Huilen bij afscheid
Hee allemaal,
Mijn dochter van bijna 3 heeft sinds 2wk enorme moeite met afscheid nemen. Dit is op de speelzaal waar ze 2 dagdelen naar toegaat, maar ook ineens bij het kinderdagverblijf waar ze een hele dag naar toe gaat.
Het is al huilen bij de ingang....
ik heb er echt heel veel moeite mee.
Is dit een fase?? Is het teveel, psz en kdv?? Wie kan mij advies geven??
Wedervraag
Mijn wedervraag: hoe gaat het als ze daar eenmaal is, en jij weg bent? Blijft ze dan verdrietig?
Mijn zoon had ook van die periodes op het kdv. Soms begon hij de ochtend al met "ik wil niet naar de creche" - soms klaarde hij op als hij binnenkwam, soms ook niet - en het kwam ook wel voor dat het allemaal goed ging totdat ik wegging, dan ging hij dramatisch aan mijn been hangen.
Gelukkig hadden die leidsters daar allemaal vaker met dat bijltje gehakt, dus die riepen zoon dan voor een klusje of leidden hem op een andere manier af, zodat ik na zoen en zwaai snel ervandoor kon. En altijd hetzelfde verhaal: het ging gewoon de hele dag goed.
Als je dochter het verder daar goed doet (en niet slechter dan toen ze nog niet zo huilde) dan lijkt me dat er niet echt een enorm probleem is.
Waarom gaat ze trouwens naar kdv en creche? Is alleen kdv niet handiger?
Groeten,
Temet
Mijne ook ...
Drie vragen:
Gaat je dochter al van jongs af aan naar de creche en gaat ze altijd met plezier?
Hoelang gaat ze al naar het psz en heeft ze daar ook plezier in?
BLijft ze van slag als je weg bent of is het huilen dan snel over?
Mijn dochter van nu 3jaar4mnd had afgelopen lente ook zo'n periode, waarin ze steeds meer ging huilen bij het afscheid nemen. Voor mijn dochter gold eigenlijk dat het uitproberen was, kijken hoe ik reageerde. Waarschijnlijk zag ze het van andere kinderen, die wellicht wel echt meer moeite hadden met afscheid nemen. Ik heb toen een ritueeltje bedacht, wat ik ook met haar voorbesprak (zo van: eerst hang ik je jas en tas aan de kapstok, dan geef ik jou een dikke kus en knuffel en dan zwaai jij me uit bij het raam). Het ging vrij snel over. Maar toen ze echt huilde bij het afscheid belde ik wel een half uurtje later om te vragen of het goed ging. Ze was dan altijd lekker bezig en daardoor kon ik een volgende keer weer rustig blijven bij het afscheid.
Succes, Talia
Ze blijft verdrietig
het eerste kwartiertje of zo, daarna doet ze gewoon met alles mee, maar ze wijkt niet van de zijde van de juf. Dit terwijl ze voorheen echt met de kindjes speelde. Het doel van het spelen met andere kindjes gaat zo dus niet door...
Waarom ze naar allebei gaat zit zo: Vorig jaar hebben we haar van het kdv afgehaald omdat mijn man en ik het samen konden oplossen, mijn werkdagen veranderden en hij kon ook wat schuiven. Omdat ik het wel belangrijk vond dat ze met andere kindjes kon spelen, hebben we haar op de psz gedaan. Een half jaar terug wisselde mijn man van baan en kregen we het thuis niet meer rond. Toen kon ze dus gelukkig terug naar het kdv (geen wachtlijst hoera!!!)
We twijfelen nu dus ook of het niet teveel voor haar is en we haar van de psz af zullen halen. Maar geven we haar daarbij niet haar zin, omdat ze echt zegt: ik wil niet naar de psz....
(duurde trouwens even voor mijn reactie, mijn vraag was onder een ander topic geplaatst...)