Stankoverlast woning advies nodig

Ik dacht aan Bemoeizorg, die houden zich bezig met zorgvermijders. 

rooiekater schreef op 27-08-2023 om 11:37:

Het gaat trouwens om katten voor zo ver wij weten geen andere dieren.

Een normaal praatje met deze dame lukt gewoon niet. Zelfs een goeie morgen kan er niet vanaf.

Poeh, als zelfs een goedemorgen al niet mogelijk is, dan wordt het wel lastig om contact te leggen. Sterkte!

Soms is het jammer dat alles m.b.t. privacy zo "dichtgetimmerd" zit. 
Nu kun je er bijvoorbeeld ook niet zomaar achter komen waar ze werkt.
Anders kon je met haar begeleiders contact opnemen of zij nog tips hebben hoe met haar om te gaan. 

rooiekater schreef op 27-08-2023 om 06:55:

Dank voor alle reacties.

De gemeente ga ik straks mailen of hun een meldpunt hebben of iets waar wij terecht kunnen.

Het gaat om een appartement en geen eigen afval container deze is hier gezamenlijk en ondergronds. Of ze veel weg gooit weet niemand.
De vliegen liggen letterlijk dood in de vensterbanken en dan niet een paar dagen maar weken.

Deze dame werkt op een beschermde werkplek i.v.m met haar beperking. Welke dat weten wij niet.

Rechtsbijstand geen idee ga ik informeren.

Sommige gemeenten hebben een protocol voor mensen die alles verzamelen (mensen die hun gangen met tot aan plafond opstapelen met kranten enzo). Mensen die dit doen hebben een andere aanpak nodig, namelijk. Zou zoiets aan de hand zijn? Zo ja, dan werkt dat wat je nu doet, waarschijnlijk averechts. Een verzamelaar verzamelt vanuit een trauma, wordt dat trauma weer actief, wordt het verzamelen (en daarmee verwaarlozen van dieren, de omgeving, en zichzelf, actief). Deze mensen hebben steun nodig zonder dwang. Jij als buur kan geen hulpverlener zijn maar het helpt wel om niet dwingend of boos te doen. 

Daarnaast hebben sommige gemeenten ook een meldpunt voor zorg of overlast, of beiden. Je zou ze eens kunnen bellen en informeer wat je het beste kan doen. 

Heb je al aan buurtmediation of burenmediation gedacht? Is die mogelijkheid er in jullie buurtje?

rooiekater schreef op 27-08-2023 om 06:55:

Deze dame werkt op een beschermde werkplek i.v.m met haar beperking. Welke dat weten wij niet.

In zo’n geval denk je aan een licht verstandelijk beperking (een iq van rond de 80, waarbij iemand al moeite heeft met uit te rekenen wat je terug krijgt van de kassa als je contant afrekent) of een psychiatrische aandoening, of de combinatie ervan. En ziet het eruit dat je eerder te maken hebt met het onvermogen dan met onwil. Ze kan doen alsof het onwil is om haar onvermogen te verhullen. Ze klinkt ook wantrouwend, misschien terecht, maar dat maakt hulp geven lastig en daarmee wordt de oplossing voor jouw probleem in dezelfde mate lastig. En ik denk dat ze heel bang is, dikke kans het niet helemaal goed begrijpt (zoals jij) en heel eenzaam is. Had ze maar iemand die ze kon vertrouwen die als een soort vertaler naar haar toe en naar haar omgeving toe kon fungeren.

Mensen met een lvb voelen zich altijd overvraagd, zijn zorgvermijders en wantrouwen alles en iedereen maar zijn ook weer soort van grenzeloos in mensen opeens wel vertrouwen. Dat maakt een oplossing lastig maar niet onmogelijk: het luistert nauw. Zoiets is een onzichbare handicap. Je kan het niet aan de buitenkant zien en opeens besef je dat iemand niet kan rekenen en niet kan lezen, of wel de tekst kan oplezen maar je krijgt ‘m niet uitgelegd.
In een gevalletje onwil, kan je nog naar de rechter die het aanpakt met een “ik leg een dwangsom op en die is zo hoog dat u daar wel zin van krijgt om de kattenbakken te doen”. Maar bij onvermogen kan dat niet. En instanties hebben de neiging om kwetsbare mensen te beschermen. Daar zal een rechter ook toe neigen. Dus, je hebt gelijk dat er stank is maar je krijgt geen gelijk in de zin dat er iets komt (of zij gaat gedwongen weg) dat die stank wegneemt. Je zal mogelijk als agressor worden gezien. Dat gebeurt zodra instanties doorkrijgen dat er geen oplossing is die zij in hun arsenaal hebben. Daar moet je voor waken want dan krijg jij de behandeling en dat krijg je niet snel recht gezet.

En dat is in zoverre belangrijk voor jou omdat ik lees dat je boos bent, wat ik begrijp als je in de stank zit, en uit boosheid handelt. En je handelen lijkt te hameren op de onwil. Maar de kans is groot dat het onvermogen is en zij zal dus niet geholpen kunnen worden vanuit instanties die op haar afkomen om haar onwil. Daarmee ben jij dus ook niet goed geholpen en daarmee zit je nog wel even in de stank. Hoe meer je de weg van je gelijk willen halen en krijgen, hoe verder de oplossing voor de stank is. Haar deur gaat er niet van op een kier (en dat is nodig want de oplossing is mét haar, niet tegen haar) én ze wordt bevestigd in haar wantrouwen.

Ik raad je aan om op een andere manier met je buurbrouw om te gaan want daarin ligt eerder de oplossing dan in allerlei instanties. 

rooiekater schreef op 27-08-2023 om 18:45:

[..]

Op dit moment doen we direct naar haar toe niks.

Of ze spullen verzameld het zou kunnen ik sluit het niet uit.

Buurtbemiddeling gaat via de woningbouw heb daar geen beste verhalen over gehoord

Gemeente ga ik zeker benaderen.

Zij krijgt natuurlijk wel de instanties aan de deur en zij voelt die vibe natuurlijk wel aan. En zij denkt daarbij natuurlijk aan haar buren.

Buurtbemiddeling via de woningbouw.. ja dat is doorgaans geen groot succes. Je hebt er nl wel een speciale opleiding voor nodig en de woningbouw is ook niet neutraal. In mijn woonplaats is er een die onafhankelijk is, op vrijwilligers drijft en best goed is. Al is het voor informatie opgedaan door ervaring: hoe ga ik hier mee om.

Ik denk dat deze situatie iets anders nodig heeft. Instanties, politie op haar afsturen kan altijd nog (hoewel je er niet veel mee zal winnen, waarschijnlijk). Als er sprake is van onvermogen dan heeft zij hulp nodig en dat is pas mogelijk als er vertrouwen en rust is. Als zij bij elke deurbel denkt dat het iemand is die door haar nare buurt is gestuurd, zal ze daar niet mee willen praten. 

rooiekater schreef op 27-08-2023 om 19:36:

[..]

Boos is denk ik niet het juiste woord maar ik irriteer mij er wel aan. Wil graag ook luchten maar als ik dan vergeven word door die stank word ik niet vrolijk wetende dat het lang zal duren voor het word opgelost als dat al gebeurd.

Op dit moment is geen contact zie haar ook niet en weet dat andere ook niks zeggen behalve gedag.

Dat snap ik. Het is echt niet makkelijk. Als er sprake is van onvermogen, probeer de oplossing van jouw probleem te zien als het naast haar gaan staan (door haar te helpen, help je ook jezelf) ipv tegenover haar te gaan staan (waarmee je tegen haar duwt en wie geduwd wordt, zet zich schrap). Ik wens je echt geen jarenlange ellende met instanties die zich tegen je keren en haar als kwetsbare in bescherming nemen, dat is echt een heilloze weg. Die ook vreet aan je (mentale) gezondheid.