2 zussen uit huis gezet door woningstichting
Vol verbazing las ik het verhaal van 2 zussen die uit hun (ouderlijke) woning gezet dreigen te worden na het overlijden van hun moeder in december.
Kennelijk is dat het beleid van woningstichtingen in Nederland. Overlijden de ouders dan hebben de (volwassen) kinderen die nog in het huis wonen geen recht op overname van het huurcontract en komen ze dus op straat te staan. In dit geval gaat het om 2 nog schoolgaande zussen die samen zeggen wel de huurkosten te kunnen betalen.
Waar moeten zij heen? Er is geen urgentie voor hen en met de krapte op de woningmarkt duurt het misschien 10 jaar eer ze in aanmerking kunnen komen voor een sociale huurwoning. Studentenwoningen zijn ook haast niet verkrijgbaar. Ik vind het beleid stuitend hierin. Kan dit niet gewoon anders gergeled worden?
redbulletje schreef op 03-09-2021 om 17:23:
[..]
Mijn badkamer en master zijn ook beneden; fijn toekomstbestendig. Ik hoef niet persé boven te zijn mocht ik dat niet meer kunnen.
Heerlijk. Ik hoop dat we hier voor altijd kunnen blijven!
redbulletje schreef op 03-09-2021 om 17:53:
[..]
Dat is niet omdat ze het zelf zo willen. Hier komt vrijwel iedereen vanuit een rustig gelegen huis met tuin en aangezien de enige seniorenopties in 't centrum liggen is dat toch hun voorland als het thuis echt niet meer gaat.
Ja, maar jij gaat er vanuit dat niemand op oudere leeftijd dat wil, maar dat is dus niet zo. Sommige mensen willen juist wel die reuring van stadsdrukte, dat is wat ik schrijf.
Desire schreef op 03-09-2021 om 17:56:
[..]
Ja, maar jij gaat er vanuit dat niemand op oudere leeftijd dat wil, maar dat is dus niet zo. Sommige mensen willen juist wel die reuring van stadsdrukte, dat is wat ik schrijf.
Ja sommigen wel, maar die woonden dan waarschijnlijk gedurende hun volwassen leven ook al in de reuring. Ik heb 't nu over dorpsbewoners die bewust rustig gelegen hebben gewoond gedurende het overgrote deel van hun leven. Er zijn kennissen van m'n moeder naar 'n appartement verhuisd, maar voor de meesten valt het lawaai en de drukte vies tegen.
Desire schreef op 03-09-2021 om 17:56:
[..]
Ja, maar jij gaat er vanuit dat niemand op oudere leeftijd dat wil, maar dat is dus niet zo. Sommige mensen willen juist wel die reuring van stadsdrukte, dat is wat ik schrijf.
Vriend en ik fantaseren er regelmatig over; als we oud zijn willen we op rollator-afstand van de binnenstad wonen. 
Desire schreef op 03-09-2021 om 17:41:
[..]
Vul je nu niet teveel zelf in?
Hoe bedoel je?
Ik heb zelf twee kinderen in die leeftijdscategorie. En jij?
Zo heeft iedereen eigen voorkeuren. Het viel me al eerder op in dit topic dat zodra je met oplossingen aankomt, dat mensen om het hardst schreeuwen dat ze absoluut niet anti kraak willen, of zeker niet in het centrum, of juist absoluut niet een woning willen delen.
Waarom niet rustig de opties overwegen en je bedenken dat wat jij het liefste wil niet voor een ander hoeft te gelden.
Ik heb jaren anti kraak gewoond en de tijd van mijn leven gehad. Het was zeker niet ideaal en af en toe was het ronduit goor of gevaarlijk, of kwam ik in aanraking met ongure types, maar ik had het niet willen missen. Ik heb namelijk ook heel mooie mensen ontmoet en dingen meegemaakt juist omdat je op een andere manier woont en daardoor de wereld anders beziet.
Iets meer openstaan mag echt wel. Als ik hier lees hoe er wordt geschreven over statushouders en dat je daar niet tussen wil wonen, dan breekt mijn hart. Ik hoop echt dat jullie je iets meer open durven stellen voor de grote wereld om jullie kleine bubbel heen, want die is echt niet alleen boos.
redbulletje schreef op 03-09-2021 om 17:58:
[..]
Ja sommigen wel, maar die woonden dan waarschijnlijk gedurende hun volwassen leven ook al in de reuring. Ik heb 't nu over dorpsbewoners die bewust rustig gelegen hebben gewoond gedurende het overgrote deel van hun leven. Er zijn kennissen van m'n moeder naar 'n appartement verhuisd, maar voor de meesten valt het lawaai en de drukte vies tegen.
Nee hoor, ook mensen die hun leven lang niet in de reuring hebben gewoond, maar bijv weinig tot geen aanloop meer krijgen van anderen, of juist hun lap grond meer dan zat zijn en bewust kiezen voor een ander “buiten” (niet elk balkon is 1 bij 1) zonder onderhoud. Het is niet echt een feit dat iedereen het liefst in de stilte woont al klinkt dat voor jou als iets onvoorstelbaars.
Mijn ouders wonen nu niet achteraf, maar ook niet in topdrukte. Toch willen zij het liefst een appartement in de binnenstad op loopafstand en als daar een parkeervergunning voor nodig is, dan vragen zij dit aan.
Poezie schreef op 03-09-2021 om 18:01:
[..]
Hoe bedoel je?
Ik heb zelf twee kinderen in die leeftijdscategorie. En jij?
Dat doet er toch niet toe, jouw en mijn kinderen zijn toch niet alle kinderen? Ik ken ook een aantal kinderen die niet meer bij hun ouders komen, maar wel veel doen als vrijwilligers in de ouderenzorg.
Julali schreef op 03-09-2021 om 18:07:
Iets meer openstaan mag echt wel. Als ik hier lees hoe er wordt geschreven over statushouders en dat je daar niet tussen wil wonen, dan breekt mijn hart. Ik hoop echt dat jullie je iets meer open durven stellen voor de grote wereld om jullie kleine bubbel heen, want die is echt niet alleen boos.
Ik ga daar dus echt niet tussen zitten, ik ben veel 's avonds weg en moet nog wel na achten over straat en de lift in durven.
Desire schreef op 03-09-2021 om 18:13:
[..]
Dat doet er toch niet toe, jouw en mijn kinderen zijn toch niet alle kinderen? Ik ken ook een aantal kinderen die niet meer bij hun ouders komen, maar wel veel doen als vrijwilligers in de ouderenzorg.
Uiteraard zijn die kinderen er. Maar als die kinderen in wisselende diensten en 60 uur per week werken, dan is er weinig ruimte meer over om vrijwilligerswerk toe doen of om voor de buren te zorgen.
Julali schreef op 03-09-2021 om 18:07:
Zo heeft iedereen eigen voorkeuren. Het viel me al eerder op in dit topic dat zodra je met oplossingen aankomt, dat mensen om het hardst schreeuwen dat ze absoluut niet anti kraak willen, of zeker niet in het centrum, of juist absoluut niet een woning willen delen.
Waarom niet rustig de opties overwegen en je bedenken dat wat jij het liefste wil niet voor een ander hoeft te gelden.
Ik heb jaren anti kraak gewoond en de tijd van mijn leven gehad. Het was zeker niet ideaal en af en toe was het ronduit goor of gevaarlijk, of kwam ik in aanraking met ongure types, maar ik had het niet willen missen. Ik heb namelijk ook heel mooie mensen ontmoet en dingen meegemaakt juist omdat je op een andere manier woont en daardoor de wereld anders beziet.
Iets meer openstaan mag echt wel. Als ik hier lees hoe er wordt geschreven over statushouders en dat je daar niet tussen wil wonen, dan breekt mijn hart. Ik hoop echt dat jullie je iets meer open durven stellen voor de grote wereld om jullie kleine bubbel heen, want die is echt niet alleen boos.
Jij weet de boel aardig te verdraaien.
Ik heb bijna een jaar onder statushouders gewoond. Deze mensen (dus niet álle statushouders) hadden iedere nacht feest met een man of 8. Ik deed geen oog dicht. Een zoete inval, hard gepraat, muziek en dat tot 4 à 5 uur ''s nachts, waarna de slaapplaatsen nog gereed werden gebracht.. Op een gegeven moment zat ik met oorkappen op of oordoppen in in mijn eigen huis. Niets hielp; vragen of het rustiger mocht, politie, gesprekken, het ging gewoon door. Toen ben ik zelf verhuisd.
Mijn naaste buurjongen daar had continue drugspsychoses, verderop zat een drugshandelaar en daaronder een alcoholist. Nee, heel gezellig en ontspannend.
Jij verwart eigen keuze met verplicht het huis uit moeten.
Rockstar schreef op 03-09-2021 om 18:19:
[..]
Ik ga daar dus echt niet tussen zitten, ik ben veel 's avonds weg en moet nog wel na achten over straat en de lift in durven.
De blokkeerfunctie geeft zoveel rust 😉
Poezie schreef op 03-09-2021 om 18:20:
[..]
Uiteraard zijn die kinderen er. Maar als die kinderen in wisselende diensten en 60 uur per week werken, dan is er weinig ruimte meer over om vrijwilligerswerk toe doen of om voor de buren te zorgen.
Ja?
En als ik - of een ander - aangeeft daar wel behoefte aan te hebben?
Ook handig, in de participatiemaatschappij. Waarin je steeds meer hoort over eenzaamheid en mensen die dagen dood in huis liggen.
Julali schreef op 03-09-2021 om 18:07:
Iets meer openstaan mag echt wel. Als ik hier lees hoe er wordt geschreven over statushouders en dat je daar niet tussen wil wonen, dan breekt mijn hart. Ik hoop echt dat jullie je iets meer open durven stellen voor de grote wereld om jullie kleine bubbel heen, want die is echt niet alleen boos.
Waar lees je dat over statushouders? Ik probeer terug te lezen maar zie het zo snel niet staan.
Vivaldi schreef op 03-09-2021 om 18:23:
[..]
Ja?
En als ik - of een ander - aangeeft daar wel behoefte aan te hebben?
Ook handig, in de participatiemaatschappij. Waarin je steeds meer hoort over eenzaamheid en mensen die dagen dood in huis liggen.
Ga jij je buren maar verzorgen hoor, mijn zegen heb je!
Of dacht je de verzorging van jouw ouders lekker af te kunnen schuiven op jongeren?