2 zussen uit huis gezet door woningstichting
Vol verbazing las ik het verhaal van 2 zussen die uit hun (ouderlijke) woning gezet dreigen te worden na het overlijden van hun moeder in december.
Kennelijk is dat het beleid van woningstichtingen in Nederland. Overlijden de ouders dan hebben de (volwassen) kinderen die nog in het huis wonen geen recht op overname van het huurcontract en komen ze dus op straat te staan. In dit geval gaat het om 2 nog schoolgaande zussen die samen zeggen wel de huurkosten te kunnen betalen.
Waar moeten zij heen? Er is geen urgentie voor hen en met de krapte op de woningmarkt duurt het misschien 10 jaar eer ze in aanmerking kunnen komen voor een sociale huurwoning. Studentenwoningen zijn ook haast niet verkrijgbaar. Ik vind het beleid stuitend hierin. Kan dit niet gewoon anders gergeled worden?
De hoofdregel dat kinderen geen medehuurder kunnen worden, is er niet voor niets gekomen. Op die manier zouden doorstromers helemaal geen kansen meer hebben op een betere of andere woning. In dit geval heeft de woningbouw zelfs nog gezorgd voor andere woonruimte, dus ik vind dat zij ruimschoots aan hun verplichtingen hebben voldaan.
Dat dat in een periode van rouw was is rot, maar dat overkomt ons allemaal. Als je moeder in een verzorgingshuis overlijdt moet binnen 8 dagen de woning leeg, en de dag van overlijden geldt als dag 1. Daar kun je wat van vinden, maar er staan nu eenmaal nog tig mensen op de wachtlijst.
BlueHeart schreef op 03-09-2021 om 12:33:
[..]
En voor hoe lang mogen ze daar precies blijven? Want je kunt niet alleen maar kijken naar individuele gevallen maar naar het grotere geheel, door deze constructie toe staan benadeel je andere woningzoekenden. En hoe erg het ook is voor die meiden, je kunt niet steeds maar met je hand over je hart strijken en zeggen dat het wel oke is. Want sta je dit een keer toe moet je het anderen ook toe staan waardoor de druk op de sociale woningmarkt nog zwaarder wordt. Dat lijkt mij niet wenselijk.
Maar zou het voor jou echt oké voelen om een woningzoekende de woning toe te wijzen over de rug van deze meiden?
Van mij mogen ze zolang blijven als ze willen, zolang de huurprijs netjes betaald kan worden.
MMcGonagall schreef op 03-09-2021 om 12:34:
De hoofdregel dat kinderen geen medehuurder kunnen worden, is er niet voor niets gekomen. Op die manier zouden doorstromers helemaal geen kansen meer hebben op een betere of andere woning. In dit geval heeft de woningbouw zelfs nog gezorgd voor andere woonruimte, dus ik vind dat zij ruimschoots aan hun verplichtingen hebben voldaan.
Dat dat in een periode van rouw was is rot, maar dat overkomt ons allemaal. Als je moeder in een verzorgingshuis overlijdt moet binnen 8 dagen de woning leeg, en de dag van overlijden geldt als dag 1. Daar kun je wat van vinden, maar er staan nu eenmaal nog tig mensen op de wachtlijst.
Dit dus.
MMcGonagall schreef op 03-09-2021 om 12:34:
De hoofdregel dat kinderen geen medehuurder kunnen worden, is er niet voor niets gekomen. Op die manier zouden doorstromers helemaal geen kansen meer hebben op een betere of andere woning. In dit geval heeft de woningbouw zelfs nog gezorgd voor andere woonruimte, dus ik vind dat zij ruimschoots aan hun verplichtingen hebben voldaan.
Dat dat in een periode van rouw was is rot, maar dat overkomt ons allemaal. Als je moeder in een verzorgingshuis overlijdt moet binnen 8 dagen de woning leeg, en de dag van overlijden geldt als dag 1. Daar kun je wat van vinden, maar er staan nu eenmaal nog tig mensen op de wachtlijst.
Wel 1 belangrijk verschil: ik woon dan niet ook in dat verzorgingshuis. Ik heb gewoon mijn eigen thuis, mijn eigen plekje. Voor die meiden is DAT huis hun thuis. Met bovendien nog allemaal herinneringen aan hun moeder. En ze zijn inderdaad in de rouw. Ze zijn 18 en 19 (kinderen nog) en ik vind het cru om van ze vragen ergens anders heen te gaan, naar een rare buurt en daar maar een nieuw thuis te maken.
Dus ook aan jou de vraag: voelt het voor jou echt oké om te zeggen dat iemand op de wachtlijst de woning toegewezen moet krijgen over hun rug? Even los van de regels zijn regels... maar het wringt helemaal niet?
Ik zie eigenlijk het probleem niet eens. Of ze nou samen in dit huis blijven of een in ander huis gaan wonen, ze houden sowieso een huis bezet. Het is niet of er een woning vrijkomt als zij weggaan.
BlueHeart schreef op 03-09-2021 om 11:45:
[..]
En als je het artikel in de tubantia even leest zie je dat ze beiden ook gehad hebben van de woningbouwvereniging
De dames zeiden zelf op TV dat de woningbouw helemaal geen contact met ze heeft gezocht.
Dinah schreef op 03-09-2021 om 12:34:
[..]
Maar zou het voor jou echt oké voelen om een woningzoekende de woning toe te wijzen over de rug van deze meiden?
Van mij mogen ze zolang blijven als ze willen, zolang de huurprijs netjes betaald kan worden.
Natuurlijk, tenslotte is het een zakelijke overeenkomst. Zeker als ik me in heb gezet om ze te helpen maar ze willen zelf niet meewerken. Als er een gezin van een tweekamer flat naar een eengezinswoning kan daardoor zou ik het zelfs toejuichen.
Vivaldi schreef op 03-09-2021 om 12:40:
[..]
De dames zeiden zelf op TV dat de woningbouw helemaal geen contact met ze heeft gezocht.
Dan zal de tubantia wel liegen, en rtl nieuws waarschijnlijk ook.
MMcGonagall schreef op 03-09-2021 om 12:34:
De hoofdregel dat kinderen geen medehuurder kunnen worden, is er niet voor niets gekomen. Op die manier zouden doorstromers helemaal geen kansen meer hebben op een betere of andere woning. In dit geval heeft de woningbouw zelfs nog gezorgd voor andere woonruimte, dus ik vind dat zij ruimschoots aan hun verplichtingen hebben voldaan.
Dat dat in een periode van rouw was is rot, maar dat overkomt ons allemaal. Als je moeder in een verzorgingshuis overlijdt moet binnen 8 dagen de woning leeg, en de dag van overlijden geldt als dag 1. Daar kun je wat van vinden, maar er staan nu eenmaal nog tig mensen op de wachtlijst.
Mijn oom kon wel in het ouderlijk huis blijven wonen. Het kán dus wel.
Maar ja, je zou eens flexibel zijn met regels.
Dinah schreef op 03-09-2021 om 12:38:
[..]
Wel 1 belangrijk verschil: ik woon dan niet ook in dat verzorgingshuis. Ik heb gewoon mijn eigen thuis, mijn eigen plekje. Voor die meiden is DAT huis hun thuis. Met bovendien nog allemaal herinneringen aan hun moeder. En ze zijn inderdaad in de rouw. Ze zijn 18 en 19 (kinderen nog) en ik vind het cru om van ze vragen ergens anders heen te gaan, naar een rare buurt en daar maar een nieuw thuis te maken.
Dus ook aan jou de vraag: voelt het voor jou echt oké om te zeggen dat iemand op de wachtlijst de woning toegewezen moet krijgen over hun rug? Even los van de regels zijn regels... maar het wringt helemaal niet?
Voor mij wringt er niets. Ze hebben een andere woning gekregen en rouwen kan ook als je verder leeft. Toevallig hebben we in mijn werk ook te maken gehad met discussies over de menselijke maat. Die moet je toepassen maar het is per definitie niet de bedoeling dat daardoor de wet/regels niet gevolgd wordt. In deze kwestie zou ik het echt rot vinden voor die vrouwen, maar het moet toch gebeuren.
Liara schreef op 03-09-2021 om 12:39:
Ik zie eigenlijk het probleem niet eens. Of ze nou samen in dit huis blijven of een in ander huis gaan wonen, ze houden sowieso een huis bezet. Het is niet of er een woning vrijkomt als zij weggaan.
Jawel, er komt een passende woning voor een gezin vrij.
Ik heb echt zo'n ontzettende hekel aan 'regels-zijn-regels' mensen. Zonder hart of gevoel. Bah.
Ik ga maar weg uit dit topic, slecht voor mijn humeur.
Sommige mensen in dit topic zouden niet heel geschikt zijn als parkeerwachter, belastingcontroleur, casemanager van de sociale dienst 
Julali schreef op 03-09-2021 om 12:09:
Maar vinden jullie dan echt dat woningen van de sociale woningbouw in principe van generatie op generatie overgedragen moeten worden?
Neeeheeeeeee maar bij overlijden mag men soms best even naar de persoonlijke situatie kijken.
Julali schreef op 03-09-2021 om 11:39:
[..]
Juist wel. Ik heb alleen al heel veel ellende en tegenslag meegemaakt en gezien en weet dat het bij het leven hoort. Helaas, maar het is de realiteit.
Wat een hooghartige opmerking.
Ik ben jarenlang mishandeld, heb mijn vriend verloren door zelfdoding, heb zelf twee pogingen gedaan, sta op de wachtlijst voor euthanasie dus zo lekker gaat het nie. En ik vind juist dat je ook eens wat empathie kunt tonen.
De wachtlijst wordt niet korter door die dames uit hun huis te knikkeren; het is een verschuiving.