Huis, tuin en keuken Huis, tuin en keuken

Huis, tuin en keuken

Wat lijkt jou nou een vervelend beroep?


ik ben er ooit bij geweest toen een arts tegen een patiënt ging vertellen dat hij ging sterven en waarschijnlijk heel snel. 
Dat werk zou ik niet kunnen. En het werk van de lieve verpleegkundigen die erbij waren en de man liefdevol bij konden staan ook niet. 

Mijn hart zou elke keer breken. Dat brak op dat moment ook een beetje en dan was het ook nog iemand waarmee ik via werk ongeveer 9 maanden verbonden ben geweest. Ik heb het op de gang nog gevraagd, hoe kunnen jullie dit?

@duizel. Het lijkt mij vreselijk zwaar, te zwaar. Maar tegelijk denk ik dat de dood in ons dagelijks leven te veel ‘weggemoffelt’ is. Het hoort erbij. Mensen in dat soort beroepen zijn zich waarschijnlijk veel bewuster van de schoonheid, pijn en kwetsbaarheid van het leven. Die diepgang in hun baan is waarschijnlijk (een deel van) de reden dat ze dit werk doen ♥️

Soms komt de ellende uit een onverwachte hoek: een vriend van mij is gymleraar. Hij vindt het zelf een luizenbaantje: kortere lessen, minder voorbereidingstijd en vrijwel geen nakijkwerk vergeleken met andere docenten, maar wel hetzelfde salaris en 12 weken vakantie per jaar. Nu was ik voor mijn werk toevallig een paar keer in het sportcomplex waar hij lesgeeft, dus ik ging eens bij hem kijken: wat een ongelooflijke herrie! Ik zou helemaal gek worden als ik daar iedere dag in zou staan! Nooit van mijn leven!

Wat een leuk topic! Veel is er al langsgekomen, zoals het slachthuis en callcenters/straatverkoop. Maar waar je mij ook vooral niet moet neerzetten is in een kinderdagverblijf. Ik had altijd zoveel respect voor de medewerkers die mijn kinderen opvingen, het geduld dat ze hadden en alle viezigheid die ze dagelijks tegenkwamen...

MissDalhousie schreef op 16-11-2024 om 12:02:

Soms komt de ellende uit een onverwachte hoek: een vriend van mij is gymleraar. Hij vindt het zelf een luizenbaantje: kortere lessen, minder voorbereidingstijd en vrijwel geen nakijkwerk vergeleken met andere docenten, maar wel hetzelfde salaris en 12 weken vakantie per jaar. Nu was ik voor mijn werk toevallig een paar keer in het sportcomplex waar hij lesgeeft, dus ik ging eens bij hem kijken: wat een ongelooflijke herrie! Ik zou helemaal gek worden als ik daar iedere dag in zou staan! Nooit van mijn leven!

Er zijn speciale op maat gemaakte oordoppen met een filter erin. Dan kun je mensen wel verstaan, maar omgevingslawaai wordt gedempt. Bij het zwembad gebruikt het personeel soms ook oordoppen als ze bij het kinderbad toezicht houden.Lijkt me anders ook niet langer dan een dagdeel te doen dat werk.

O er schiet mij nog iets te binnen, vrachtwagen chauffeur, ik kan helemaal niet rijden, laat staan met zulke grote wagens.

MissDalhousie schreef op 16-11-2024 om 12:02:

Soms komt de ellende uit een onverwachte hoek: een vriend van mij is gymleraar. Hij vindt het zelf een luizenbaantje: kortere lessen, minder voorbereidingstijd en vrijwel geen nakijkwerk vergeleken met andere docenten, maar wel hetzelfde salaris en 12 weken vakantie per jaar. Nu was ik voor mijn werk toevallig een paar keer in het sportcomplex waar hij lesgeeft, dus ik ging eens bij hem kijken: wat een ongelooflijke herrie! Ik zou helemaal gek worden als ik daar iedere dag in zou staan! Nooit van mijn leven!

Die herrie had mijn moeder het ook altijd over. Ze kon ook hele enge verhalen vertellen over afgesneden vingers door ring aan de vinger bij tikkertje (speelkwartier dat wel) en blijven haken, kinderen die van de brug ongelijke leggers vielen, de redenen waarom apenkooien niet meer mag in de gymles en één jongen die ze weigerde in de les te hebben omdat hij echt heel gevaarlijk deed en gewoon niet luisterde enzo. 

Muurbloem1985 schreef op 16-11-2024 om 12:46:

O er schiet mij nog iets te binnen, vrachtwagen chauffeur, ik kan helemaal niet rijden, laat staan met zulke grote wagens.

Dat vind ik ook best knap dat ze met die vrachtwagens moeten manouvreren bij de supermarkt.

kerst schreef op 16-11-2024 om 15:29:

[..]

Dat vind ik ook best knap dat ze met die vrachtwagens moeten manouvreren bij de supermarkt.

Dat zeker ik doe het ze niet na

Er is vrij veel wat ik liever niet zou doen maar ik denk dat ik me in de meeste beroepen wel zou redden. Wat ik echt niet zou moeten doen: apotheker (als de dood dat ik iemand per ongeluk totaal het verkeerde geef of te veel of te weinig), accountant (ik haar administratie en ben matig met cijfers), dieren slachten (nee, niet, no way).

Volgens mij is premier van Nederland zijn op dit moment echt het allerergste werk wat er is... 

Laborant. Dat je in poep, pies en bloed moet kijken….brrrr! En verder veel aansluiting bij wat al genoemd is.

(Chef)kok. Wat een stress!

Al het werk wat via een ladder of op grote hoogte gedaan moet worden, schilder, glazenwasser, schoorsteenveger, dakdekker, zonnepaneellegger, bomenverzorger, o gruwel monteur van windmolens en andere doodenge beroepen . Ik heb enorme hoogtevrees. 

Ik zou prima glazenwasser willen zijn maar dan wel van de benedenramen waar ik hoogstens op een opstapje hoef te staan, dat durf ik nog net.

MissDalhousie schreef op 16-11-2024 om 12:02:

Soms komt de ellende uit een onverwachte hoek: een vriend van mij is gymleraar. Hij vindt het zelf een luizenbaantje: kortere lessen, minder voorbereidingstijd en vrijwel geen nakijkwerk vergeleken met andere docenten, maar wel hetzelfde salaris en 12 weken vakantie per jaar. Nu was ik voor mijn werk toevallig een paar keer in het sportcomplex waar hij lesgeeft, dus ik ging eens bij hem kijken: wat een ongelooflijke herrie! Ik zou helemaal gek worden als ik daar iedere dag in zou staan! Nooit van mijn leven!

Mijn zoon is gymdocent op het basisonderwijs. En hij heeft echt geen 12 weken vakantie. In de zomer verplicht 4 weken vrij, met kerst 2. Kiezen uit herfstvakantie of voorjaarsvakantie vrij. Meivakantie 1 week. De andere weken verzorgen ze buitenschoolse activiteiten. Hij is niet in dienst bij een school maar werkt via een stichting bij 3 verschillende scholen. 

Blauwe_Regen86 schreef op 16-11-2024 om 11:18:

@duizel. Het lijkt mij vreselijk zwaar, te zwaar. Maar tegelijk denk ik dat de dood in ons dagelijks leven te veel ‘weggemoffelt’ is. Het hoort erbij. Mensen in dat soort beroepen zijn zich waarschijnlijk veel bewuster van de schoonheid, pijn en kwetsbaarheid van het leven. Die diepgang in hun baan is waarschijnlijk (een deel van) de reden dat ze dit werk doen ♥️

Je hebt gelijk. Het gekke is dat ik me wel ooit nog in de uitvaartsector zou zien werken. 

En nu ik erover nadenk. Het werk van de verpleegkundigen die de man bijstonden en hun best deden om de dagen zo draaglijk mogelijk te maken en hem een waardig leven te geven zou misschien ook nog wel kunnen. Maar dat gesprek voeren. Pfff. Ik ben daar ook te emotioneel voor denk ik.

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.