1115 kinderen uit huis geplaatst kinderopvangtoeslagenschandaal
Tussen 2015 en 2020 zijn 1115 kinderen van slachtoffers van het kinderopvangtoeslagenschandaal uit huis geplaatst. Dat meldt het Centraal Bureau voor de Statistiek.
In juni maakte demissionair staatssecretaris Van Huffelen bekend dat 70.000 kinderen en jongeren die de dupe zijn van het toeslagenschandaal ...
Meer dan duizend kinderen gedupeerden toeslagenaffaire uit huis geplaatst | NOS
Ik vind het enorm shockerend. Ik kan het nog altijd nauwelijks geloven dat dit in Nederland echt gebeurd is en dat het zo weinig consequenties heeft gehad voor de regeringspartijen onder wiens gezag dit jarenlang gewoon is doorgegaan, zelfs toen duidelijk was wat er aan de hand was. Bah.
Mija schreef op 21-10-2021 om 10:54:
[..]
(…)
Werk jij zelf in dat veld dat het je zo raakt?
En ik zal ook meteen even op deze vraag antwoord geven (hoewel ik de vraag kwalijk vind want je bent iemand verdacht aan het maken en wij/zij-stemming aan het maken).
Ik werk niet in het veld, niet eens voor de overheid - maar ik maak me zorgen over hoe het nu in de maatschappij gaat: op basis van onvolledige feiten wel een Waarheid verkondigen en proberen Schandaal en Schuldigen te vinden. Het is een tendens en reflex die ik ook in de politiek terugzie en waardoor we telkens geregeerd lijken te worden door acteurs die niet nadenken over beleid, wetten en de gevolgen daarvan in de praktijk maar zich vooral bezig houden met hun eigen positie, partijpolitiek en herverkiezing, waardoor ze allemaal snel willen scoren en media aandacht willen krijgen. En datzelfde zie je bij journalisten in krant en op tv: het gaat om kijkcijfers scoren vanwege het eigen verdienmodel, niemand lijkt zich te bekommeren over het “waarom” en het “hoe kan het beter”.
er.is.maar.1.Pino schreef op 21-10-2021 om 10:55:
[…]
Je moet cijfers laten duiden door mensen die er verstand van hebben. Pas s avonds in de krant lees ik een hoogleraar die vanuit zijn ervaring stelt “dat is een overrepresentatie” en (in mijn ogen relevanter) een jeugdrechtadvocaat die spreekt van een langbestaande systeemfout waardoor dit heeft kunnen gebeuren (zonder tussenkomst van een rechter kinderen uithuisplaatsen vanwege schulden bij de ouders door hen druk te zetten). In mijn ogen is dat laatste het nieuws dat je moet brengen.
Die gevallen zitten niet verwerkt in dat getal van 1115. Dat gaat juist over de gevallen waarin een rechter wél uitspraak heeft gedaan over de uithuisplaatsing. Neemt niet weg dat er zeker ook gekeken moet worden naar die praktijk van zogenaamd vrijwillige uithuisplaatsingen waarbij er geen rechter aan te pas komt.
Ik ben het met je eens dat je van journalisten mag verwachten dat ze nieuws brengen én duiden - hoewel er in dit geval waarschijnlijk vooral gemeld had moeten worden dat dat getal duiden niet goed mogelijk is omdat er geen cijfers over uithuisplaatsingen bekend zijn (dat deed overigens in elk geval de NOS ook). Van die hoogleraar had ik graag gehoord waar diens getallen vandaan komen waarop gebaseerd wordt dat er sprake is van overrepresentatie - ik kan daar geen informatie over vinden.
De Raad voor de Kinderbescherming zegt juist dat ze de indruk hebben dat het aantal uithuisplaatsingen niet hoger is onder deze groep dan in de gehele bevolking (volgens een artikel in Trouw getiteld ”Raad voor de Kinderbescherming: ‘Kinderen worden niet uit huis geplaatst enkel omdat er schulden zijn’”). Dat geeft wel aan dat dat getal van 1115 uithuisplaatsingen op dit moment niet goed te duiden is.
Bedankt voor je nuancering en waardevolle aanvulling Piratenkoningin! En inderdaad, die hoogleraar zegt niet waarop hij dat baseert - maar omdat het zijn werkveld is wil ik zijn autoriteitsoordeel wel geloven. Echter, als er in Trouw het tegendeel beweert wordt door de Raad (toch ook een “autoriteit” op dit gebied) dan geloof ik hem niet meer op z’n blauwe ogen 😉
Kinderombudsman (en hoogleraar) Margrite Kalverboer zegt in Trouw dat ze niet kan zeggen of die 1115 uithuisplaatsingen relatief veel of juist weinig zijn: “Die cijfers zijn er niet.” Ze benoemt dat wel bekend is dat armoede en stress het risico op uithuisplaatsing vergroten. Daarop gebaseerd stelt ze dat er ongetwijfeld kinderen uit huis zijn geplaatst bij wie dat niet zou zijn gebeurd zonder het harde ingrijpen van de belastingdienst.
er.is.maar.1.Pino schreef op 21-10-2021 om 11:01:
[..]
En ik zal ook meteen even op deze vraag antwoord geven (hoewel ik de vraag kwalijk vind want je bent iemand verdacht aan het maken en wij/zij-stemming aan het maken).
Verdacht maken? Waarom vul jij dat voor mij in? Ik vraag naar het perspectief van waaruit zij de vraag stelt. Net zoals ikzelf mijn perspectief heb benoemd, namelijk dat ik zelf wat onzeker kan zijn over belastingzaken en het me daardoor misschien meer aangrijpt dat mensen die een fout maken zo hard onderuit gehaald worden.
Niemand is hier persoonlijk verantwoordelijk voor. Nou ja, in ieder geval niet de uitvoerders. Dat is juist het probleem. Een systeem voelt niet en dus kan het heel lang doorgaan zonder dat er alarmbellen gaan rinkelen.
Piratenkoningin schreef op 21-10-2021 om 11:29:
De Raad voor de Kinderbescherming zegt juist dat ze de indruk hebben dat het aantal uithuisplaatsingen niet hoger is onder deze groep dan in de gehele bevolking (volgens een artikel in Trouw getiteld ”Raad voor de Kinderbescherming: ‘Kinderen worden niet uit huis geplaatst enkel omdat er schulden zijn’”). Dat geeft wel aan dat dat getal van 1115 uithuisplaatsingen op dit moment niet goed te duiden is.
Ik vind het behoorlijk kort door de bocht wat die dame zegt, als je ziet dat ze zelf ook toegeeft geen goed beeld te hebben van de aantallen. Wat op zichzelf natuurlijk al echt ongelooflijk is... Daarbij heeft zij er natuurlijk belang bij dit te zeggen. Het lijkt mij dat dit heel snel goed onderzocht moet worden, omdat het inderdaad op dit moment njet goed te duiden is.
Wat zij dus toch doet, wat ik voor iemand in haar positie wel echt kwalijk vindt.
Citaat uit artikel:
"Daarom is het heel complex om uitspraken te doen over de rol van de toeslagenaffaire in deze dossiers.
We zouden dieper in de cijfers moeten duiken, maar onze indruk is dat het aantal uithuisplaatsingen niet significant hoger is onder ouders die te maken kregen met de toeslagenaffaire dan onder ouders over het algemeen. Het lastige is dat we geen goed beeld hebben van aantallen, onder andere omdat er op verschillende momenten in de tijd door organisaties beslissingen worden genomen."
Oh, en dan dit citaat. Sorry, maar wat erg dit. Ze heeft geen idee van de cijfers, maar ziet geen aanleiding om eens intern verder te kijken. De arrogantie van de macht.
citaat:
Gaat u net als andere organisaties uw eigen rol in deze affaire onderzoeken?
“Op dit moment zien we geen reden dat te doen. We hebben geen aanleiding te denken dat er fouten zijn gemaakt, de kinderrechter heeft onze aanvragen tot uithuisplaatsingen getoetst.”
Het ging me even om dat dat getal niet te duiden is, wat blijkt uit die tegengestelde duidingen - maar ik kreeg ook de rillingen van die uitspraken Rondstruiner.
Mijn perspectief is o.a. dat van een kind dat meerdere keren zeer terecht uit huis is geplaatst - maar wat een impact had dat desondanks! Ik hoop zo dat we naar een systeem toe kunnen waar we als samenleving zorg dragen voor kinderen en ouders en voorkomen dat het zover komt dat uithuisplaatsing nodig is. Het systeem wat we nu hebben is daar - en dan schrijf ik ook vanuit het perspectief van hulpverlener - buitengewoon ongeschikt voor. Vooral omdat het systeem voorop staat in plaats van de mens (kind/ouder/hulpverlener).
Piratenkoningin schreef op 21-10-2021 om 11:29:
De Raad voor de Kinderbescherming zegt juist dat ze de indruk hebben dat het aantal uithuisplaatsingen niet hoger is onder deze groep dan in de gehele bevolking (volgens een artikel in Trouw getiteld ”Raad voor de Kinderbescherming: ‘Kinderen worden niet uit huis geplaatst enkel omdat er schulden zijn’”). Dat geeft wel aan dat dat getal van 1115 uithuisplaatsingen op dit moment niet goed te duiden is.
Natuurlijk worden kinderen niet uit huis geplaatst enkel omdat er schulden zijn. De vraag is: die ontwikkelingsbedreiging waardoor kinderen uiteindelijk wél uit huis worden geplaatst, wordt dat veroorzaakt door intrinsieke tekortkomingen van de ouders of hangt dat samen met de omstandigheden waarin ze zijn komen te verkeren. In dit specifieke geval: door toedoen van onze overheid. Níet door eigen grote wandaden. Daarover zegt die woordvoerder: weten we niet en kunnen/doen we niks mee. Oftewel: wij hebben oogkleppen op als we 'hulp verlenen'. En dan zegt hij ook nog: wij denken in het belang van het kind. Hoe blind kun je zijn dat je echt denkt dat je beter een kind uit huis kunt plaatsen in plaats van breder in te zetten op het oplossen van de problemen van een gezin? Maar goed, het is nou eenmaal zijn opdracht niet. Daarom heeft hij ook niks fout gedaan; de rechter heeft het getoetst. Euh, dat gebeurde in die héle toeslagenaffaire! Dat tekent juist de ernst van het schandaal. In plaats van direct het eigen straatje schoon te vegen zouden ze moeten aandringen op diepgaand onderzoek. Ze zouden zich kapot moeten schrikken dat ze mogelijk een belangrijke rol hebben gespeeld in dit schandaal, op basis van wetten van de overheid en gesanctioneerd door rechters. Ook in hun tak van sport functioneert de rechtsstaat dus mogelijk ook zeer gebrekkig! Ze zouden moeten zeggen: zoek het tot de bodem uit want dit is de laatste keer dat we ons zo laten gebruiken! Maar nee, ze doen geen onderzoek, vinden ze niet nodig, niks verkeerds gedaan. Ongelooflijk dat iemand dat nog kan zeggen na alles wat er al over deze affaire naar buiten is gekomen. De geschiedenis herhaalt zich gewoon.
Piratenkoningin schreef op 21-10-2021 om 12:13:
Het ging me even om dat dat getal niet te duiden is, wat blijkt uit die tegengestelde duidingen - maar ik kreeg ook de rillingen van die uitspraken Rondstruiner.
Dat ben ik ook helemaal met je eens hoor. Dat zou niet zo mogen zijn.
Het heeft wel weer een manco blootgelegd🙄.
Mija schreef op 21-10-2021 om 12:03:
[..]
Verdacht maken? Waarom vul jij dat voor mij in? (…)
Omdat je 1) die vraag alleen stelt aan degene met een andere mening, 2) de vraag zonder verder inleiding stelt na een lang betoog waarom de mening van diegene niet juist is en 3) de vraag niet relevant is voor de waarde van de mening. Dat alles geeft jouw vraag de smaak mee “als je het niet met me eens bent, dan ben je waarschijnlijk verblindt omdat het je eigen werk is”. Daarom vind ik het een kwalijke vraag. De vraag is alleen relevant als je de ander wilt kunnen wegzetten met het argument “ja maar jij werkt daar, dus jij bent vooringenomen”. En als dat niet jouw bedoeling was (wat ik na jouw bericht aanneem) dan is het goed om je te realiseren dat dit soort vragen op sociale media voortdurend gesteld worden om precies de reden die ik aanhaal.
Piratenkoningin schreef op 21-10-2021 om 12:13:
Het ging me even om dat dat getal niet te duiden is, wat blijkt uit die tegengestelde duidingen - maar ik kreeg ook de rillingen van die uitspraken Rondstruiner.
Mijn perspectief is o.a. dat van een kind dat meerdere keren zeer terecht uit huis is geplaatst - maar wat een impact had dat desondanks! Ik hoop zo dat we naar een systeem toe kunnen waar we als samenleving zorg dragen voor kinderen en ouders en voorkomen dat het zover komt dat uithuisplaatsing nodig is. Het systeem wat we nu hebben is daar - en dan schrijf ik ook vanuit het perspectief van hulpverlener - buitengewoon ongeschikt voor. Vooral omdat het systeem voorop staat in plaats van de mens (kind/ouder/hulpverlener).
Je wordt als hulpverlener ook gewoon misbruikt, om het maar even heel grof uit te drukken. Wat jij ook schrijft: je moet het maar op zien te lossen binnen het systeem en de wetgeving die er nu is, of dat nou realistisch is of niet. En je ligt van twee kanten onder vuur want ouders klagen dat ze vaak geen 'echte' hulp krijgen (wat waar is), management en politiek eisen dat er kostenefficiënter wordt gewerkt, want zij hebben bedacht dat dat moet kunnen, en als burgers gaan klagen, krijg je het van de politiek natuurlijk ook voor de kiezen want dan heb je het niet gedaan zoals ze het hebben gezegd (wat niet kan). Als hulpverlener is het toch ook niet goed te doen om je beroepseer hoog te houden in zo'n blind systeem. Of kijk ik daar nou heel verkeerd naar? (Ik ben dus geen hulpverlener maar werk wel in een politieke omgeving.)
er.is.maar.1.Pino schreef op 21-10-2021 om 12:35:
[..]
Omdat je 1) die vraag alleen stelt aan degene met een andere mening, 2) de vraag zonder verder inleiding stelt na een lang betoog waarom de mening van diegene niet juist is en 3) de vraag niet relevant is voor de waarde van de mening. Dat alles geeft jouw vraag de smaak mee “als je het niet met me eens bent, dan ben je waarschijnlijk verblindt omdat het je eigen werk is”. Daarom vind ik het een kwalijke vraag. De vraag is alleen relevant als je de ander wilt kunnen wegzetten met het argument “ja maar jij werkt daar, dus jij bent vooringenomen”. En als dat niet jouw bedoeling was (wat ik na jouw bericht aanneem) dan is het goed om je te realiseren dat dit soort vragen op sociale media voortdurend gesteld worden om precies de reden die ik aanhaal.
Hier gaan we gelukkig wat dieper op de zaken in. En kunnen we elkaar vragen stellen. Daarom zit ik ook nog altijd graag hier en wil ik op Twitter en Facebook nog niet dood gevonden worden 
. Ik ben Ouders.nl-meubilair. Voor mij is dat vanzelfsprekend. Ik ben helemaal niet tegen felle of zelfs provocerende stellingen of vragen. Maar erover doorpraten, meer perspectieven erbij betrekken levert altijd een breder beeld op.
Ik had eigenlijk achter mijn vraag willen zetten: in dat geval, trek het je niet persoonlijk aan. Maar ik wilde het misschien ook niet onmiddellijk verzachten. Want ik erger me inderdaad wél aan de defensieve houding (als dat aan de hand zou zijn!). Insiders zouden er in mijn ogen verstandig aan doen te beseffen dat ze op de een of andere manier deel uitmaken van een destructief systeem en zich daar van binnenuit tegen te verzetten. In plaats van direct de handen in onschuld te wassen. Hoe moeilijk dat ook is, zeg ik er maar meteen bij. Maar hier doet zich in feite een enorme kans voor om in verzet te komen. Ik zou juist tegen hulpverlenende instanties willen zeggen: pak die kans met beide handen aan!
Mija schreef op 21-10-2021 om 12:36:
[..]
Je wordt als hulpverlener ook gewoon misbruikt, om het maar even heel grof uit te drukken. Wat jij ook schrijf: je moet het maar op zien te lossen binnen het systeem en de wetgeving die er nu is, of dat nou realistisch is of niet. En je ligt van twee kanten onder vuur want ouders klagen dat ze vaak geen 'echte' hulp krijgen (wat waar is), management en politiek eisen dat er kostenefficiënter wordt gewerkt, want zij hebben bedacht dat dat moet kunnen, en als burgers gaan klagen, krijg je het van de politiek natuurlijk ook voor de kiezen want dan heb je het niet gedaan zoals ze het hebben gezegd (wat niet kan). Als hulpverlener is het toch ook niet goed te doen om je beroepseer hoog te houden in zo'n blind systeem. Of kijk ik daar nou heel verkeerd naar? (Ik ben dus geen hulpverlener maar werk wel in een politieke omgeving.)
Het systeem van protocollen, regels en financiële en politieke belangen die allemaal boven mijn professionele kennis, houding en ervaring gaan, maakt het behoorlijk lastig om mijn werk zo te doen als ik (en mijn beroepsgroep) denk(t) dat het goed is en hoe we het onze hulpverleners in opleiding leren. En ook waar het mij wel lukt die ruimte voor mezelf te maken, zijn de problemen van de mensen met wie ik werk veel groter en veel moeilijker op te lossen door datzelfde systeem. Nog los van het gedonder dat ik telkens over me heen krijg als ik me niet precies aan alle kaders hou omdat dat echt niet in het belang van iemand is. Ik zie steeds de beste studenten en collega’s afhaken omdat die dat niet langer kunnen verdragen
Piratenkoningin schreef op 21-10-2021 om 12:47:
[..]
Ik zie steeds de beste studenten en collega’s afhaken omdat die dat niet langer kunnen verdragen
Precies, en dat is een enorm alarmsignaal!