Op een gezond tempo naar een gezond BMI

86,6
Beter iets dan niets. Al was stabiel blijven natuurlijk ook prima.
Ik merk meteen dat ik me de afgelopen weken ook beter voel. Toch door de hoeveelheid suikerbeperking.
Topsuikerfit insta helpt me om goede wissels te doen met eten.
Volgens mij had ik dat al eens eerder benoemd.
Ook ben ik mijn slaapmedicatie aan het afbouwen. Mijn medicatie was niet leverbaar en kreeg andere. Daar reageerde ik heel slecht op. Had 4 dagen een hele tablet genomen. Zit nu op een halve en over een week ga ik op een kwart zitten.
Is kijken hoe het gaat. Als het niet goed gaat kan ik altijd weer terug. Ik weet dat het een paar weken kan duren voor dat je lichaam er weer aan ontwend is.
Ik slikte ze om dat ik niet in mijn diepe slaap kwam. Ik kon nog denken tijdens mijn slaap dus geest kwam niet tot rust. Dit heeft vroeger geleid tot randpsychoses dus ben wel op mijn hoede.

Iedereen alvast fijne paasdagen 

Grietje, grappig hoe dat werkt. Ik las jouw berichtje afgelopen week, dat ik het gewoon moest doen, en dat was net het laatste duwtje dat ik nodig had. Dank daarvoor! Heb me opgegeven bij de sportschool en afgelopen donderdag de intake gehad. Denk dat het wel wat voor me is! Naast de Milon Circle kan ik me ook onbeperkt voor groepslessen opgeven en onbeperkt fitnessen. Al heb ik aan dat laatste niet zoveel behoefte. Die Milon Circle is duidelijk en afgekaderd, daar kan ik wel mee uit te voeten.
Oeh, roggebrood... dat vind ik zo lekker... Maar helaas, ik kan er niet tegen. Mijn guilty pleasure was roggebrood met suikerstroop  . Super slecht natuurlijk. Maar echt heel erg lekker.

JtM, fysio ben ik nog niet geweest. Ik vraag me een beetje af of hij/zij wel iets voor mij kan betekenen. Ik heb erover nagedacht om ermee naar de huisarts te gaan, maar ik denk dat het enige dat die gaat zeggen is: rust houden. Het is overduidelijk overbelasting, en het wordt ook al weer minder gelukkig. Mocht het langer aanhouden of weer erger worden, dan heb ik wel een fysio op het oog. Die is van wat ik begreep niet afwijzend tegenover bf-hardlopen. Ergens zit er wel de angst dat artsen of fysio's gaan roepen dat het daarvan komt. Terwijl ik er zelf van overtuigd ben dat dat niet zo is, maar dat ik gewoon te enthousiast ben geweest in combinatie met een dag flink veel op hakken staan en lopen.

Je weekend-probleem komt mij ook herkenbaar voor. Wij hebben dat ook gehad, dat begon dan met dat we beiden moe waren op vrijdagmiddag, ik geen zin had om te koken (ik kook iedere avond) en dat één van ons dan oppert wat de ander al dacht: patat of pizza halen. Vervolgens inderdaad op zaterdag met de lunch wat lekkers uit de supermarkt en 's avonds nog wat te knabbelen. Het is bij ons nu zo goed als gestopt, ook omdat vriend zelf vond dat ie te zwaar werd. We hebben het daar samen ook over gehad en besloten dit soort dingen wat minder te doen. Dat werkt momenteel erg goed. Maar ik denk wel dat het inderdaad dingen zijn die je samen moet afstemmen. Want het is heel moeilijk als één van beiden zegt: 'ah joh, dat kan wel' voor de ander om daar dan tegenwicht tegen te bieden. Helemaal als je zelf eigenlijk ook wel zin had in wat lekkers. Of wat bij mij ook heel erg werkt: vooraf duidelijke afspraken maken met mezelf. Als ik van te voren bijvoorbeeld afspreek: 'ik eet vrijdagavond en zaterdag overdag gezond, en dan geniet ik zaterdagavond van een bakje chips', en daarbij ook duidelijk in mijn hoofd houd waarvoor ik het doe, dan lukt me dat vaak goed om me daaraan te houden. Het gaat pas mis als ik er van te voren niet over nagedacht heb.
Ik lees wel dat je goed bezig bent met sporten/bewegen! Dat je een dag niet fit genoeg bent om te sporten is natuurlijk geen ramp. En je bent uit jezelf al aan het bedenken hoe je daarmee om kunt gaan, door bijvoorbeeld 's avonds extra te lopen. En dat extra lopen heb je afgelopen donderdag vast ook al gedaan in het pretpark.

Hier nog geen paaseitjes, ik heb ook weinig moeite om ze te laten liggen momenteel. Ik weet nu ook waar mijn weken van snoepdrang vandaan kwamen, mijn menstruatie kwam een paar dagen eerder en dat samen met vermoeidheid en frustratie zorgde voor mijn onbalans. Gelukkig heb ik mijn ritme weer aardig terug. De vermoeidheid is nog niet weg, maar wordt wel langzamerhand minder.
Gisteravond bezoek, ik had allemaal repen tony's chocolade op tafel gelegd voor bij de koffie, waarbij ik enthousiast zei welke ik het lekkerst vond. Dus die reep opengemaakt. Achteraf bedacht ik me dat ik zelf niet eens wat heb genomen. Ook niet gemist. Vervolgens kwam er nog chips op tafel en worst, toen kon ik me netjes bij een paar plakjes worst houden. Eigenlijk ook zonder erover na te denken. Zometeen even sporten, daarna mijn motor ophalen uit de winterstalling, en vanmiddag nog wat bezoek. Rest van het weekend lekker niks! Fijn zo'n dagje extra vrij. Even uitrusten (o ja, en huiswerk maken...).

Fijne pasen!

Bij die medicijnen staat nog geen datum wanneer het wel weer komt.
Eigenlijk wil ik wel weer zonder zit er al een jaar aan te denken af en toe.
Nooit is het goede moment geweest. Misschien moet het nu wel zo zijn.
We zijn weer jaren verder en heb in het verleden therapie gehad enz. Ook zit ik in een rustiger vaarwater wat betreft werk en mijn afvalproces. Ik ben er 2,5 veel minder mee bezig doordat ik niet meer zo hoeft te vechten tegen de hoofdhonger. Mijn medicijnen voor het afvallen geven natuurlijk die rust . Zo blij mee.
Dat ik geestelijk meer ruimte heb voor andere dingen.
Alles stap voor stap.

bedankt voor het bijwerken 👍

Grietje, zou fijn zijn als het dan inderdaad nu lukt om het af te bouwen en straks zonder te kunnen. Soms heb je zo'n extra duwtje nodig om het 'het juiste moment' te laten zijn he? Het is zo fijn dat je nu door die medicatie het gevecht niet meer (of in ieder geval minder) hoeft aan te gaan met de hoofdhonger, ik gun het je van harte dat het binnen afzienbare tijd gewoon vergoed gaat worden. Kan me voorstellen dat dat ook nog wat stress scheelt.
Maar stap voor stap inderdaad. Je bent in ieder geval goed op weg!

Ik wil ook nog even een mijlpaaltje vieren; ik pas weer in mijn leren motorpak! Net mijn motor opgehaald en mijn nieuwe goede voornemen is om 'm minimaal 1x per week te gebruiken voor woon-werk. Even weer wat ervaring opbouwen. Ging vandaag in ieder geval gewoon weer als vanouds, had verwacht dat het moeizamer zou gaan na een winter niet rijden. Maar dit was ook maar 5 km van de stalling naar huis  .
O ja, sporten ging ook lekker vanochtend. Ik kan hier wel aan wennen 

wat goed randomwriter veel veilige kilometers gewenst

Wat fijn RW, van je motorpak! Mag je trots op wezen. 
Dat niet naar de fysio durven omdat je bang bent dat ze zeggen dat BF een slecht idee is herken ik. Maar ik ben uiteindelijk zowel met mijn Achilles-peesblessure als met mijn zere been wel naar fysio’s geweest en die hadden allebei absoluut niks tegen BF. Dus wellicht kun je daar een beetje loslaten. Overigens zegt mijn meest recente fysio (de fysio-relativist) dat eigenlijk elke acute pijn (zolang het een spierding is dan, geldt natuurlijk niet voor gescheurde banden of meniscussen etc etc) vanzelf weer over gaat binnen 6-10 weken, als je maar kalm aan blijft bewegen. En dat fysio daar dus weinig bij helpt. 
Hier gaat bewegen goed, eten redelijk. Blijf de neiging hebben om heel weinig te eten als ik werk, ook met het idee dat ik dan wat slechtere dingen kan nuttigen op andere momenten zonder dat dat consequenties heeft voor mijn gewicht. Is natuurlijk niet zo’n gezonde gedachtegang. Maar ik heb even niet zo’n motivatie om daar een oplossing voor te bedenken merk ik. Misschien me er eerst maar ns een poosje bewust van zijn. 
Wat gister wel een overwinning was is dat ik na het eten nog ontzettend zin had in iets (iets zoets of een glaasje wijn ofzo) en dat ik me realiseerde dat dat puur de vermoeidheid was. En toen heb ik niks genomen en thuis alleen nog thee gedronken. En dat was natuurlijk prima. Het is maar een moment waar je doorheen moet komen, maar soms is dat zo lastig..

Ik ben er nog hoor...hele drukke tijden met veel deadlines, zowel voor werk als voor studie. Als ik nu schrijf is het dus studieontwijkend gedrag. 

Wat een goede berichten van iedereen! 

@Grietje: Hopelijk gaat het goed met het afbouwen van je slaapmedicatie. Ik kan me voorstellen dat het pittig kan zijn, maar nu door de wisseling van medicatie (belachelijk he dat zoveel niet leverbaar is...) misschien inderdaad een extra stok achter de deur. Hopelijk lukt het verder afbouwen komende week en anders toch even stabiel houden. Heb je de huisarts en/of POH erbij betrokken dat je dit aan het doen bent? Ook al ben je jezelf bewust van waar je op moet letten zoals ik lees...toch even extra voorzorgsmaatregel vanaf hier.  

@RandomWriter: Wat goed dat je met de sportschool bent begonnen. En....hulde voor je motorpak! Dat voelde vast als een enorme overwinning.  Is het al gelukt met de motor naar je werk te gaan? Hier heb ik weer het voornemen van de fiets naar het werk, maar ik werk veel minder en dan ook nog het weer.. .op dagen dat het mooi weer is moet ik naar de universiteit - en dat is qua fietsafstand alleen voor hele fanatieke fietsers te doen. (het zou mij 2 uur kosten, ruim 50 km) Ik hoop dat de Milon circle je goed gaat bevallen! Op de sportschool waar ik PT heb is een soortgelijk circuitje en dat wordt niet erg intensief gebruikt. 
Hoe is het inmiddels met je overbelasting? Trekken de klachten weg? 

@Moosey: Ook van jou van die mooie berichten: Wat goed! Die fysio-relativist van je heeft natuurlijk helemaal gelijk dat de meeste klachten vanzelf verdwijnen...en ook dat fysio's min of meer overbodig zijn als iedereen zelf  braaf de oefeningen doet die zij opgeven. Heerlijk dat je merkt dat je zoveel plezier haalt uit het meer bewegen en dat het ook oplevert dat je je zoveel beter voelt in je lijf.  Lekker bezig hoor. Je bewust zijn van de dagen waarop je te weinig eet, kan inderdaad gewoon weer een eerste stap zijn - en dan merk je vast vanzelf wel weer wanneer je daar aan wil sleutelen met haalbare oplossingen. Volgens mij moet te weinig eten alleen vooral wel niet te lang duren en/of te vaak voor komen, dus blijf er een beetje alert op met jezelf! 

@JtM: Had je een gezellig feestje? Als je daarna niet fit was om te sporten heb je het best bont gemaakt  maar misschien viel het achteraf toch mee en was het vooral qua planning? Ben benieuwd hoe je na het paasweekend het sporten en bewegen weer op hebt kunnen pakken. 

Hier gaat het redelijk. Ik vind mijn diëtistenopdracht confronterend, maar het maakt nog niet echt dat dat me ervan weerhoudt om me bijvoorbeeld te laten verleiden door het stationsaanbod.... Ik heb al allerlei trucjes bedacht: een andere looproute, allerlei gezond eten mee, afspraken met mezelf: als ik op het station ben en ik moet wachten op de trein dan ga ik .... Dit soort dingen hebben jaren(!)lang behoorlijk succesvol gewerkt en nu is het gewoon lastig. Gisteren ging het trouwens wel goed: misschien moet ik daar ook meer bij stilstaan. 
Misschien ga ik vanmiddag even zwemmen - ik moet dan rond 11:45 op pad. Dat is nog steeds deels studieontwijkend gedrag maar daar heb ik natuurlijk mezelf mee. Ik kan ook wachten tot het droog is (later vanmiddag) en dan mijn beweging halen uit wandelen alleen. En tussendoor natuurlijk aan het werk. Keuzes, keuzes. Ik geloof dat ik zwemmen wel lekker vind weer eens voor de verandering, dat is echt lang geleden. Het hardlopen  hier gaat wat moeizaam - ik vind het vreemd genoeg tegelijk mentaal heel zwaar maar ook nog steeds heel fijn. Geen idee hoe ik "ooit" die marathon heb kunnen volbrengen. Ik wilde dit voorjaar weer een halve marathon lopen maar ben blij dat ik me nog niet ingeschreven had, want in mijn huidige staat doe ik mezelf daar totaal geen plezier mee. Het is natuurlijk ook niet zo gek want mijn leven is flink veranderd met mijn keuze om te gaan studeren en daarom minder te werken. Allemaal andere routines en daar kan het zorgvuldig opgebouwde kaartenhuis van anijsblokje (waarvan ik echt dacht dat het heel stevig stond) toch geen weerstand tegen bieden. Maar goed, dat is dan maar zo. En ik heb mijn hulpbronnen ingeschakeld - zelfs de POH weet ervan. Gelukkig is er van alle kanten begrip en ook bij de hulpbronnen alle vertrouwen dat ik het huis weer op kan bouwen. En jullie zijn ook onderdeel van mijn hulpbronnen! Het klopt @Grietje, het voelt ook kwetsbaar om te delen dat ik het lastig vind op het moment. Maar het begrip doet me wel goed, het steunt me om te weten dat dit het juiste is om te doen.

Even een gewichts update 85,8
Het gaat de goede kant op ( nou was dat natuurlijk al)

Gisteren weer 40 minuten gewandeld straks ook weer even naar buiten wordt mooi weer.

Ik heb vandaag de tabel bijgewerkt @Grietje.

En ook het lijstje voor mijn diëtist is weer bijgewerkt. Ik had er veel weerstand tegen, maar het geeft wel inzicht. Inmiddels neemt het ook af wanneer ik het "nodig" vind om te gaan vreten. Ik word me weer bewuster van de behoefte en ook waarom ik dat dan "nodig" vind. En ik voel ook weer beter wanneer ik genoeg gegeten heb. Gisteren hoefde ik niet nog een boterham met hagelslag bijvoorbeeld, maar liever eentje met hummus. 
Vandaag waren er allerlei zogenaamde redenen voor een extra wandelingetje naar de supermarkt. Uiteindelijk heb ik wel een wandelingetje gemaakt, maar dan naar de papier- en PMD-bak. En daarna nog een extra blokje om voor >100% activiteit op mijn horloge. Ik woon dus ergens waar ze niet aan nascheiding doen, maar waar ze nog denken dat mensen goed zijn in afval scheiden. 😉

RW: Aan overbelasting kan de fysio inderdaad ook weinig tot niks doen. Een kwestie van rustig aan doen. Nou ja, iets om in je achterhoofd te houden in ieder geval, mocht rust nemen geen/weinig effect hebben. Wat goed dat je je motorpak weer past! Toch maar weer een doel dat je behaald hebt.
Nu met het mooi(ere) weer is het ook lekker op weer op de motor te zitten kan ik me voorstellen.

Wat betreft het weekend probleem: vriend moet ook afvallen (vind hij zelf ook) maar dit helpt helaas niet in het ‘probleem’. We zijn ons beiden bewust van hetgeen we doen en proberen hier verandering in te brengen maar vinden we beiden erg lastig.

Grietje: wat knap als je je slaapmedicatie kunt afbouwen zonder daar psychisch op achteruit te gaan. Goed dat je aan jezelf merkt dat je hier geestelijk (meer) ruimte voor hebt dan voorheen.

Moosey: goed dat je kon signaleren dat je ergens zin in had maar dat dat eigenlijk de vermoeidheid was die sprak. Inderdaad een overwinning!
Leuk om te lezen dat je blij(er) bent met je lijf in de spiegel!

Anijs: ik had echt een flinke kater haha, lag niet aan de planning dus. Ben je nog wezen zwemmen?
Je hebt in ieder geval nog lekker een blokje om gelopen.

Ik ben afgelopen week 3 keer naar de sportschool geweest (woe/vrij/zondag) en heb op 1 dag na iedere dag 10K stappen gehaald. Het eten ging op en af, nu ik het sporten weer opgepakt heb heb ik meer honger en als ik honger heb moet ik NU eten… blijkbaar kan ik nog niet helemaal goed signaleren dat die extra honger eraan zit te komen en daardoor op tijd eten gaan klaarmaken.

Verder vind ik het lastig om te zien dat ik dus meer vocht vast hou als ik spierpijn heb, dat werkt demotiverend in mijn hoofd en dan gaat de gedachte dat ik maar beter niet kan gaan sporten door mn gedachte. Terwijl ik me uiteindelijk altijd beter voel na het sporten en na een tijdje ook zie dat mijn lijf er positief door veranderd.

Deze week word weer iets uitdagender, we gaan het weekend weg met familie. Sporten in de sportschool zit er dit weekend dus niet in. Hopelijk lukt het me om wel gezonde keuzes te maken qua eten.

JtM, zie je dat vocht in de spiegel of op je weegschaal? Voor dat laatste is natuurlijk een vrij makkelijke oplossing te bedenken..

Moosey schreef op 08-04-2024 om 14:38:

JtM, zie je dat vocht in de spiegel of op je weegschaal? Voor dat laatste is natuurlijk een vrij makkelijke oplossing te bedenken..

Op de weegschaal

Jouw advies zal waarschijnlijk zijn om niet meer dagelijks op de weegschaal te gaan staan?

Op de een of andere manier vind ik het prettig om me iedere ochtend te wegen ondanks mijn frustratie gek is dat