaar het huis uit gegaan. Waarbij de moeder er ongetwijfeld in zou blijven wonen. Dan was er geen woning vrijgekomen.
Ik vind het eerder dieptriest
redbulletje schreef op 31-08-2021 om 12:26:
Bij hun vader wonen is geen optie. Het is een lang verhaal, geeft hij daarover zelf aan, maar het komt erop neer dat hij na een beëindigde relatie zelf ook woningzoekende is. Daarom woont hij sinds drie maanden ook in het huurhuis. Hij betaalt de huur, nu, zo is de onderlinge afspraak. De meiden betalen de vaste lasten.
Maar als die vader nu de huur betaalt, dan hoeven ze toch ook helemaal geen huurtoeslag? Waarom mogen ze daar dan niet met z'n 3 blijven wonen?
Zo werkt het niet hè, als ik wil gaan samenwonen en mijn huurhuis achterblijft kan ik ook niet tegen die ene woningzoekende vriendin zeggen: "ga jij maar in mijn huurhuis wonen".
Diyer schreef op 31-08-2021 om 12:39:
[..]
Hoezo vind je dat 'gelukkig'? Onder normale omstandigheden hadden ze hun moeder nog gehad en mogelijk pas tegen 25 jaar het huis uit gegaan. Waarbij de moeder er ongetwijfeld in zou blijven wonen. Dan was er geen woning vrijgekomen.
Ik vind het eerder dieptriest
Lees mijn uitleg in mijn eerdere reactie. Ik heb er over in zijn algemeenheid. Hier in de buurt wonen een aantal mensen die geboren zijn in dat huis en er nadat hun ouders zijn overleden er nog 40 jaar of misschien wel langer in hun eentje wonen.
Nu kan dat gelukkig niet meer, daardoor heb ik met mijn twee kinderen dit huis kunnen krijgen.
Poezie schreef op 31-08-2021 om 12:39:
[..]
Zo werkt het niet hè, als ik wil gaan samenwonen en mijn huurhuis achterblijft kan ik ook niet tegen die ene woningzoekende vriendin zeggen: "ga jij maar in mijn huurhuis wonen".
Maar in dit geval wonen de kinderen er al en hun vader dus kennelijk ook. Ergo een gezin wat nu op straat komt te staan en waarvoor 3 woningen beschikbaar moeten komen ipv 1 eengezinswoning. Ontzettend krom... in mijn optiek.